آداب و رسوم مردم لرستان در ایام محرم

مردم استان لرستان برای عزاداری محرم و ایام تاسوعا و عاشورا آداب و رسوم خاص و ویژه‌ای دارند که از جمله آنها می‌توان به چهل منبر و به گل افتادن، اشاره کرد.

 

مردم استان لرستان در ایام محرم هر کدام به نوعی ارادت خود را به امام حسین(ع) و مقوله عاشورا به اثبات می رسانند، به طوری که مرد و زن پیر و جوان در مراسمی که بیشتر با همان شیوه سنتی برگزار می‌شود، شرکت می کنند.

جوانان لرستانی از همان روزهای اول محرم با برپا کردن خیمه‌های عزاداری و نصب پلاکارد در جای جای این اس‍ت‍‍ان شیعه نشین بار دیگر ح‍‍ال و ه‍و ای ع‍‍اش‍ور ای‍‍ی را ب‍ه ت‍ص‍وی‍ر م‍‍ی‌ک‍ش‍‍ان‍ن‍د.

 

با آغاز ماه محرم جوانان با تهیه پارچه‌های سیاه و داربست‌های فلزی به شیوه سنتی تکیه‌های عزاداری در سطح محلات مختلف دایر می‌کنند و افراد مسن‌تر نیز با آماده کردن ابزار عزاداری خاص این استان همچون زنجیز، چهل چراغ، علم عزاداری و بلندگوها و طبل‌ها خود را برای عزاداری امام حسین(ع) آماده می‌کنند.

 

مردم این دیار در این ایام با حضور در محل‌های عزاداری و تشکیل مجالس نوحه‌سرایی و سینه‌زنی به گرامیداشت این روزها می‌پردازند.

سینه‌زن‌ها و دسته‌های زنجیرزنی دسته دسته گردهم می‌آ‌یند و با کامل شدن هیئت‌ با تشکیل دو ستون به عزاداری می‌پردازند.

 

گرچه به ظاهر تفاوت‌های اندکی میان نوع عزاداری در بین مردم شهرستان‌های مختلف استان لرستان مشهود است، اما در واقع همه مردم این استان به یک شیوه خاص خود عزاداری می‌کنند که تفاوت‌های بسیار زیاد با نوع عزاداری دیگر اقوام دارد.
در خرم‌آباد تکایای محلی، محل خاصی از عزاداری جوانان این شهر است، قدیمی‌ترین تکایا که به استناد کتیبه آن دارای 150 سال قدمت است، در محله درب دلاکان خرم‌آباد قرار دارد که در حال حاضر نیز میعادگاه سوگواران حسینی است.

 

شروع مراسم عزاداری مردم خرم‌آباد با صدای ساز و دهل که آهنگ حزن‌انگیز (چمرونه) را می‌نوازد آغاز می‌شود، پس از نواخته شدن آهنگ چمریونه در محله‌ها و کوچه‌ها، دسته‌های عزادار که شامل سینه زنان و زنجیرزنان حسینی هستند، در خیابان ها به راه می‌افتادند تا به جایگاه اصلی شهر بروند.

 

سینه زنان خرم‌آبادی به شیوه‌ای خاص که ویژه مردم این شهر است سینه زنی می‌کنند، در این شیوه ابتدا سینه زنان نشسته و سینه می زنند بعد وقتی که نوحه خوان فریاد می‌زند( ای وا شهیدا به دشت کربلا) همگی سرپا می ایستند و ضمن جواب دادن به نوحه خوان با دودست و به شدت سینه می زنند.

 

مراسم چهل منبر یکی از رسوم خاص و منحصر به فرد خرم‌آباد است که در این مراسم که در روز تاسوعای حسینی برگزار می‌شود، زنان خرم‌آبادی به یاد اسارت حضرت زینب(س)، با پای برهنه و با نقابی بر صورت، از محله «باغ دختران» حرکت کرده و چهل شمع در خانه‌هایی که درب آنها باز است، روشن می‌کنند.

