همبرگر سالمِ مامان پَز

اگر از آن د سته افرادی هستید که وقتی به رستوران می روید، همبرگر سفارش می د هید ولی به خاطر این که از سالم بودن گوشت آن مطمئن نیستید، خود تان د ر خانه درست کنید هم بسیار سالم تر است و هم سریع. کمتر از یک ساعت شما می توانید یک همبرگر خوشمزه بخورید.

وب‌سایت سوران: اگر از آن د سته افرادی هستید که وقتی به رستوران می روید، همبرگر سفارش می د هید ولی به خاطر این که از سالم بودن گوشت آن مطمئن نیستید، خود تان د ر خانه درست کنید هم بسیار سالم تر است و هم سریع. کمتر از یک ساعت شما می توانید یک همبرگر خوشمزه بخورید.

مواد لازم:

• پودر نان باگت (یا پودر سوخاری) 1/3 پیمانه
• شیر 2 ق س
• گوشت (چرخ کرد ه) 500 گرم
• پیاز (رنده شده) 1 عدد
• تخم مرغ 1 عدد
• جعفری 2 ق س
• روغن زیتون مقداری
• فلفل قرمز 1 عدد
• گوجه فرنگی (خرد شد ه) گوجه فرنگی 1 پیمانه
• ریحان (خرد شده) 1/3 پیمانه
• قارچ (بزرگ) قارچ 4 عدد
• سس مایونز 4-3 ق س
• فلفل پاپریکا 2 /1 ق چ
• گوجه فرنگی (حلقه شد ه) گوجه فرنگی 2 عدد
• آبلیمو 1-2 ق س
• پیاز (حلقه ای خرد شده) پیاز 1 عدد
• برگ کاهو مقداری
• نمک وفلفل به میزان لازم
• نان (همبرگری) چند عدد

طرز تهیه:

1. در یک کاسه پودر سوخاری و شیر را با هم مخلوط کنید، گوشت چرخ کرده، پیاز رنده شده، تخم مرغ، جعفری خرد شده و به میزان لازم نمک و فلفل را هم اضافه کرده، با هم مخلوط کنید. بعدکاسه را به مدت 10-5 دقیقه داخل یخچال قرار دهید.

2. در این میان فلفل قرمز را خوب ریز کنید، سپس آن را در یک کاسه مناسب بریزید. در یک کاسه کوچک گوجه فرنگی خرد شده را با پشت قاشق خوب له کنید، آب آن را گرفته و به فلفل اضافه کنید. ریحان خرد شده، نمک و فلفل هم اضافه کرده و آنها را خوب با هم مخلوط کرده و کنار بگذارید تا همراه با همبرگرها سرو کنید.

3. در یک تابه مناسب مقداری روغن زیتون بریزید، سپس آن را روی حرارت قرار دهید. مقداری از مخلوط گوشت را به صورت یک عدد همبرگر در آورده و آن را داخل روغن خوب سرخ کنید. هر تعداد که می شود همبرگرها را درست کنید. قارچ ها را هم بعد از شست و شو به صورت حلقه های بزرگ برش دهید، سپس آنها را هم کمی سرخ کنید. در یک کاسه سس مایونز، آب لیمو، فلفل پاپریکا و کمی نمک را با هم مخلوط کرده، کنار بگذارید.

4. نان همبرگری ها را از وسط برش دهید. روی هر کدام مقداری برگ کاهو بریزید. همبرگرها را روی نان ها قرار داده و روی آنها را با حلقه های گوجه فرنگی، پیاز و قارچ بپوشانید. ساندویچ ها را با مخلوط سس مایونز و مخلوط گوجه و فلفل سرو کنید.

مامان ،موبایل دار می شود!

یک روز یکی از دوستان مامانم(خاله زهره من)منزل ما بود .ایشان به اتفاق مامانجزوه هایی را میخواندند که در یک همایش به آنها داده بودند.ناگهان کنجکاوی مامان گل کرد و با موبایلش شماره خاله ام را گرفت صدایی ظریف و زنانه گفت:«مشترک مورد نظر در دسترس نمی باشد»مامانم خندید و گفت مشترک مورد نظر ور دل من نشسته،اونوقت اینا میگن ...خاله زهره گفت:این که چیزی نیس،من شماره دوستمو گرفتم همین صدا گفت:«این شماره در شبکه موجود نمیباشد»در صورتی که من خودم با همین دو تا چشام،سند موبایلشو دیدم!من ساکت نشسته بودم و چیزی نمیگفتم.

