سبک زندگی


2 دقیقه پیش

شناخت بهترین آتلیه کودک و بارداری

بچه ها به سرعت بزرگ می‌شوند، زودتر از چیزی که فکرش را می‌کنید یا انتظارش را دارید. زمانی توانایی راه رفتن یا حرف زدن ندارند ولی اندک زمانی بعد آنها را در حال دویدن و مکالمه ...
2 دقیقه پیش

فیلم: تزیین اتاق کودک با گل‌های مقوایی

همین الان یک نگاهی به اتاق کودکتان بیندازید. آیا دلتان نمی خواهد چیزی به آن اضافه کنید؟ وقتی پولش را ندارید، پس باید از خلاقیتتان کمک بگیرید. در این ویدئو گل هایی مقوایی ...

هر روز ، خوشگل تر از دیروز



 

 

 

هر روز ، خوشگل تر از دیروز

 

گرایش ایرانیان و به خصوص خانم های جوان ایرانی به انجام عمل‌های جراحی زیبایی چندسالی است كه به صورت عجیبی افزایش پیدا كرده است. چندی پیش یكی از مسوولان سازمان نظام پزشكی خبر داد كه «بیشترین میزان جراحی بینی در ایران و برزیل صورت می‌گیرد».

 

عمل زیبایی بینی

 

دانش پزشكی اكنون چنان توسعه یافته كه از كاركرد قدیمی تأمین سلامت انسان‌ها فراتر رفته و دستاوردهایش ابعاد گسترده‌تری از زندگی فردی و اجتماعی ما را تحت پوشش قرار داده است. این شگفت‌انگیز است كه ما اكنون می‌توانیم با استمداد از دانش پزشكی چهره ظاهری خود را تغییر دهیم. تغییر آنچه تا سال‌های نه چندان دور امری تغییرناپذیر پنداشته می‌شد، در دنیای امروز میسر است.

 

ما اكنون می‌توانیم چهره و قیافه‌مان را خود انتخاب كنیم، چیزی از چهره یا انداممان بكاهیم یا به آن بیفزاییم. با این حساب، شوق و ذوق بسیاری از افراد به انجام عمل زیبایی چندان دور از ذهن نیست. اما چرا این گرایش در میان برخی بیشتر و بین برخی دیگر از افراد كمتر است؟ چه چیز باعث می‌شود كه این گرایش در میان ایرانیان، بسی بیشتر از گرایش مردم بسیاری از جوامع دیگر باشد؟

 

در جامعه ما انجام عمل‌های زیبایی روی نقاط مختلف بدن، بویژه صورت، چنان به امری همه‌گیر و گسترده تبدیل شده است كه بسیاری از ما در میان جمع فامیل و دوستان و آشنایان كسانی را سراغ داریم كه تن به تیغ جراحی سپرده‌اند تا زیباتر شوند. خصوصیت مشترك این افراد چیست؟ چه عاملی در همه آنها كه به انجام این عمل تمایل دارند، مشترك است؟

 

كسانی كه دست به این عمل می‌زنند یا دوست دارند این كار را انجام دهند، در یك خصوصیت مشترك‌اند؛ همه آنها رضایت كافی یا كامل از چهره و اندام خود ندارند. آنها فكر می‌كنند به اندازه كافی زیبا نیستند، یا بدتر از آن خود را زشت می‌پندارند. شاید مهم باشد كه تلاش كنیم تا بفهمیم این احساس چرا به وجود می‌آید و از كجا ناشی می‌شود.

 

تصویر من از خودم

 

همه ما در شرایطی قدم به هستی می‌گذاریم كه مجموعه‌ای از ارزش‌ها و هنجارهای اجتماعی كم و بیش تثبیت شده، پیش از ما وجود داشته است. ما در بطن یك فرهنگ، با همه معیارهایی كه از خوب و بد، زشت و زیبا دارد، پا به عرصه حیات می‌گذاریم. اجتماعی شدن، فرآیند آشنا شدن با این ارزش‌های فرهنگی و درونی كردن آنهاست. ما از طریق این ارزش‌ها معنای انسان زشت و انسان زیبا را می‌فهمیم و كم‌كم می‌توانیم آدم‌های اطرافمان را در قالب‌های زشت و زیبا طبقه‌بندی كنیم. برخی را زیبا بدانیم و به برخی دیگر صفت زشت بدهیم.

