کودکان
2 دقیقه پیش | با بطری نوشابه برای پسر کوچولو هواپیما بسازیدبه جای خریدن اسباب بازی های گران قیمت ، می توانید با استفاده از ابزاری که در خانه در اختیار دارید اسباب بازی هایی با کمک فرزندان خود بسازید که هم در هزینه ها صرفه جویی می ... |
2 دقیقه پیش | از رایحه درمانی نوزادان بیشتر بدانیدآیا شما می خواهید برای مراقبت از نوزاد خود، یک رویکرد جامع تری را انتخاب کنید؟ آیا شما به عنوان یک پدر و مادر به دنبال درمان های طبیعی برای بچه های کوچک خود هستید؟ آیا می ... |
روشهای درست مذاکره با کودکان را بشناسید
مذاکره با کودکان درست مثل شنا کردن برخلاف جریان آب است، چون کاری دشوار، خسته کننده و وقتگیر است.
صبح بخیر: مذاکره با کودکان درست مثل شنا کردن برخلاف جریان آب است، چون کاری دشوار، خسته کننده و وقتگیر است. با وجود این، بسیاری از والدین بر حسب عادت یا علاقه دوست دارند بر سر هر چیزی – از ساعت حمام گرفته تا انجام تکالیف مدرسه – با کودکان خود سر میز مذاکره بنشینند. حقیقت این است که والدین همیشه باید تمام سعی خود را بکنند تا مذاکره به شکل صحیح پیش برود.
شاید خودبینانه به نظر برسد اما جامعهای که ما در آن زندگی میکنیم به محاصره خیالات، خواستهها و نیازهای کودکان درآمده و ما از اینکه حتی یک لحظه از آنها غافل شده و بعد به خاطر عوارض و کمبودهای بعدی آنها سرزنش شویم و عذاب وجدان بگیریم، هراس داریم. اما بیایید با هم رو راست باشیم، اگر والدین به خاطر هر چیزی با کودکان خود مذاکره کنند كودكان خیلی زود متوجه میشوند هر آنچه میخواهند میتواند به بحث و مذاکره گذاشته شود. حتی زمانی که پدر و مادر از عبارتهای کلیشهای مانند «من اینطور میگم» یا «چون من مادرت هستم» استفاده میکنند، کودکان فکر میکنند باز هم میتوانند چانه بزنند. ما خسته، آزرده و مشتاق برای راضی نگهداشتن کودکان خود، معمولا سعی داریم این حقیقت را به آنها بقبولانیم که منظور ما همیشه همان چیزی نیست که به زبان میآوریم.
اگر فیلمها و سریالهای سیاه و سفید قدیمی را به خاطر بیاورید، متوجه میشوید پدر و مادرهای امروزی چقدر نسبت به گذشته تغییر کردهاند. آن روزها جایگاه کودکان در خانه به گونهای بود که تنها به چشم میآمدند اما حرفهایشان شنیده نمیشد. آنها ساعتها برای بازی به حیاط فرستاده میشدند در حالی که والدین در آشپزخانه سرگرم کار و گفتوگو بودند. هیچ کودکی حرف پدر و مادر خود را قطع نمیکرد و از ترس اینکه تنبیه بدنی شود، جرات نداشت سر چیزی چانه بزند و مذاکره کند. با وجود اینکه این رفتار نوعی افراط به شمار میآید، امروزه ما چنان ساختار خانواده خود را پیچیده کردهایم که کودکان اجازه دارند همه کاره خانه باشند. شاید علتش این باشد که تصمیم گرفتهایم سر هر چیزی با کودکان خود مذاکره کنیم. بسیاری از مردم این رفتار را قدرت و رشد دادن شخصیت کودکان میدانند در حالی که این روشی حاکی از ترس برای القا این مفهوم به کودکان است که آنها دیگر لازم نیست پیوسته از قوانین و دستورات و آنچه ما میگوییم اطاعت کنند.
