چگونه کودک گریان را آرام کنیم؟

 

اگر کودک شما شروع کرد به گریه کردن چه کاری باید انجام دهید؟ یک یا چند مورد از تکنیک های زیر را آزمایش کنید تا آرامش مجددا به فرزندتان باز گردد. در حین تلاش خود باید سعی کنید متوجه شوید

 

 

 

چگونه کودک گریان را آرام کنیم؟

تمام بچه ها گریه می کنند. و زمانیکه به سن دو هفتگی می رسند عادت می کنند بعد از ظهر ها گریه و زاری را شروع کنند و تقریبا تا دو ساعت به طور مکرر به این کار ادامه دهند.

اگر کودک شما شروع کرد به گریه کردن چه کاری باید انجام دهید؟ یک یا چند مورد از تکنیک های زیر را آزمایش کنید تا آرامش مجددا به فرزندتان باز گردد. در حین تلاش خود باید سعی کنید متوجه شوید که کودک قصد دارد با زبان بی زبانی چه چیزی به شما بگوید. با بهره گیری از روش آزمون و خطا و کمی صبر و حوصله به راحتی کشف میکنید که کدامیک از این روش ها نسبت به سایرین برای کودک شما برتری دارند. می توانید شگردهای زیر را امتحان کنید:

 

وضعیت های جدید

کودک را به طوریکه صورتش رو به پایین است بر روی ساعد خود بگذارید. در این حالت سر کودک باید نزدیک به آرنج باشد، با انگشتان خود ران های او را بگیرید.

کودک را از پشت بر روی کف دست خود بنشانید به طوریکه کمرش به سمت سینه شما باشد. دست دیگر را به دور سینه اش بیندازید و انگشتان خود را به دور بازوهایش حلقه کنید.
کودک را بر روی شانه خود قرار دهید، به طوریکه شکمش بر روی شانه قرار گرفته و قدری فشرده شود.

کودک را مانند حالتی که در گهواره می خوابد در دست های خود قرار دهید و او را متناوبا از خود دور کرده و مجددا نزدیک کنید.

 

حرکات موزون

 

کودکان از طریق حرکاتی که 60 بار در دقیقه تکرار شوند، می توانند به بالاترین میزان آرامش خود دست پیدا می کنند.

در حالیکه او را در آغوش گرفتید، آهسته به اطراف گام بردارید.

با خم کردن زانوها به طور عمودی حرکت کنید.

در حالیکه ایستاده اید خودتان را به سمت چپ و راست یا جلو و عقب، تاب دهید.

بر روی یک صندلی راحتی بنشینید و عقب و جلو بروید.

 

 

 

گرما

کودک را با یک پتوی گرم قنداق کنید.

کودک را به خود نزدیک کنید تا گرمای بدنتان را احساس کند.

پیش از اینکه کودک را در محل خوابش بگذارید، یک پد گرم کننده در آن قرار دهید تا جای خواب گرم شود. سپس پد را برداشته و گرما را چک کنید.

می توانید یک شیشیه آب گرم را داخل دامن خود بگذارید و کودک را از شکم بر روی آن بخوابانید.

 

صداهای آرام بخش

کلمات آرام بخش را با صدای پایین و ملایم تکرار کنید.

موسیقی هایی که خودتان از شنیدن آنها لذت می برید را زیر لب زمزمه کنید.

یک نوار از صدای ماشین لباسشویی، ظرفشویی، و یا جارو برقی تهیه کنید تا کودک مرتبا صدای خش خش های مکرر را بشنود. یک فن سقفی در اتاق کودک نیز می تواند کار مشابه را انجام دهید. همچنین صدای خش خش میان موج های مختلف رادیو نیز نتیجه بخش خواهد بود.

موسیقی کلاسیک جدید و یا راک ملایم و جاز پخش کنید. لطفا آهنگ های متال نگذارید! خواهش می کنم! این کار کودک را عصبی می کند.

 

نوازش کردن

به آرامی پشت کودک را از گردن تا باسن ماساژ دهید.

پشت کودک را نوازش کنید یا بمالید.

کودک را در یک اتاق گرم بر روی یک سطح محکم قرار دهید و شکشمش را در جهت عقربه های ساعت مالش دهید. اگر علت ناراحتی کودک از بادی که در شکمش جمع شده، ایجاد شده باشد؛ از این طریق می تواند آنرا تخلیه کند. زانوهایش را به طرف شکم ببرید تا گاز موجود راحت تر بیرون بیاید.

