هنر مشبک سنگ

تاریخچه
هنر مشبك قدمتی دیرینه دارد. از زمانی كه انسانهای اولیه از غارنشینی به صحرا نشینی روی آوردند و از سنگ برای خود چهار دیواری ساختند، برای روشنایی داخل كلبه پنجره ای از پوست حیوان، چوب، برگ یا سنگی كه سوراخ سوراخ شده بود، تعبیه كردند. بدین ترتیب ضمن جلوگیری از ورود سرما تا حدی روشنایی كلبه را تامین كردند.

 

كم كم این سوراخ ها به اشكال هنری تبدیل شد. امروزه آثار مشبك را بر درها،‌منابر،‌امام زاده ها، مساجد،پنجره ها و ظروف سنگی  می توان مشاهده کرد .آثاری که هنرمند مشبک کار با مهارت وذوق وسلیقه خود به طرز زیبایی خلق کرده است. یکی از نمونه های زیبای این هنر در استان قزوین در امامزاده اباذر وجود دارد داخل امامزاده اباذر ، درسمت راست درب ورودی، پنجره سنگی بسیار جالبی دیده می‌شود که به صورت مشبک و با طرح‌های ستاره‌ای و شش ضلعی طراحی شده است.همچنین در موزه هنر وپایداری(خانه میریانزاده) در چهار سوی حیاط راه پله ای سنگی وجود دارد، که با مشبک سنگ تزئین شده است

 

مواد اولیه
سنگهای متنوعی می تواند از مواد اولیه مشبک سنگ باشد .سنگهایی مثل گرانیت، مرمر ،رز صورتی و... هنرمندان این رشته عقیده دارند که اکثر سنگهای موجود در طبیعت قابلیت تبدیل به یک اثر مشبک را دارد و این تنها به توانایی ومهارت هنرمند مشبک کار بر می گردد.

 

ابزار و تجهیزات
ابزار مورد نیاز برای این رشته  شامل ؛تیشه (دندانه ای یا شانه ای ) قلم سر الماسی از جنس فولاد و چکش است.قلم های مورد نیاز بر حسب درشتی یا ریزی طرح می تواند متفاوت باشد.

 

 

مراحل تولید
ابتدا سنگ مورد نیاز را که بر حسب کاربرد آن انتخاب می شود، تهیه می کنند .سپس این سنگ  به ابعاد مورد نظر برش داده می شود .در گذشته از کلنگ وتیشه برای برش سنگ استفاده می شد .در واقع هنرمند  با ضربات پی در پی کلنگ وتیشه سنگ را به ابعاد مورد نظر نزدیک می کرد .ولی امروزه دستگاه های برش سنگ ،این مرحله از کار را آسان کرده است.

 

در مرحله بعد باید طرح مورد نظر بر روی سنگ انداخته شود. با توجه به آثاری که از گذشتگان بر جای مانده می توان گفت که نقوش مورد استفاده  در گذشته بیشتر ذهنی بوده است و از روشهای سنتی  (استفاده از کیسه خاکه ذغال و سوراخ سوراخ کردن طرح )برای انعکاس طرح بر روی زمینه سنگی استفاده می شده است .امروزه از طرح های متنوعی برای این هنر استفاده می شود .این نقش ها یا مستقیما بر روی سنگ کشیده می شود ویا با کاربن  بر روی سنگ انداخته می شود.

 

پس از انداختن طرح هنرمند مشبک کار با استفاده از قلم و چکش، سنگ را می تراشد، تا فضاهای مشخص شده طرح به صورت شبکه شبکه درآید.

 

به دو روش می توان نقشی مشبک بر روی سنگ ایجاد کرد ؛در روش اول سنگ با ضخامتی بیشتر از ضخامت مورد نیاز برش می شود .آنگاه هنرمند از یک سو شروع به تراشیدن و کندن طرح می کند تا به عمق مورد نظر برسد .سپس با کمک تیشه از پشت کار ، قسمتهای اضافه سنگ را می تراشد تا به عمقی که طرح از آن سو بیرون آمده برسد .آن سوی سنگ نیز باید با قلم و چکش کمی پرداخت شود .در این روش احتمال شکستن سنگ در حین کار کمتر است ، به این دلیل که ضخامت بیشتر سنگ در حین چکش زدن و مشبک کردن کار،  به هنر مند این امکان را می دهد تا با آسودگی بیشتری کار خود را انجام دهد.

 

در روش دیگر از ابتدا سنگ به ابعاد مورد نظر برش می شود ونقش هم بر روی سنگ وهم بر پشت سنگ کشیده می شود .هنرمند به صورت همزمان کمی از پشت کار را با قلم وچکش می تراشد و کمی از روی کار را ،تا این دو به هم برسند .در این روش دقت هنرمند باید بیشتر از روش اول باشد.

