اگر جیغ و گریه‌های فرزندتان تمامی ندارد !

مهم نیست چه اتفاقی می‌افتد. هر مخالفت یا مقاومت کوچکی در برابر خواسته‌هایش می‌تواند اشک‌هایش را سرازیر کند و فرشته کوچک شما را به دیوی که جز جیغ زدن کاری ندارد، تبدیل کند. شاید تصور کنید مهربانی بیشتر می‌تواند به جیغ‌های او پایان دهد یا اینکه قهر و دعوا کردن‌های‌تان می‌تواند فرزند نق‌نقوی شما را آرام کند اما صبر کنید؛ رفتن از هر دوی این راه‌ها می‌تواند مشکل رفتاری کودک شما را به کلاف بی‌سر و تهی تبدیل کند که بازکردنش کار هر کسی نیست.

اگر جیغ و گریه‌های فرزندتان تمامی ندارد، توصیه‌های دکتر  امیری، فوق‌تخصص روانپزشکی کودکان را بخوانید. او به شما برای رام کردن اسب سرکش‌تان کمک می‌کند.

از کجا یاد گرفته؟
ستاره هیچ خواسته‌ای را بدون جیغ زدن بیان نمی‌کند. از گرفتن یک شکلات گرفته تا دیدن برنامه تلویزیونی مورد علاقه، همه را با جیغ‌های ممتد طلب می‌کند و تا زمانی که به خواسته‌اش نرسد، این روند را ادامه می‌دهد.

از شماست که بر شماست
به جای متهم کردن فرزندتان بهتر است نگاهی به رفتارهای خودتان بیندازید؛ بدون شک فرزندتان از ابتدا این‌گونه نبوده و اشتباه‌های رفتاری شما از او یک کودک نق‌نقو ساخته است. یادتان نرود محیط بر کوچک‌ترین رفتارها و عادات فرزندتان اثر می‌گذارد و هر رفتار یا واکنش کوچکی از سوی شما می‌تواند رفتارهایی را در فرزندتان ماندگار کند که تغییر دادن‌شان کار ساده‌ای نیست. شاید در گذشته زمانی‌که حال‌تان خوب بوده یا حوصله نق زدن‌های فرزندتان را نداشتید به خواسته‌های او گوش دادید و اکنون او یاد گرفته می‌تواند با نق زدن به خواسته‌اش برسد.

 گذشته از این، شاید مشاهده رفتار کودکان دیگر فرزندتان را به نق زدن ترغیب کرده باشد. بچه‌ها با دیدن کودکی که با جیغ و داد به خواسته‌اش می‌رسد از این شیوه الگوبرداری می‌کنند و با صدای بلند نیازهای‌شان را فریاد می‌زنند. کافی است در چنین شرایطی با دیدن گریه و شیون فرزندتان به خواسته او تن داده باشید تا برای مدت‌ها از سلاح فریاد و جیغ برای رسیدن به خواسته‌هایش استفاده کند.

تسلیم می‌شویم!
هیچ‌کسی حوصله شنیدن این همه داد و بیداد را ندارد. به همین دلیل نه‌تنها پدر و مادر، بلکه آشناهای دورتر هم یاد گرفته‌اند که دربرابر اولین جیغ او تسلیم شوند و آرامش‌شان را به‌خاطر چند خواسته کوچک به خطر نیندازند.

شفاف باشید
با آرامش و زمانی‌که حال جفت‌تان خوب است برایش توضیح دهید که «از این به بعد قوانین جدیدی در خانه به وجود آمده و دیگر با داد و بیداد نمی‌توانی به خواسته‌هایت یا اسباب‌بازی دلخواهت برسی و اگر واقعا اسباب‌بازی می‌خواهی باید رفتار خوبی داشته باشی.» دیگر زمان آن است تا شما با هوش و درایت خودتان هر رفتاری را که می‌خواهید در فرزندتان شکل دهید و گاهی برایش شرط‌هایی بگذارید که به او در رسیدن به خواسته‌اش از راه منطقی کمک می‌کند.

