10 هتلدار بزرگ ایران را بشناسید

بهار و تابستان در ایران فصل خوب سفر است. به قول فعالان گردشگری، فصل پیک مسافرت، هیچ سفری بدون اینکه بدانیم قرار است در کجا اقامت داشته باشیم، اساسا آغاز نخواهد شد و هتل ها سهم مهمی از سبد اقامت گردشگری دارند.

روزنامه هفت صبح - مصطفی مسجدی آرانی: بهار و تابستان در ایران فصل خوب سفر است. به قول فعالان گردشگری، فصل پیک مسافرت، هیچ سفری بدون اینکه بدانیم قرار است در کجا اقامت داشته باشیم، اساسا آغاز نخواهد شد و هتل ها سهم مهمی از سبد اقامت گردشگری دارند. نگاهی داریم به هتلداران بزرگ ایرانی و به نتایج جالبی رسیده ایم.

مثلا به این نتیجه که بزرگترین و مشهورترین هتل های ایرانی در دست نهادهای عمومی و دولتی مثل تامین اجتماعی، بنیاد مستضعفان، بنیاد شهید، نیروی انتظامی، سازمان میراث فرهنگی و بیمه ایران هستند اما سرمایه دارانی مثل علی درویشی، عبدالرضا موسوی و خانواده سزاواربندی هم در کنار یک هلدینگ خصوصی در این زمینه، نقش مهمی ایفا می کنند.

گروه هتل های هما

این گروه بعد از انقلاب اسلامی و برای اداره تعدادی از هتل های مصادره شده به وجود آمد. مالکیت این گروه از آن زمان تاکنون در دست هواپیمایی جمهوری اسلامی هما بود ولی در حال حاضر، سازمان تامین اجتماعی مالک این هتل و دکتر عمیدالدین قهری، مدیرعامل این گروه است. هما، حدود 800 اتاق در پنج هتل خود دارد. پنج هتلی که در چهار شهر ایران قرار دارند. مشهد (دو هتل)، تهران، بندرعباس و شیراز. گفته شده که قرار است در اصفهان نیز هتلی توسط این گروه ساخته شود.

یکی از هتل های هما در مشهد بعد از انقلاب ساخته شده اما هتل همای تهران پیش از انقلاب، هتل شرایتون بوده، هتل همای یک مشهد، هایت نام داشته، هتل همای شیراز، هتل کوروش این شهر بوده و نام سابق هتل همای بندرعباس هم گامرون بوده است. هر پنج هتل از گروه هتل های هما، جزو هتل های پنج ستاره کشور هستند.

---

گروه هتل های پارسیان

گروه هتل های پارسیان شش هتل پنج ستاره در شهرهای تهران (دو هتل استقلال و آزادی)، کرمانشاه، اصفهان، یزد و نمک آبرود در اختیار دارد. علاوه بر اینها، 13 هتل چهار ستاره و سه هتل سه ستاره به همراه دو هتل در حال ساخت در خرم آباد و سنندج، این شرکت را به یکی از بزرگترین هتلداران ایران تبدیل کرده است. مالکیت این گروه هتلداری متعلق به بنیاد مستضعفان است. جالب است بدانید که این گروه هتلداری سابقه طولانی در تغییر نام دارد چرا که در سال 1374 به نام شرکت هتل های بنیاد و در سال 1378 به نام شرکت هتل های بین المللی آزادی و در سال 1380 به نام شرکت هتل های بین المللی پارسیان ثبت شده است.

---

گروه هتل های پارس

یکی دیگر از هتلدارهای بزرگ در ایران، گروه هتل های پارس است که در حال حاضر دارای پنج هتل پنج ستاره در شهرهای مشهد، تبریز، کرمان، کیش و اهواز و یک هتل چهار ستاره در شهر آبادان است. مالکیت این گروه هتلداری متعلق به هلدینگ توسعه ترابر ایرانیان است که یکی از زیرمجموعه های بنیاد تعاون نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران است. از میان پنج هتل پنج ستاره این گروه، تنها هتل پارس اهواز قبل از انقلاب اسلامی ساخته شده است. در مورد هتل تبریز هم خوب است بدانید که این هتل بیشتر به نام ائل گلی معروف شده است.