 

در واقع هنر مشبک سنگ با تراش دادن سنگ سخت وخشن آن را متخلخل ،سوراخ سوراخ وشبکه شبکه می نماید، و دریچه ای از نور وروشنایی را از آن سوی شبکه ها و روزنه ها به روی هر بیننده ای می گشاید

 

 

انواع مشبک
-مشبك بر دو نوع است
1ـ یكپارچه و کامل ،که در واقع تمام طرح  بر روی ابعاد مناسبی از سنگ در آورده می شود

 

2ـ جدا جدا  و منفصل، یعنی قطعات جداگانه بریده می شود و سپس به صورت نر ومادگی به هم متصل می شود.

 

نقوش مورد استفاده در این هنر
نقوشی که در هنر مشبک سنگ استفاده می شود بیشتر شامل نقوش هندسی ونقوش اسلیمی است .در واقع نقوش زیبای هنر اسلامی مانند گره چینی از مهمترین طرح هایی است که در مشبک سنگ استفاده می شود. (البته به دلیل سختی کار غالب طرحها باید به صورت ساده شده استفاده شوند.)
در گذشته بیشتر نقوشی که در این هنر استفاده می شد ذهنی بود
منبع:iranstone.info

ویدیو مرتبط :
هنر مشبک کاری با فلز

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

سنگ تراشی هنر دست های کهنه کار

 

 

پیشینه هنر سنگ تراشی به ۴۵۰۰ سال پیش از میلاد می رسد و کشف این ظروف نشانگر آن است که در این ایام تراش اشیا مختلف مصرفی و تزئینی از سنگ سبز در کرمان رواج داشته که البته هنوز هم این نوع سنگ استخراج و به مشهد فرستاده می شود.

به طور کلی باید گفت که سنگتراشی در ایران قدیم بیشتر به تهیه وسایل کشاورزی و آلات و ابزار شکار و کندن پوست حیوانات اختصاص داشته و لوازم سنگی به دست آمده از غار مسکونی کمربند یا غار هوتو در نزدیکی بهشهر که متعلق به ۱۱۰۰۰ تا ۸۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح است نیز دلالت بر همین امر دارد.

سنگ در ساختن بناهای تاریخی و آثار باستانی هم نقش بسیار مهم و اساسی داشته است . از جمله مهمترین ابنیه تاریخی می توان از کاخ های دوران هخامنشی و حجاری های دوره ساسانی نام برد.

تخت جمشید نمونه بارزی از صنعت سنگبری دوره هخامنشی است . به ط وری که از دو اتاق خزانه تخت جمشید بیش از ۶۰۰ ظرف سنگی سالم و شکسته بدست آمد.

در دوره اشکانیان نیز سنگبری رایج بوده و نمونه آن در بیستون و در قسمت پائین حجاری بزرگ داریوش وجود داشته و بعدها که طاقچه ای بر روی آن کنده اند تقریبا محو شده است .

سنگتراشی دوره ساسانی را از کنده کاری و نقوش برجسته بر روی چهار سنگ می توان شناخت که بیشتر آن ها در دامنه کوه های فارس بوجود آمده است .

نمونه های متعددی از سنگتراشی که در موزه های مختلف جهان باقی مانده نشا نه هائی بارز از کنده کاری های با ارزش دوران اسلامی را به دست می دهد.

از جمله می توان از سنگ قبری که در سال ۵۳۲ هجری تهیه شده و هم اکنون در موزه هنرهای زیبا بوستن موجود است و با طرح های خانه و نوشته های گوناگون تزئین شده و نیز نمونه های از سنگ مرمر که در حال حاضر در موزه متروپولیتن نیویورک نگهداری می شود، اشاره کرد.

با وجود آنکه به نظ ر برخی از محققان و باستان شناسان ایران سرزمین سنگ است و منابع سرشاری از انواع سنگ ها همچون مرمر و سنگ گندمی و سنگ سیاه (که در تخت جمشید بکار رفته) ویش یزدی و سنگ سماق و سنگ آهکی و سنگ میکا را دارد، باید گفت که علیرغم این فراوانی سنگ در معماری و هنر ایران پایگاهی نسبتا فرعی داشته و شاید در این امر شکل پذیری گل سفال که با ذوق ایرانیان سازگارتر بوده بی تاثیر نبوده است .

امروزه دو مرکز اصلی سنگتراشی در ایران، قم و مشهد است و هم اکنون در شهرهای مذکور عده ای از افراد در مراحل مختلف استخراج سنگ سنگ بری، سنگتراشی و حکاکی روی سنگ اشتغال دارند.

سنگتراشان در مشهد از انواع سنگ ها نظیر مرمر، نسوز، سیاه، زرد، قرمز و سفید استفاده می کنند که صرفنظر از سنگ سبز بقیه از معادن موجود در استان خراسان تامین می شود.