 

اما این فرآیند تنها در ارتباط ما با دیگران به كار نمی‌آید. ما به طور دایم با خودمان در تعامل هستیم و بر پایه این ارزش‌ها و معیارهای فرهنگی در مورد خودمان نیز قضاوت می‌كنیم و بر اساس همین معیارها به دركی از خود می‌رسیم كه به ما می‌گوید «تو زشت یا زیبا هستی».

 

تمایل روزافزون افراد به استفاده از چنین شیوه‌هایی برای زیباتر شدن بخوبی گویای این نكته است كه تجربه زندگی به این افراد آموخته است با زیباتر شدن است كه می‌توانند موقعیت مطلوب‌تری به دست آورند. مهم نیست كه پشت نقاب زیبایی‌شان چه چیزی پنهان كرده‌ باشند

 

اهمیت زشت بودن یا زیبا بودن چهره، در فرهنگ‌های مختلف، متفاوت است. اگر در جامعه‌ای زندگی كنیم كه زیبایی چهره و اندام را یك ارزش‌ بسیار مهم و حیاتی تلقی كند و اگر بر اساس معیارهای همین فرهنگ، فردی زشت به شمار بیاییم، مشكلات بسیاری با خودمان و اطرافیانمان پیدا خواهیم كرد. افسرده خواهیم شد، اعتماد به نفسمان را از دست خواهیم داد، منزوی خواهیم شد و از جمع كناره خواهیم گرفت و در چنین شرایطی است كه ممكن است حاضر باشیم دست به هر كاری بزنیم تا زیبا شویم.

 

«محمد سعید ذكایی» و «حمیده فرزانه» در یك پژوهش كوشیده‌اند به بررسی ذهنیات افرادی بپردازند كه دست به عمل جراحی زیبایی زده‌اند. آنها معتقدند «تصویر ذهنی‌ای كه هر فرد نسبت به بدن خود دارد، تحت تأثیر عوامل فرهنگی، اجتماعی و روانی فرد شكل می‌گیرد و فرد براساس آن احساس رضایت یا نارضایتی می‌كند. احساس رضایت و خرسندی، عمدتاً در پی نزدیك شدن به معیارهای تناسب و زیبایی و نارضایتی و شكایت، در نتیجه دوری از این‌استانداردهاست و البته این احساس بیشتر در میان زنان وجود دارد تا مردان».


تصور افراد یك جامعه از چهره و اندام زشت یا زیبا تحت تأثیر عوامل مختلفی شكل می‌گیرد. دستكاری در چهره ظاهری برای به دست آوردن شباهت هر چه بیشتر با تصویری انجام می‌شود كه افراد از زیبایی در ذهن دارند و رسانه‌های جمعی در ایجاد و شكل‌دهی به این تصویر نقش اساسی ایفا می‌كنند.

 

به نظر می‌رسد تصویر آرمانی موجود در ذهن افرادی كه در كشور ما دست به عمل زیبایی می‌زنند، كم و بیش مشابه است. نتایج به دست آمده در پژوهش ذكایی و همكارش در این زمینه می‌تواند تا حدی بر این تشابه صحه بگذارد. این پژوهشگران كه در میان زنانی كه اقدام به انجام عمل زیبایی كرده‌اند، به تحقیق پرداخته‌اند، می‌نویسند: « تعاریفی كه این زنان از زیبایی و تناسب اندام ارائه كرده‌اند با وجود گوناگونی‌ها، دارای شباهت‌هایی است. تصور این زنان از زن زیبا و دارای اندام متناسب را می‌توان در قالب زنی جوان و لاغر اندام و قد بلند با چهره‌ای همانند اروپایی‌ها و آنچه در ماهواره، فیلم و اینترنت دیده‌اند، متبلور دانست. این اقبال را حتی از نوع جراحی‌های انجام شده به ویژه بینی‌های عمل شده نیز می‌توان شاهد بود كه بینی‌های جراحی شده، نه بینی‌هایی به سبك آسیایی‌ها و آفریقایی‌ها كه بینی سربالای اروپایی است و دوری از این معیارها و داشتن تصور ذهنی منفی می‌تواند فرد را با فشارهای روحی و درگیری‌های ذهنی فراوانی روبه‌رو سازد».