---

گروه هتل های آریا

یکی دیگر از گروه های بزرگ هتلداری در ایران، گروه هتل های آریا است که در سال 1384 تاسیس شده و شامل 10 هتل است. پنج هتل پنج ستاره به نام های هتل امیرکبیر اراک، هتل نارنجستان ایزدشهر (نور)، هتل شایگان کیش، هتل پارس شیراز و هتل کادوس رشد. آریا همچنین مالکیت چهار هتل چهار ستاره را هم در اختیار دارد: هتل آسمان اصفهان، هتل مشیرالممالک یزد، هتل بین الملل تبریز و هتل بین المللی قم.

به نظر می رسد که این گروه هتلداری، به صورت مشارکتی از سوی هتلداران خصوصی تاسیس شده است. در حال حاضر سید محسن آقایان، مدیرعامل این گروه و محسن قریب رییس هیات مدیره آن است که در رزومه قریب آمده او سابقه مدیریت عامل شرکت ایرانگردی و جهانگردی، عضویت در هیات مدیره شرکت آرین پارسه کیش و دبیرکلی انجمن سرمایه گذاران و کارآفرینان کیش را داشته است.

---

گروه هتل های کوثر

یکی دیگر از شرکت های هتلداری ایران، سازمان فرهنگی سیاحتی کوثر است که به عنوان یکی از سازمان های اقتصادی بنیاد شهید و امور ایثارگران، فعالیت خود را از سال 1372 آغاز کرده است. هتل هویزه تهران (چهار ستاره)، هتل سفیدکنار بندر انزلی (چهار ستاره)، هتل آپارتمان کوثر رامسر (سه ستاره)، هتل ثامن مشهد (سه ستاره)، هتل قدس مشهد (دو ستاره)، مجتمع فرهنگی تفریحی ایثار (استان البرز) و مجتمع اقامتی شاهد قم جزو اماکن اقامتی هستند که در مالکیت این گروه هتلداری است.

---

گروه هتل های لاله

نام «گروه هتل های بین المللی لاله» برگرفته از نام هتل بین المللی پنج ستاره لاله تهران است. این گروه تحت پوشش شرکت توسعه گردشگری ایران وابسته به سازمان میراث فرهنگی و گردشگری بوده که از سال 1349 آغاز به فعالیت کرده است. نام سابق شرکت توسعه گردشگری، شرکت توسعه مهمانخانه های ایران بوده و سهامداران اولیه آن عبارتند از شرکت سهامی تاسیسات جهانگردی، شرکت سهامی اینترکنتینانتال و شرکت سوییسی EWI که به تدریج در دهه هفتاد و هشتاد شمسی، این گروه به صورت یک گروه منسجم و زنجیره ای در قالب هتل پنج ستاره لاله تهران و چهار هتل چهار ستاره بین المللی سرعین، هتل صخره ای لاله کندوان، هتل چهار ستاره بین المللی چابهار، هتل بین المللی لاله بیستون (کاروانسرای عباسی کرمانشاه) و یک مجتمع آب درمانی در شهرهای مختلف فعالیت کرده است.

---

گروه هتل های سورینت

شاید جالب باشد بدانید که بابت زنجانی هم در هتلداری دستی بر آتش داشته است. گروه هتل های سورینت یکی از شرکت های وابسته به هلدینگ توسعه سورینت قشم است که از هجدهم خرداد 1390 کار خود را در منطقه آزاد قشم آغاز کرد و تا پیش از واگذاری اموال بابک زنجانی به عنوان بدهی، در مالکیت خود او بود. هتل سورینت صدف در کیش، هتل سورینت مریم و البته طرح ساخت هتل سورینت مریم 2 و نیز هتل در حال ساخت سورینت قشم در مجموعه هتل های گروه سورینت قرار داشتند.

---

گروه هتل های اسپیناس

تهرانی ها حتما نام این گروه هتلداری را پیش از سایر افراد شنیده اند. گروهی که سال قبل و در آستانه سفر رییس جمهور روسیه به کشورمان، توسط معاون اول رییس جمهور افتتاح شد تا میزان او و هیات همراهش باشند. اخیرا هم عکس هایی که از ضیافت خانم کیتاروویچ رییس جمهور کرواسی منتشر شد او را در حیاط این هتل نشان می داد. افتتاح این هتل البته کاری سخت برای علی اصغر امیری، مالک آن بود چرا که هم در جریان ساختش، تنش های زیادی با شورای شهر و شهرداری ایجاد شد و هم این که مقیاس پروژه بسیار بزرگ بود چرا که بزرگ ترین هتل ایران با 75 هزار متر مربع مساحت در سعادت آباد تهران در حال ساخت بود. اسپیناس که یکی از نام های خلیج فارس است، دو شعبه دیگر، یکی در بلوار کشاورز تهران و یکی در شهر آستارا دارد.

