کیف‌های شبیه صورت‌های آدم و حیوان!

حتما روسری ها و کیف هایی که با طرح F تزیین شده اند را در کوچه و خیابان دیده اید. این F معروف، لوگوی یکی از مشهورترین برندهای جهان" فندی" است. فندی به تولید کیف های شیک و زیبا و گرانبهایش شهرت دارد.

کافه سینما: حتما روسری ها و کیف هایی که با طرح F تزیین شده اند را در کوچه و خیابان دیده اید. این F معروف، لوگوی یکی از مشهورترین برندهای جهان" فندی" است. فندی به تولید کیف های شیک و زیبا و گرانبهایش شهرت دارد. به تازگی، این برند معتبر ایتالیایی، به مناسبت افتتاح بوتیک جدیدش در لندن، در اقدامی جالب، از ستاره های مطرح بریتانیایی برای طراحی کیف هایش استفاده کرده است. آدل، گویین پالترو و چند مدل مشهور کیف های طرح پیکابو که از ایکون های این برند به شمار می روند را با سلیقه شخصی خود طراحی کرده اند.

در توضیح بیشتر می توان گفت که کیف های پیکابو که در سال ۲۰۰۹ متولد شده اند، نه تنها از مطرح ترین کیف های برند فندی، که از محبوب ترین کیف های جهان است و ستارگان و سلبریتی های بسیاری، از جمله جنیفر لوپز و جنیفر گارنر از آن استفاده می کنند.

در ادامه این مطلب، با طرح کیف های پیکابو و خصوصیاتش آشنا می شوید.

کیف پیکابو، محبوب سلبریتی ها و ستارگان دنیاست:

کیفی از این مجموعه که پیشتر در کیف های محبوب بهار، معرفی اش کرده بودیم:

چند کیف زیبا از جدیدترین مجموعه پیکابو فندی را برای شما به نمایش می گذاریم:

این کیف ها همگی از بهترین چرم ها و پارچه ها ساخته شده اند. ارزان ترین کیف این مجموعه حدود ۳ هزار دلار قیمت دارد.

در ادامه این گزارش، کیف های طراحی شده را  توسط هنرمندان انگلیسی را به مناسبت افتتاح بوتیک جدید فندی در لندن، به نمایش می گذاریم. در آمد حاصل از فروش این کیف ها به خیریه ای اختصاص دارد که از کودکان و نوجوانان انگلیسی کمک می کند.

این کیف را خواننده مطرح انگلیسی، آدل طراحی کرده است. او گفته هدف اصلی اش شرکت در خیریه کودکان بوده است.

کیف طراحی شده توسط نائومی هریس

جورجیا می جگر، این کیف را در یادبود نلسون ماندلا فقید طراحی کرده است.

کیف گویینت پالترو مثل خودش، شیک و ساده به نظر می رسد.

انقلابیگری یا آدم ربایی و کیف دزدی؟!

هر چند حکومت بشار اسد با استانداردهای یک حکومت دموکراتیک بسیار غریبه است و حکمرانی او و پدرش بر سوریه کمابیش به سلطنت موروثی شباهت دارد ، اما عملکرد مخالفان او در مبارزه علیه حکومت غیردمکراتیک اسد نیز فاقد مشخصه های یک انقلاب آزادیخواهانه - مانند آنچه در مصر و تونس افتاد - است.

اگر در کشورهای عربی دیگر ، عموم مردم علیه دیکتاتورهای حاکم بپاخاستند و در روندی انقلابی و دموکراسی خواهانه ، خواسته های خود را پیگیری کردند ، دو اتفاق در سوریه رخ داده که حرکت ضد اسد را زیر سوال برد ؛ هر چند که  این اتفاقات منزه کننده حکومت اسد نیستند:

1 - در هیچ کدام از انقلاب ها ،‌انقلابیون اقدام به آدم ربایی نکردند و شهروندان کشورهای دیگر را نربودند. ولی در سوریه مخالفان اسد ، دستکم در 3 مرحله اقدام به آدم ربایی کردند. یک بار 5 مهندس ایرانی را که در یک نیروگاه برق کار می کردند ربودند ،‌ دفعه بعد 2 نفر دیگر را گرفتند و بار دیگر جلوی یک اتوبوس حامل زائران را در جاده گرفته ، 11 نفر از مسافران را با خود بردند و زنان و سالخوردگان را رها کردند؛ علاوه بر آن به مثابه راهزنان هر چه پول و طلا به همراه مسافران بود دزدیدند.

جالب این که این "‌مثلاً‌ انقلابیون" اعلام کردند افراد ربوده شده نظامیان ایرانی بودند و علتش را نیز چنین اعلام کردند که در گذرنامه آنها امضای یک مقام نیروی انتظامی ایران وجود دارد و این در حالی است که همه گذرنامه ها با امضای مقامات انتظامی اداره گذرنامه - که زیر مجموعه ناجاست - صادر می شوند.

2 - هیچ کدام از انقلاب های مردمی در کشورهای عربی شاهد بمب گذاری های شهری توسط انقلابیون نبودند اما در سوریه ،‌نه علیه اهداف دولتی که در معابر عمومی دمشق بمب گذاری های متعددی توسط مخالفان اسد صورت گرفته که به بمب گذاری های عراق شباهت دارند و طی آن تعداد زیادی از شهروندان عادی کشته و مجروح شده اند.

حال سوال این است که کدام یک از این رفتارهای با استانداردهای یک انقلاب آزادیخواهانه و دموکراسی جویانه همخوانی دارد؟ آیا قرار است انقلاب این افراد با آدم ربایی و راهزنی و خالی کردن جیب پیرمردان و کیف زنان و بمب گذاری در شهرهای به پیروزی برسد؟!

نقدهای وارده بر حکومت تک نفره و تک حزبی بشار اسد ، نباید به معنای حقانیت همه مخالفان او باشد. این یک امر مسلم است که بخش عمده ای از مردم سوریه در گذر زمان به توده های ناراضی تبدیل شده اند و رفتن اسد خواسته بسیاری از آنهاست اما آنچه امروز در عرصه درگیری های روز سوریه می گذرد ، تماماً تقابل خواست مردم با اراده دیکتاتوری نیست و عوامل متعددی در آن دخیل است که بی توجهی به هر کدام از آنها می تواند در ارائه تحلیل و تصویری از آنچه در سوریه امروز می گذرد خلل زا باشد.../عصرایران