اشعار شهادت امام جعفر صادق(ع)-3

شهادت امام جعفر صادق(ع), شعر شهادت امام صادق(ع)

       

اى مهر تو بهترین علایق
جان‎ها به زیارت تو شایق

 

ما را نبود به جز خیالت
یارى خوش و همدمى موافق

 

بیمارى روح را دوا نیست
جز مهر تو اى طبیب حاذق

 

اى نور جمال كبریائى
اى نور تو زینت مشارق

 

روزی كه دمید نور خلقت
رخسار تو بود صبح صادق

 

از جلوه تو تبارك الله
فرمود به خلقت تو خالق

 

حسن تو خود از جمال زهراست
اى زاده بهترین خلایق

 

بر تخت كمال و تاج عصمت
آخر كه بود به جز تو لایق

 

تفسیر كمال ایزدى بود
گفتار تو اى امام صادق

 

باشد سخن تو جاودانى
بوده است چو با عمل مطابق

 

افسوس شدى شهید، آخر
از حیله ناکسی منافق

 

از داغ تو شد جهان عزادار
زیرا به تو عالمى است عاشق

 

ماتم زده‎ایم و غم چو دریاست
دل‎ها همه چون شكسته قایق

 

 اشعار شهادت امام جعفر صادق(ع)

 

چنان پیچیده در ناى زمان فریاد یا زهرا
که داده خرمن هستى ما برباد یا زهرا

 

سرت بادا سلامت اى گل گلزار پیغمبر
که بلبل از غم گل از نفس افتاد یا زهرا

 

بهار ما مبدل بر عزا گردید و فرزندت
شده مسموم زهر کینه از بیداد یا زهرا

 

به یاد پهلوى بشکسته و آن سینه مجروح
بسان نى چنان نالید تا جان داد یا زهرا

 

در کاشانه اش از آتش بیداد مى سوزد
به جرم اینکه می باشد تو را اولاد یا زهرا

 

سرو پاى برهنه نیمه شب مى برد آن جانی
پیاده در بر آن جانى جلاد یا زهرا

 

ز درد بازوان خسته تو حضرت صادق
بیاد تازیانه خوردنت افتاد یا زهرا

 

مداحی شهادت امام جعفر صادق (ع), تسلیت شهادت امام جعفر صادق(ع)

       

رنج این روضه مرا سوزانده
كه لعینی دل تو لرزانده

 

خانه ای را كه ملك در آن است
دشمنت با شرری سوزانده

 

آن چنان سخت هجوم آوردند
كه دهان همگی وا مانده

 

بسكه بی رحم تو را می بردند
كفشهایت دم در جا مانده

 

به جفا كاری و حرمت شكنی
دشمنت كینه به دل می رانده

 

بخدا سخت تر از این غم نیست
كه عدو چشم تو را گریانده

 

بارالها تو نیار آن روزی
كه شود حجت حق درمانده

 

دل من هم به تسلای غمت
پشت دیوار بقیع جامانده

گردآوری:بخش فرهنگ و هنر صبح بخیر

ویدیو مرتبط :
شهادت اما جعفر صادق(ع)-مسجد امام جعفر صادق(ع) شهر نوده

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

اشعار شهادت امام جعفر صادق(ع)-2

اشك ملائك
زین ماتمی كه چشم ملایك ز خون، ترست
گویا عزای صادق آل پیمبرست
یا رب چه روی داده، كزین سوگ جانگداز
خلقی پریش خاطر و، دلها پر آذرست
مُلك و مَلك به ناله و افغان و اشك و آه
چون داغدار، حضرت موسی بن جعفرست
خون می رود ز فرط غم از چشم شیعیان
زیرا كه قلب عالم امكان مكدرست
منصور، شاد گشت ز قتل خدیو دین
اما به خُلد، غمزده زهرای اطهرست
او گرچه كشت خسرو دین را ولی به دهر
نامش به ننگ تا به ابد ثبت دفترست
تن در نداد بر ستم و، این كلام نغز
بر پیروان حق و عدالت مقررست:
آزاد مرد، تن به زبونی نمی دهد
مرگ از حیات در نظر مرد خوشترست
تنها نه اشكبار چشم صفا زین عزا بود
دلهای شیعیان همه از غم مكدرست

 

 

عزادار
دین از تو پدیدار شده حضرت صادق
شیعه ز تو بیدار شده حضرت صادق
از مکتب تو جن و ملک علم گرفتند
انسان ز تو دیندار شده حضرت صادق
دانشگاه شیعه که وجودش همه فخر است
از توست، گوهر بار شده حضرت صادق
تا یاد کنم ظلم پر از کینه‌ی منصور
آن جا بصرم تار شده حضرت صادق
یک لحظه نیاسود مطهر گلِ جسمت
چون دم به دم آزار شده حضرت صادق
آن شب که در راز نشستی بَرِ معبود
دشمن ز تو بیزار شده حضرت صادق
آمد که تو را زخم زند بین امارت
جدّت که تو را یار شده حضرت صادق
لیکن چه گریز از غم همدردی مادر
در کوچه گرفتار شده حضرت صادق
چون فاطمه بنشست به خاک غم و غربت
افتاده به دیوار شده حضرت صادق
آمد نظرش مادر خود گفت سؤالی
او را که مددکار شده حضرت صادق؟
فطرش چو شنیدش غم تو ای گلِ زهرا
عمریست عزادار شده حضرت صادق

منبع:aviny.com