در دنیای امروزی، والدین به خود میبالند كه برای فرزندان خود هر کاری کرده و به خاطر آنها از تمام علائق خود چشمپوشی كرده و حتی از زندگی مشترک خود غافل میشوند. به نظر میرسد امروزه ملاک و معیار یک پدر و مادر خوب این است که به خاطر فرزندان خود از تمام هست و نیست و دنیای خود بگذرند بدون اینکه هیچ انتظار و توقعی برای جبران از آنها داشته باشند. به نظر میرسد بیشتر مردم در این مورد هم عقیدهاند که امروزه کمتر کودکی پیدا میشود که به پدر و مادر خود احترام بگذارد و از تمام بزرگسالانی که در زندگی او حضور داشتهاند، قدردانی کند. باید راهی برای رفع نیازهای عاطفی کودکان پیدا كرد و در عین حال، به آنها اجازه داد جایگاه خود را در خانواده حفظ کنند.
گاهی هم فضایی برای مذاکره فراهم میشود. یک مذاکره معمول با کودکان باید در راستای تصمیمات و انتخابهای ما باشد. همه ما میدانیم که کودکان – به خصوص نوجوانان – آنقدر ظرفیت ذهنی یا مهارتی ندارند که بتوانند تصمیمات بزرگ یا حتی خوب بگیرند. با ارائه راهحل به آنها میتوان کنترل را بدست گرفت و آنها را بر سر یک دوراهی خوب برای انتخاب قرار داد. مثلا اگر فرزند شما باید حداکثر تا ساعت ۱۰ خانه باشد و او میخواهد تا ساعت ۱۱ بیرون بماند، دو راه جلوی پای او بگذارید: یا اصلا از خانه بیرون نرود یا قبل از ساعت ۱۰ بازگردد. این احتمال وجود دارد که او تا ساعت ۱۱ بیرون بماند که در این صورت باید چند هفته او را تنبیه کنید. این تنبیه به او درس مسئولیتپذیری میدهد و او را متوجه میکند حق با پدر و مادر است و آنها مسئول خانه هستند.
چه با کودکان خود مذاکره کنید چه نکنید، آنها گاهی شانس خود را در این زمینه امتحان خواهند کرد. هر چه بیشتر کوتاه بیایید، جریان مخالف آب تندتر میشود و غرق میشوید. آن وقت دیگر آنچنان آب شما را میبرد که امکان شنا کردن یا حتی بازگشت وجود ندارد. در رابطه با کودکان بیشتر از آنکه علاقه مطرح باشد، خیلی مهم است تصمیم بگیرید چه چیزهایی اهمیت ویژهای دارند. ما به عنوان بزرگتر میدانیم که در زندگی واقعی کمتر چیزی را به بحث و مذاکره میگذارند و در عین حال گاهی لازم است با کودکان به سازش و توافق برسیم تا شاید یاد بگیرند ارزش دارد کمی تلاش کنند.
کودکان خردسال حتی قبل از اینکه زبان باز کنند، مذاکره کردن را یاد میگیرند. چند بار تاکنون دیدهاید که پدر و مادری سر غذا با کودک خود مذاکره میکنند و سرانجام میگویند اگر غذایت را بخوری یک شیرینی به تو جایزه میدهم؟ از آنجا که کودکان مواد غذایی مانند سبزیجات را دوست ندارند، با خوشحالی غذای خود را تمام میکنند تا برنده شیرینی باشند. این مذاکره چه مشکلی را حل میکند؟ اگر این قانون شماست که کودک قبل از صرف شام نمیتواند دسر بخورد، پس نباید به او شیرینی بدهید.
