چرا «بابادوك» استرالیایی ترسناك‌ترین فیلم سال بود؟

سایت هفت فاز: پس از اكران نیمه‌شب فیلم در جشنواره ساندنس، تریلر روانكاوانه جنیفر كنت باعث وحشت تماشاگران‌اش در سراسر جهان شد.

استرالیا با محصولات خانگی‌اش ازجمله اره و وولف كریك تبدیل به سرزمین ترس‌های كم بودجه هالووینی شده و امسال هم از نواحی نیوزیلند داستان ترسناك دیگری را با خود به همراه آورده است. تریلر روانكاوانه جنیفر كنت كه در سانس نیمه‌شب جشنواره فیلم ساندنس اكران شد تا این‌جا به فروش 1.25 میلیون دلاری در فرانسه دست یافته است و با عبور از كانال انگلیس، استودیوی آیكون پروداكشن اكران آن را به 200 سالن نمایش گسترش داد و بعد از آن هم نوبت به ایرلند رسید، وقتی كه فیلم در یك هفته اكرانش در انگلستان 580هزار دلار فروش كرد. بابادوك در خانه خود، استرالیا با اكران محدود چیزی حدود 250هزار دلار فروخت.

تلویزیون ماهواره‌ای دایركت‌تی‌وی هم به عنوان برنامه ویژه خود در شب هالووین، بابادوك را انتخاب كرد و حالا انتظار می‌رود كه فیلم كم كم راهش را به سراسر اروپا و آسیا هم باز كند.

در پیروی از آثار وحشت كلاسیك رومن پولانسكی مثل بچه رزماری و مستاجر، بابادوك هم داستان بیوه‌ای عزادار به نام امیلیا (اسی دیویس) را تعریف می‌كند كه از حادثه دلخراش مرگ شوهرش به ستوه‌ آمده است. درعین حال او با ترس پسرش از یك هیولا - ملقب به بابادوك -  كه به زعم پسر به داخل خانه نفوذ كرده در حال مبارزه است، لیكن خود خیلی زود متوجه حضور شیطانی بابادوك در سرتاسر خانه می‌شود.

بابادوك شاید در مجموع به فروش كلی چشمگیری نرسیده باشد اما با عبور از ماركت‌های مختلف به مراتب میزان سوددهی‌اش بالاتر می‌رود و این برای یك فیلم مستقل كم بودجه استرالیایی‌ در بازار پر ازدحام ژانرش نتیجه خیره‌كننده‌ای است. به نقل از تهیه‌كننده فیلم كریستینا كیتون چیزی كه بابادوك را منحصر به فرد می‌كند این است كه برخلاف اره و وولف كریك سعی می‌كند چیزی بیشتر از یك فیلم اسلشر میانه‌حال برای نصف شب شما باشد.

"من، مادرها و مردهای 60 ساله و تین‌ایجرهایی را دیدم كه فیلم حسابی تكان‌شان داده بود. وحشت این فیلم در یك حقیقت ریشه كرده است." كیتون همچنین عنوان كرده است كه تاثیری كه فیلم از اكپرسیونیسم آلمان می‌گیرد بر سبك تیره و تاریك فیلم می‌افزاید و آن را محصولی سوای مابقی  فیلم‌های ژانر وحشت قرار می‌دهد.

كنت كه فیلم كوتاهش با عنوان "هیولا" را در سال 2006 به عنوان مقدمه‌ای بر بابادوك ساخته، هیچ وقت قصد نداشته كه یك فیلم ژانر بسازد. اما كیتون می‌گوید او تنها حس كرده كه بهتر است این داستان از فیلتر یك فیلم درگیر با مسائل روحی و روانی این ژانرعبور كند.

"این ژانر به خوبی می‌تواند وقف همچین داستانی شود و بدین شكل داستان هم سهمگین‌تر و ترسناك‌تر خواهد شد. بدون آن خیلی احتمال می‌رفت كه در دام ملودرام بیفتد."

كیتون امیدوار است كه پس از اكران فیلم در سینماها برای هالووین‌های بعدی دیسك بابادوك را در خانه‌هایمان داشته باشیم.