---

گروه هتل های زنجیره ای مهر

هتل های زنجیره ای مهر به عنوان مبدع اندیشه ایجاد هتل های سنتی و تاریخی در استان یزد شناخته می شود. این گروه در حال حاضر با در اختیار داشتن 10 مجموعه گردشگری و اقامتی در شهر یزد، به نوعی دست بالا را در مالکیت مراکز اقامتی در این شهر در اختیار دارد. مالک این گروه هتلداری، محمد حسین محتاج الله است و از سال 1373 فعالیت خود در بخش گردشگری را آغاز کرده است. نخستین هتل از گروه مهر هم که هتل پنج ستاره و آنتیک ملک التجار بوده در سال 1375 افتتاح شده است. هتل سنتی مهر، هتل موزه فهادان، هتل تاریخی لب خندق و خانه خشتی نخل مهر، از مهم ترین مراکز اقامتی این گروه هتلداری هستند.

---

درباره هتل بین المللی قصر طلایی

اگر آگهی های تلویزیونی در انتهای دهه 70 و ابتدای دهه 80 شمسی را به خاطر داشته باشید؛ حتما حجم زیاد تبلیغات هتل قصر شما را هم متعجب و شاید خسته کرده باشد. هتل قصر بین آنها یکی از هتل های مجلل مشهد بود که علاوه بر شیک بودن امتیاز نوساز بودن را هم داشت. البته از روزی که برادر کوچک تر این هتل، یعنی هتل بین المللی قصر طلایی در سال 1389 افتتاح شد، هتل اول حاج محمود سزاواربندی دیگر به چشم کمتر کسی می آمد. در حال حاضر ظاهرا مدیریت این دو هتل که هر دو در خیابان امام رضا (ع) مشهد قرار دارند، در اختیار امیر سزاواری، پسر اوست و البته بنیاد خیریه ای هم توسط این خانواده تاسیس شده که ظاهرا از سود هتل ارتزاق می کند.

---

هتل های منفرد

علاوه بر این ها، تعدادی هتل بزرگ و البته برتر (پنج ستاره) در اقصا نقاط کور هست که به سادگی نمی توان مالک آنها را تعیین کرد؛ هتل باباطاهر همدان، هتل مدینه الرضا و هتل پردیسان مشهد، هتل بین المللی خلیج فارس و هتل هرمز در بندرعباس، هتل بزرگ چمران، زندیه و پرسپولیس در شیراز، هتل شهریار در تبریز، هتل آتا در ارومیه، هتل مارینا پارک، پارمیس و شایان و نیز نخستین هتل دریایی ایران با نام ترنج در کیش، هتل گوت که مال سمنان است و هتل بوتانیک گرگان. نکته جالب توجه در خصوص این هتل های لوکس و البته منفرد این است که اغلب آنها تازه ساخت هستند و بعید نیست که در سال های آینده در قالب یکی از گروه هایی که از آنها نام بردیم ادغام شوند.

به این فهرست باید نام سه هتل دیگر را هم اضافه کرد که هر یک در شهر خود گل سرسبد هتل ها هستند. هتل عباسی در اصفهان که لقب قدیمترین هتل در جهان را دارد و مالکیت آن متعلق به بیمه ایران است، هتل مجلل درویشی در مشهد که همین چند روز پیش به دلیل استقبال از استانداران کشور برای شرکت در همایش استقلال مقاومتی خبرساز شد و مالکیت آن متعلق به خانواده درویشی است و هتل داریوش در کیش که ابتدا متعلق به حسین ثابت، سرمایه گذار و هتلدار بزرگ ایرانی بود و با سر و صدای فراوان آغاز به کار کرد اما در حال حاضر متعلق به عبدالرضا موسوی است که مالک هواپیمایی زاگرس و پارک دلفین های کیش است.

