تمیز کردن پوست بعد ازآرایش

 

خیلی وقتها تمیز کننده های پوست اعم از صابون یا کرمهای شستشو در طولانی مدت اثرات مفید یا مضر خود را بر روی پوست نشان خواهند داد اما نکته ی قابل توجه اینکه هرفرد بر اساس نوع پوست باید آنها را انتخاب کند و البته چه بهتر که با مشورت یک متخصص تهیه شود .

 

حال با هر نوع پوستی که هستید بهتر است بدانید که استفاده ی از یک صابون برای پوست در طولانی مدت و طبق عادت ممکن است نوع پوست شما را تغییر دهد مثلا اگر پوست چربی دارید چربیهای لازمی هم که برای پوست مفید است و پس از 30 سالگی از چین و چروک آن جلوگیری خواهد کرد را نیز از پوست گرفته و آن را به یک پوست خشک اما مستعد جوش زدن تبدیل کند برای همین بهتر است در هر مقطعی از زمان نوع پوست خود را در نظر گرفته و بر اساس آن شستشو دهنده ی آن را تهیه کنید .

 

در دوره ی نوجوانی و هنگام غرور جوانی بهتر است از صابونهای ضد جوش و کمی خشک کننده استفاده شود و زمانی که این مقطع سنی سپری شد کم کم باید صابون مخصوص پوست را به یک صابون ملایمتر و با درصد قلیایی کمتر تغییر داد تا زیاد آن را خشک و حساس نسازد.

 

از سن 30 به بالا بهترین شستشو دهنده برای پوست کرمهای مایع شستشو دهنده است که با توجه به اینکه پوست شما از هر گروهی باشد می تواند پاک کننده ی بسیار خوبی برای پوست باشد و از چین و چروک در سنین بالاتر جلوگیری کند .

 

کرمها و صابونهای مایع، شستشو دهنده های عمیق پوست هستند و در هوای آلوده و برای کسانی که زمان زیادی را بیرون از منزل می گذرانند بهتر از یک صابون میتواند پاک کننده ی خوبی برای انواع پوست باشند.

 

نکته اول: دختر خانمهای جوان بهتر است برای پاک کردن آرایش از روی پوست ابتدا از یک شیر پاک کن خوب استفاده کنند و سپس پوستشان را با صابون مخصوص آن بشویند.

 

نکته ی دوم : پسرا ن جوانی که پوستشان زیاد جوش می زند حتما باید از یک صابون خشک کننده و ضد جوش استفاده کنند و کف آن را 2 تا 3 دقیقه رو ی پوست نگه دارند و سپس آن را ابتدا با آّ ب ولرم و سپس آب سرد و خنک بشویند.

 

نکته ی سوم :خانمها و آقایان بالای 35 سال با هر نوع پوست بهتر است برای شستشو روزی دو بار از کرمهای مایع شستشو دهنده ی عمیق استفاده کنند، این صابونهای مایع علاوه بر پاک کنندگی عمیق باعث طراوت و شادابی پوست خواهند شد و می توانند جایگزین خوبی برای صابون باشند.

منبع:sange-saboor.com

ویدیو مرتبط :
وقتی یه سیاه پوست زیاد دستش تمیز باشه....

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

پوست مرغ را بکنیم یا نه؟

 

دكتر مجيد حاجي‌فرجي، متخصص تغذيه و رژيم درماني و عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي در اين باره مي‌گويد: طبعا توصيه‌ها بر اين است كه در طبخ، پوست مرغ مصرف نشود، چرا كه از نظر تغذيه‌اي، پوست داراي چربي بالايي است و اسيد چرب اشباع و كلسترول بالايي دارد، به همين جهت ميزان كالري بيشتري را نيز ايجاد مي‌كند. از سويي تصور عامه بر اين است كه تركيباتي در پوست مرغ انباشته است كه منجر به بيماري‌ها مي‌شود و اختلالات هورموني در زنان و دختران را پديد مي‌آورد و مساله ديگر، اختلالات سرطاني است كه در درازمدت ايجاد مي‌شود؛ ولي نگراني متخصصان تغذيه بيشتر بر آنتي‌بيوتيك‌هايي است كه به صورت مكمل به جوجه‌هاي در حال رشد تزريق يا خورانده مي‌شود و در پوست آنها ذخيره مي‌شود؛ چراكه اين داروها به صورت منظم جهت سالم نگه داشتن آنها، به جوجه‌ها داده مي‌شود.

 

اين متخصص تغذيه در ادامه اظهار مي‌كند: گاه مشاهده شده است كه ترس عامه مردم از وجود هورمون در بدن مرغ و جوجه‌ها بيشتر از وجود آنتي‌بيوتيك‌هاست؛ چراكه آنها مي‌دانند اين هورمون‌ها باعث رويش موهاي زايد در بدن زنان و دختران مي‌شوند؛ ولي قابل ذكر است كه مرغداري‌ها براي رشد جوجه‌ها به جهت مقرون به صرفه نبودنش، از هورمون استفاده نمي‌كنند.

و همان طور كه گفته شد از داروهاي آنتي‌بيوتيك استفاده مي‌كنند.

 

باربيكيو و خطرات آن

 

درهر100 گرم گوشت مرغ با پوست، چيزي حدود 16 الي 17 گرم چربي وجود دارد كه اگر آن را با مقدار كالري كه براي هر گرم چربي است محاسبه كنيم، حدود 150 تا 155 كيلوكالري در 100 گرم گوشت به ما چربي مي‌دهد كه اين طبعا حدود 100 تا 120 گرم كلسترول و 5 گرم چربي اشباع دارد، حال اگر اين ران يا بال را از چربي (پوستش)‌ جدا كنيم اين مقدار چربي به 2/2 گرم چربي در 100 گرم تغيير مي‌كند.

 

دكتر حاجي فرجي با اشاره به اين مطلب درخصوص نحوه پخت گوشت به وسيله باربيكيو اظهار مي‌كند: در اين روش پوست گوشت به صورت خشك درآمده كه بسياري مايل به خوردن آن هستند غافل از اين كه اين پوست خشك شده (مرغ يا ماهي)‌ حدود 46 گرم چربي دارد كه اگر محاسبه شود 415 كيلوكالري فقط از پوست خشك و كبابي به دست مي‌آيد.

 

اين عضو هيات علمي مي‌گويد: ولي مساله‌اي كه در طبخ گوشت‌ها در باربيكيو نگران‌كننده است تماس مستقيم گوشت با حرارت، زغال و مواد سوزاننده‌اي است كه به كار مي‌رود كه خود داراي مواد سمي است و به گوشت منتقل مي‌شود كه در طول زمان احتمال بروز سرطان را زياد مي‌كند، پس بهتر است هنگام باربيكيو كردن گوشت، حتي‌المقدور آن را از پوستش جدا نكرده و پس از پخت كامل، گوشت را جهت كاهش خطر، از پوستش جدا كنيم.

 

 

از آنجا كه در سوخاري كردن نيز بايستي گوشت در روغن غوطه‌ور شود، باز همان عواقب و خطر بروز سرطان، گسترش پيدا مي‌كند، پس مي‌توان روش بخارپز يا آب‌پز نمودن گوشت را به عنوان كم‌خطرترين راه پخت ذكر كرد.