سلامت
2 دقیقه پیش | نشانه ها و عوارض کمبود ویتامینها در بدنویتامینها نقش مهمی را در بدن انسان ایفا میکنند. بهنحویکه کمبود ویتامین (حتی یکی از آنها) میتواند برای هر فردی مشکلات اساسی را به وجود آورد. گجت نیوز - معین ... |
2 دقیقه پیش | چرا پشه ها بعضی ها را بیشتر نیش میزنند؟فصل گرما و گزیده شدن توسط پشه ها فرا رسیده، دوست دارید بدانید پشه ها بیشتر چه کسانی را دوست دارند؟ بیشتر کجاها می پلکند؟ و از چه مواد دفع کننده ای نفرت دارند؟ وب سایت ... |
چگونه با کودک خود درمورد طلاق صحبت کنیم
کنار آمدن با موضوع طلاق برای ودکان بسیار سخت و دردناک است. این که چگونه می توان فرزندان را با این اتفاق ناخوشایند وقف داد و به آنها شیوه کنار آمدن با این موضوع را آموخت ، امکان پذیر است.
فراموش نکنید که فرزندان با وجود این شرایط بیش از پیش به پدر و مادر خود نیاز پیدا می کنند. ایجاد امید، اطمینان و احساس توانایی در فرزندان باعث می شود که آنها در هر سنی بهتر بتوانند با این واقعه کنار بیایند. صحبت کردن با کودکان در مورد طلاق کار بسیار مشکلی است.
انجمن روان آمریکا برای اینکه چگونه به کودک در این مورد اطلاع دهیم و برای کاهش تاثیرات سوء طلاق به این نکات اشاره میکند:
هرگز صحبت و گفتگو در مورد طلاق و آگاه کردن کودکان را به لحظات آخر موکول نکنید.- هر دو والد باید در مورد این موضوع با فرزند خود صحبت کنند.
در این مورد بسیار ساده و صادقانه و مستقیم با کودک صحبت کنید.
به کودک توضیح دهید که طلاق تقصیر کودک نیست، مطمئن شوید که کودک میداند که دو والد را بیشتر در اطراف خود خواهد داشت و هر دوی آنها هنوز کودک را دوست دارند.
بپزیرید که این موضوع بسیار غمانگیز است و برای هر فردی دردناک و سخت است. ▪
در مورد والدین دیگر در مقابل کودک بدگویی نکنید. اگر با همسر خود مشاجره دارید، کودکان را در معرض این مشاجرات قرار ندهید و فکر منفی خود را بیان نکنید.
با کودکان راجع به مشکلات و نگرانی بزرگسالان صحبت نکنید. صحبت کردن در مورد مسائلی مثل عدم توافق باهمسر و یا ابراز مشکلات مالی صحیح نیست. در این مورد بهتر است با یک دوست و یا مشاور صحبت کنید.
از کودکان خود راجع به همسر خود سوال نکنید. یا در مورد آنچه در خانه دیگری رخ می دهد پرس و جو نکنید. شما تنها اجازه دارید از کودک خود بپرسید که اوقات خود را در خانه همسر سابقتان چگونه سپری کرده و یا سوالات عمومی دیگری از این دست. ولی کنجکاوی در مورد مسائل دیگر جایز نیست.
سعی نکنید تفاوت شگرفی در زندگی بچه ایجاد کنید.سعی کنید تمام امور روتین قبل را حفظ کنید و ارتباطات خود را حفظ کنید.
به خاطر طلاق به کودکان خود باج ندهید و یا آن ها را بیش از اندازه محق نکنید. ممکن است راجع به آنچه اتفاق افتاده احساس گناه کنید و برای جبران و یا سرپوش گذاشتن به این واقعه به فرزند خود بی دلیل هدیه بدهید و یا اجازه دهید تا دیروقت بیدار بماند و.....در حالیکه اگر محکم و با ثبات باشید ، بچه ها بیشتر احساس امنیت خواهند کرد.
کودکان را تشویق کنید تا با همسرتان تماس بگیرند و آنها را از امور و خبرهای جدید با خبر کنند و یا حتی گفتگوی ساده ای داشته باشند.اجازه دهید که شریک قبلی تان از وقایع مدرسه و سایر فعالیت های بچه ها با خبر باشند.
سعی کنید راجع به اینکه چگونه می توان بچه ها را با پدیده طلاق وفق داد، مطالب جدید بیاموزید. بسیاری از موسسات مشاوره خانواده بهتر و بیشتر می توانند در این زمینه شما را یاری کنند.