10 بازنده بزرگ ورزشی ایران در سال 93(+تصاویر)

 مانند تمام سال های گذشته و مثل همه سال هایی که پیش رو داریم، سال 1393 نیز با اتفاقات تلخ و شیرینی در ورزش همراه بود و پیروزی ها و شکست های زیادی را به تاریخ ورزش کشورمان اضافه کرد. تعدادی از ستاره های ورزش کشورمان در این سال روی نوار پیروزی بودند و در نقطه مقابل آنها، برخی دیگر از ورزشکاران سال سخت و ناموفقی را پشت سر گذاشتند. بعضی ها در سال 93 به اوج رسیدند و برخی دیگر از اوج به زیر آمدند. چنان که اگ ربنا را بر لیست کردن «برخاستگان» و «فروافتادگان» این سال بگذاریم، برای هر کدام از این لیست ها نام های زیادی را می توان ردیف کرد.

1- حامد حدادی (بسکتبال)
در لحظه های پایانی بازی های آسیایی، بیشتر طلاهای کنار گذاشته شده برای کاروان ایران ناگهان به نقره تبدیل شدند. شروع ناامیدکننده بسکتبال در کوارتر اول بازی با کره در فینال، ایرانی ها را به شدت نگران کرد. بچه های بچیروویچ اما مبه خودشان آمدند و در کوارتر دوم موفق ظاهر شدند و در مسیر پیروزی در مسابقه قرار گرفتند. مسیری که البته تا آخر با صمد و حامد و رفقا مهربان نبود.

در یکی از ضعیف ترین نمایش های عمر حامد حدادی، برتری 5 امتیازی ایران برابر کره جنوبی به سرعت در کوارتر چهارم جبران شد و میزبان حتی موفق شد از تیم ایران پیشی بگیرد.

به نظر می رسید تدبیر سرمربی و خطاهای تاکتیکی بازیکنان کره جنوبی، ایران را به مسابقه برمی گرداند. در اتمسفر بسیار سنگین ورزشگاه، ایران در ثانیه های پایانی به اختلاف دو امتیازی حریف رسید اما نه پرتاب سه امتیازی نیکخواه بهرامی و نه ریباند حامد حدادی، هیچ کدام به امتیاز ختم نشدند تا ناگهان همه چیز از دست برود.

تیمی که بعد از ناکامی در راه صعود به دور دوم جام جهانی سطح خودش را بالاتر از قاره آسیا می دانست، بعداز پیروزی زجرکش برابر قزاق ها، در نبرد با کره نشان داد که قدرت مطلق اول آسیا نیست و در این ناکامی بدون تردید نقش حامد حدادی و ریباندِ ناموفقش در آخرین لحظه پررنگ تر از سایرین بود.

2- هاشم بیک زاده (فوتبال)
تقدیر تلخی که هاشم بیک زاده را در آستانه تورنمنت های مهم بین المللی دچار مصدومیت می کند، در سال 93 هرگز دست از سر او برنداشت و فرصت حضور در دو آوردگاه مهم مثل جام جهانی و جام ملت های آسیا را از این بازیکن گرفت.

مدافع بلندقامت استقلال که سال 92 را با خوش شانسی و موفقیت سپری کرده بود، سال 93 به همان نسبت با بدشانسی و ناکامی مواجه شد و بهترین موقعیت های حرفه ای را در زندگی فوتبالی اش از دست داد.

او که در معیت تیم ملی مجوز حضور در جام جهانی را برای فوتبال ایران کسب کرده بود در آستانه حضور در این رقابت ها و در حالی که همه منتظر رویارویی او و لیونل مسی در برزیل بودند دچاغر مصدومیت شد و ایام جام جهانی را روی نیمکت و توی حسرت سپری کرد.

بعد از آن تابستان تلخ او دوباره بهبود پیدا کرد و به عرصه رقابت های باشگاهی بازگشت اما در فصل زمستان و در آستانه حضور در جام ملت های آسیا یک بار دیگر آسیب دید تا این بار رقبای آسیایی از مواجهه و رویارویی با بانمک ترین هاشم تاریخ فوتبال ایران محروم شوند.

بیک زاده بعد از پایان جام ملت ها نیز هنوز به میادین بازنگشته و فعلا روی نیمکت استقلال مشغول خمیازه کشیدن است.

3- کیانوش رستمی (وزنه برداری)
برای نخستین بار در سال های بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، وزنه برداری ایران با امید دو طلای مسلم به بازی های آسیایی قدم گذاشت. تقریبا تردیدی وجود نداشت که هم بهداد سلیمی و هم کیانوش رستمی با خوش رنگ ترین مدال های اینچئون از پله های فرودگاه امام (ره) پایین خواهند آمد و پیروزی شان را با مردم جشن خواهند گرفت.

