توصیه هایی برای جداسازی اتاق خواب کودک

 

اگر شما هم از آمدن هر شبه فرزندتان به تختخواب تان ناراحت هستید و احساس می کنید این وضع نباید ادامه داشته باشد می توانید از روش های زیر برای مقابله با آن استفاده کنید:
۱ ـ کودک را از تختخواب تان بیرون کنید. اگر کودک وقتی که خواب هستید به تخت شما آمد شرایط خواب را برای او سخت کنید. اندکی فشار دادن او به بیرون تختخواب و تنگ کردن جای او اگر در میان شما و همسرتان خوابیده او را از کارش پشیمان می کند. خود را به خواب بزنید و به آرامی او را به بیرون تخت هل دهید یا لگد آرامی به او بزنید یا دستتان را روی او بیندازید. پس از مدتی او به این نتیجه می رسد که تخت خودش جای راحت تری برای خوابیدن است. این کار می تواند زمانی که کودک شما را به هر دلیلی به اتاق خواب خود می خواند و از شما می خواهد در کنار او بخوابید نیز تکرار شود. مطمئن باشید خوابیدن کنار فردی که همه تخت را اشغال کرده و احیانا خرناس هم می کشد چندان خوشایند نیست.
۲ ـ برای این که کودک را برای خوابیدن در اتاق خود تشویق کنید به او بگویید که چقدر افتخار می کنید که او به تنهایی می خوابد. برای خوابیدن کودک در اتاق خودش می توانید یک سیستم جایزه ای تعیین کند و به ازای هر چند شب که او در اتاقش می خوابد جایزه ای کوچک به او بدهید.
۳ ـ اتاق خواب کودک را به سلیقه خودش تغییر دهید. چسباندن عکس یا پوسترهایی که او آنها را دوست دارد می تواند مشوق خوبی برای خوابیدن کودک در اتاق خودش باشد. به هر حال خوابیدن در جایی که آن را دوست داریم برای همه ما لذت بخش تر است. این احساس را از کودکتان دریغ نکنید. لذت خوابیدن در محیطی دلپذیر می تواند خیلی از مشکلات را حل کند.
۴ ـ عروسک های پشمالوی دوست داشتنی می توانند خواب راحت تری برای کودکتان به ارمغان بیاورند و به آنها کمک کنند تا شب را تنها نگذرانند. آنها را در آغوش کودکتان بخوابانید و به او بگویید که می توانند خواب های راحت تری برای آنها رقم بزنند و تنهایی آنها را از بین ببرند.
اینها روش هایی برای خوابیدن بهتر کودکان در اتاق خواب خود است؛ البته مطمئنا تنها راه های قابل انتخاب نیست و کارهای دیگری نیز می توان برای جدا خوابیدن کودک انجام داد. بسته به این که مشکل کودک برای خوابیدن در اتاق خود چیست، این روش ها می تواند تغییر کند؛ اما آنچه باید قانون شود، جدا خوابیدن کودک از والدین و از آن مهم تر حفظ آرامش والدین برای اجرای این قانون است.
    
منبع:jamejamonline.ir

ویدیو مرتبط :
‫آموزش نقاشی دیوار اتاق خواب کودک‬‎

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

رنگ اتاق خواب کودک

 

 

 

 

اگر به خانه جدیدى نقل مکان مى کنید و به دنبال انتخاب رنگ مناسبى براى اتاق کودکتان هستید یا قصد دارید دکوراسیون اتاق او را تغییر دهید، مطالعه این مطلب مى تواند کمک مفیدى براى شما باشد. رنگى که براى دکوراسیون اتاق کودک در نظر مى گیریم باید با مقطع سنى که کودک شما در آن قرار دارد متناسب باشد. در طول سال اول زندگى رنگ هاى ملایم براى اتاق کودکان بهترین انتخاب هستند، چرا که نوزاد به نور و سایه بیشتر توجه نشان مى دهد تا تفاوت رنگ ها. از این رو اتاق خواب نوزادان باید با رنگ هاى روشنى مانند سفید و کرم و یا رنگ هاى زرد، صورتى، آبى یا سبز روشن، رنگ آمیزى شود.

