کودکان


2 دقیقه پیش

با بطری نوشابه برای پسر کوچولو هواپیما بسازید

به جای خریدن اسباب بازی های گران قیمت ، می توانید با استفاده از ابزاری که در خانه در اختیار دارید اسباب بازی هایی با کمک فرزندان خود بسازید که هم در هزینه ها صرفه جویی می ...
2 دقیقه پیش

از رایحه درمانی نوزادان بیشتر بدانید

آیا شما می خواهید برای مراقبت از نوزاد خود، یک رویکرد جامع تری را انتخاب کنید؟ آیا شما به عنوان یک پدر و مادر به دنبال درمان های طبیعی برای بچه های کوچک خود هستید؟ آیا می ...

فاصله 30 میلیون واژه ای كودكان فقیر و ثروتمند


تقریبا بیست سالی می شود كه پژوهشی برجسته نشان داد كه تا سن سه سالگی كودكان خانواده های كم درآمد 30 میلیون كلمه(واژه) كمتر از كودكان خانواده های مرفه شنیده اند .

نصر نیوز - ترجمه مصطفی علیمردانی: تقریبا بیست سالی می شود كه پژوهشی برجسته نشان داد كه تا سن سه سالگی كودكان خانواده های كم درآمد 30 میلیون كلمه(واژه) كمتر از كودكان خانواده های مرفه شنیده اند، در وضعیت نامساعد آموزشی قرار می دهد. این یافته ها منجر به افزایش تقاضا برای تأمین بودجه برنامه های پیش دبستانی و چندین كمپینی(پیكاری) شد كه از والدین می خواست با كودكان خود بیشتر حرف بزنند.

اكنون، مجموعه بزرگی از تحقیقات آن عقیده ای را كه صرفا كودكان فقیر را در معرض زبان بیشتر قرار می داد به چالش می طلبد؛ عقیده ای كه در آن می پنداشتند كه در معرض زبان قرار دادن كودكان فقیر برای غلبه بر كمبودهایی كه این كودكان با آنها روبرو می شوند كافی است. این تحقیقات بیان می كند كه كیفیت ارتباطات بین كودكان و والدین و مراقبین آنها بسیار مهمتر از تعداد كلماتی است كه یك كودك می شنود.

فاصله 30 میلیون واژه ای میان كودكان فقرا و ثروتمندان

بر اساس یافته های پژوهشی كه در كنفرانس "پل زدنبر شكاف واژه ای"{پر كردن شكاف واژه ای} در كاخ سفید ارایه شد اعلام شد كه مابین  كودكان دوساله از خانواده های كم درآمد، كیفیت واژه های مربوط به تعاملات – استفاده از سمبل های مشترك("نگاه كن، یك سگ")؛ آیینی ("بعد از حمامت، یك شیشه{شیر و ...} می خوایی")؛ و فصاحت مكالمه ای ("بله، آن یك اتوبوس است!") بسیار بهتر پیش بینی كننده مهارت های زبانی در سن سه سالگی از هر فاكتور دیگری بود كه شامل كمیت واژه هایی می شد كه یك كودك شنیده بود.

كاترین هیرش-پاسك(Hirsh-Pasek)، استاد روانشناسی در دانشگاه تمپل(Temple) و نویسنده اصلی این تحقیقات گفت: "این (موضوع) فقط درباره چپاندن لغات (در مغز) نیست. این (موضوع) درباره داشتن مكالمات روان پیرامون آیین ها و مقصود های مشتركی مثل وانمود كردن به خوردن قهوه صبحانه با هم و یا استفاده از موز به عنوان تلفن است. این از آن موادی است كه زبان از آن ساخته می شود."

در یك تحقیق مرتبط، كه در آوریل 2014 منتشر شد، محققان كه كودكان 11 الی 14 ماهه را در خانه هایشان مورد مشاهده قرار داده بودند دریافتند كه رواج تعاملات دو نفره و استفاده مكرر والدین _ صدای آرام و زیر كه معمولا برای صحبت كردن با كودكان مورد استفاده قرار می گیرد – پیش بینی كننده های مطمئنی از توانایی زبانی در دو سالگی بودند. تعداد كل واژه ها با توانایی آینده همبستگی نداشت.

این ایده كه كیفیت تعامل در زمان آموزش زبان به كودكان اهمیت دارد موضوع به ندرت جدیدی است.