می‌توانید اسباب‌بازی مورد نظر را مانند پاداش در قبال انجام رفتار‌های مناسب برایش قرار دهید؛ مثلا به او بگویید«اگر پنج شب پشت‌سرهم هر شب مسواک بزنی یک ستاره دریافت می‌کنی و بعد از سه ستاره ما به مغازه می‌رویم و اسباب‌بازی را که دوست داری برایت می‌خریم.» اگر خیلی کم‌طاقت است، تعداد ستاره‌ها را کاهش دهید.

 

چاره‌ای نداریم!
به توصیه یکی از دوستان، مادر ستاره تصمیم می‌گیرد در برابر خواسته‌های غیرمنطقی فرزندش بایستد و با جیغ زدن آنها را برآورده نکند اما اوضاع خیلی خوب پیش نمی‌رود. او آنقدر فریاد می‌زند که پدر طاقتش را از دست می‌دهد و تسلیم فرمان او می‌شود.

طاقت بیاورید
صبور باشید؛ زمانی‌که به بازار می‌روید قاعدتا او سعی خواهد کرد با گریه‌های بیشتر شما را مجبور به اطاعت از خودش کند. تسلیم نشوید. نگران نگاه‌ها و افکار دیگران نباشید زیرا چیزی که اهمیت دارد تربیت فرزندتان است. او فکر می‌کند اگر بلندتر گریه کند، حتما شما به حرفش گوش می‌دهید اما بدون خشونت و با رفتار درست باید نشان دهید این روش کارایی ندارد. اگر اجسام را پرت می‌کند او را مهار فیزیکی کرده یا محیط را ترک کنید.

این رفتارهای فرزندتان برای رسیدن به خواسته‌اش کاملا طبیعی است. با دیدن این رفتارها باید بدانید راه را درست رفته‌اید و فرزندتان سعی می‌کند شما را امتحان کند. حالا نوبت شماست تا با بی‌توجهی و بدون توضیح اضافه به او بفهمانید که جدی هستید. یادتان باشد توضیح اضافه کارتان را خراب می‌کند. بعد از مدتی نتیجه می‌گیرد که گریه‌اش دیگر کارساز نیست.

  

 تهدید می‌کنیم!
مادر ستاره که دیگر تحمل سال‌های قبل را ندارد، تصمیم می‌گیرد به شیوه‌های قدیمی تربیتی متوسل شود و هر بار دادهای فرزندش را می‌شنود با داد بلندتری به استقبالش برود یا او را به محروم شدن از برخی امکانات تهدید کند.

گوش‌های‌تان را بگیرید
یکی از بهترین راه‌ها برای حل این مسئله، پاک کردن صورت آن است. اگر خودتان را به نشنیدن بزنید و به این رفتارهای فرزندتان هیچ واکنش مثبت و حتی منفی نشان ندهید تا اندازه زیادی برای حل مشکل قدم برداشته‌اید. یادتان نرود حتی نشان دادن واکنش‌های منفی مثل اخم کردن، سرزنش و حتی کتک زدن کودک به او در تقویت این رفتار انگیزه می‌دهد پس بی‌تفاوتی و نادیده گرفتن را جایگزین هر واکنشی کنید.

اما تنها زمانی سمت این درمان بروید که حال‌تان خوب باشد و توانایی کنترل خشم‌تان را در حالی‌که جیغ و داد‌های گوشخراش او را می‌شنوید، داشته باشید. میزان گریه کودک‌تان بستگی به این دارد که چقدر به این شیوه عادت کرده باشد. اگر در میان راه از ادامه مسیر منصرف شوید باید خود را برای شنیدن صداهای بلندتر او آماده کنید چون به او آموزش داده‌اید تا با سطح گریه بالاتر به خواسته‌اش برسد. کنار آمدن با کودکان سخت دشوارتر است. والدین باید با آگاهی از اخلاق فرزندشان صبوری بیشتری در درمان داشته باشند. کودکی که به هر بهانه‌ای گریه می‌کند ممکن است دچار افسردگی کودکی شده باشد که در این صورت بهتر است به پزشک مراجعه شود.

چند قدم که باید بردارید
برای پایان دادن به شیون‌های بی‌مورد فرزندتان، می‌توانید این شش راه ساده اما موثر را هم امتحان کنید

تنها خرید کنید
اگر می‌خواهید با فرزندتان به یکی از مراکز خرید شلوغ بروید، بدانید که کودک‌تان طاقت شما را ندارد و بعد از مدتی خسته و بدخلق می‌شود و نق می‌زند.