بهداد طبق پیش بینی ها طلا گرفت اما کیانوش رستمی خالق تراژیک ترین بخش درام ایران در اینچئون شد. کیانوش در حرکت یکضرب، رستمی بود برای خودش و توانست در صدر جدول گروه جای بگیرد اما مدر حرکت دو ضرب، دو بار وزنه 212 کیلوگرمی را انداخت. او طلایش را با وزنه 208 کیلوگرمی مسجل می دانست و کار را به شدت ساده گرفته بود. شاید حتی مربیان وزنه بردار 20 ساله چینی نیز توقع نداشتند او در حرکت آخرش وزنه سنگین 218 کیلوگرمی را بزند و طلای این وزن را از آن خودش کند. تیان تو اما همه را غافلگیر کرد و علاوه بر تنبیه سخت رستمی خوش خیال، مدال برنز رسول تقیان را نیز تبدیل به مقام چهارمی بی مدال کرد.

به این ترتیب کیانوش رستمی یکی از ناکام ترین ورزشکاران ایران در اینچئون و یکی از فروافتادگان سال 93 لقب گرفت. البته ناکامی او با ناکامی ورزشکاران بی مدال تفاوت هایی جزیی داشت. او با مدال اینچئون برگشت اما نه مدالی که برای آوردنش به کره رفته بود.

4- مهرداد پولادی (فوتبال)
مدت ها بعدتر از آنکه دریبل خوردن لئو مسی از پولادی، سوژه آهنگ های زیرزمینی شده بود، ستاره ایران در رقابت های جام جهانی در میان بازیکنانی قرار گرفت که معافیت شان از خدمت جعلی بود و حق حضور در فوتبال ملی و باشگاهی ایران را نداشتند.

اصرار به حضور مهرداد در استرالیا اما سرانجام جواب داد و بازیکنان محبوب مربی پرتغالی با وجودس رباز بودن، همراه با تیم ملی به استرالیا رفت. پولادی شروع خوبی در تورنمنت داتشت اما اخراتج در دیدار با عراق، موجب شد تیترهای خشن خیل زود «سرباز فراری» تیم ملی را مورد نکوهش قرار دهندو او را عامل اصلی شکست بدانند.

مهرداد با تیم ملی به ایران بازنگشت و با خاطره ای تلخ از جام، به قطر رفت تا برای الشحانیه بازی کند. او حالا عنوان قهرمانی با تیم ملی را که می توانست ضامن نجات او از شر مشکلاتش باشد از دست داده و باید بلافاصله بعد از پایان قرارداد با باشگاه قطری، در تهران خودش را به سازمان نظام وظیفه معرفی کند!

می گویند اگر پولادی با پای خودش به پادگان نرود، نیروی انتظامی جمهوری اسلامی برای دستگیری او به پلیس بین الملل متوسل خواهد شد! مسی که نتوانست جلوی او را بگیرد، شاید اینترپل بتواند!

5- بهداد سلیمی (وزنه برداری)
در پایان بازی های آسیایی و در حالی که مدال طلا را بدون شکستن رکورد به دست آورده بود، از شکست رکورد مجموع در رقابت های جهانی پیش رو خبر داد.

مسابقات جهانی اما نه تنها با رکوردشکنی برای هرکول دوست داشتنی ورزش ایران همراه نشد، بلکه حتی دست او را از مدال طلا هم خالی گذاشت!

بهداد با کسب مدال نقره در قزاقستان، به جای آنکه بهترین ورزشکار رقابت ها باشد، تبدیل به بیست و یکمین ورزشکار برتر مسابقه های جهانی شد. او وبا تکرار عملکردش در بازی های آسیایی می توانست طلای جهان را به دست بیاورد اما دور بودنش از شرایط آرمانی برای بردن این مسابقه به شکل ناامیدکننده ای مشخص بود.

در پی شکست در این مسابقه، بعضی ها ناکامی بهداد را به حضور خانواده اش در بین جمعیت تماشاگران و تزریق بالای استرس به او ربط دادند اما خودش در مصاحبه های بعد از مسابقه، از مشکلات مالی و عدم حمایت مسئولان به عنوان دلایل شکستش نام برد.

هر چه که بود، نوار پیروزی های هرکول وزنه برداری ایران در سال 93 پاره شد تا در مورد آینده او و مدال هایی که به آن امید بسته بودیم، تردیدهای کمرنگی به وجود بیاید.