دكتر هیرش-پاسك گفت: ما از همان آغاز از این امر بدون هیچ تناقضی مطلع بودیم كه بایستی كیفیت و كمیت وجود داشته باشد." حتی تحقیق سال 1995 (كه به وسیله بتی هارت(Betty Hart) و تاد آر. ریسلی(Todd R. Risley)، دو تن از روانشناسان دانشگاه كانزاس انجام شد) كه نظریه و ایده شكاف 30 میلیون لغتی(واژه ای) را معرفی كرد نشان داد كه تُن صدای والدین، پاسخگو بودن و استفاده از سمبل ها روی هوش و واژگان یك كودك تأثیر می گذارد.

اما مطالعات و تحقیقات امسال اولین باری است كه محققان تأثیر كمیت واژه را با كیفیت تعامل و ارتباط مقایسه كرده اند. دكتر پاتریشیا كی كُهل(Dr. Patricia K. Kuhl)، مدیر انستیو یادگیری و علوم مغزی دانشگاه واشینگتن و نویسنده پژوهش آوریل گفت: این یافته ها به آموزگاران این پیشنهاد را می دهد كه بایستی در خصوص فراخوان هایی مثل " شكاف لغات را پایان دهید" تجدیدنظر كنند چرا كه چالش هایی را كه كودكان فقیر با آنها روبرو هستند را ممكن است بیش از حد ساده گرفته باشند.

او با اشاراه به توصیه های قابل اجرا گفت: من نگران این پیام ها هستم پیام هایی كه از والدین می خواهد روی شمارگان واژه ها تمركز كنند.

دكتر هیرش-پاسك گفت: استفاده از لغت GAP(شكاف، درز) ممكن است دارای نتایج زیانبخش باشد. موقعی كه درباره شكاف ها حرف می زنیم گرایش طبیعی ما صحبت كردن درباره پر كردن آنهاست. بنابراین ما درباره میزان و تعداد صحبت می كنیم  درست مثل اینكه ما داریم واژه ها را داخل سر خالی یك كودك می گذاریم.

اما درست همانطور كه برای داشتن خانه صرفا ریختن آجر و مصالح دیگر روی هم كافی نیست بلكه بایستی پایه و پی برای خانه بسازید یادگیری زبان نیز اساس و پایه خود را دارد اگر قرار نیست زبان و كلمات یك صدای پس زمینه باشد.**

برای پژوهش جدید، دكتر هیرش_پاسك و همكارانش 60 كودك سه ساله از خانوادهای كم درآمد را انتخاب كردند كه درجات متفاوتی از مهارت در زبان را داشتند. این كودكان از انیستیتو ملی سلامت كودك و پژوهش توسعه انسانی مراقبت زودهنگام كودك و توسعه جوانان انتخاب شدند كه مطالعه درازمدت و گسترده ای را بر روی 1300 كودك از هنگام تولد تا 15 سالگی بر عهده داشت. محققان دیگری فیلم ویدیویی آن كودكان در سن دو سالگی در جلسات بازی با والدین شان را مورد بررسی قرار دادند. محققانی كه این فیلم را تماشا كرده بودند از چگونگی بزرگ شدن این كودكان در زمان های بعد، بی اطلاع بودند.

دكتر هیرش-پاسك، نویسنده  این پژوهش درازمدت گفت: ما قادر شدیم این سؤال را بپرسیم كه آیا این تعاملات هیچ سرنخی را داراست كه پاسخگوی تفاوت هایی باشد كه ما در سه سالگی دیدیم. معلوم شد كه قادریم برای كل تغییرپذیری بعد از آن پاسخگو باشیم.

وی گفت: كیفیت ارتباطات برای 27 درصد از تنوع در مهارتهای بیانی زبان یك سال بعد توجیه می شد. نتایج به طور قابل توجهی تغییر كرد زمانی كه محققان سطح سواد یا آموزشی والدین را كنترل كردند.

اما كسانی كه والدین را ملزم می كنند تا با كودكانشان بیشتر صحبت كنند اظهار می دارند كه افزایش كمیت زبان به طور گریزناپذیری منجر به بهتر شدن كیفیت می شود.

آنه فرنالد(Anne Fernald)، روانشناسی تكاملی در دانشگاه استنفورد(Stanford) گفت: موضوع این نیست كه یك مادر می گوید "سگ" و مادر دیگری می گوید "سگ، سگ، سگ،". زمانی كه شما یاد می گیرید تا بیشتر صحبت كنید، شما تمایل دارید كه به طرق متنوع و مفصل تر صحبت كنید و آن به رشد شناختی كودك كمك می كند.

