بیماری های پوستی با منشاء روحی و روانی!

پیشرفت های علمی، راه را برای درک و درمان شرایط موجود در سطح پوست فراهم آورده است. پوست یکی از مسیرهای اصلی است که ما توسط آن دنیا را درک می کنیم و در حقیقت توسط دنیا درک می شویم.

مجله زیبایی - دکتر محمد گلشنی- متخصص و جراح پوست، مو و زیبایی:

ارتباط شرایط روحی و روانی با پوست

پیشرفت های علمی، راه را برای درک و درمان شرایط موجود در سطح پوست فراهم آورده است. پوست یکی از مسیرهای اصلی است که ما توسط آن دنیا را درک می کنیم و در حقیقت توسط دنیا درک می شویم.

زمانی که این تصورات، غلط از آب در می آیند بیمار دچار استرس وسیعی می شود مانند توهم ابتلا به انواع انگل، زمانی که خود پوست تحت تاثیر شرایط اولیه پوست قرار می گیرد، معمولا عوارض روانی به دنبال خواهدداشت که به شدت، عزت نفس، اعتماد به نفس و کیفیت کلی زندگی را تحت تاثیر قرار می هد. سیستم عصبی مرکزی (CNS) می تواند بر روی سلامتی سایر سیستم های بدنی مانند پوست تاثیر بگذارد.

دسته بندی بیماری های روانی با منشاء پوستی

براساس تقسیم بندی دکتر «کبلنزر» بیماری پوستی با منشاء روانی می تواند براساس علل اولیه دسته بندی شود:

•    اختلالات روانی اولیه می تواند تظاهرات واقعی پوستی یا غیرواقعی ایجاد کند.

•    اختلالات پوستی اولیه باعث تحریک یا تشدید بیماری روانی موجود یا ثانویه مانند اضطراب و افسردگی می شود که باعث عدم تعادل روحی بیمار خواهدشد.

نقش متخصص پوست

بین 20 تا 40 درصد بیمارانی که به دنبال درمان پوست خود هستند، دارای نوعی اختلال روانی هستند. تعداد بسیار زیادی از بیماران به علل ژنی علائم خود توجه نمی کنند و تمایل به مراجعه به روانپزشک را هم ندارند. بنابراین با فقدان کلینیک های ارتباط روانی در شرایط پوستی، متخصصان پوست باید به این تشخیص ها و علائم کلینیکی و اصول درمان آشنا باشند. زمانی که با این موضوع مواجه می شویم، مهم است که علائم روانی و روانپزشکی و نوع داروها بررسی شود.

 افرادی مانند اعضای خانواده می توانند کلا موثر واقع شوند البته در صورتی که بیمار، اجازه این کار را بدهد و در آخر اینکه نتایج این گونه علائم بر روی زندگی خانواده و اجتماعی بیمار تاثیر می گذارد. در درک موضوع موردنظر، متخصص کمک می کند. درمانی های غیردارویی برای مدیریت و کنترل این بیمارها بسیار تاثیر دارد.

اختلالات روانی اولیه

1-    توهم ابتلا به انواع انگل ها:

در این بیماری، شخص بیمار تصور واهی از ابتلا به انگل خاصی مانند کک، شپش یا گال دارد. بیماران پوستی معمولا شواهدی از اختلالات روحی بیمارگونه را نشان می دهند که از طریق توهم و خیال بیمار مشخص می شود. خیال، یک سری تصورات حسی است که بدون هیچ گونه محرک خارجی اتفاق می افتد و در هر پنج حس به وقوع می پیوندد. رایج ترین نوع این شرایط، توهم ابتلا به انواع انگل است که در آن، بیمار تصورات اشتباهی دارد که انگار به انگل آلوده شده است و این تنها نشانه بارز این بیماری روانی است. این بیماران معمولا به جای روانپزشک، به حشره شناس یا متخصص پوست مراجعه می کنند.

درمان های غیردارویی توهم  ابتلا به انواع انگل ها

•    درمان شناختی- رفتاری
•    روان درمانی
•    هیپنوتیزم
•    درمان شناختی بر مبنای توجه آگاهانه به حال
•    Biofeedback
•    خانواده درمانی
•    رفتار درمانی

شیوع بیماری توهم ابتلا به انگل، اکثرا در خانم های میانسال و مسن یعنی در سنین آغاز تنهایی اجتماعی دیده می شود. در تعداد کمی از این بیماران یکی دیگر از اعضای خانواده آن ها نیز مبتلا است.

