کودکان
2 دقیقه پیش | با بطری نوشابه برای پسر کوچولو هواپیما بسازیدبه جای خریدن اسباب بازی های گران قیمت ، می توانید با استفاده از ابزاری که در خانه در اختیار دارید اسباب بازی هایی با کمک فرزندان خود بسازید که هم در هزینه ها صرفه جویی می ... |
2 دقیقه پیش | از رایحه درمانی نوزادان بیشتر بدانیدآیا شما می خواهید برای مراقبت از نوزاد خود، یک رویکرد جامع تری را انتخاب کنید؟ آیا شما به عنوان یک پدر و مادر به دنبال درمان های طبیعی برای بچه های کوچک خود هستید؟ آیا می ... |
چرا بچهها از تاریکی میترسند؟
بزرگترین اشتباهی که والدین مرتکب میشوند، نامحترم دانستن ترس کودک از تاریکی و مسخره کردن اوست...
صبح بخیر: «یکی توی کمدم قایم شده، چشماش توی تاریکی برق میزد!»، «اجازه بده امشب توی اتاق شما بخوابم»، «میشه پیشم بمونی تا خوابم ببره؟» و... همه والدین، در دوران خردسالی فرزندشان، با چنین جملاتی مواجه میشوند. گاهی قضیه، به هیولای زیر تخت مربوط است و گاهی هم غول پشت پنجره. من و شما میدانیم که در تاریکی هیچ خبری نیست و خانه، در سیاهی شب، به اندازه روشنایی روز، در امن و امان است، ولی یک کودک دو، سه ساله که ترسیده، میتواند اینقدر منطقی باشد؟ به نظر شما، بهترین راه برخورد با ترس از تاریکی در بچهها چیست؟
قدم اول: به ترس کودک احترام بگذارید
بزرگترین اشتباهی که والدین مرتکب میشوند، نامحترم دانستن ترس کودک از تاریکی و مسخره کردن اوست. ترس بچهها از تاریکی، نشانه خلاقیت و هوش آنهاست. وقتی شما، او را مسخره میکنید یا با الفاظی مانند ترسو و بیعرضه خطابش میکنید، نهتنها ترسش را از بین نمیبرید، بلکه باعث میشوید خجالت بکشد و احساس گناه کند.
وقتی بچهها ترسیدهاند، به همدردی شما نیاز دارند. پس، حتی اگر از ناراحتی فرزندتان معذب شدهاید، سعی کنید با چهره و صدایی آرام صحبت کنید. لازم نیست در همان لحظه، درباره اینکه «تاریکی اصلا ترس نداره» یا «هیولا و غول مال قصههاست» با او حرف بزنید. این کار را به روز موکول کنید و بهجای آن، از فرزندتان بخواهید درباره چیزی که باعث ترسش شده صحبت کند.
شاید بردن کودک به تختخواب نرم و گرم خودتان، راحتترین راهی باشد که ساعت دو بعد از نیمه شب، به ذهنتان میرسد، ولی این کار، انتخاب درستی نیست. برای دادن توانایی مقابله با ترس به دختر یا پسر کوچولوی وحشتزدهتان، چند دقیقه از خواب نازتان بزنید، کنارش بمانید و دستش را بگیرید. حتی میتوانید از او سوال کنید که دوست دارد هر چند دقیقه یک بار به اتاقش سربزنید. ممکن است بگوید هر پنج دقیقه یک بار. سخت است، اما ارزشش را دارد.
برای اینکه فرزندتان آرام شود، لازم نیست در اتاقش راه بیفتید و زیر تخت، پشت پنجره یا هر جای دیگری را کنترل کنید و بگویید «اینجا هیچ غولی نیست!» یا «اگه پسر خوبی باشی، آقا غوله سراغت نمیاد.» این کار، رسمیت بخشیدن به چیزی است که کودک را در تاریکی ترسانده. بهجای این کارها، میتوانید به او بگویید: «بیا زیر تخت رو یه نگاهی بنداز. اینجا فقط اسباببازیها و کفشای خودته».
1) تلویزیون: تصویر و صدای تلویزیون، باعث تحریک بیش از حد مغز کودکان- بهخصوص قبل از چهار سالگی- میشود.
2) داستانهای قبل از خواب: داستانهای ترسناک و پر از موجودات خیالی که والدین، قبل از خواب برای کودک تعریف میکنند، دلیل دیگر ترس کودکان است.
3) والدین: عجیب است، اما والدین با گفتن جملاتی مانند «اگه اتاقت رو مرتب نکنی، شب، آقاغوله میاد میبردت»، باعث ترس کودک از تاریکی میشوند.
چهطور ترس بچههایمان از تاریکی را بیشتر و بیشتر کنیم؟
تاریکی با جیغ بنفش
پیش از هر کاری، یک بار، بخش اول کارتون شرکت هیولاها را ببینید؛ جایی که هیولاها باید برای تامین انرژی شهرشان، از بچهها، جیغهای بنفشتری میگرفتند. بله؛ همانجا که یک هیولای پشمالو، نیمهشب، از توی کمد تاریک میپرد وسط اتاق خواب یک بچه گوگوری مگوری و او، از تهتههای دلش جیغ میکشید و زبان کوچکش، ته حلقش، لقلق میخورد و اینطوری، یک کپسول انرژی برای شهر پر میشد؛ حالا، این شمایید که با ترساندن یک بچه، حس شرارت خودتان را ارضا میکنید.
