علل و درمان بدخلقی زنان قبل از قاعدگی

نوسانات خلقی پیش از قاعدگی معمولا در پس‌زمینه‌ای از خلق‌و خوی کلی مانند افسردگی اتفاق می‌افتد

 

بسیاری از خانم‌ها با نشانگان (سندرم) پیش از قاعدگی آشنا هستند. نوسانات خلقی پیش از قاعدگی معمولا در پس‌زمینه‌ای از خلق‌و خوی کلی مانند افسردگی و اضطراب اتفاق می‌افتد.

برخی از علائمی که زنان دچار نشانگان پیش از قاعدگی از آن رنج می‌برند شامل استرس، ‌ تحریک‌پذیری، اضطراب، نوسانات خلقی، از دست دادن اعتماد‌به‌نفس و گریه بی‌دلیل است.

برای این‌که بتوان این اختلال را تشخیص داد، باید حداقل پنج نشانه در خلال هفته قبل از قاعدگی ظاهر شود:
ـ احساس غمگینی، ناامیدی یا حقارت
ـ احساس تنش، اضطراب یا بی‌قراری
ـ تغییرات خلقی همراه با گریه کردن زیاد
ـ تحریک‌پذیری پایدار، خشم و افزایش تعارض‌های بین فردی
ـ کاهش علاقه به فعالیت‌های معمول که ممکن است با کناره‌گیری از روابط اجتماعی همراه باشد
ـ اشکال در تمرکز
ـ احساس خستگی، خواب آلودگی یا فقدان انرژی
ـ تغییرات آشکار در اشتها که ممکن است با زیاد خوردن یا تمایل شدید به غذاهای خاص همراه باشد
ـ پرخوابی یا بی خوابی
ـ احساس ذهنی از پا افتادن یا غیرقابل کنترل بودن
ـ نشانه‌های جسمانی مانند حساسیت غیرطبیعی یا ورم پستان، سردرد یا احساس تورم یا افزایش وزن همراه با تنگ شدن لباس و کفش یا انگشتر
ـ درد مفصل یا عضله

گاهی این نشانه‌ها ممکن است با افکار خودکشی نیز همراه شوند.

برای کاهش تغییرات خلقی این اختلال به توصیه های زیر عمل کنید.

حمام آب گرم بگیرید:
حمام آب‌گرم بگیرید و روی لیفتان دو قطره عصاره گل یاس و روغن بابونه بچکانید و روی پوستتان بکشید. این کار مانند نوعی ماساژ است که به آرامش شما کمک خواهد کرد.

قندتان را تنظیم کنید:
می‌دانید نوسانات قند‌ خون می‌تواند در خلق‌و‌خوی شما موثر باشد. به هر‌ حال نوسانات هورمونی به‌طور طبیعی در تمام زنان قبل از قاعدگی اتفاق می‌افتد، اما در خانم‌هایی که نشانگان پیش از قاعدگی دارند، نوسانات قند‌خون می‌تواند تشدید شود.

توصیه می‌شود برای داشتن خلق و خوی آرام و با ثبات، تعادل قند‌خون را در تمام طول ماه نگه‌ دارید و آن را محدود به روزهای منتهی به قاعدگی نکنید.

به امگا۳ توجه کنید:
امگا ۳ نقشی مهم در پایداری خلق‌وخو دارد. حتما می‌دانید که ماهی منبع غنی این ماده است و مصرف آن می‌تواند موثر باشد.

اگر گیاهخوار هستید، می‌توانید به جای ماهی از بذر کتان استفاده کنید که آن هم منبع امگا۳ است.

کافئین را کنار بگذارید:
بدون شک کافئین به شما انرژی می‌دهد، اما از سوی دیگر خلق‌و‌خوی شما را به هم می‌ریزد. نوشیدنی‌های کافئین‌دار (مثل چای و قهوه) به‌دلیل کافئین و شکری که دارند، می‌توانند نوسانات هورمونی و متعاقب آن نوسانات خلقی ایجاد کنند.

خانم‌های مبتلا به نشانگان پیش از قاعدگی به میزان کم کافئین هم حساس هستند و علائم شدیدی نشان می‌دهند.

بهتر است میزان مصرف این نوشیدنی را کم کنید و آن را با چای سبز که آنتی‌اکسیدان دارد، جایگزین کنید تا ببینید چه تغییری در خلق‌و‌خوی شما اتفاق می‌افتد.