6- علی دایی (فوتبال)
پرسپولیس پرستاره علی دایی در لیگ سیزدهم فاصله بسیار کمی با قهرمانی داشت اما در نهایت به قرار گرفتن در رده دوم بسنده کرد. به نظر می رسید پرسپولیسی ها با حفظ همه ستاره ها و تقویت تیم در چند پست، یکی از قوی ترین و باثبات ترین پرسپولیس های چند سال اخیر را بسازند اما نه خبری از جذب بازیکنان با کیفیت شد و نه ستاره های لیگ سیزدهم در این تیم ماندگار شدند.

لجبازی های مدیریتی، ضعیف شدن پرسپولیس از لحاظ بازیکن را به دنبال داشت و این تیم با علی دایی خیلی زود در لیگ برتر به بن بست رسید. دایی تنها 7 هفته بعد از آغاز لیگ، به شکلی عجیب از کادر فنی پرسپولیس کنار گذاشته شد و در ادامه به چند پیشنهاد دیگر پاسخ منفی داد تا احتمالا تا پایان این لیگ استراحت کند.

خیلی ها یکی از دلایل ضعف پرسپولیس در تیم بستن را سفر اروپایی دایی در تابستان می دانستند. اگرچه به نظر می رسید مشکلات از جای دیگری به وجود آمده است چون حتی نفراتی مثل خلعتبری که برای پرسپولیسی شدن تا زمان بازگشت دایی منتظر مانده بودند وقتی پول و اراده ای از سمت باشگاه پرسپولیس ندیدند، به ناچار راهی دیگر تیم ها شدند.

دایی علاوه بر شکست در میدان مسابقه و اخراج از نیمکت پرسپولیس، به سبب قرارداد 2 میلیاردی خودش در این فصل و همچنین به واسطه رقم سنگین قرارداد برادرش روی نیمکت، در شبکه های اجتماعی به شدت از سوی هواداران سرخپوش سرزنش شد. او فصلی را باخت که می توانست بهترین فصل زندگی اش باشد.

7- یوسف کرمی (تکواندو)
مرد طلایی تکنواندو در یکی دو دهه اخیر و دارنده مدال برنز رقابت های المپیک 2004، بعدتت از شکست در المپیک 2012 در بازی های آسیایی 2014 نیز ناکام ماند تا کارنامه ورزشی اش در این سال های آخر با نمراتی منفی بسته شود.

قهرمان دو دوره بازی های آسیایی در سال های 2006 و 2010 در راه کسب سومین مدال طلایش از این رقابت ها ناکام ماند و در همان دور اول با شکست مقابل حریف ازبکستانی از دور مسابقات کنار رفت. این در حالی بود که اکثر تکواندوکاران کشورمان با مدال از اینچئون بازگشتند و رشته تکواندو یکی از موفق ترین رشته های ایران از نظر کسب مدال در رقابت های اینچئون بود اما کرمی به عنوان کاپیتان این تیم با دست خالی از این مسابقات بازگشت تا بلافاصله بعد از این شکست به فکر خداحافظی از ورزش حرفه ای بیفتد.

تکواندوکار پرافتخار کشورمان که از سال 70 در این رشته مشغول به فعالیت بود طی این مدت در 45 مسابقه بین المللی شرکت کرد و 37 بار مدال طلا گرفت اما در این سال های آخر بخت با او یار نبود و مدال طلای جهان در سال 2011 به آخرین عنوان قهرمانی او در رشته تکواندو بدل شد.

8- محمد رویانیان (فوتبال)
دوران شیرین و جذابی که رویانیان با حضور در فوتبال و جولان هر روزه روی صفحه اول روزنامه های ورزشی تجربه کرده بود، در سال 93 با ناکامی ها و درگیری های تمام نشدنی او به نقاط تلخ و باریک خود رسید.

مدیرعامل سابق پرسپولیس بعد از جدایی از این تیم با مشکلات فراوانی دست و پنجه نرم کرد و برای پس دادن حساب های پیچیده مالی در دوران مدیریتش بارها مجبور به پاسخگویی به سازمان بازرسی ... شد. کار به جایی رسید که حتی منزل شخصی رویانیان و خانواده اش نیز بابت وام میلیاردی او از بانک ها توقیف شد!

