29 ژوئیه؛ روز جهانی ببر

۲۹ ژوئیه  (۷ مرداد) به عنوان روز جهانی ببر نامگذاری شده است

 

 7 مرداد (29 ژوئیه) ؛ روز جهانی ببر

مقدمه
ببر گوشتخواری است با اندازه بزرگ و طول بدن آن تا 290 سانتیمتر و دم آن تا 110 سانتیمتر و وزن آن تا 320 کیلوگرم است. نیرومندترین و درنده‌ترین پستاندار گوشتخوار جهان و از تیره گربه سانان است. ببر٬ تا حدود ٢٠٠ سال پیش٬ در بیشتر جاهای آسیا وجود داشت٬ اما شکار بی‌رویه و از بین رفتن زیستگاههای طبیعی آن بدست انسان٬ نسل این جانور را در بسیاری از مناطق آسیا برانداخت. ببر جانور مقاومی است و توان سازش با شرایط محیطی گوناگون را دارد. ببر ها در جنگلها٬ درخت‌زارها٬ علفزارها و نیزارهای مردابی زندگی می‌کنند.

 

روز جهانی ببر

۲۹ جولای (۷ مرداد) به عنوان روز جهانی ببر نامگذاری شده است. روز جهانی ببر، هم به عنوان یک جشن جهانی و هم به منظور افزایش آگاهی عمومی نسبت به اهمیت حفظ این گربه سان زیبا تعیین شده است.
در حال حاضر بیش از هر زمانی ببرها در سراسر جهان به انقراض نزدیک شده اند، بیش از ۹۷ درصد جمعیت ببر در دنیا از بین رفته است و بسیاری از زیرگونه های ببر منقرض شده اند!
جمعیت ببرهای سراسر جهان از ۱۰۰,۰۰۰ عدد در سال ۱۹۱۳ به ۳,۲۷۴ عدد در سال ۲۰۱۳ کاهش یافته است.

 

مشخصات ظاهری ببر
پوست ببر به رنگ زرد مایل به قهوه‌ای تا نارنجی مایل به قرمز همراه با نوارهای عرضی سیاه یا قهوه ای پررنگ است. درازا ٬ پهنا و فاصله بین این نوارها در نژادهای مختلف ببر بسیار تفاوت دارد. ببرها یال ندارند٬ اما بسیاری از آنها گرداگرد صورت موهای بلندی دارند که پهنای سر را بیشتر می‌نمایاند. موی بدن ببر بنگال و ببرهای جنوب شرقی آسیا کوتاه است. اما نژادهایی از ببر که در مناطق سرد و یخبندان زندگی می‌کنند موهای پرپشت و بلندی دارند که آنها را از سرمای شدید محافظت می‌کند.

 

ببر نیرومندترین و درنده‌ترین پستاندار گوشتخوار جهان و از تیره گربه سانان است

 

ببرها همانند دیگر گربه سانان ناخنها و دندانهای بلند و تیز دارند و می‌توانند به سرعت ولی آرام و بی‌صدا حرکت کنند. ببر بسیار چالاک و سریع است و می‌تواند تا ٩ متر در هر جهش بپرد ٬ اما خیلی زود خسته می‌شود و اگر نتواند شکار خود را در مسافت کم و مدت زمان اندک بگیرد از تعقیب آن دست برمی‌دارد. ببر برخلاف دیگر گربه سانان ٬ به آب علاقه فراوان دارد و شناگر ماهری است.

 

نحوه زندگی و شکار در ببرها
ببر بیشتر در جنگلها و نواحی دور از انسان در نقاطی که حیواناتی چون خوک وحشی و سم داران دیگر فراوان هستند زندگی می کنند. فعالیت شبانه دارد ولی ممکن است در روز نیز دیده شود. ببر حیوانی است قوی و پر تحرک و مقاوم. به این ترتیب کاملا به شکار نزدیک شده و بطور ناگهانی به وی جهش می کند. معمولا بوسیله شکستن مهره های گردن و خرد کردن جمجمه شکار خود را فورا می کشد.

 

ببر می تواند شکارهای بزرگی مانند گوزن و گاو را را با دندانهای خود حمل کرده به جای مناسب ببرد. ببرهای زخمی و آنهایی که به انسان خواری عادت دارند انسان را مورد حمله قرار می دهند. ببر معمولا گوزن ٬ آهو ٬ گاو و گاومیش وحشی و گراز و گاهی بچه فیل شکار می‌کند. از جانورانی مانند پرندگان ٬ میمونها و حتی لاک پشت و قورباغه نیز تغذیه می‌کند. در بعضی مناطق آسیا که محیط زیست طبیعی ببر آسیب دیده است.