یافته های کلینیکی

بیمارانی که دچار توهم ابتلا به انگل هستند، با حالتی عصبی و مغلوب، به پزشکان مراجعه می کنند و در حالی که دائم ویزیت می شوند، همچنان رضایت ندارند. شواهد پوستی (در صورت وجود داشتن) بسیار متغیر است. در برخی اوقات، تلاش برای درمان این حملات ناموفق است. نتیجه آن نیز صدماتی است که دامنه آن از عوارض کم تا زخم های بزرگ است و شامل آسیب از درمان های موضعی انجام شده، توسط بیمارانی است که تلاش می کنند خود را از دست این بیماری رها کنند زیرا این اختلالات توهمی، تک نشانه ای هستند. برخی بیماران، حالت فکری و ظاهر مناسبی دارند که باعث می شود اطرافیان بیمار فکر کنند این تصورات درست است. زمانی که متخصص بیمار را به دقت معاینه و مورد پرسش قرار می دهد توهم گرایی شخص برایش آشکار می شود.

درمان دارویی

اصل اساسی درمان، مشغول نگه داشتن بیمار است. این بیماران از مراجعه مداوم به پزشک سر باز می زنند و به همین علت پزشک باید روش هایی را به کار گیرد که بیمار به طور مداوم برای درمان مراجعه کند. در گذشته، درمان این بیماری توسط دارویی به نام Pimozide انجام می شده است. اگرچه هم اکنون درمان توسط داروهای Olanzapine/ Aripiprazole/ Risperidone انجام می شود که عوارض جانبی روانی کمتری به همراه دارد ولی مسلم است که انتخاب دارویی مناسب باید توسط پزشک متخصص انجام شود.

2-    اختلال عضوی غیرواقعی

در این بیماری، شخص به علت عدم وجود یا وجود یک نقص خیلی کوچک، فعالیت اجتماعی اش تحت تاثیر قرار می گیرد و به طور مداوم جلوی آینه می ایستد و آرایش می کند یا اینکه ممکن است چندین عمل جراحی زیبایی انجام دهد که در نظر او هیچ کدام موفقیت آمیز نیست. از نظر متخصصان، 10 الی 14 درصد مردم، دچار این بیماری هستند. این بیماران اکثرا دارای زمینه افسردگی، ترس از اجتماع یا بیماری وسواس هستند. طبیعتا مهم ترین روش درمان، مشاوره های روانپزشکی و اطمینان از عدم وجود نقص عضو است.

3-    اختلال هیپوکندریازیس

این بیماران، اصرار به ابتلا یا ترس از ابتلا به بیماری های بسیار جدی مانند ایدز، سرطان ها یا انواع بیماری های جنسی را دارند. انجام آزمایشات، بسیار زیاد و جواب منفی آزمایشات، آن ها را ارضا نمی کند.

4-    تریکوتیلومانیا

این گونه بیماران، آگاهانه یا به صورت ناخودآگاه، تمایل شدیدی به کندن موهای ناحیه سر، ریش یا ابرو نشان می دهند. در صورت ناآگاهانه بودن این عمل، تشخیص این بیماری توسط متخصص پوست ممکن است کمی دشوار باشد.

5-    آکنه دستکاری شده

در این بیماری که کمیاب هم نیست و معمولا بین جوانان و نوجوانان بالاخص خانم ها رایج است، به علت وجود جوش های غرور جوانی معمولی و همچنین وجود زمینه عصبی، بیمار شروع به دستکاری و کندن جوش های خود کرده و ظاهر بیماری را بسیار تشدید می کند.

6-    درماتیت دروغی

در این بیماری، شخص به صورت آگاهانه یا ناآگاهانه، پوست خود را با وسایلی مانند سیگار روشن و اجسام داغ یا تیز، دچار آسیب می کند. وجود بیماری های عصبی، زمینه ساز این بیماری است. بیماران برای درمان همه این بیماری ها باید حتما به پزشک متخصص مراجعه کنند.

