چرا کودکان باید ورزش کنند؟

 ورزش کردن در سنین کودکی، به بچه‌ها کمک می‌کند تا از نظر بدنی و اجتماعی رشد کنند. بنظر آکادمی روانپزشکی کودکان و نوجوانان آمریکا، ورزش کردن، باعث می‌شود کودکان روی کار گروهی تمرکز کنند و بتوانند دوستان جدیدی بیابند.

برای اینکه به فرزندتان کمک کنید تا از ورزش کردن بیشتر عایدش شود، او را پشتیبانی کنید، ورزش کردن را به او بیاموزید، و به طور منظم درباره‌ی فعالیت‌های ورزشی‌اش با او صحبت کنید تا مطمئن باشید که از تجربیاتش لذت می‌برد.

ورزش در حد کفایت
شاید دلیل اصلی برای اینکه بچه‌هایتان را در یک ورزشی ثبت نام می‌کنید، این باشد که فعالیت فیزیکی داشته باشند. پس اطمینان حاصل کنید که فعالیتی متناسب با سن او انتخاب کرده‌اید، چرا که ممکن است در یک محیط ساخت یافته جلوی پیشرفت او را بگیرید.

طبق نظر Mayo Clinic کودکان زیر ۵ سال، برای اکثر ورزش‌های سازماندهی شده خیلی کوچکند، اما می‌توانند در هر ورزشی که شامل دو، شنا یا پرتاب کردن اجسام باشد فعالیت کنند.

کودکان بین ۶ تا ۹ سال، خیلی بهتر ساختار را درک می‌کنند، بنابراین زمان خوبی برای آغاز فوتبال، والیبال، هنرهای رزمی یا ژیمناستیک برایشان خواهد بود.

یادگیری مهارت‌های زندگی
بعضی از کودکان، برایشان سخت است که با دیگران همکاری کنند، ورزش می‌تواند قدمی مثبت در این زمینه برایشان باشد. از آنجایی که اغلب ورزش‌ها نیازمند این است که چند نفر با یکدیگر بازی کنند، کودک به زودی خواهد آموخت که همه چیز حول محور او نیست.

همچنین ورزش کردن، عمل، صبر و پشتکار را نیز به کودک یاد خواهد داد. یعنی دقیقا مهارت‌هایی که بعدا در زندگی او را یاری خواهد کرد. او یاد گرفته که سخت کار کند و صبور باشد، پس برای رسیدن به اهدافش نیازمندی‌های لازم را دارد.

توسعه‌ی مهارت‌ها
کودکان خردسال، هنوز در حال تکمیل مهارت‌های حرکتی خود هستند، و ورزش در این فرایند خیلی به آنها کمک خواهد کرد. در حالی که ورزش برای کودکان زیر ۵، ۶ سال نباید روی نتایج و مسابقات تمرکز کند، انجام ورزش‌هایی مثل فوتبال، هنرهای رزمی، ژیمناستیک و اسکیت در سنین پایین‌تر می‌تواند کمک حال مهارت‌هایشان باشد.

این فعالیت‌ها می‌تواند به مهارت‌های راه رفتن و دویدن کودکان کمک کند، مهارت‌هایی بنیادین که در هر ورزشی پایه و مبنا هستند.

انتخاب ورزش
انتخاب ورزش خیلی مهم است، چرا که باید چیزی را پیدا کنید که کودکتان از آن لذت می‌برد. اگر فرزند شما به ورزش خاصی علاقه نشان می‌دهد به او فرصت دهید که آنرا امتحان کند. حتی اگر آن ورزش بنظر خطرناک است، مشکلی ندارد که به او اجازه دهید زیر نظر مربی و با پوشیدن لباس‌های محافظ آن ورزش را انجام دهد.

اگر تصمیم گرفت که دیگر علاقه‌ای به انجام آن ورزش ندارد، به او اجازه دهید تا به سراغ ورزش دیگری برود که بنظرش بیشتر لذت بخش است.

منبع:تناسب اندام

ویدیو مرتبط :
ورزش کودکان

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

سن مناسب ورزش کردن در کودکان

پرداختن به ورزش مي تواند آمادگي جسماني کودکان و نوجوانان را افزايش دهد. کسب مهارت و موفقيت اعتماد به نفس آنها را افزايش مي دهد و به آنها مي آموزد که چگونه محرک هاي آني را در خود کنترل کنند که اين توانايي نه تنها در ورزش که در مناسبات اجتماعي نيز مفيد خواهد و به يافتن دوستان تازه کمک مي کند.

سن شروع ورزش

کارشـناسان ورزش و روانشـناسي کـودک توصـيه مي کننـد که کـودکان تا قـبل از رسـيدن بـه سـن 8 تـا 10 سـالگي نبايد در ورزش هاي رقـابتي سازمان يافته که آن امتياز محاسبه مي شود و به خصوص بزرگسالان در آن نقش دارند شرکت کنند چون احتمال فشار رواني و يأس ناشي از باخت در آنها زياد است.

- زير 8 سال: بايد در بازي، کشف و يادگيري مهارت هايي که از طريق پرتاب کردن و گرفتن، ضربه زدن به توپ، بالا و پائين پريدن، دويدن و شنا کردن حاصل مي شود، کاملاً آزادانه رفتار کنند و اين مهارت ها را به شادي بخش ترين روش بياموزند.

واضح است که آموختن اين موارد به آنها کمک مي کند تا با اعتماد به نفس بيشتر وارد مرحله بعد شود.

- 8 تا 10 سال: بسته به ميزان رشد خود مي توانند در مسابقات سازمان يافته شرکت کنند مانند مسابقات داخلي در مدارس. آنها هنوز براي توسعه مهارت هاي خود به کمک نياز دارند و بايد کنار آمدن با نااميدي و شکست را بياموزند. کودکاني که بيشتر اوقات بازنده هستند بيش از ديگران مستعد کنار گذاشتن ورزش هستند. والدين و اولياي مدرسه بايد مراقب باشند که با فراهم آوردن زمينه مناسب مثلاً شرکت دادن اين کودک در مسابقه اي که در آن بيشترين توانائي را دارد موجبات برنده شدن و دلگرمي او را فراهم نمايند. اين سنين، بهترين زمان براي پرداختن به ورزش هاي مختلف و انتخاب ورزش مورد علاقه از ميان آنهاست.

- 10 تا 12 سال: کودکان و نوجوانان مي توانند از رقابت در ورزش لذت ببرند و همچنان به آموختن مهارت هاي تازه بپردازند. بعضي از کودکان در اين گروه سني استعداد و علاقه خاصي به يک ورزش بخصوص نشان مي دهند و مي توانند با داشتن مربي در اين زمينه بسيار پيشرفت نمايند.

نوجواناني که به هر دليل علاقه اي به شرکت در ورزش هاي رقابتي تيمي ندارند، مي توانند با راهنمائي مربيان و والدين خود به ورزش هايي چون اسکيت، سوارکاري، دوچرخه سواري و مانند اينها بپردازند.