 

ببر بالی ، ببر خزر، ببر جاوان از گونه های منقرض شده ببر هستند

 

علت انقراض برخی از گونه های ببر

- از بین رفتن زیستگاه :
از بین رفتن زیستگاه یکی از دلایل انقراض برخی از گونه های ببر است. ۹۳ درصد از زیستگاه های طبیعی ببر با توجه به گسترش شهرها و جوامع انسانی از جمله فعالیت های کشاورزی از بین رفته است. ببر نیاز به زیستگا ه های وسیع و پیوسته دارد و کمتر می تواند در زیستگاه های جزیره ای، پراکنده و کوچک زندگی کند علاوه بر اینکه زیستگاه های کوچک خطر تقابل با انسان و شکار غیر قانونی ببرها را افزایش می دهد.

 

- تعارض انسان به حیات وحش:
سالهاست انسان و ببر در حال رقابت برای فضای زندگی هستند و هم اکنون نیز درگیری ببرهای وحشی و انسان ها نسل باقی مانده ببرها را نیز به خطر انداخته است.

همزمان که جنگل ها کوچک می شوند، طعمه ببر کمیاب شده و ببر مجبور به شکار دام اهلی می شود که بسیاری از جوامع محلی برای امرار معاش به آنها وابستگی دارند. بنابراین در اقدامی تلافی جویانه ببرها کشته و یا به دام می افتند. همچنین وابستگی جوامع محلی به جنگل برای تامین سوخت، غذا و چوب نیز خطر حملات ببر و کشته شدن آنها را افزایش می دهد. شکار غیر قانونی و بازار سیاه پوست، از دیگر عوامل کشتار ببرها توسط انسان به شمار می رود.

 

- تغییرات آب و هوا:
یکی از بزرگترین جمعیت های ببر در جهان، در منطقه ای به نام  Sundarbans زندگی می کند. منطقه ای پوشیده از جنگل های حرای بزرگ در ساحل شمالی اقیانوس هند که مابین کشورهای هند و بنگلادش مشترک است. افزایش سطح آب دریا به دلیل تغییرات آب و هوایی، تهدیدی برای از بین بردن این جنگل ها و نابودی زیستگاه آخرین باقی مانده از این جمعیت پویای ببر به شمار می رود. مطالعات نشان می دهد اگر تلاشی برای کاهش سطح آب دریا صورت نگیرد، افزایش آب در سال ۲۰۷۰ به حدود یک پا می تواند تقریبا تمام زیستگاه ببر در منطقه Sundarbans  را از بین ببرد.

 

گونه های باقیمانده ببر در جهان:
ببر سیبری (Siberian Tigers) که به عنوان ببر آمور یا ببر شمال شرق چین نیز شناخته می شود. ببر بنگال (Bengal tigers) ، ببر هندوچین (Indochinese tigers) ، ببر مالایا (Malayan tigers) ، ببر سوماترایی (Sumatran tigers) و ببر جنوب چین (South China tigers)

 

گونه های منقرض شده ببر:
ببر بالی (Bali tigers) ، ببر خزر (Caspian tigers) ، ببر جاوان (javan tigers)

 

گردآوری : بخش فرهنگ و هنر صبح بخیر

 

منابع : 

daneshnameh.roshd.ir

iew.ir

ویدیو مرتبط :
روز جهانی ببر

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

29 مه ؛ روز جهانی حافظان صلح سازمان ملل

نیروهای حافظ صلح باید بی طرفی خود را در مناقشه ها حفظ کنند

 

(29 مه) ؛ روز جهانی حافظان صلح سازمان ملل

● نیروهای حافظ صلح سازمان ملل(کلاه آبی ها)

 نیروهای حافط صلح سازمان ملل یا همان کلاه آبی ها نیرویی متشکل از واحد های نظامی است که به منظور ترک مخاصمه بین دو نیروی نظامی درگیر چه داخلی و چه بین کشوری قرار می گیرند تا در جایی دیگر مشکل از طریق دیپلماسی و سیاسی حل گردد. این نیروها به درخواست طرفین درگیر از طرف سازمان ملل اعزام می شوند. تصمیم گیری برای اعزام کلاه آبی ها به عهده شورای امنیت سازمان ملل می باشد که از طریق دبیرکل سازمان ملل متحد هدایت می گردد.