 

چرا جراحی؟

 

همه ما در زندگی با دیگران در پی به دست آوردن احترام و منزلت بیشتر هستیم، همه می‌كوشیم چیزهایی را مال خود كنیم كه باعث می‌شود در جامعه از جایگاه بالاتری برخوردار شویم و احترام و منزلت بیشتری كسب كنیم.

 

در جامعه‌ای كه زشت بودن یا زیبا بودن تأثیر حیاتی بر منزلت اجتماعی افراد دارد، آنها خواهند كوشید كه به هر قیمت ممكن خود را به معیارهای زیبایی نزدیك كنند. با استفاده از رژیم‌های لاغری، مصرف بی‌رویه لوازم آرایش و البته جراحی‌های زیبایی. تمایل روزافزون افراد به استفاده از چنین شیوه‌هایی برای زیباتر شدن بخوبی گویای این نكته است كه تجربه زندگی به این افراد آموخته است با زیباتر شدن است كه می‌توانند موقعیت مطلوب‌تری به دست آورند مهم نیست كه پشت نقاب زیبایی‌شان چه چیزی پنهان كرده‌ باشند، مهم نیست كه پشت بینی و لب‌ها و گونه‌های متعادلشان، مغزی فعال و ژرف‌اندیش یا در سینه قلبی مهربان و رئوف داشته باشند. در چنین شرایطی زیبایی و ثروت بهترین سرمایه‌ها برای به دست آوردن جایگاه برتر در جامعه است.

 

دو سرمایه‌ای كه قابل تبدیل به یكدیگر هستند؛ با ثروت می‌توان زیبایی را به دست آورد و با زیبایی ثروت را و بیهوده نیست كه این دو مقوله در میان معیارهای جوانان برای انتخاب همسر اهمیت و نقش اساسی یافته است

 

ذكایی و همكارش در پژوهششان درباره این گرایش به زیبایی هر چه بیشتر در میان زنان متذكر شده‌اند: «در جامعه جدید ایران اهمیت ظاهر به عنوان معیاری برای ارزش‌گذاری افزایش یافته و از هر ناحیه به زنان فشار وارد می‌شود تا زیبا باشند و به زیبایی خود توجه نمایند چرا كه ظاهر و زیبایی ملاك انتخاب و مطلوبیت تلقی می‌گردد و حتی ابزاری برای موفقیت و ورود به عرصه‌های بهتر و والاتر به شمار می‌رود. در چنین شرایطی زنان زیبا، قدرتمند تعریف می‌شوند، زیبایی به ابزاری برای قدرت زنان تبدیل می‌شود و زیبایی زن در مقابل ثروت یا منزلت یك مرد معامله می‌گردد».

منبع : چهاردیواری


ویدیو مرتبط :
روز دخترای خوشگل مبارک

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

پزشكانی كه به روز نمی‌شوند



 

 

 

سرعت تغییر و تحولات در علوم پزشكی، شامل بیماری‌های نوظهور، انواع روش‌های درمانی دارویی و روش‌های پاراكلینیك جدید بر كسی پوشیده نیست، شاید همین مسائل مهم‌ترین دلایلی باشند كه بیماران را به سمت پزشكانی سوق می‌دهد كه به‌روزتر هستند.

ضمن اینكه براساس مطالعات انجام شده،‌دور بودن از دانش روز پزشكی از سوی برخی پزشكان به ویژه در شهرستان‌ها در دوره درمان بیماران خدشه‌های اساسی وارد كرده است.

از طرفی براساس مطالعات و شواهد، پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه‌های علوم پزشكی، بین میزان آموخته‌ها، كاربردی كردن آنها و میزان به‌خاطرسپاری آنها در طول زمان ارتباط معناداری وجود دارد. به این معنا كه به مرور زمان امكان فراموشی آنها زیادتر خواهد شد.

درواقع بعد از ۵ سال از فارغ‌التحصیلی یك دانشجوی پزشكی، حداكثر ذخیره اندوخته‌های علمی مبتنی بر دانش و مهارت فرد كه قبلا در طول تحصیل كسب شده، حدود ۳۵ درصد كاهش می‌یابد.مسلما همه این دلایل ضرورت به‌روز شدن و كسب جدیدترین اطلاعات این حوزه را برای پزشكان نشان می‌دهد.