به سادگی میتوانید فکر کنید که این کار بیرحمانه بوده و از یک پدر و مادر ایدهآل بعید است. حقیقت این است که کودک به والدین خود نیاز دارد و کودکان در هر سن و سالی در همان مرز و محدودهای که برای آنها مشخص شده زندگی میکنند. اگر از همان دوران خردسالی معلوم شود این محدودیتها مشخص نیستند و قابل تغییرند، این احتمال وجود دارد که مرتبا سعی در تغییر آنها داشته باشند. شاید فکر خوبی باشد که خود کودکان نیز در خلق این قوانین و محدودیتها مشارکت داشته باشند اما هرگز نباید در این مورد با آنها مذاکره کنید. اگر بحث و گفتوگویی لازم باشد، پدر و مادر باید آن را مدیریت کنند و حرفهای کودکان را بشنوند و بعد تصمیم صحیح را بگیرند.
ویدیو مرتبط :
Correct method of rewarding children.روش درست تشویق کودکان
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
سرطان کلیه شایع ترین سرطان در کودکان/ علائم و نشانه ها و روش های درمان را بشناسید
طی ماه های اخیر عصر ایران گزارشات و مصاحبه های متعددی در رابطه با بیماری سرطان در جامعه ، انواع مختلف این بیماری و نوع و روش های درمان آن تولید و منتشر کرده است. بعد از ارسال این گزارش های تعدادی از مخاطبان اطلاع رسانی پی در پی در مورد سرطان را باعث ترس دانسته وعنوان کردند این اطلاع رسانی ها باعث نگرانی می شود.
در این مورد به اطلاع کلیه کاربران و مخاطبان همیشه همراه عصر ایران می رسانیم که به اعتقاد کلیه پزشکان اگر بیماری سرطان در مراحل اولیه آن شناسایی شود شانس درمان بسیار زیاد افزایش می یابد .همچنین مطابق با آمار های منتشر شده متاسفانه این بیماری به دلایل مختلف در جهان و به دنبال آن در ایران نیز در حال افزایش است و لذا عصر ایران نیز به همین منظور و برای آگاهی بخشی به هموطنان و مخاطبان خود اطلاع رسانی های مستمر در مورد این بیماری را در دستور کار قرار داده و هر ماه چندین موضوع مرتبط را اطلاع رسانی خواهد کرد.
در موضع امروز نیز اطلاع رسانی در مورد شایع ترین سرطان در کودکان که سرطان کلیه است انجام شده و برای کسب اطلاعات آموزشی در این مورد با دکتر جواد غروبی فوق تخصص جراحی اطفال و دانشیار دانشگاه شهید بهشتی گفت و گو کرده ایم
دکتر جواد غروبی فوق تخصص جراحی اطفال در گفت و گو با خبرنگار عصر ایران تومور ویلمز را شایع ترین سرطان کلیه در کودکان ذکر کرد و گفت: این تومور اغلب در کودکان 4-3 ساله وجود داشته و معمولا نیز یک کلیه را مبتلا می کند ولی گاهی هر دو کلیه نیز می تواند به وسیله تومور ویلمز گرفتار شود.
علائم :
این دانشیار دانشگاه شهید بهشتی با بیان اینکه تومور ویلمز ( سرطان کلیه) همیشه علائم و نشانه های بالینی ندارد و کوکان مبتلا ممکن است سالم به نظر برسند ادامه داد: علائم این بیماری شامل تورم شکم، لمس توده شکمی، درد شکم، تب و وجود خون در ادرار است.
علل:
دکتر غروبی در مورد علت این بیماری گفت:علت این بیماری کاملا مشخص نشده است ولی این سرطان به دنبال خطا و اشتباه در DNA سلولی ایجاد می شود. این خطای سلولی باعث تولید سلول های سرطانی و ایجاد تومور کلیوی می شود که به تدریج منجر به از بین رفتن سلول های نرمال بافت کلیه می شود.
وی ادامه داد: در مواردی این خطای DNA از والدین به کودک منتقل می شود ولی در اغلب موارد ارتباطی با تومور ویلمز و ابتلای آن در والدین وجود ندارد.