 

● نخستین اقدام نیروهای حافظ صلح سازمان ملل (کلاه آبی ها)
نخستین اقدام سازمان ملل متحد که به عنوان عملیات حفظ صلح شناخته شده است، عملیات سازمان نظارت بر ترک مخاصمه ملل متحد آنتواست. این هیات ناظر، متعاقب اولین جنگ اعراب و اسرائیل در ۱۹۴۸ به وجود آمد و تبدیل به منبع اصلی برای تغذیه سایر عملیات حفظ صلح شد. در آن زمان که هنوز عنوان نیروی حافظ صلح به آنها اطلاق نمی شد اما با بروز بحران کانال سوئز برای حل این مشکل دبیر کل وقت سازمان ملل مبادرت به تشکیل اولین نیروی حافظ صلح ملل متحد، یعنی نیروی اضطراری ملل متحد کرد و اصول ناظر به تشکیل و فعالیت نیروی مذکور، الگوی عملیات بعدی سازمان، در زمینه حفظ صلح شد.

 

تاکنون عملیات از این نوع توسط سازمان ملل ناظر بر جداسازی در منطقه جولان (آندوف)، نیروی حافظ صلح سازمان ملل در قبرس (یونفیسیپ)، گروه ناظر نظامی سازمان ملل در هند و پاکستان (یونموجیپ) و نیروی موقت سازمان ملل در لبنان (یونیفیل)، همچنان به فعالیت خود ادامه می دهند زیرا به لحاظ مساعدت حضور آنها به حفظ آرامش در منطقه و خطر شعله ور شدن مجدد نبرد در صورت خروج نیروهای مذکور، ماموریت آنها تاکنون توسط شورای امنیت، مکرراً تمدید شده است.

 

نیروهای حافظ صلح بعد از ترک مخاصمه فعال وارد منطقه می شوند

 

● ویژگی های نیروهای حافظ صلح سازمان ملل:
بین المللی بودن این نیروها:

نیروهای حافظ صلح سازمان ملل از خصیصه بین المللی بودن برخوردار است به این معنی که افراد تشکیل دهنده آن از کشورهای مختلف می باشند اما با وجود خصیصه چند ملیتی خود، به عنوان واحدهای نظامی منسجم و کارآمد، عمل می کنند.

بی طرفی:

نیروهای حافظ صلح باید بی طرفی خود را در مناقشه موجود حفظ کنند، در واقع اعزام آنها با هدف برقراری صلح است اگر قرار باشد آنها بی طرفی خود را نقض کنند نه تنها امکان شروع مجدد درگیری وجود دارد بلکه ممکن است اهداف سازمان را نیز زیر سوال ببرد.

 

نیروهای حافظ صلح سازمان ملل از خصیصه بین المللی بودن برخوردار است

 

عدم استفاده از زور:

نظر به ماهیت غیرقهری و مسالمت آمیز، نیروهای حافظ صلح صرفاً به منظور دفاع از خود و به عنوان آخرین راه چاره، مجاز به استفاده از زور هستند. سلاح اصلی نیروهای حافظ صلح، صرف حضور آنها در منطقه است و تاثیر و کارایی آن به ابعاد نیرو و قدرت سلاح آن بستگی ندارد، در واقع سلاح های در اختیار این نیروها از نوع سبک است که در دفاع از خود مورد استفاده قرار می گیرد. دفاع از خود به صورت مقاومت در برابر استفاده از زور به منظور بازداشتن نیرو از انجام وظایفش به موجب حکم ماموریت مصوب از سوی شورای امنیت تعریف شده است.

 

● وظایف نیروهای حافظ صلح سازمان ملل :
نظارت بر آتش بس و ترک مخاصمه: نیروهای حافظ صلح بعد از ترک مخاصمه فعال وارد منطقه می شوند و بر آتش بس نظارت دارند.

 

نظارت و مراقبت بر عقب نشینی نیروهای متخاصم: هر از چند گاهی عقب نشینی نیروهای متخاصم نقض می شود که این از وظایف این نیروها است که از این موضوع جلوگیری کرده و در صورت لزوم اقدامات لازم را انجام دهد.

کنترل مرزها: اگر چه انجام ماموریت هایی چون نظارت بر آتش بس با عقب نشینی نیروها، جداسازی نیروهای متخاصم و حائل شدن میان آنها با وظایف مربوط به کنترل مرزها، بی ارتباط نیست اما در اینجا منظور از کنترل مرزها، نظارت و مراقبت در مورد عدم نفوذ غیرقانونی افراد مسلح یا مهمات از مرزها به خاک یک کشور است.

جداسازی نیروهای متخاصم و حائل شدن بین آن ها: این مسئله می تواند از درگیری مجدد نیروهای متخاصم جلوگیری کند.
نظارت بر مبادله اسرای جنگی
البته این نیروها از وظایف شبه قضایی و بشردوستانه نیز برخوردارند.

 

گردآوری : بخش فرهنگ و هنر صبح بخیر

 

منابع :

sahebnews.ir

vista.ir