 

هرچه کودک بزرگتر مى شود با به کارگیرى رنگ هاى شاد و درخشان در اتاق مى توان فضایى جذاب و سرشار از انرژى و تحرک براى او فراهم آورد. اگرچه استفاده از رنگ هاى روشن و طرح هاى شاد که مورد پسند کودکان بوده و موجبات تحریک خلاقیت آنها را فراهم مى آورند در اتاق کودکان توصیه مى شود، اما همواره باید دقت کرد که دکوراسیون اتاق کودکان در عین بشاشیت و شادى، بیش از اندازه شلوغ نباشد تا موجب بى قرارى و سلب آرامش کودک نشود.

 

از آنجا که در انتخاب دکوراسیون اتاق کودکان رعایت اصول ایمنى در درجه اول اهمیت قرار دارد براى رنگ آمیزى این اتاق ها باید همواره از رنگ هایى استفاده کرد که در ساخت آنها سرب به کار نرفته باشد. پس از اطمینان از بى زیان بودن نوع رنگ مصرفى، نوبت به انتخاب یک زمینه رنگى براى اتاق کودک مى رسد.

 

براى طراحى رنگى دکوراسیون اتاق کودکان دو راه وجود دارد: استفاده از رنگ هاى شاد و درخشان و دیگرى ایجاد فضایى مملو از رنگ هاى ملایم و رؤیایى که اسباب بازى هاى رنگارنگ کودک در آن نقش آکسان هاى رنگى را ایفا مى کنند. هنگام طراحى رنگ در دکوراسیون اتاق کودک باید به خاطر داشت که اغلب کودکان مجموعه اى از اسباب بازى هاى رنگارنگ را در فضاى اتاق خود جاى خواهند داد که بى شک نماى اتاق را تحت تأثیر قرار مى دهند.

 

گاهى اوقات انتخاب رنگ و دکوراسیون اتاق کودک با توجه به جنسیت او انجام مى شود. بسیارى از والدین رنگ هاى گرم و ملایمى مانند صورتى و بنفش یاسى را براى دختران و رنگ هاى آبى و سبز را براى فرزند پسرشان مى پسندند. همچنین در میان کودکان بزرگتر که قادر به اعمال سلیقه خود در انتخاب رنگ و دکوراسیون اتاقشان هستند بسیارى از دختران فضایى رؤیایى و دخترانه و بسیارى از پسران رنگ هاى پرسایه و شاد با کنتراست بیشتر را مى پسندند. دختران دکوراسیونى مملو از رنگ هاى صورتى، سفید و بنفش، تور، روبان و حریر و فضایى فانتزى و رویاگونه را ترجیح مى دهند.

 

از این رو توجه به جزئیات ریز و کوچک در اتاق دختران اهمیت بیشترى مى یابد. در دکوراسیون اتاق دختران هارمونى و هماهنگى بیشتر و در اتاق پسران رنگ هاى متضاد و کنتراست بیشتر ترجیح داده مى شود. اما در دنیاى امروز طراحى دکوراسیون اتاق کودکان بر پایه جنسیت آنها چندان توصیه نمى شود و حتى بسیارى از والدین رنگ هایى چون پرده هاى گوناگون زرد (از لیمویى و کرم تا زرد پرتقالى و نارنجى) را که علاوه بر روشنایى و نشاط کافى براى اتاق کودک به جنسیت خاصى نیز منتسب نیست ترجیح مى دهند. در هر حال باید از محدود کردن انتخاب کودکان در رنگ دکوراسیون اتاقشان پرهیز کرد و به خاطر داشت که الزاماً نباید اتاق دختران صورتى و اتاق پسران آبى باشد.

منبع:Ayoot.Com