در كشور ما، به واسطه همین ضرورت از اواسط دهه‌ ۷۰، مجلس شورای اسلامی، در قالب قانون، اجبار كلاس‌های بازآموزی برای پزشكان را پیش‌بینی كرد.

برهمین اساس پزشكان كشور برای تمدید پروانه مطب خود، هر ۵ سال یك بار باید با حضور در كلاس‌های بازآموزی، شركت در كنگره‌های پزشكی، ارسال مقاله‌های پزشكی و كارهایی از این دست امتیاز لازم را كسب كنند تا پروانه مطبشان تمدید شود. اما همه ماجرا به كسب این امتیازات و تمدید پروانه مطب ختم نمی‌شود. نحوه ارائه آموزش‌ها در كلاس‌های بازآموزی، توجه به اصل فراگیری در این كلاس‌ها، استقبال پزشكان و اهمیت مفهوم آموزش و به‌روز بودن از مسائلی است كه باید مورد توجه قرار گیرد.

دكتر علیرضا زالی، قائم‌مقام سازمان نظام پزشكی كشور درخصوص ضرورت وجود كلاس‌های بازآموزی و شركت پزشكان به «جام‌جم» می‌گوید: در حال حاضر بسرعت آموخته‌های علوم پزشكی در حال تغییر است. سرعت تغییر نظریات، استفاده از روش‌های نوین، بیماری‌های نوظهور و جدید باید از سوی پزشكان مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد.

او ادامه می‌دهد: از طرفی بین اندوخته‌‌های یك پزشك و آنچه كه در عمل و هنگام طبابت با آن برخورد می‌كند، تفاوت‌هایی وجود دارد كه جبران این نواقص نیازمند افزایش توانایی‌های علمی و مهارتی است.

قائم مقام سازمان نظام پزشكی به تغییر جدید در عرصه بار بیماری‌ها، چهره مرگ، نوع درمان و عوارض خواسته و ناخواسته ملاحظات دارویی اشاره و اظهار می‌كند: این تغییرات نیازمند اندوخته‌های جدید و مهارت‌‌های جدید است، مثلا در فضای آموزش پزشكی كشور ما، به گروه بیماری‌های سالمندی توجه زیادی نشده است و یا درخصوص سوءمصرف موادمخدر و مباحث اصلاح رفتار، بازتوانی و توانبخشی این بیماران نسبت به آموزش‌های ۱۰ سال گذشته تغییرات زیادی صورت گرفته كه نیازمند دسترسی به مطالعات جدیدتر است.

● ضرورت‌های فراموش شده!

علی‌رغم وجود قانونی درخصوص بازآموزی پزشكان و تاكید ضرورت این كلاس‌ها، مسائل فراموش شده‌ای نیز در این خصوص وجود دارد.

یكی از پزشكانی كه در این كلاس‌ها حضور داشته، به «جام‌جم» می‌گوید: نحوه ارائه مطالب در این كلاس‌ها به گونه‌ای است كه بیشتر به رفع تكلیف شباهت دارد و انگیزه لازم را در پزشكان ایجاد نمی‌كند.

دكتر فریاد حقی كه پزشك عمومی است، ادامه می‌دهد: برخی از این كلاس‌ها و یا كنگره‌ها فقط در تهران و شهرهای بزرگ برگزار می‌شود كه امكان استفاده از آنها برای پزشكان شهرستانی مشكل است.

او از قول یكی از همكاران متخصصش می‌گوید: پزشكانی كه در این كلاس‌ها حضور دارند، معتقدند نحوه برگزاری كلاس‌ها به این شكل كه یكی از استادان تیتروار مطالب جدید را عنوان كند، كاربردی نخواهد بود.

حقی به برگزاری كلاس‌ها به شكل كارگروهی و مطرح شدن موضوعات مختلف اشاره و اظهار می‌كند: دغدغه‌های مالی خصوصا برای پزشكان عمومی كه حتما مجبور می‌شوند در كنار شغل پزشكی برای تامین هزینه‌های زندگی به شغل‌های دیگری روی بیاورند، مانع بزرگی برای مطالعات بیشتر و به‌روز كردن دانش آنها محسوب می‌شود.