دكتر فرنالد، نویسنده پژوهش 2013 كه به شكاف واژه ای بین كودكان ثروتمند و فقیر در سن 18 ماهگی پی برده بود مشاور علمی PROVIDENCE TALKS است. این طرحی است كه در آن كودكان را به وسایلی مجهز می كنند تا تعداد لغاتی را كه آنها هر روز می شنوند ضبط كند.

او گفت: "مردم بر كمیت تأكید دارند چون آن چیزی است كه شما می توانید آن را اندازه گیری كنید." اما دكتر فرنالد اشاره می كند كه این برنامه همچنین مشاورین را به خانه های كودكان می فرستد تا از نزدیك در معرض قرار گرفتن كودكان به زبان را ارزیابی كنند و به والدین بهترین نحوه ارتباط بر قرار كردن با كودكان را بیاموزند.

با این حال، آن اُلیری(Ann O’Leary)، مدیر Too Small to Fail، كه یك تلاش مشترك غیر انتفاعی درNext Generation و "بنیاد بیل، هیلاری و چلسی كلینتون"( the Bill, Hillary & Chelsea Clinton Foundation) كه روی پایان دادن به شكاف واژه ای تمركز می كند اذعان كرد كه این پیام را برای والدین دارد و آن پیام این است كه والدین بیشتر روی كیفیت تأكید كنند.

او گفت: "زمانی كه ما در حال انجام این كمپین برای پایان دادن به شكاف واژه ای هستیم، آنها این تصور را حتما مجسم می كنند، آنها حتما مردم را به این باور و درك می رسانند كه ما نیازمند صحبت خیلی بیشتری هستیم. اما همچنین لازم است كه آن قسمتی كه نیازمند انجامش هستیم را به یاد داشته باشیم و آن دادن مدل و الگو است . مدل و الگویی كه مشخص كند صحبت كردن چه شكلی باید باشد.


ویدیو مرتبط :
فقیر و ثروتمند

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

آِیا خدا کسی را ثروتمند یا فقیر می‌کند؟



رزق و روزی,افزایش رزق و روزی

 

 

رازقیت خداوند به این معناست که او موجودات را طوری آفریده که احتیاج به رزق و روزی دارند و طوری خلق شده اند که باید ازموجود دیگری که خداوند آفریده، تغذیه کنند تا بتوانند باقی بمانند. خداوند متعال بین روزی و روزی خوار انطباق کامل برقرار کرده است; همچنان که در بعضی موارد روزی را آماده در کنار روزی خوار قرار می دهد.    


با توجه به این که قرآن می فرماید: «نحن قسمنا بینهم معیشتهم »(1) ; پس اگر فقیری یا ثروتمندی در جامعه باشد، خواست خداوند است; بنابراین، کمک به فقیری که فقرش معلول خواست واراده خداست، چه معنایی دارد؟

 

پاسخ این پرسش بستگی به شناختن نحوه رازقیت خداوند دارد; آن طورکه شایسته قدوسیت و کبریایی اوست، آن گاه روشن می شود که رزاقیت نسبت به بندگان بااین که مکلف باشیم، منافات ندارد. چرا که اگر منافات داشت، خود قرآن کریم که خداوند رابه رزاقیت وصیت کرده، سعی، عمل و کوشش را واجب نمی کرد و نیز اولیای الهی برای احقاق حقوق مردم، جانبازی و فداکاری نمی کردند.

 

روشن است که روزی رسانی ذات اقدسش با تعهدات و ضمانت های انسانی یک گونه نیست. تعهد آفریننده این نظامات و مخلوقات با تعهد مخلوقی که جزیی از همین نظام و تحت تاثیر موجودات این نظام است، تفاوت دارد; بنابراین، شناخت فعل خداوند ورزاقیتش مترتب برشناختن نظام های شگفت این عالم است، قوه تغذی و جذبی که در گیاهان است و مواد غذایی را به سوی آنها می کشاند، از اسباب رزقی است که خداوند درداخل این نظام قرار داده است. خداونداین جاندارها را با همه تجهیزات حیرت انگیزآفریده و روزی آن ها را در هوا و خاک و نور ومواد غذایی این عالم قرار داده است. خداوند میل ها و رغبت ها را در جاندارها قرار داده است تا در پی نیاز خود بروند.