 

 
آیین به گل افتادن، پیشینه این آیین مربوط به پیش از اسلام است که در ایران پیش از اسلام برای برگزاری مراسم سوگ بزرگان، قهرمانان و جوانان و عزیزترین درگذشتگان انجام می‌شده است، در استان لرستان نیز این آیین در سوگ عزیزان از دست رفته معمول بوده و اکنون نیز در سوگ سرور و سالار شهیدان و یاران باوفایش انجام می شود.

 

در این مراسم ابتدا خاک تمیز طاهر از مکانی تهیه می‌شود که عاری از هرگونه آلودگی باشد، سپس حوضچه‌هایی که معمولاً به دو شکل مربع و دایره ساخته می‌شود، بعد خاک های از پیش آماده شده را الک کرده و درون حوضچه می‌ریزند و آن را با گلاب های نذر شده و آب آماده می‌کنند.

در کنار حوضچه‌های گل، مقدار زیادی هیزم به‌صورت کپه بر روی هم انباشت می‌شود، این هیزم‌ها در روز عاشورا برای خشک کردن افرادی که به گل افتاده‌اند استفاده می‌شود.
عزاداری مردم خرم‌آباد در شب تاسوعا با حزنی خاص تا روز عاشورا ادامه دارد، حدود نیمه‌های شب عزادارانی که برخی نذر دارند وارد حوضچه‌های گل شده و بعضی تمام سر و صورت و حتی چشمان خود را آغشته به گل می کنند و به اصطلاح به گل می‌افتند.
برخی دیگر از عزاداران تنها سر و صورت و دو کتف و شانه خود را گل می‌زنند و در کنار شعله‌های آتش که به همین منظور تهیه شده خود را خشک می‌کنند و فرد به گل افتاده این وضعیت را تا ظهر عاشورا حفظ می‌کند.

این آیین در خرم‌آباد توسط همه اقشار از هر فکر و سلیقه، فقیر و غنی و پیر و جوان و زن و مرد انجام می‌شود، در قدیم مرکب هر اسب سوار نیز گل بر سر می گذاست که امروزه به جای اسب افراد خودروی خود را گل مالی می‌کنند.

 

صبح عاشورا قبل از طلوع آفتاب ناله جانگداز ساز و دهل که نوای چمریونه می‌نوازد، شروع به نواختن می‌کند، عزادارانی که هنگام سحر به گل افتاده بودند در کنار آتش‌های برافروخته میدان محله بر سرزنان و (هی رو هی رو) گویان به عزداری می‌پردازند.
در روز عاشورا سوگواری در قالب دسته‌جات سینه زنی و زنجیر زنی تا ظهر عاشورا ادامه دارد و افرادی که نذر دارند در مسیر حرکت هیئت‌ها گاو و گوساله‌های نذری را سر می‌برند و این بدان معناست که این هیئت شام یا نهار را در خانه نذر کننده صرف کند.

 

بعد از ظهر عاشورا که در گویش محلی به آن طوق اشگس گفته می‌شود، مراسم عزاداری به پایان می‌رسد و عزاداران برای اقامه نماز ظهر عاشورا به قبرستان معروف این شهر (قبرستان خضر) می‌روند و نماز ظهر عاشورا را به جا می‌آورند که بدین گونه مراسم سوگواری دهه محرم به پایان می‌رسد.
منبع:iqna.ir

ویدیو مرتبط :
‫آداب و رسوم مردم مالزی در ایام عید فطر/خبرنگار حسین بختیاریان‬‎

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

آداب و رسوم مردم پاکستان در ماه محرم

 

در ماه‌ سوگواری سید و سالار شهیدان، مردم پاکستان اعم از شیعه و سنی در عزای سالار شهیدان به سوگ می‌نشینند.