آرامش را تمرین کنید:
بهتر است تمرین‌های آرام‌بخش انجام دهید.
به جای هر واکنشی بهتر است ابتدا نفس عمیقی بکشید. اگر‌چه آسان نیست اما بهتر است امتحان کنید.
تا ۱۰ بشمارید و خودتان را در یک موقعیت آرامش‌بخش تصور کنید.
این تکنیک‌ها بدون شک همیشه شما را خونسرد و متعادل نگه‌نمی‌دارد، اما با تمرین بیشتر، تعداد دفعاتی که آرام برخورد می‌کنید، بیشتر خواهد شد.

ورزش کنید:
اینکه در حال حاضر افسرده هستید، یا علائم نشانگان پیش از قاعدگی دارید، دلیل نمی‌شود ورزش را کنار بگذارید. اتفاقا در این حالت، ورزش و فعالیت‌بدنی می‌تواند استرس را از شما دور کند و باعث شود در واکنش به محرک‌ها آرام‌تر برخورد کنید.

سعی کنید حداقل ۳۰ دقیقه پیاده‌روی تند، دوچرخه‌سواری، شنا یا سایر ورزش‌های هوازی را در برنامه روزانه خود یا حداقل بیشتر روزهای هفته بگنجانید.

ورزش منظم برای بهبود سلامت عمومی شما و کاهش شدت بعضی از علائم نشانگان پیش از قاعدگی همچون خستگی و افسردگی مفید است.

غذاهای غنی از آهن بخورید:
بسیاری از زنان ممکن است در دوران قاعدگی احساس کمبود انرژی و خستگی کنند. این حالت معمولا به دلیل خونی که در این مدت از بدن خارج می‌شود، بروز می‌کند.

بهترین کار این است که مقدار زیادی غذاهای غنی از آهن مانند اسفناج، تخم‌مرغ، لوبیا، آجیل و غلات سبوس‌دار به برنامه غذایی روزانه تان اضافه کنید. حتی ممکن است نیاز به مصرف قرص آهن داشته باشید.

در بسیاری از زنان مصرف مواد‌غذایی غنی از کلسیم مانند شیر و ماست نیز می‌تواند به کاهش احساس خستگی کمک کند.

میان وعده‌های کم و با شاخص قند‌خون پایین مانند کیک‌های ساخته شده از آرد جو هم می‌تواند به افزایش سطح انرژی کمک کند. از مصرف تنقلات شیرین خودداری کنید.

 

کاری کنید که همسر موقع عادت ماهیانه احساس خوبی نسبت به خود پیدا کند

 

چطور وقتی همسرتان عادت ماهیانه است احساس بهتری به او بدهید
گاهی‌اوقات برای آقایان سخت است که درک کنند خانم‌ها در طول عادت ‌ماهیانه چه احساسی دارند و به همین دلیل نمی‌دانند برای کمک به او باید چه کنند. همیشه فردی منطقی و باملاحظه بودن هدف همه است. اگر می‌خواهید در زمان‌هایی که همسرتان عادت‌ماهیانه سنگین دارد. حمایت بیشتری از او داشته باشید، این مراحل کمکتان خواهد کرد.

مراحل
۱. بفهمید در طول عادت‌ماهیانه چه اتفاقی برای خانم‌ها می‌افتد. مطمئناً آقایان نمی‌توانند خودشان را جای خانم‌ها بگذارند و درک کنند که داشتن عادت‌ماهیانه چه حسی می‌تواند داشته باشد ولی می‌توانند علائم آنها را بفهمند و درک کنند. خانم‌ها ممکن است دچار دل‌دردهای شدید شوند که اصلاً چیز جالبی نیست. این دل‌دردها ممکن است دردی خفیف و جزئی یا دردهایی فلج‌کننده باشد. خانم‌ها در این دوران دچار تغییر روحیات می‌شوند، ممکن است سردرد گرفته یا دچار بی‌قراری، خستگی، خواب‌آلودگی یا تغییر اشتها شوند. البته علائم عادت‌ماهیانه در خانم‌های مختلف متفاوت است و حتی ممکن است بعضی خانم‌ها هیچ علائمی نداشته باشند! خانم‌هایی که عادت‌ماهیانه سنگین دارند سختی بیشتری می‌کشند چون بخاطر خونریزی زیاد مجبورند مدام به فکر تعویض پد‌های بهداشتی خود باشند. عادت‌ماهیانه به طور کلی مسئله‌ای ناخوشایند است و علائم آن به هیچ‌عنوان شوخی نیست.