فاکتورهای خطر:
این فوق تخصص جراحی اطفال داشتن سابقه فامیلی مثبت ابتلا به این سرطان را باعث افزایش احتمال شیوع آن در خانواده ذکر کرد و گفت: تومور ویلمز( سرطان کلیه) در مبتلایان به انیریدیا(عدم تشکیل مادرزادی عنبیه)، همی هایپرتروفی(غیر قرینه بودن اندام ها و بزرگی یکی از آن ها نسبت به دیگری)، هایپوسپادیاس (نابجایی محل خروجی مجرای ادرار) و بیضه های پایین نیامده بیشتر دیده می شود.
وی ادامه داد: سرطان کلیه در سندرم های نادر زیر هم شایع تر است. این سندرم ها عبارتند از: سندرم WAGR (شامل تومور ویلمز، انیریدیا، ناهنجاری های دستگاه تناسلی و سیستم ادراری و عقب ماندگی ذهنی) و سندرم BECKWITH- WIEDEMANN (که با بزرگی ارگان های داخل شکمی و زبان بزرگ خود را مشخص می کند.)
اقدامات و بررسی های تشخیصی:
دکتر غروبی خاطر نشان کرد: برای تشخیص تومور ویلمز( سرطان کلیه) اقدامات و برسی های فوق باید انجام شود
1- معاینه بالینی که در آن پزشک علائم ممکن در تومور ویلمز را در بیمار خود جستجو می کند.
2- آزمایشات خون و ادرار برای کودک انجام می شود.
3- اقدامات تصویر نگاری که وجود تومور در کلیه یا کلیه ها را مشخص می کند و شامل سونو گرافی، CT اسکن و MRI می باشد.
4-جراحی و برداشتن کلیه و ارسال آن به پاتولوژی جهت تعیین ماهیت آن، جنس و نوع تومور، سرطانی و غیر سرطانی بودن آن و میزان توسعه و پیشرفت آن لازم است و در عین حال جراحی نیز نقش درمان و تعیین مرحله بیماری را هم ایفا می کند.
این استاد دانشگاه ادامه داد: مرحله بندی یا تعیین میزان پیشرفت کمی سرطان، به تصمیم گیری در خصوص پروتوکل درمانی بعد از عمل کمک می کند.
مرحله اول: تومور محدود به یک کلیه بوده و با درمان جراحی به طور کامل ریشه کن می شود.
مرحله دوم: سرطان خارج از کلیه را نیز شامل شده و و بافتهای اطراف کلیه مثل عروق خونی و چربی های اطراف کلیه را مبتلا می سازد. در این مرحله نیز برداشتن توده ی سرطانی با جراحی، به طور کامل امکان پذیر است.
مرحله سوم: وقتی است که بافت های بیشتری همچون غدد لنفاوی اطراف کلیه و ارگان های نزدیک به کلیه گرفتار شده و ممکن است به کمک جراحی بافت های تومورال به طور کامل برداشته نشود.
مرحله چهارم: زمانی است که ارگانهای دور دست مثل ریه، کبد، استخوان ومغز گرفتار شود. مرحله پنجم وقتی است که هر دو کلیه گرفتار باشند.
درمان:
این فوق تخصص جراحی اطفال در مورد درمان این بیماری گفت: درمان این بیماری به صورت برداشتن قسمتی از کلیه ها شامل مواردی است که تومور خیلی کوچک بوده و یا اینکه کودک به طور مادزادی تک کلیه ای باشد.
در موارد دیگر برداشتن کامل کلیه ی مبتلا به همراه بافت های اطراف آن شامل حالب، غده آدرنال وغدد لنفاوی آن سمت انجام می شود. نهایتا در گرفتاری دو طرفه کلیه ها حتی المقدور محل های مبتلا برداشته شده و بقیه کلیه ها در دو سمت حفظ می شود.
پیشگیری:
این بیماری قابل پیشگیری نیست و باید به سرعت تشخیص داده و اقدامات درمان در مورد آن انجام شود
اخبار اجتماعی - عصر ایران