همه جا با هم نروید
اگر می‌خواهید به مهمانی بزرگسالان بروید و می‌دانید این اتفاق برای فرزندتان جذابیتی ندارد، در صورت امکان کودک‌تان را نزد کسی که با او احساس راحتی دارد، بگذارید.

باج ندهید
با پذیرفتن خواسته فرزندتان در زمانی که غر می‌زند، به رفتارش مشروعیت ندهید و با این اشتباه رایج زمینه را برای گریه‌ها و غرولندهای بعدی فراهم نکنید.

همکلام باشید
برای گذاشتن بهترین تاثیر روی فرزندتان، باید با همسرتان همکلام شوید. هر کدام از شما نباید شیوه تربیتی جداگانه‌ای داشته باشد و در مقابل کودک دیگری را رد کند.

آموزش دهید
به فرزندتان تفاوت میان رفتار خوب و بد را آموزش دهید. اگر در این کار موفق باشید، او به جای تاثیر گرفتن از بچه‌های دیگر، برای اصلاح‌شان تلاش می‌کند.

نادیده بگیرید
فرزند شما با فریاد‌هایش می‌خواهد جلب توجه کند. اما شما می‌توانید با نادیده گرفتن این صداها و اشک‌ها، راهکار «خاموشی» را به کار ببندید و به حذف این عادت کمک کنید.

 

  با  بچه‌های دیگر نمی‌سازد
درست است که پدر و مادر او مشکلی با تحمل کردن کودک نق‌نقوی‌شان ندارند. اما هر روز که می‌گذرد، این رفتار ستاره را از بچه‌های دیگر دورتر می‌کند. کافی است در بازی ببازد یا چیزی  مطابق میلش نباشد تا با گریه مادرش را صدا کند.

درگیر دعوای‌شان نشوید
یادتان نرود شما نباید عنصر سوم دعواهای دو کودک باشید. چالش‌های ارتباطی بچه‌ها مگر در موارد خاص تنها باید توسط خودشان حل شود و دخالت‌های شما تنها می‌تواند مشکل را بیشتر کند. وقتی فرزندان‌تان با یکدیگر دعوا می‌کنند، خودتان را درگیر نکنید و از در سرزنش یکی یا طرفداری از دیگری وارد نشوید. به آنان توضیح دهید مشکلی با اینکه یکدیگر را دوست ندارند، ندارید اما توقع دارید به یکدیگر احترام بگذارند.

هنگام دعوا هر دوی آنان را بسته به سن‌شان اما به شیوه مشابه تنبیه کنید. شما با تنبیه فرزند مظلوم خود این پیغام را به او بدهید که باید از حقش به شیوه‌ای مطلوب دفاع کند. در مواقع خاص که یکی از فرزندان‌تان سعی کرده از حقش دفاع کند اما موفق نشده و نزد شما آمده از او حمایت کنید.

منبع:مجله سیب سبز/ برترین ها

ویدیو مرتبط :
چگونه از سمعک فرزندتان نگهداری کنید

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

گریه کردن کودکان

1.اگر دوروبرتان كودك شيرخواري داريد كه صداي ونگ ونگش هميشه توي گوشتان است. پس اولين نكته‌اي كه بايد بدانيد اين است: بالا برويد، هر بچه‌اي گريه ميكند و هيچ كاري هم نمي‌شود كرد. در چند ماه اول زندگي، شيرخواران به طور ميانگين، روازنه 2/2 ساعت گريه ميكند. از اين نظر، 5‌‌1 ماهگي اوج بدبختي پدر و مادر است.

 

 

 

 

۲- پزشكان ، براي توصيف گريه هاي كودكي كه هيچ دليلي (مثل گرسنگي، گرما يا سرما يا ساير تحريكهاي حسي، كثيف كردن و يا خداي ناكرده تب و درد و...) براي گريه‌اش يافت نمي‌شود، از واژه <كوليك> استفاده ميكنند. كوليك از 50 سال قبل يك، تعريف آسان دارد كه به <قانون >3 معروف است: گريه بيش از 3 ساعت در روز، بيش از 3 روز در هفته، و به مدت بيش از 3 هفته در ز كه به خوبي تغذيه ميشود و از همه نظر سالم است.