باورهای نادرست بیماری‌های روحی و روانی

بیماری‌های روحی و روانی می‌تواند شکل‌های مختلفی داشته باشد، درست مثل بیماری‌های جسمی. هنوز هم تعداد زیادی از افراد از بیماری‌های روحی و روانی می‌ترسند و درک درستی از آن ندارند اما هرچه اطلاعات آنها درمورد این بیماری‌ها بیشتر شود، این ترس نیز از بین خواهد رفت. اگر شما یا کسی که می‌شناسید دچار یک بیماری‌ روحی و روانی است، خبر خوبی برایتان داریم: این بیماری‌ها قابل درمان هستند.

امروز می‌خواهیم اطلاعاتی درمورد این بیماری‌ها و روش‌های درمان آنها در اختیارتان قرار دهیم.

کمک گرفتن

اگر خودتان یا کسی که می‌شناسید علائمی از بیماری‌های روحی و روانی را نشان داد، خیلی مهم است که فوراً برای تشخیص آن کمک گرفته و درمان را شروع کنید.

بیماری‌های روحی و روانی بسیار متداول هستند. تحقیقات نشان داده است که هر ساله، تعداد زیادی از افراد در سراسر جهان به یک مشکل روحی-روانی دچار می‌شود. بیماری‌های روحی و روانی تعداد بیشماری از بستری شدن‌های بیمارستانی را هر ساله شامل می‌شود. بااینحال، باوجود این واقعیت که همه شما مطمئناً کسی که دچار چنین بیماری‌هایی باشد را می‌شناسید، اما باز هم اطلاعات خیلی کمی درمورد آن دارید.

این طبیعت انسان است که از چیزی که قادر به درک آن نیست واهمه داشته باشد. بیماری‌های روحی و روانی هم به همین دلیل موجب ترس بسیاری افراد هستند و متاسفانه، خیلی‌ها آن را لکه ننگ می‌پندارند. به همین دلیل برای کمک گرفتن تردید می‌کنند. واقعاً موجب تاسف است زیرا اکثر بیماری‌های روحی و روانی قابل درمان هستند. بدتر اینکه، لکه ننگی که توسط افراد مبتلا به بیماری‌های روحی و روانی تجربه می‌شود، از خود آن بیماری مخرب‌تر است.

اگر شما هم دوست دارید به از میان برداشتن این لکه ننگ اجتماعی از بیماری‌های روحی و روانی کمک کنید، امیدواریم که این مقاله بتواند اطلاعات خوبی در اختیارتان قرار دهد.

باورهای نادرست زیادی درمورد بیماری‌های روحی و روانی وجود دارد. تازمانیکه افراد با واقعیت مسئله آشنا نشده‌اند، وجود این بیماری‌ها را انکار می‌کنند و از حرف زدن درمورد این موضوع طفره می‌روند.

شما چقدر درمورد بیماری‌های روحی و روانی اطلاعات دارید؟ در زیر به برخی از باورهای نادرست درمورد این بیماری‌ها اشاره می‌کنیم:

• افراد مبتلا به بیماری‌های روحی و روانی خشن و خطرناک هستند. واقعیت این است که افرادیکه از نظر روانی مشکل دارند، بیشتر از افراد عادی خطرناک یا خشن نیستند. درواقع، احتمال اینکه خود قربانی خشونت شده باشند بسیار بیشتر از آن است که خود افرادی خشن باشند.

• افراد مبتلا به بیماری‌های روحی و روانی کم‌هوش‌تر هستند. تحقیقات بسیاری نشان می‌دهد که اکثر افراد مبتلا به بیماری‌های روحی و روانی دارای هوشی متوسط یا بالاتر از متوسط هستند. بیماری‌های روانی، مثل بیماری‌های جسمی می‌تواند برای همه افراد، صرفنظر از میزان هوش، طبقه اجتماعی یا سطح درآمد آنها اتفاق بیفتد.

• بیماری‌های روحی و روانی بخاطر ضعف شخصی ایجاد می‌شود. بیماری روانی یک نقص شخصیتی نیست. این فقط یک بیماری است و هیچ ارتباطی با ضعیف بودن یا نداشتن اراده ندارد. بااینکه افراد مبتلا به بیماری‌های روحی و روانی می‌توانند نقش بسیار مهمی در بهبودی خود داشته باشند اما خودشان انتخاب نکرده‌اند که بیمار شوند و تنبل هم نیستند زیرا نمی‌توانند از شر آن خلاص شوند.