۲. کاری کنید احساس خوبی نسبت به خود پیدا کند. تحسینش کنید. حرف‌هایی بزنید که احساس کند در زمان عادت‌ماهیانه هم مثل زمان‌های دیگر زیبا و باهوش است. این اعتمادبه‌نفس او را بالا می‌برد و باعث می‌شود بخاطر تغییرات روحیه‌ای که در این دوره برای خانم‌ها ایجاد می‌شود، حس بهتری نسبت به خود پیدا کند.

۳. در کارها به او کمک کنید. اگر کارهای کوچکی باید در خانه انجام دهد، کمکش کنید. با شستن ظرف‌ها یا لباس‌ها کمی استرس او را کم کنید. این کمی از بار را از روی شانه‌هایش برمی‌دارد و زمانی برای استراحت بیشتر به او می‌دهد. یادتان باشد که فقط کارهای کوچک خانه نیست، خانم‌هایی که بیرون کار می‌کنند یا مسئولیت بزرگ کردن بچه‌ها را بر عهده دارند هم عادت‌ماهیانه می‌شوند. با آنها باید با ملاحظه بیشتری رفتار کنید.

۴. به او آرامش دهید. او را بنشانید و ماساژش دهید یا در آغوشش بگیرید. حتی نوازش کردن دست‌هایش احساس بهتری به او می‌دهد یا حداقل نشان می‌دهد که دوستش دارید.

۵. کاری کنید احساس کند دوستش دارید. به او نشان دهید که از اینکه او را در زندگی‌تان دارید خوشحالید. به او بگویید که دوست و همسر فوق‌العاده‌ای برای شماست. اگر سر کار است یا از شما دور است، به موبایلش یا تلفن محل‌کارش زنگ بزنید و به او بگویید چقدر زیبا و فوق‌العاده است. نمی‌دانید این کارها چه تاثیر مثبتی در او می‌تواند داشته باشد.

۶. طوری رفتار نکنید انگار چندشتان می‌شود. به او نشان دهید که چرخه عادت‌ماهیانه او حال شما را بد نمی‌کند (حتی اگر واقعاً حس خوبی نسبت به آن ندارید). اگر سعی می‌کند درمورد آن با شما صحبت کند، صورتتان را برایش کج نکنید و نگویید برو با یکی از دوست‌های دخترت درمورد آن حرف بزن. این باعث می‌شود تصور کند هیچ اهمیتی برایتان ندارد. یک قسمت دیگر این مرحله این است که کارهایش را انجام دهید. وسایلی که لازم درد را برایش تهیه کنید، برایش شکلات یا مجله موردعلاقه‌اش را بخرید. این باعث می‌شود احساس کند واقعاً برایتان مهم است.

نکات
– حتی اگر زنی در طول عادت‌ماهیانه خود هیچ علائمی نداشته باشد، باز هم کمک کردن و آرامش دادن به او فوق‌العاده است.

–  فقط با او حرف بزنید و از موضوعات بحث‌برانگیز خودداری کنید. صرفنظر از حسی که دارد، کمک کردن به او برایش لذت‌بخش است.

– باعث لبخند او شوید. یک جوک یا داستان خنده‌دار برایش تعریف کنید تا حالش بهتر شود.

– سعی نکنید در هر موقعیتی درمورد عادت‌ماهیانه او حرف بزنید. طبیعی رفتار کنید ولی طوری رفتار کنید که بداند هر وقت نیاز داشت پیشش هستید.

– گاهی‌اوقات بیرون رفتن برایش سخت می‌شود. ولی بد نیست رستورانی رزرو کنید و برای شام او را بیرون ببرید. این کار می‌تواند برایش لذت‌بخش بوده و فکرش را از موضوع پرت کند.

– کارهایی که دوست دارد را انجام دهید. اگر برای غذا خوردن بیرون می‌روید، اجازه دهید او رستوران را انتخاب کند یا اگر می‌خواهید به سینما بروید بگذارید او بگوید که دوست دارد چه فیلمی ببیند.

– فقط بغل کردن او و خواباندن او در آغوشتان به او احساس آرامش می‌دهد. مهربانی کردن با او باعث می‌شود حسی فوق‌العاده پیدا کند.

– اگر خواست درمورد آن با  شما حرف بزند، حرف‌های تند و تلخ به او نزنید.

– برای وان آب داغ را آماده کنید. این کار دل‌دردش را کمتر می‌کند.

– اگر مطمئن نیستید که پریود شده است یا نه، بهتر است از او نپرسید. مطمئن شوید که با شما راحت است و اگر بپرسید از دستتان ناراحت نمی‌شود.