 

 

۳- دقت كنيد: جيغهاي بلند گوشخراش، برافروختگي يا كبودي چهره هنگام گريه، چين خوردن پوست پيشاني، مشتهاي گره كرده و كشيده شدن پاها به سمت شكم هنگام گريه، همه و همه ويژگيهاي طبيعي گريه هاي شيرخواران هستند و نبايد پدرو مادر را بترسانند. معمولاً كوليك شيرخواران از 2 ماهگي آغاز شده و تا 4 ماهگي فروكش ميكند. بيشترين ميزان گريه، بعد از ظهر و نزديك غروب است و ارتباطي هم با حوادث روزمره، الگوي تغذيه‌اي كودك يا هيچ چيز ديگري ندارد. در چنين وضعيتي شايد كودك را حتي با شير دادن نشود ساكت كرد.

 

 

 

۴- تنها 5 درصد كودكاني كه زياد گريه ميكند، ممكن است واقعاً بيمار باشند. بعضي اين بيماريها عبارتند از: عفونتهاي ويروسي، عفونتهاي ادراري، اوتيت مياني، يبوست، عدم تحمل پروتئين شيرگاو، رفلاكس (پس‌زنش معده به مري)، عدم تحمل لاكتوز موجود در شير، ميگرن شيرخواري و...

 

 

 

 

۵- با توجه وضعيت پاهاي شيرخوار و علايم ديگر، معتقدند كه اختلالات گوارشي عامل اصلي ايجاد كوليك هستند. برخي نيز مي‌گويند گريه بيش از حد باعث افزايش بلع هوا ميشود، گازي كه در كلون ايجاد ميشود هم شرايط را بدتر ميكند و به اين ترتيب، گريه كودك ناشي از نفخ است. اما به نظر نمي رسد اين استدلال درستي باشد چرا كه تصويرهاي راديوگرافي گرفته شده در طي حملات گريه، نماي معده را طبيعي نشان داده اند. بعضي هم ميگويند كوليك در نتيجه حساسيت به پروتئين شير است. اين فرضيه هم تاييد نشده است.

 

 

۶- يك هورمون روده‌اي نقش اصلي را در ايجاد كوليك به عهده دارد. فرض بر اين است كه گريه هاي شيرخواران كوليكي به علت دل پيچه يا كرامپهاي شكمي است اما اين كه چه عاملي باعث اين كرامپها مي‌شود، معلوم نيست.

 

 

 

۷- مطالعات نشان داده‌اند وقتي شيرخواران دچار كوليك تحت مراقبت پرستاران حرفه‌اي آموزش ديده قرار ميگيرند، دو برابر كودكان غيركوليكي گريه مي‌كنند. اين يعني اگر كودكي بخواهد كوليكي شود، مي‌شود؛ فرقي ندارد كه چه كسي از او مراقبت ميكند.

 

 

۸- هيچ مطالعه‌اي موجود نيست كه ادعا كند اضطراب يا استرسهاي مادر به كودك منتقل مي‌شود و باعث ايجاد كوليك مي‌گردد.

 

 

۹- مهم ترين كاري كه يك پزشك در مواجهه با يك كودك دچار كوليك بايد بكند اين است كه بعد از آن كه مطمئن شد كودك بيمار نيست، به پدر و مادر اطمينان بدهد كه مشكلي نيست، آنها نبايد نگران باشند و مشكل به خودي خود برطرف مي‌شود. اگر وزن‌گيري كودك طبيعي باشد و در معاينه فيزيكي هم نكته‌اي وجود نداشته باشد، آزمايش و عكس و اين جور چيزها ضرورتي ندارد.

 

 

 

 

 

۱۰- پدر و مادر هم نبايد پزشك را وادار به انجام چنين كاري كند.