• بیماری‌های روحی و روانی یک اختلال واحد و نادر است. بیماری‌ روحی و روانی یک بیماری واحد نیست بلکه از دسته‌بندی گسترده‌ای از اختلالات بسیار تشکیل می‌شود. اضطراب، افسردگی، شیزوفرنی، اختلالات شخصیتی و اختلالات غذایی می‌تواند موجب بدبختی و ناراحتی افراد بیشماری در سراسر جهان شود.

کلمات می‌توانند دردناک باشند

کلماتی مثل "دیوونه"، "روانی"، "خل و چل" تنها نمونه‌هایی از کلماتی هستند که لکه ننگ بیماری‌های روحی و روانی را زنده نگه می‌دارند. این کلمات موجب خوار و خفیف کردن افراد مبتلا به این بیماری‌ها می‌شوند. بسیاری از ما بدون قصد آسیب رساندن این کلمات را بر زبان می‌آوریم. همانطور که هیچوقت افرادیکه به بیماری‌های جسمی مثل سرطان و بیماری‌های قلبی مبتلا هستند را مسخره نمی‌کنیم، بیرحمانه است که بخواهیم افراد مبتلا به بیماری‌های روحی و روانی را مسخره کنیم.

بیماری‌های روحی و روانی در رسانه‌ها

خیلی اوقات افراد مبتلا به بیماری‌های روحی و روانی در رسانه‌ها به درستی توصیف نمی‌شوند. فیلم‌ها، برنامه‌های تلویزیونی و کتاب‌ها معمولاً افراد مبتلا به اینگونه بیماری‌ها را خطرناک و بی‌ثبات نشان می‌دهد. گاهی اوقات برای ایجاد حس در گزارش خود، بیماری روانی را پررنگ‌تر می‌کنند، حتی اگر آن بیماری هیچ ارتباطی با داستان نداشته باشد.

تشخیص مشکل

برای تشخیص رفتارها و اعمالی که از تلقی لکه ننگ بیماری‌های روانی پشتیبانی می‌کند، از معیار "توقف" استفاده کنید. خیلی ساده است. از خود بپرسید چیزی که می‌شنوید:

• باعث می‌شود افراد مبتلا به بیماری‌های روحی و روانی را یک کلیشه تبدیل می‌کند تا افرادی با شخصیت‌های متفاوت؟

• افراد مبتلا به بیماری‌های روحی و روانی یا خودِ بیماری را خوار و خفیف می‌کند؟

• با رنجاندن افراد مبتلا به این بیماری‌ها، موجب آزار آنها می‌شود؟

• با این تفکر که افراد مبتلا به این بیماری‌ها به خوبی بقیه افراد نیستند، بر آنها سلطه می‌کند؟

اگر چیزی در رسانه‌ها می‌بینید یا می‌شنوید که از معیار "توقف" عبور نمی‌کند، عنوان کنید. با نویسنده یا تهیه‌کننده آن برنامه یا مطلب تماس بگیرید و درمورد آن مسئله با او حرف بزنید. به آنها کمک کنید درک کنند که این کلمات بر افراد مبتلا به بیماری‌های روحی و روانی تاثیر منفی دارد.

کارهای دیگری که می‌توانید انجام دهید

همه ما می‌توانیم کاری برای طریقه فکر کردن مردم درمورد بیماری‌های روحی و روانی انجام دهیم.

با خودتان شروع کنید. در انتخاب کلمات خودتان دقت کنید. وقتی می‌خواهید درمورد افراد مبتلا به بیماری‌های روحی و روانی صحبت کنید، کلماتی بامفهوم و درست انتخاب کنید. نگرش و رفتار مثبت شما می‌تواند تاثیر خوبی بر فردمقابلتان داشته باشد.

سعی کنید به طور سازنده‌ای بر همه افرادیکه در زندگی خود می‌بینید تاثیر بگذارید. هر زمان کسانی را دیدید که چیزی می‌گویند که نشان می‌دهد درک درستی از بیماری‌های روحی و روانی ندارند، از آن فرصت برای ارائه بعضی از اطلاعاتی که دارید به آنها استفاده کنید.

منبع:mardoman.net