 

عقل و اراده را در انسان قرار داده است تا این که حق خود را حفظ کند و برای به دست آوردن روزی تلاش کند و اگر این کفالت و ضمانت در جهان هستی نبود، «و ما من دابة فی الارض الا علی الله رزقها» نه میلی بود و نه غریزه ای، نه قوه جذبی و نه دفعی، نه هضمی، نه گیاه ریشه در زمین داشت و نه حیوان و نه انسان جهازات هضم و جذب و دفع و تغذی داشتند و نه انسان درباره حفظ حقوق خود می اندیشید; همه این شورها و نشاطها و جنبش ها از رازقیت او پیدا شده است.

 

پس، رازقیت خداوند به این معناست که او موجودات را طوری آفریده که احتیاج به رزق و روزی دارند و طوری خلق شده اند که باید از موجود دیگری که خداوند آفریده، تغذیه کنند تا بتوانند باقی بمانند. خداوند متعال بین روزی و روزی خوار انطباق کامل برقرار کرده است; همچنان که در بعضی موارد روزی را آماده در کنار روزی خوار قرار می دهد.  

 

قرآن آمده است: «و اذا قیل لهم انفقوامما رزقکم الله قال الذین کفروا للذین آمنوا انطعم من لویشآءالله اطعمه ان انتم الا فی ضلال مبین »; و هنگامی که به آنان گفته می شود از آن چه خدا به شما روزی کرده، انفاق کنید، کافران به مؤمنان می گویند:آیا ما کسی را اطعام کنیم که اگر خدامی خواست، او را اطعام می کرد؟ (پس خداخواسته که او گرسنه باشد.) شما فقط درگمراهی آشکارید

 

گاهی نیز روزی خوار وظیفه دارد که به طرف روزی حرکت کند و خود را به روزی برساند; مانند: گیاهان، حیوانات و... اما در مورد انسان،از آن جا که او موجودی عالی تر است و افزون بر روزی حیوانات طلب می کند; بنابراین، وسایل زیادتری در اختیار او قرار داده، دستگاه هدایت در وجود انسان تقویت شده، به او عقل و علم و فکر داده شده و وحی ونبوت، به کمک او آمده و برایش وظیفه و تکلیف مقرر کرده است. (2)

 

بعد از این که خداوند با اراده تکوینی اش تمام مواهب زمین و اسباب به دست آوردن روزی را برای انسان فراهم کرد، انسان را برای تحصیل روزی از راه حلال تشویق نمود:«وان لیس للانسان الا ما سعی » (3) ; ووسعت و تنگی روزی را مشروط به شرایطی کرد که بر زندگی انسان ها حکم فرماست; از قبیل ، تلاش ها، کوشش ها، اخلاص ها، فداکاری ها و...

 

پرواضح است، در جامعه ای که استفاده از مواهب طبیعی اش برای همگان آزاد است،برخی سودجویان و سوء استفاده کنندگان پیدا می شوند که برای مردم و افراد جامعه ناراحتی هایی می آفرینند و دیگران را از مواهب طبیعی محروم می کنند. یا این که افرادی بر اثر از دست دادن سرپرستان، از کار، کسب و بهره مندی از بیعت باز می مانند که در این جا خداوند برای مبارزه با این پدیده و برای مهار غرایز، تهذیب نفوس و تربیت انسان ها، طبق اراده تشریعی اش از طریق ایثار و فداکاری و گذشت و انفاق، قوانین را وضع نمود و مردم را به انفاق و کمک به فقرا توصیه فرموده است.

 

در قرآن آمده است: «و اذا قیل لهم انفقوامما رزقکم الله قال الذین کفروا للذین آمنوا انطعم من لویشآءالله اطعمه ان انتم الا فی ضلال مبین »(4) ; و هنگامی که به آنان گفته می شود از آن چه خدا به شما روزی کرده، انفاق کنید، کافران به مؤمنان می گویند: آیا ما کسی را اطعام کنیم که اگر خدامی خواست، او را اطعام می کرد؟ (پس خداخواسته که او گرسنه باشد.) شما فقط در گمراهی آشکارید.

 

اکنون به وضوح در می یابیم که این پاسخ در مقابل توصیه به انفاق، مغالطه ای بیش نیست.

(5)

 

 

پی نوشت ها:

1- سوره زخرف، آیه 32.

2- مجموعه گفتارها، شهید مطهری، گفتارشانزدهم، رازقیت الهی، انتشارات صدرا.

3- سوره نجم، آیه 39.

4- سوره یس، آیه 47.

5- ر.ک: المیزان، علامه طباطبایی، ج 17، ص 93،جامعه مدرسین و نیز تفسیر نمونه، ج 18، ص 401.


منبع :

سایت پرسمان