● فقط ۱۲۵ امتیاز

علاوه بر دانشگاه‌های علوم پزشكی و سازمان نظام پزشكی كشور، انجمن‌های علوم پزشكی نیز درخصوص برگزاری این كلاس‌ها فعالیت می‌كنند. دكتر ایرج خسرونیا، رئیس جامعه پزشكان متخصص داخلی با اشاره به این كه این جامعه درخصوص كلاس‌های بازآموزی پزشكان متخصص داخلی فعالیت گسترده‌ای دارد، می‌گوید: پزشكان برای تمدید پروانه مطب خویش در هر ۵ سال به ۱۲۵ امتیاز نیاز دارند كه كلاس‌های بازآموزی كه ۶ تا ۷ ساعت برگزار می‌شود، ۵ امتیاز دارد.او در این خصوص كه اگر پزشكی نتواند در طول ۵ سال این مقدار امتیاز را كسب كند، می‌گوید: معمولا به این گروه از پزشكان فرصتی ۶ ماهه تا یك سال داده می‌شود كه بتوانند امتیاز لازم را جبران كنند.

رئیس جامعه پزشكان متخصص داخلی با تایید این مساله كه در مواردی مشكلات اقتصادی مانع از حضور پزشكان در این كلاس‌ها یا استفاده لازم از این كلاس‌ها می‌شود، ادامه می‌دهد: باید پزشكان خصوصا پزشك عمومی برای شركت در این كلاس‌ها مورد حمایت‌هایی واقع شوند تا روند به‌روز شدن آموخته‌های آنها از لحاظ كیفی و كمی بهبود یابد، ضمن این كه نتیجه این اقدام منجر به بهبود نظام سلامت كشور نیز می‌شود.

● افزایش كیفیت كلاس‌ها

قائم‌مقام سازمان نظام پزشكی كشور با تاكید بر این موضوع كه كلاس‌های بازآموزی پزشكان نیازمند تغییراتی است، ادامه می‌دهد: به هر حال این كلاس‌ها نیازمند تغییراتی از نحوه اجرا و برگزاری، نشاط‌سازی، نحوه ارائه مباحث با توجه به نیازهای كشور و مباحثی از این دست است.

زالی با اشاره به این موضوع كه سطح علمی پزشكان كشور در منطقه، سطح خوب محسوب می‌شود، ادامه می‌دهد: ایجاد انگیزه برای پزشكان و بالا بردن سطح كیفی این كلاس‌ها نیازمند دریافت یارانه از سوی وزارت بهداشت است.

او به هزینه بالای ثبت‌نام در برخی از كلاس‌ها اشاره و اظهار می‌كند: بخشی از آموزش‌های پزشكان به انجمن‌ها واگذار شده است كه تامین هزینه‌های آنها به عهده خود پزشكان است و بهتر است با در نظر گرفتن یارانه دولتی تسهیلاتی در برگزاری این كلاس‌ها ایجاد شود.

● اگر پزشكان بخواهند

هرچند قانونی وجود دارد كه پزشكان را وادار می‌كند تا در كلاس‌های بازآموزی و درواقع به‌روز شدن شركت كنند؛ اما این‌كه خود پزشكان چقدر راغب به افزایش اطلاعات خود هستند، بحث دیگری است.

دسته‌ای از پزشكان كه حتی بیماران خود را در حداقل زمان و برای چند دقیقه ویزیت می‌كنند، مسلما وقت لازم برای مطالعه بیشتر یا حضور فعال در كنگره‌های پزشكی را نخواهند داشت.

از طرفی علاوه بر این روش‌ها یعنی حضور در كلاس‌ها، كنگره‌ها و كتاب‌های حوزه پزشكی استفاده از IT در به‌روز شدن علوم پزشكی در همه جای دنیا نقش بسزایی دارد؛ مساله‌ای كه از سوی دكتر زالی، قائم‌مقام سازمان نظام پزشكی هم مطرح می‌شود.او معتقد است، در كلاس‌های بازآموزی باید استفاده ازIT به شكل گسترده‌تری مطرح شود، خصوصا كه در حال حاضر توسعه مباحثی نظیر سلامت الكترونیك و پزشك از راه دور مطرح است.

درواقع علاوه بر ایراداتی كه در حوزه كلاس‌های بازآموزی و انتقال دانش روز به پزشكان وجود دارد، برخی از پزشكان نیز نسبت به ضرورت به‌روز بودن و دسترسی به آخرین اطلاعات حوزه پزشكی اعم از بیماری‌های جدید، روش‌های درمان و حتی دارو‌های جدید توجهی ندارند.