 

 

۱۱- از آنجا كه ميزان بروز كوليك در شيرخواران تغذيه شده از شيرمادر و شيرخواراني كه از شيشه تغذيه ميشوند، مشابه است، مادراني كه به كودكان شير ميدهند، بايد اين كار را ادامه بدهند. بالاخره كودك بايد غذا بخورد و فايده هيچ نوع شيرخشكي هم براي تسكين كوليك شيرخواران به اثبات نرسيده است.

 

 

۱۲- بك نكته بسيار مهم : بعضي مطالعات نشان داده‌اند حذف لبنيات، تخم مرغ، گندم و آجيل از رژيم غذايي مادران شيرده، به تسكين گريه هاي كودكان كوليكي كمك ميكند.

 

 

۱۳- سايمتيكون يك داروي بي‌خطر براي كاهش گاز درون مجراي روده است كه معمولاً بدون نسخه از داروخانه ها قابل تهيه است. عده‌اي معتقدند اين دارو و نظاير آن در درمان كوليك شيرخواران موِثر است اما مثل خيلي چيزهاي ديگر در عالم پزشكي، هيچ كس نمي تواند در اين باره قسم بخورد. در كشور ما، رايج‌ترين داروهايي كه براي درمان كوليك شيرخواران به كار ميرود <گريپ ميكسچر> و <> است.دايميتكون

 

 

 

 

۱۴- ماساژ شيرخواران نمي‌تواند علايم كوليك را به شكل معني‌داري كاهش دهد و بنابراين ماساژ براي درمان كوليك توجه نمي شود.

 

 

۱۵- مصرف جوشانده‌هاي گياهي حاوي مخلوطي از بابونه، شاه پسند، شيرين بيان، رازيانه و بادرنجبويه توسط مادر گريه را در شيرخواران دچار كوليك كاهش ميدهد. فراموش نكنيد كه در استفاده از داروهاي گياهي به صورت سنتي هميشه خطر آلودگي و عفونت وجود دارد.

 

 

۱۶- توصيه هايي مثل در گهواره گذاشتن او و حركات آرام بخش ملايم، استفاده از پستانك، در آغوش گرفتن كودك ، اگر چه ممكن است در برخي موارد باعث تسكين موقت كودك شود اما احتمالاً مهم ترين فايده آنها احساس حمايت و اطمينان پدرو مادر است.

 

 

۱۷- در مطالعه اي كه براي ارزيابي فوايد افزايش زمان در آغوش گرفتن شيرخوار دچار كوليك در زمانهاي بدون گريه شد، معلوم شد اين كار هم فايده معنا داري ندارد. يعني حتي بغل كردن كودك براي پيشگيري از گريه هم سودي ندارد.

 

 

۱۸-روشهاي ديگري هم پيشنهاد شده اند كه احتمالاً مكانيسم عملشان، پرت كردن حواس كودك و در نتيجه متوقف كردن گريه هاي او هستند: قرار دادن شيرخوار كوليكي نزديك جاروبرقي يا وسيله‌اي شبيه آن، كه سروصداي يكنواخت ايجاد ميكند، همين طور سوار كردن كودك در اتومبيل يا كالسكه براي گردش. حداقل اين است كه ميشود اين روشهاي بي ضرر را امتحان كرد.

 

 

۱۹- در كشورهاي ديگر وسيله‌اي به نام <نگهدارنده كوليك> به بازار عرضه شده كه روي شكم شيرخوار فشار وارد ميكنند. سازندگان ادعا ميكنند اين وسيله در درمان و پيشگيري از كوليك موِثر است.

 

 

۲۰- هيچ ارتباطي ميان كوليك شيرخواران و بيماريهايي كه در آينده سلامت كودك را تهديد كنند، شناخته نشده است. حتي ارتباط ميان كوليك شيرخواران و ابتلا به بيماريهاي آلرژيك نيز يافت نشده است.

 

 

۲۱- كوليك شيرخواران بسيار بيش از آن براي خود كودك آزاردهنده يا خطرناك باشد، براي پدر و مادر آزاردهنده و حتي خطرناك است. پزشكان هم در چنين مواردي، شايد بيش از نوزاد بايد به پدر و مادر نوزاد توجه كند. مادران هم بايد مطمئن باشند اضطراب و افسردگي شان، بعد از طي شدن دوره گريه هاي كودك، بهبود مي‌يابد.