مصرف سنگ سیاه مشهد بعلت ارزانی و نقش پذیری زیاد بوده و نزدیک به ۷۰ درصد سنگتراشان این نوع سنگ را مصرف می کنند ولی سنگ سبز کرمان به علت گرانی و نیاز به صرف وقت زیاد جهت تولید محصول مصرف کمتری دارد و فقط برای ساخت اشیا تزئینی بکار می رود.

سنگتراشان قم از سنگ آلاباستر برای تولید محصولات استفاده می کنند و قابل ذکر است که سنگتراشان در هر دو شهر علاوه بر انواع سنگ که شرح آن گذشت از مواد دیگری نظ یر گچ ، چسب سنگ، رنگ و پولیش نیز در جریان تولید محصولات استفاده می کنند و آلات و ابزار متداول در کارگاه های سنگتراشی معمولا بسیار ساده و ابتدائی بوده و شامل وسایلی نظ یر چرخ سنگتراشی ، الماسه ، پرگار، قلم آهنی سوهان اره و غیره است.

محصولات سنگی قم که سفید رنگ است شامل شمعدان، گلدان، سینی، کاسه ، بشقاب، پایه آباژور، چراغ خواب، تابلو، شکلات خوری ، گلاب پاش و مجسمه در طرحها و اندازه های گوناگون است.

محصولات سنگی مشهد را از نظیر کیفیت به سه دسته میتوان تقسیم کرد:

۱) فرآورده های سنگ سیاه مشهد عبارت است از کاسه بشقاب، شکلات خوری ، گلدان، لیوان پایه دار، لیوان ساده و فنجان که بیشتر به صورت منقوش بوده اغلب به طرحهای گل ، کاروان و غیره مزین است .

 

۲) فرآورده های سنگی مصرفی که شامل دیزی، هاون و غیره است

 

۳) اشیائی که از سنگ سبز کرمان و مرمر ساخته می شود. این مصنوعات بیشتر تزئینی بوده و قیمت بالایی دارند و انواع متداول آن شامل قلم دان، جای نوار، چسب، گلدان، پایه پرچم و... در اندازه های مختلف است .

در مشهد برای تولید فرآورده های سنگی پس از استخراج سنگ از معدن با استفاده از اره های دو سر اقدام به برش آن به قط عات کوچک کرده و پس از حمل آن به کارگاه های سنگتراشی بر اساس نقشه تقریبی می تراشند سپس توسط دستگاه تراش آنرا به شکل اصلی و موردنظ ر در می آورند.

آخرین مرحله تولید سوهان کاری است که پس از این عمل محصول به صورت مط لوب در می آید. به منظور ایجاد نقوش مختلف در فرآورده های سنگی پس از سوهان کاری آن را در اختیار قلمزن قرار می دهند و قلمزن تصویر مورد سفارش را با استفاده از قلم های آهنی روی سنگهای سیاه حکاکی می کند و به این ترتیب مراحل مختلف ساخت مصنوعات سنگی شامل : استخراج سنگ از معدن، تقسیم سنگ به قط عات کوچک ، تراش سنگ به اندازه اصلی با دستگاه، سوهان کاری قلمزنی و حکاکی محصول آماده است.

محصولات مشهد به ویژه محصولات زینتی آن، معمولاً به شکلی حکاکی شده عرضه می شود. در این زمینه لازم به توضیح است که هر گاه صنعتگران بخواهند بشقاب یا کاسه ای را با کنده کاری های اسگرافیت زینت دهند، روی آن را با رنگ مشکی می پوشانند و سپس به کمک قلم هایی ظریف و با دقت و مهارت کافی روی آن را به اشکال مورد نظ ر می تراشند و در نتیجه، سط ح رنگ آمیزی شده دست نخورده باقی مانده و نقش، حالت مشکی برجسته ای به خود می گیرد.

سنگتراشان قم نیز به این نحو عمل می کنند که پس از تحویل سنگ در محل کارگاه و بریدن آن با اندازه تقریبی محصولی که قصد تولیدش را دارند، ابتدا با کمک تیشه شکل ابتدائی به آن می دهند و سپس بوسیله قلم های فلزی درشت داخل آن را خالی می کنند و توسط قلم های کوچکتر آنرا پرداخت کرده و در مرحله نهایی نیز برای صیقل دادن سط ح بیرونی محصول از سوهان یا سنگ سمباده استفاده کنند.

در حال حاضر برخی از کارگاه های سنگتراشی تکنولوژی را برای سرعت بخشیدن به کارشان به خدمت گرفته آن و اغلب از دستگاهی که شبیه اره های چوب بری است استفاده می کنند ولی در هر حال باید گفت که سنگتراشی به کار مداوم و تلاش زیاد نیاز دارد، از این رو در قیمت تمام شده یک محصول سنگی عامل کار نقش مهمی دارد و حدود ۸۰ درصد قیمت را تشکیل می دهد.

منبع:آفتاب