تاریکی، بهترین فرصت است؛ فرصتش فراهم است تا حس توهم بچه را قدری قلقلک بدهید که «ای وای، توی شیشه پنجره، عکسی افتاده. یعنی کی میتونه باشه؟»
کافی است همین موقع، پارچه یا هر چیز نرمی را روی پوست بچه حرکت دهید و اصلا به روی خودتان نیاورید. تکرار این حرکت، حس یک ترس تکرارشونده را در ذهن بچه، ماندگار میکند. اگر سوسکی، چیزی هم همین موقع، از اطراف شما رد شود که عالی میشود. در همین لحظهها، یک جمله زیبا که البته گفتن آن، ظرافتهای خاص خودش را دارد، هیجان را به اوج میرساند؛ جملهای مثل «پخّ»!
برای تکمیل کاشتههایتان، کافی است یکی از آن زیرزمینهای تاریخی- نیاز نیست راه دوری بروید. معمولا زیرزمین و پارکینگهای تاریک هم این ویژگی را دارند- را انتخاب کنید؛ چون تاریکیهای همراه با پله و فرود، نقش مخوفی دارند.
بله؛ بله؛ این شمایید که دارید ترس بچه را از تاریکی، زیاد میکنید. خود شمایید که میتوانید یک ترس مهیب را بکارید تا بعدتر، کپسول کپسول، خباثت پر کنید.
ویدیو مرتبط :
ببین بچه ها رو که چجوری از این گوسفند می ترسند
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
وقتی بچهها میترسند، چه کار کنیم؟
نویسنده:دکتر محمدولی سهامی :بهنظر شما تا چه سنی میتوان ترسهای کودک را نادیده گرفت؟ آیا ترس مقتضای سن کودک است؟ حتما کودک شما هم با ترسهایی مواجه است؛ ترس از افراد غریبه، تاریکی، حیوانات، توفان یا هر چیز متفاوت و جدید.
برای به حداقل رساندن ترس در آنها راهنماییهایی برایتان دارم. قبل از هر چیز باید بدانید که هر ترسی سن و الگوی مخصوص به خود را دارد. بهعنوان نمونه، ترس از صداهای بلند در 2 سالگی به اوج میرسد. اشیای بزرگ مانند قطار، وسایل پرسروصدا مانند جاروبرقی و... او را میترساند اما اگر ترس، شکل نمادین خود را داشته باشد، نیازی به نادیده گرفتن آن وجود ندارد. وقتی تشویش کودک آنقدر جدی است که جلوی تواناییهای او را میگیرد، مداخله والدین ضروری است.
بسیاری از کودکان خردسال 3، 4 یا 5 ساله از تاریکی میترسند اما اگر فرزند شما خواب راحتی در شب ندارد، مداخله شما مناسب و ضروری است. همانطور که نادیده گرفتن ترسهای بچهها منطقی نیست، هیچگاه نباید به ترسهای آنها واکنش بیش از حد نشان دهید. در واقع، پاسخ منطقی و رفتار متعادل شما میتواند جلوی پیشرفت ترس را بگیرد. مسخره کردن، عصبانی شدن و انتقاد بیموقع، اضطراب کودک را افزایش میدهد. برای نمونه، جملاتی نظیر «چه بچه ترسویی!» یا «بچه گربه به اون کوچولویی که کاری با تو نداره!» تاثیر منفی دارند چون کودک مجبور میشود ترس خود را مخفی کند، نه اینکه آن را به فراموشی بسپارد.
توجه و همدردی بیش از حد نیز نادرست است. اگر در پی بروز ترس او را در آغوش بکشید و نوازش کنید به او پیام میدهید که خطر واقعی است. مردی که هنوز از گربهها میترسد، تاکنون فرصت مناسبی برای برقراری ارتباط صحیح با حیوانات نداشته است. والدین او، در زمان کودکیاش، احتمالا با نزدیک شدن یک گربه، او را در آغوش میگرفته و میگفتهاند: «نترس! نمیذارم گربه نزدیکت بشه!» و اینچنین ترس او را ریشهدار کردهاند. نکته بعدی حمایت کردن از کودک است. به او اطمینان بدهید هیولایی در زیر تختخوابش نیست و او را تشویق کنید در حضور شما زیر تخت را نگاه کند. نیازی نیست در مورد هیولا نطق کنید.
کلید اصلی کمک به کودکان برای از بین بردن ترس آنها، تحسین و تشویق در انجام رفتارهای جسورانه است. اگر او برای مواجه شدن با یک حیوان یا موقعیت جدید از کنار شما برمیخیزد، تشویقاش کنید. او را در آغوش بگیرید و به او لبخند بزنید تا از این تایید شما حس خوبی پیدا کند. یادتان باشد اگر ترس کودک، فعالیتهای زندگیاش را مختل میکند، تلاش شما باید بیشتر باشد. کمک خواستن از افراد متخصص و کارشناس میتواند راهگشا باشد.
منبع:salamat.com