 

گردآوری: بخش روانشناسی صبح بخیر
منابع :

wikihow.com

پزشکین

 

ویدیو مرتبط :
‫علت قاعدگی در زنان‬‎

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

علل و راه درمان بی اختیاری ادراری استرسی در زنان

علت اصلی بی اختیاری ادراری استرسی در زنان ، افتادگی مثانه است

 

بی اختیاری ادراری استرسی در خانم ها
بی اختیاری ادراری هم در زن و هم در مرد انواع مختلف دارد. شایعترین نوع بی اختیاری ادراری در خانمها همین بی اختیاری ادراری استرسی است. از هر سه نفر خانم یکی از آنها در طول زندگی دچار بی اختیاری ادراری استرسی می شود. امکان اتفاق افتادن آن در هر سنی است، ولی بیشتر در خانمهای 60-35 ساله اتفاق می افتد.

 

بی اختیاری ادراری استرسی بدین معنی است که با هر عملی که فشار داخل شکم افزایش می یابد، بی اختیاری ادراری ایجاد می شود، مثل سرفه کردن، عطسه کردن، فین کردن، خندیدن، نشستن و بلند شدن، زور زدن، برداشتن چیز سنگین و غیره. گاهی بی اختیاری ادراری استرسی در حین رابطه زناشوئی ایجاد می شود و سبب مشکلات روحی بیشتری می گردد.

 

بی اختیاری ادراری از چند قطره تا خالی شدن کامل مثانه فرق می کند. علت اصلی بی اختیاری ادراری استرسی، افتادگی مثانه است و شایعترین علت افتادگی مثانه در خانمها، زایمانهای طبیعی و مشکل می باشد.

 

مثانه و گردن مثانه در حالت طبیعی در داخل شکم قرار دارند. هرگاه فشار داخل شکم زیاد شود، این فشار به مثانه و گردن مثانه منتقل می شود. وارد شدن فشار به خود مثانه سبب می شود که مثانه تمایل به خالی کردن محتویات خود بکند. از طرف دیگر وارد شدن فشار به گردن مثانه، سبب بسته شدن گردن مثانه و ممانعت از خروج ادرار از مثانه می شود. بنابراین در حالت طبیعی افزایش فشار داخل شکم سبب بی اختیاری ادراری نمی شود. ولی اگر مثانه افتادگی پیدا کند، گردن مثانه از داخل لگن خارج شده و به پائین می افتد.

 

هنگام افزایش فشار داخل شکم (مثلا سرفه کردن) این افزایش فشار به مثانه منتقل می شود ولی به گردن مثانه منتقل نمی شود، و در نتیجه مثانه محتویات خود را بدون مانع به خارج می ریزد. در این موارد فقط اسفنکترها هستند که مانع تخلیه کامل مثانه می شوند.

 

بی اختیاری ادراری استرسی

 

علل بی اختیاری ادراری استرسی

√ حاملگی: در خانمها کف لگن مانع خروج محتویات لگن به بیرون از بدن می شود. هر گاه کف لگن ضعیف شود، نگهداری اعضاء مشکل شده و سبب افتادگی اعضاء مختلف می شود. در خانمهای حامله حمل جنین بمدت 40 هفته سبب ضعف عضلات کف لگن می شود. در خانمهای حامله هورمونی بنام Relaxin نیز ترشح می شود که سبب شل شدن عضلات شده و خانم را برای زایمان آماده می کند. حدود 50 درصد خانمهای حامله در طول دوران حاملگی دارای بی اختیاری ادراری استرسی هستند.

 

√ زایمان:‌ در زایمان طبیعی اعصاب کف لگن کشیده شده و پس از زایمان دیگر این اعصاب بخوبی نمی توانند از کف لگن حمایت کنند. هر قدر تعداد زایمان طبیعی بیشتر باشد و هر قدر زایمان مشکل و طولانی تر شود، خطر بی اختیاری ادراری استرسی زیادتر می شود. در خانم هائی که هنگام زایمان دچار پارگی عضلات می شوند، خطر بی اختیاری ادراری استرسی سه برابر افراد عادی می شود.

 

√ وزن زیاد: وزن زیاد فشار بیشتری به شکم وارد کرده و این فشار به کف لگن منتقل می شود. در خانم هائی که اضافه وزن دارند، خطر بی اختیاری ادراری استرسی دو برابر خانمهای با وزن طبیعی است.

√ برداشتن رحم: حین خارج کردن جراحی رحم ممکن است کف لگن آسیب ببیند.

√ کشیدن سیگار: کشیدن سیگار سبب سرفه مزمن و وارد شدن فشار به کف لگن می شود.