 

 

 

 

 

ویدیو مرتبط :
چگونه کودک گریان خود را آرام کنیم ؟

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

چگونه با کودک خود درمورد طلاق صحبت کنیم

 

 

 

کنار آمدن با موضوع طلاق برای ودکان بسیار سخت و دردناک است. این که چگونه می توان فرزندان را با این اتفاق ناخوشایند وقف داد و به آنها شیوه کنار آمدن با این موضوع را آموخت ، امکان پذیر است.

 

فراموش نکنید که فرزندان با وجود این شرایط بیش از پیش به پدر و مادر خود نیاز پیدا می کنند. ایجاد امید، اطمینان و احساس توانایی در فرزندان باعث می شود که آنها در هر سنی بهتر بتوانند با این واقعه کنار بیایند. صحبت کردن با کودکان در مورد طلاق کار بسیار مشکلی است.

 

انجمن روان آمریکا برای اینکه چگونه به کودک در این مورد اطلاع دهیم و برای کاهش تاثیرات سوء طلاق به این نکات اشاره می‌کند:

 

 

هرگز صحبت و گفتگو در مورد طلاق و آگاه کردن کودکان را به لحظات آخر موکول نکنید.- هر دو والد باید در مورد این موضوع با فرزند خود صحبت کنند.

 

در این مورد بسیار ساده و صادقانه و مستقیم با کودک صحبت کنید.

 

به کودک توضیح دهید که طلاق تقصیر کودک نیست، مطمئن شوید که کودک می‌داند که دو والد را بیشتر در اطراف خود خواهد داشت و هر دوی آنها هنوز کودک را دوست دارند.

 

بپزیرید که این موضوع بسیار غم‌انگیز است و برای هر فردی دردناک و سخت است. ▪

 

در مورد والدین دیگر در مقابل کودک بدگویی نکنید. اگر با همسر خود مشاجره دارید، کودکان را در معرض این مشاجرات قرار ندهید و فکر منفی خود را بیان نکنید.

 

با کودکان راجع به مشکلات و نگرانی بزرگسالان صحبت نکنید. صحبت کردن در مورد مسائلی مثل عدم توافق باهمسر و یا ابراز مشکلات مالی صحیح نیست. در این مورد بهتر است با یک دوست و یا مشاور صحبت کنید.

 

از کودکان خود راجع به همسر خود سوال نکنید. یا در مورد آنچه در خانه دیگری رخ می دهد پرس و جو نکنید. شما تنها اجازه دارید از کودک خود بپرسید که اوقات خود را در خانه همسر سابقتان چگونه سپری کرده و یا سوالات عمومی دیگری از این دست. ولی کنجکاوی در مورد مسائل دیگر جایز نیست.

 

سعی نکنید تفاوت شگرفی در زندگی بچه ایجاد کنید.سعی کنید تمام امور روتین قبل را حفظ کنید و ارتباطات خود را حفظ کنید.

 

به خاطر طلاق به کودکان خود باج ندهید و یا آن ها را بیش از اندازه محق نکنید. ممکن است راجع به آنچه اتفاق افتاده احساس گناه کنید و برای جبران و یا سرپوش گذاشتن به این واقعه به فرزند خود بی دلیل هدیه بدهید و یا اجازه دهید تا دیروقت بیدار بماند و.....در حالیکه اگر محکم و با ثبات باشید ، بچه ها بیشتر احساس امنیت خواهند کرد.

 

کودکان را تشویق کنید تا با همسرتان تماس بگیرند و آنها را از امور و خبرهای جدید با خبر کنند و یا حتی گفتگوی ساده ای داشته باشند.اجازه دهید که شریک قبلی تان از وقایع مدرسه و سایر فعالیت های بچه ها با خبر باشند.

 

سعی کنید راجع به اینکه چگونه می توان بچه ها را با پدیده طلاق وفق داد، مطالب جدید بیاموزید. بسیاری از موسسات مشاوره خانواده بهتر و بیشتر می توانند در این زمینه شما را یاری کنند.

 

به کودکانی که با مسئله طلاق دچار مشکل شده اند کمک کنید. بچه های جوان تر در مقابله با این رخداد ممکن است وابستگی شدید پیدا کنند ویا دچار شب ادراری شوند و بچه های بزرگتر ممکن است عصبانی، پرخاشگر، گوشه گیر و افسرده شوند و در مدرسه دچار مشکل شوند. روان پزشک می تواند بهترین کسی باشد که احساسات کودک شما را به درستی درک کند و بچه ها احساس خود را بیان کنند.

 

اگر نتوانید ارتباط خود را با همسر سابق بدون کینه و دشمنی و به خاطر بچه ها حفظ کنید بهتر است با یک مشاور و یا روان شناس مشورت کنید. آنها به شما کمک می کنند که ارتباط دوستانه تری داشته باشید و تاثیر منفی کمتری بر بچه ها بگذارید.