اکثر شیعیان با شروع ماه محرم جامه سیاه بر تن می‌کنند، چراغ‌های منازل خود را خاموش می‌کنند و هنگام خواب از رخت‌خواب استفاده نمی‌کنند.

پخت‌وپز غذا به ویژه در خانه سادات تعطیل می‌شود و بیشتر مردم از صبح تا غروب در مجالس عزا شرکت می‌کنند.

چپه کردن ظروف غذا خوری و خاموش کردن اجاق پخت‌وپز تا پایان ماه محرم از دیگر رسوم متداول مردم پاکستان به ویژه روستائیان در ماه محرم است.

در این ماه مردها از اصلاح کردن و پوشیدن لباس نو اجتناب می‌کنند و خانم‌ها نیز از آرایش خودداری کرده و استفاده از زیور‌آلات از جمله گوشواره و النگو را کنار می‌گذارند.

در بین مردم رسم است که کسی در این ماه نمی‌خندند و چنانچه کسی با صدای بلند بخندد به وی تذکر داده می‌شود که در ماه محرم از چنین خنده‌هایی پرهیز کند.

مجالس سخنرانی، روضه‌خوانی، سینه‌زنی، زنجیرزنی، تاسوعا و عاشورا از جمله مراسم این روزها در پاکستان است.

تزئین علم حضرت عباس (ع)، ساختن ماکت حرم امام حسین (ع)، درست کردن تابوت شهدای کربلا و آراستن ذوالجناح اسب امام حسین (ع) برای هیئت‌های عزاداری از جمله رسوم مردم پاکستان در عزاداری سالار شهیدان است.

«نعره حیدری» نیز جزو شعارهای محبوب شیعیان پاکستان است.

این سنت به این صورت است که یک نفر با صدای بلند عبارت نعره حیدری را در بین جمعیت فریاد می‌زند و بقیه نیز با فریاد «یا علی (ع)» پاسخش را می‌دهند.

در هیئت‌های عزاداری زمانی که سینه زنان خسته می‌شوند، یا مانعی برای عبور هیئت ایجاد می‌شود یا خطری عزاداران را تهدید می‌کند معمولا از این شعار  استفاده می‌شود.

شعارهایی چون «حسینی‌ات زنده باد، یزدی‌ات مرده باد» نیز در بین عزاداران شیعه مرسوم است.

چند روز قبل از فرا رسیدن ماه محرم هیئت های عزاداری با نصب پوستر و پخش تبلیغات از رسانه‌ها محل برگزاری مراسم عزاداری در ایام محرم را به اطلاع عموم مردم می‌رسانند.

بر افراشتن علم حضرت عباس (ع) یکی دیگر از مراسم اعتقادی مردم پاکستان در آغاز ماه محرم است.

این در حالی است که جوانان عضو هیئت‌های سینه زنی با گرداندن علم حضرت عباس (ع) در خیابان‌ها آغاز ماه محرم را به اطلاع همگان می‌رسانند.

کودکان نیز با زنجیر کردن دست‌های خود یاد و خاطره اسرای کربلا را گرامی می‌دارند که این یکی از شیوه‌های مرسوم عزاداری در پاکستان است.

فروشگاه‌های فیلم و موسیقی نیز از پخش آهنگ بلند خودداری می‌کنند و با ادای احترام به علم حضرت عباس (ع) مسائل مربوط به این ماه را رعایت می‌کنند.

 عزاداری‌های ماه محرم هر ساله با شورو شکوه خاصی و با حضور گسترده مسلمانان شیعه و سنی و حتی مسیحیان در پاکستان برگزار شده و خیابان‌های این کشور در ایام محرم مملو از جمعیت می‌شود.

همچنین ۱۰ روز اول ماه محرم در پاکستان هر یک به نام خاصی نامگذاری شده و نوحه‌خوانان هر شب بخشی از مصائب امام حسین (ع) را برای سوگواران بیان می‌کنند.
منبع:asemoni.com