 

√ یائسگی: پس از یائسگی میزان هورمون استروژن کاهش پیدا می کند و سبب می شود که فشار عضلات دور مجرای ادرار کاهش پیدا کرده و ادرار نشت نماید. با کاهش استروژن خون خاصیت الاستیسیته مجرای ادرار کاهش می یابد، در نتیجه مجرا نمی تواند منقبض شده و جلوی خروج ادرار را بگیرد. احتمال اینکه خانمهای یائسه اضافه وزن داشته باشند و رحم آنها قبلا با جراحی خارج شده باشد، بیشتر است و این دو مزیت بر علت شده و سبب بی اختیاری ادراری استرسی در خانم های یائسه می شوند.

 

تشخیص بی اختیاری ادراری استرسی

با اخذ شرح حال پس از مشکوک شدن به وجود بی اختیاری ادراری استرسی می توان توسط اقداماتی آنرا ثابت کرد. اقدامات تشخیصی مهم عبارتند از:

• تست یورودینامیک : که در آن فشارهای مثانه و مجرا اندازه گیری می شوند.

• سیستوسکوپی: مهمترین تست تشخیصی است که در آن با مانورهائی فشار داخل شکم زیاد شده و نشت ادرار ملاحظه می شود.

 

راههای کاهش شدت بی اختیاری اداراری در زنان

عمل جراحی برای درمان بی اختیاری ادراری فقط در خانمهائی سودمند است که تست نشت ادرار در آنها مثبت باشد. خانمی که مبتلا به بی اختیاری ادراری استرسی است می تواند توسط اقداماتی به خودش کمک نماید تا از شدت بی اختیاری ادراری کاسته شود. اهم این اقدامات عبارتند از:

 

• به مقدار زیادی از سبزیجات و میوه جات تازه استفاده کنید. آن سبب می شود که شما دچار یبوست نشوید. در یبوست هنگام اجابت مزاج، فشار داخل شکم بالا می رود.

 

• نوشیدنیهای حاوی کافئین مثل چای، قهوه و کولا سبب تحریک مثانه و افزایش بی اختیاری ادراری می شوند پس از مصرف بیش از حد آن خودداری کنید.

• هنگام بلند کردن اشیاء سنگین زانوهای خود را خم کنید و شیئی را که می خواهید بلند کنید هر چه بیشتر به بدن نزدیک نمائید.

 

• در حالت طبیعی شما به 8-6 لیوان آب در روز احتیاج دارید. اگر فعالیت بدنی بیشتر دارید و زیاد عرق می کنید، لازم است میزان مایعات دریافتی را زیاد کنید، ولی نیازی به مصرف بیش از حد مایعات ندارید.

• ورزش بخصوص پیاده روی در تقویت عضلات کف لگن و کاستن از شدت بی اختیاری ادراری کمک کننده است.

• لباسی بپوشید که موقع نیاز به دفع ادرار در آوردن آنها زمان زیاد احتیاج نداشته باشد.

• توسط ورزش عضلات کف لگن را تقویت کنید.

• قبل از خندیدن و سرفه کردن، پاهای خود را از روی همدیگر رد کنید (به حالت متقاطع)

 

راههای درمانی بی اختیاری ادراری استرسی

به سه روش می توان بی اختیاری ادراری استرسی را درمان نمود:

• تمرینات ورزشی: که در آن تمریناتی جهت تقویت عضلات کف لگن به بیمار داده می شود. تا حدودی در موارد خفیف بی اختیاری ادراری استرسی موثر است.

 

• دارو درمانی: اخیرا یک داروی موثر در بعضی کشورهای اروپائی برای درمان بی اختیاری ادراری استرسی مورد تائید قرار گرفته است. اگر بصورت مناسب تجویز شود در بسیاری از بیماران موثر است.

 

• درمان جراحی: بهترین و موثرترین درمان است. حدود 80 درصد بیمارانیکه تحت عمل جراحی قرار می گیرند، بهبود پیدا می کنند. چندین نوع روش جراحی وجود دارد که انتخاب نوع جراحی بستگی به نظر جراح دارد. در همه روشهای جراحی سعی می شود که مثانه ای که بطرف پائین افتاده است، بطرف بالا کشیده شده و در داخل لگن ثابت شود.

عمل جراحی مرسوم برای افتادگی مثانه و رحم که توسط متخصص زنان و زایمان صورت می گیرد، سبب بهبودی بی اختیاری ادراری استرسی نمی شود.

منبع : 7sib.ir