به کودکانی که با مسئله طلاق دچار مشکل شده اند کمک کنید. بچه های جوان تر در مقابله با این رخداد ممکن است وابستگی شدید پیدا کنند ویا دچار شب ادراری شوند و بچه های بزرگتر ممکن است عصبانی، پرخاشگر، گوشه گیر و افسرده شوند و در مدرسه دچار مشکل شوند. روان پزشک می تواند بهترین کسی باشد که احساسات کودک شما را به درستی درک کند و بچه ها احساس خود را بیان کنند.
اگر نتوانید ارتباط خود را با همسر سابق بدون کینه و دشمنی و به خاطر بچه ها حفظ کنید بهتر است با یک مشاور و یا روان شناس مشورت کنید. آنها به شما کمک می کنند که ارتباط دوستانه تری داشته باشید و تاثیر منفی کمتری بر بچه ها بگذارید.
ویدیو مرتبط :
طلاق و کودک
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
اگر کودک شما صحبت دیگران را قطع میکند
فرض کنید تلفنی صحبت میکنید و مکالمه مهمی هم دارید و کوچولوی شما وسط حرفتان میپرد و آب میخواهد یا سوالی میپرسد و یا اجازه میخواهد که برود و بازی کند. شما در ابتدا به او پاسخ نداده و به مکالمه خود ادامه میدهید. کمکم صدای کودک شما تغییر میکند. نقزدن را آغاز میکند و شاید هم جیغ بکشد و گریه کند تا سرانجام تسلیم شوید و از مخاطب خود بخواهید یک دقیقه گوشی تلفن را نگه دارد.
آیا این مساله برای شما اتفاق افتاده است؟
شما احتمالا از این رفتار کودکتان خوشتان نمیآید ولی بهتر است بدانید خودتان موجب ایجاد آن شدهاید؛ به دو دلیل، اول اینکه روش درست قطع کردن صحبت دیگران را به کودک نیاموختهاید و دوم اینکه به او نشان ندادهاید که به نیازش توجه دارید و احساساش را درک میکنید اما الان کار دارید. آموزش این مساله کار چندان سادهای نیست چون نیازمند حفظ خونسردی ما والدین است.
بهتر است در صورت امکان، وقتی کودک کاری با ما دارد فورا پاسخاش را بدهیم تا وادار نشود بیش از حد لازم منتظر بماند و در نتیجه کار ناشایستی انجام دهد. بهتر است هر کدام از ما برای اینکه به کودکمان نشان دهیم متوجه او شدهایم و میدانیم با ما کار دارد، علامتی را در نظر بگیریم. البته داستان به این سادگی هم نیست. اما به هر حال باید با تمرین به بچهها بیاموزیم وقتی با کسی کار دارند، چه طور توجه او را به سوی خود جلب کنند و چه زمانی برای صدا کردن او مناسب است و یا چه طور باید صبر کنند تا زمان مناسب فرا برسد.
از وقتی بچه ام زبان باز کرد به او فهماندم که به محض اینکه بتوانم، پاسخاش را میدهم. در ابتدا، همراه با علامت دست و با اشاره نشان دادم که او را دیدهام و حرفاش را شنیدهام و حالا که بزرگتر شده دستم را به علامت یک بلند میکنم و میگویم: «یک دقیقه صبر کن!» سپس سعی میکنم واقعا در عرض یک یا دو دقیقه به درخواستاش گوش کنم و از اینکه صبر کرده است بسیار تشکر کرده و او را تحسین میکنم. به تازگی به او یاد دادهام وقتی میخواهد وسط حرف کسی بپرد یا وقتی مشغول صحبت با دیگران هستم و با من کاری دارد از واژه «ببخشید!» استفاده کند.
من و پدرش هم به صورت نمایشی سعی میکنیم الگوسازی کنیم. مثلا وقتی پدرش با آرین مشغول بازی است، من وارد میشوم و میگویم: «ببخشید صحبت شما را قطع میکنم» و از این قبیل سناریوها. نکته مهم دیگر که باید آن را به مرور و با تشویق آموزش دهیم تمرین مهارت صبر کردن و منتظر ماندن است. آرین حتی چند لحظه هم نمیتوانست منتظر بماند و تا میدید که کار دارم بدتر میکرد و مدام حرفاش را تکرار میکرد اما حالا یاد گرفته صبر کردن پاداش دارد و برای طول مدت انتظار از راهحلهای سرگرم کننده پیشنهادیام استفاده میکند. «آرین جان بیا برگهای کاهو را جدا کن تا سالاد را آماده کنم و غذا بخوریم» این سرگرمی کمک میکند متوجه طول مدت انتظار برای آنچه میخواهد نشود و من هم به کارهایم برسم.