آخه ما خیلی اصرار کرده بودیم که مامان موبایل بگیرد،او همیشه می گفت:شما ها جوون هستید و ما نگرانتون میشیم،شما داشته باشید بهتره.به او گفتیم:شما هم هیچ وقت خونه نیستید!یا همایش هستین یا سمینار یا کنگره!خوب بعضی وقت ها شما هم دیر میکنید و ما نگرانتون می شیم.بعد هم براش خوندیم:«جایی نمیروی که دل بیقرار من تا بازگشتن تو به صد جا نمیرود!»

در اثر همین اصرارهای متمادی!بالاخره دو سال پیش،مامان برای موبایل ثبت نام کرد.وقتی که مامان برای تحویل سیم کارت مراجعه کردةمسوول دفتر تلفن همراه گفت:«خانم مژدگانی بدین،شمارتون خیلی رنده.»مامان هم که ماشاالله در بخشش،دست حاتم طایی را از پشت بسته،200تومان به او داده بود!خودش گفت که آقاهه!چپ چپ نگاهش کرده لابد آقاهه فکر کرده مامان از پشت کوه دماوند آمده!به همین دلیل به معاملات ارزی و جاری مملکت وارد نیست!

مامان خوشحال به خانه آمد و جریان را تعریف کرد.بعد گفت:چه خوب شد آقاهه متوجه دو رقم آخر شماره نشد.پرسیدم:چطور؟گفت:چون دو رقم آخرش میشه عدد بیست!خوب،مخابراط هم که میدونه که«من خودم نمره بیستم،من مثه هیچ کسی نیستم»فریادمان در آمد و گفتیم:«وای...مامان تو رو خدا بس کن!چقدر از خودت متشکری.فردا برو یه دسته گل بگیر بذار جلوی آیینه!»مامان گفت:مرسی که یادم آوردین،اتفاقا برای خودم یک نوشابه باز میکنم!میبینید تو رو خد،مامانای این دور و زمونه رو!ظرفیت داشتن یک گوشی موبلیل را هم ندارند،آن وقت میخواهند پاجرو و ماکسیما هم بخرند.بگو یک دفعه دانشگاه آزاد هم بروند!

از روزی که موبایل به مامان داده اند،دائم آن را با خود این طرف و آن طرف می برد.وقتی به مهمانی می رود سفارش میکند«حتما به من زنگ بزنید هان»طفلک،هیچ کس به او زنگ نمی زند!حالا تازه شروع کرده که شماره اش را به دوستانش بدهد.راستی یادم رفت بگویم،قبل از این که سیم کارت را بدهند،بابای من که میخواست خیلی مدرن و روشنفکرانه عمل کند،از همه دوستانش پرس و جو کرد تا بتواند آخرین مدل گوشی را برای مامان بخرد.

مامان دلش میخواست گوشی مدل تعظیمی یا به قول خودش از آنهاییکه درش باز میشود،داشته باشد،دوربین دار که نمیخواست،چون میگفت:«هم گرونه و هم هر چیزی مال یه چیزیه!موبایل که دوربین عکاسی نیست!بعد مثل آدم های باکلاس!نشست و کاتالوگ گوشی را خواند.از نوشته انگلیسی که سر در نیاورد،ولی از ترجمه فارسی اصلا چیزی نفهمید ولی بالاخره ما به او یاد دادیم که در همایش ها!آن را روی ویبره بگذارد.مامان دوست ندارد موبایل را از گردنش آویزان کند و میگوید:این دیگه خیلی تیر آجری(تین ایجری)میشه(بابا کاریکلماتور).بنابراین چون موبایل توی کیفش است متوجه ویبره نمیشود و همه اش miss callدارد !smsهم که الحمدالله ندارد!خدا پدر و مادر خواهرم را بیامرزد که به مامان یاد داد چطئری smsهایش را بخواند.چند وقت بعد خواهرم براش smsفرستاد«وقتی بارون مییاد تو منو به اندازه قطره های بارون که میگیری دوست داری ولی من تو رو اندازه اون قطره هایی که نمیتونم بگیرم دوست دارم»باید بودید و اشک های مامانم را می دیدید و قربان صدقه هایش را میشنیدید!ای خواهر زبل