رویانیان که در دوران مدیریتش، سعید شیرینی را به عنوان یکی از پرحاشیه ترین سرپرست های تاریخ پرسپولیس به این تیم آورد، امسال شاهد بازداشت طولانی مدت این یار دیرین خودبود و حتی شایعه بازداشت خود او نیز مدتی در محافل فوتبالی دهان به دهان پیچید. شایعه ای که هرگز تایید نشد و هیچ کس خبر بازداشت محمد رویانیان را رسما تایید نکرد اما اتفاقاتی که بعد از ترک پرسپولیس برای او رخ داد دست کمی از بازداشت و توقیف نداشت. او در مقابل دوران کوتاهی که به ماه عسل با پرسپولیس گذرانده بود تاوان سنگینی پس داد، ظاهرا!

9- طالب نعمت پور (کشتی فرنگی)
سال گذشته در همین روزها، طالب نعمت پور با مدال طلایی که از رقابت های جهانی 2013 کسب کرده بود در قامت یک قهرمان ملی و از ورزشکاران موفق سال 93 به شمار می رفت. اما یک سال بعد از آن روزهای خوش،حالا طالب یک ورزشکار دوپینگی است که تازه یک چهارم از دوران محرومیت خود را سپری کرده و معلوم نیست یک بار دیگر فرصت درخشش بر روی تشک های کشتی را به دست بیاورد یا نه.

نعمت پور، متولد شهریور ماه 1363 در شهرستان کوهدشت از استان لرستان، قهرمانبازی های آسیایی گوانگ ژو در سال 2010 و دارنده مدال طلای جهانی 2013 در وزن 84 کیلوگرم کشتی فرنگی بود که آزمایش دوپینگش در تابستان امسال از سوی فیلا مثبت اعلام شد.

طالب، سال گذشته به همراه امیر علی اکبری دو مدال طلای کشتی فرنگی ایران را در رقابت های جهانی به دست آوردند اما آزمایش دوپینگ هر دوی آنها مثبت اعلام شد! البته دوپینگ علی اکبری کمی زودتر از نعمت پور مسجل شده و به دلیل سابقه قبلی حکم محرومیت مادام العمر از سوی فیلا برای او در نظر گرفته شده بود.

10- پیام صادقیان (فوتبال)
اگر شما یک فوتبالیست جوان باشید یا استعدادهایی ویژه و چشمگیر اما - بنا به هر دلیلی - تصمیم بگیرید این استعداد را هدر بدهید و فوتبالتان را نابود کنید، از چندطریق می توانید این خودزنی را به سرانجام برسانید. مثلا می توانید با رعایت نکردن اصول حرفه ای هر ساعتی دلتان خواست بخوابید و هر تفریحی دلتان خواست ردیف کنید تا بدن ناآماده تان همیشه و در اسرع وقت دچار مصدومیت شود! یا دائما با آرنج به سر و کله حریفان بکوبید و با کله بروید توی شکم داور تا همیشه نیمی از سال را با محرومیت سپری کنید.

یک راه دیگر هم این است که رفقای صمیمی تان را از میان بی مغزترین و رسواترین آدم های اجتماع (مثلا از زیر زمین!) انتخاب کنید تا آنها بقیه اقدامات تخریبی را به صورت یکجا و تضمینی برایتان انجام بدهند!

خلاصه برای سوزاندن استعداد، راه های زیادی وجود دارد ک همگی به یک مقصد می رسند اما پیام صادقیان برای محکم کاری تمام این راهکارها را به صورت توأمان به کار بسته تا از نتیجه کار خودش کاملا مطمئن باشد.

ملی پوش سابق ایران در رده پایه و ستاره فصل گذشته پرسپولیس به قول شاملو «چنان دست تطاول به خود گشاده که طلسم معجزتی مگر پناهش دهد از گزند خویشتن»

پیام صادقیان آنقدر خودش را در زیرزمین پنهان کرده که هواداران پرسپولیس دیگر هیچ خاطره شیرینی از او در یاد ندارند. آخرین خاطره به جا مانده برای سرخ ها که فراموش نشدنی به نظر می رسید پاس گل درجه یک پیام در بازی با ملوان بود که آن هم با معجزه دیوانه وار مهدی طارمی در مصاف با لخویا بایگانی شد. حالا پیام دو راه بیشتر ندارد، یا خاطره جدید بسازد یا آخرین میخ را بر تابوت خودش بکوبد و در افق محو شود؛ همراه با صدای فالشی که در پس زمینه میخواند: «بذار تو حال خودم باشم...»

اخبار ورزشی - تماشاگر , برترینها