یوتیوب و یک میلیارد کاربر خسیس!

روزنامه هفت صبح: گوگل موفق شده یوتیوب را به یک پدیده فرهنگی بدل کرده و توجه بیش از یک میلیارد کاربر را به شکل ماهانه، به آن جلب کند اما صرفا یک مشکل کوچک در این میان به چشم می خورد؛ گوگل هنوز نتوانسته از این سرویس، سودآوری مطلوبی داشته باشد. سرویس دهنده ویدئوهای آنلاین از درآمد ناخالصی چهار میلیارد دلاری در سال 2014 خبر می دهد که البته از سال 2013 با درآمد سه میلیارد دلار، کمی بهتر است. (منظور سود نیست که احتمالا خیلی کمتر از این حرف هاست.)

یوتیوب صرفا شش درصد از درآمد ناخالص سال گذشته گوگل را به همراه داشته اما همین درآمد نیز زمانی که با هزینه ها روبرو می شوند، به نقطه ای می رسیم که می توان گفت سرویس مورد بحث به سختی توانسته بدون رسیدن به زیان، گلیم خود را از آب بیرون بکشد. فیس بوک در سال پیش، درآمدی 12 میلیارد دلاری داشت که از این رقم سود خالص سه میلیارد دلاری نصیبش شد. در مقایسه با فیس بوک، یوتیوب یک شکست تمام عیار است.


1- اما تلاش مدیران این سرویس برای خارج شدن از شرایط اشاره شده چه بوده؟ اخیرا یوتیوب سعی داشته تا هسته اصلی بیندگانش را اندکی گسترش دهد و بتواند به جز نوجوانان، افراد دیگری را هم به استفاده از این سرویس علاقمند کند.

از سوی دیگر بسیاری از کاربران اینترنت، به جای ورود مستقیم به وب سایت مذکور، از لینک های آن یا ویدئوهای به کار رفته در سایر سایت ها استفاده می کنند و در اصل ویدئوهای این شرکت، در سایر سایت های اینترنتی به نمایش درمی آیند. مدیران یونیوب دل شان می خواهد کاربران همانگونه که روی مبل در اتاق می نشینند و تلویزیون ار روشن کرده و به تماشا می پردازند، با این سرویس نیز چنین برخوردی داشته باشند و از نظاره «کانال»های مختلف آن لذت ببرند.

این موضوع یکی از مشکلاتی است که خانم سوزان وجسیسکی به عنوان مدیرعامل فعلی این سرویس با آ« روبرو است. وی سال دوم مدیریت خود را در این بخش آغاز کرده و اگر مشکلات مالی تا حدی حل نشوند، او برای سرمایه گذاری در تولید محتوا و سرویس های تازه با مشکلی جدی روبرو خواهد شد.


2- از اوضاع خراب مالی و فشارهایی که روی دوش خانم وجسیسکی سنگینی می کنند که بگذریم، می توانیم به مشکلات دیگری بپردازیم که او به تازگی با آنها دست به گریبان شده است.
برای مثال، تا به حال اینچنین بود که کاربران بسیاری از فیس بوک و توییتر به سوی یوتیوب روانه می شدند یا دست کم به کل غیرمستقیم از این سرویس در شبکه های اجتماعی یاد شده استفاده می کردند اما این شبه ها نیز در حال سر و سامان دادن به سرویس ویدئویی خود هستند که همین موضوع زنگ هشدار رسایی را به گوش مدیران یوتیوب رسانده است.

از طرف دیگر فیس بوک و استارت آپی نظیر «وسل» در پی ترغیب ستاره های یوتیوب برای استفاده از فیس بوک هستند. این در حالی است که آمازون و نتفلیکس هم ایده «ویدئوی آنلاین» را با استفاده از محتوای اصیل و تولیدات هالیوودی، در پس زمینه ذهن کاربران تغییر داده اند.

برایان وایزر محقق سازمان «پیوتال ریسرچ» در این خصوص توضیح می دهد که «ویدئوهای بی محتوای بسیاری در یوتیوب وجود دارد. اگر مدیران این سرویس خواهان داشتن ویدئوهایی در حد تلویزیون هستند، باید هزینه آن را بپردازند.»

رابرت کینکل، مدیر بخش تجارت و تولید محتوای یوتیوب می گوید: «ویدئوهای آنلاین به زودی بسیار همه گیرتر خواهند شد؛ دقیقا مانند شبکه های کابلی در 30 سال پیش. بهتر است یوتیوب در تولیدکنندگان ویدئوهای بومی سرمایه گذاری کند تا اینکه به سراغ سریال های تلویزیونی برود.»


3- گوگل در سال 2006 یوتیوب را به مبلغ 1.65 میلیارد دلار خرید اما در چند سال اول درآمدی بسیار محدود از این سرویس به دست می آورد تا اینکه نهایتا در سال 2010 سرویس تبلیغات جدیدی رونمایی شد و به درآمد گوگل از یوتیوب هم شتاب بیشتری داد.

تبلیغات مورد بحث، هنوز هم در این سرویس به چشم می خورند و پس از چند ثانیه به کاربر اجازه می دهند از تبلیغ رد شده و به سراغویدئوی مورد نظرش برود. در اصطلاح به اینگونهه از تبلیغات «Skippable» می گویند.

این دسته از آگهی های یاد شده به دل کاربران نشست چون می توانستند در صورت عدم علاقه، آن را نگاه نکنند. از سوی دیگر تبلیغ دهندگان عاشق این سرویس شدند زیرا صرفا زمانی پول پرداخت می کردند که کاربر، تبلیغ را رد نکرده و به تماشای آن نشسته باشد.

در سال 2012 یوتیوب میلیون ها دلار به جیب تهیه کنندگان محتوا سرازیر کرد تا برایش ویدئوهایی بسازند که «تلویزیون» مانند بوده و کانال های جدیدی هم در این سرویس ایجاد کنند. از طرف دیگر، صفحه اول این وب سایت هم باز طراحی و به نوعی بهینه شد تا به هر کاربر، محتوای مورد علاقه او (با توجه به جستجوهای قبلی) نمایش داده شود و همین امر نیز باعث سر زدن بیشتر وی به این سرویس می شود.