سبک زندگی
2 دقیقه پیش | شناخت بهترین آتلیه کودک و بارداریبچه ها به سرعت بزرگ میشوند، زودتر از چیزی که فکرش را میکنید یا انتظارش را دارید. زمانی توانایی راه رفتن یا حرف زدن ندارند ولی اندک زمانی بعد آنها را در حال دویدن و مکالمه ... |
2 دقیقه پیش | فیلم: تزیین اتاق کودک با گلهای مقواییهمین الان یک نگاهی به اتاق کودکتان بیندازید. آیا دلتان نمی خواهد چیزی به آن اضافه کنید؟ وقتی پولش را ندارید، پس باید از خلاقیتتان کمک بگیرید. در این ویدئو گل هایی مقوایی ... |
کارگران مشغول اعتراض اند
جانشان به لبشان رسیده و دیگر هیچ چیز برایشان مهم نیست. در یک لحظه جنون آمیز کبریت را می کشند و همه چیز ناگهان به آخر می رسد.
دهه اخیر، برای اعتراضات کارگری، سال هایی پرحادثه بود. از خودسوزی دستفروش تونسی که شعله انقلاب ها و جنبش های اعتراضی موسوم به بهار عربی را برافروخت گرفته تا کمپین ها و اعتراضات حقیقی و مجازی در گوشه و کنار دنیا. کشوری مثل مصر در یک سال شاهد آمار تکان دهنده 605 تحصن، 312 اعتصاب، 373 تظاهرات، 240 گردهمایی اعراضی و 56 تجمع کارگری بود. در همین سال 31 کارگر در این کشور خودکشی کردند و 43 نفر به دلیل شرایط نامساعد کاری کشته شدند و 434 کارگر هم دچار جراحت شدند.
در طول سال های این دهه، ده ها نفر از فعالان کارگری درباره برده داری مدرن در محیط های کاری کشورهای مختلف دنیا هشدار دادند. این معضل به گفته نهادهای بین المللی در 162 کشور دنیا به چشم می خورد و کشورهایی مثل هند و مورتانی بدترین وضعیت را دارند. ناملایمات زندگی کاری کارگران در بسیاری از مناطق دنیا، آن ها را در دنیای مدرن به سیاه پوستان دوران نظام آپارتاید تبدیل کرده که هرچند دیگر شلاق نمی خورند و حق رای دارند. اما به دلیل محدودیت امکانات، از هر نوع پیشرفتی در زندگی محروم اند.
اعتراضات کارگری در عصر دیجیتال
تا پیش از روی کار آمدن شبکه های مجازی بخش اعظم ناملایمات زندگی کارگران از دید بسیاری از مردم دنیا و حتی همشهری ها و هم محله ای هایشان پنهان می ماند و فقط بخش هایی دیده و شنیده می شود که رسانه های عمدتا دولتی اجازه می دادند دیده و شنیده شود.
حالا اما حتی اگر مثل کبک سرمان را زیر برف کرده باشیم، با هر بار چک کردن صفحات شخصی مان در فضای مجازی با یکی دو خبر در این خصوص مواجه می شویم و حتی اگر دغدغه های ضدسرمایه داری و طرفدار کارگری هم نداشته باشیم، برای لحظه ای به فکر می رویم.
اگر تا دیروز هیچ کس از مسائل درون سازمانی شرکت های کوچک و حتی بزرگ خبردار نمی شد، حالا اخبار اعتراض ها و اعتصاب ها و تحصن ها مثل آب خوردن در فضای مجازی منتشر می شود و در میان عامه مردم هم دردی ایجاد می کند. با این حال، این اطلاع رسانی گسترده به معنای احقاق حقوق از دست رفته کارگران نیست. در سال های اخیر، بسیاری از کارگران فقط به خاطر یک پست یا اظهارنظر ساده در فیس بوک یا باقی شبکه های اجتماعی از کار خود برکنار شده اند.
این قوانین از کارمندانی که اقداماتی را در فضای مجازی در جهت افزایش دستمزد، بهبود شرایط کار یا برطرف کردن معضلات کارگران انجام می دهند، حمایت می کند، البته به شرط آن که بوی اعتصاب های دردسرساز و لشگرکشی از رفتار آن ها به مشام نرسد. روی کاغذ تنها در شرایطی اوضاع بر وفق مراد کارگران آمریکایی پیش نمی رود که آن ها اسناد محرمانه شرکتی را در فضای مجازی فاش کنند، اما در عمل اوضاع وخیم تر از این حرف هاست و قوانین موجود، راه های فرار بسیاری را برای کارفرمایان آمریکایی در نظر گرفته است.
مورد عجیب کارگر چیپوتل
یکی از جدیدترین و پرسروصداترین درگیری های میان کارگر و کارفرما در دنیای مجازی ماجرای کارگری پیشین فست فود زنجیره ای چیپوتل است. قضیه از این قرار بود که در ژانویه 2015 یک کارگر شرکت چیپوتل پستی را در توییتر منتشر کرد که به شعار این فست فود زنجیره ای اشاره داشت: «هیچ چیز رایگان نیست، فقط ارزان است.»
این کارگر 38 ساله دستمزد 8.5 دلار در ساعتی خود را با قیمت ارزان ترین غذاهای رستوران مقایسه کرده بود که نشان می داد این درآمد حتی جواب گوی غذاهای ارزان این رستوران هم نیست. سوپروایزر این کارگر به او تذکر داد که انتشار این پست برخلاف قوانین چیپوتل در فضای مجازی است، اما دیگر دیر شده بود و پاک کردن پست هم مانع از اخراج او نشد.
کمپین #دست های ما
ماه ژوئن سال گذشته میلادی یک کمپین مجازی با عنوان «دست ها ما» OurHands# راه اندازی شد و حمایت کارگران فراوانی را از سراسر دنیا جلب کرد. این کمپین با هدف آشنا کردن کارگران با حق و حقوقشان راه اندازی شد. دست اندرکاران این کمپین از کارگرانی که به شبکه های اجتماعی دسترسی داشتند، خواستند که تجربیاتشان را با هشتگ «دست های ما» به اشتراک بگذارند.
کارگران از نقاط مختلف دنیا داستان های جالبی را از تجربه مذاکره با کارفرما و افزایش دستمزد، اعتصاب، درگیری فیزیکی و ماجراهای دردناکی مثل خودکشی دوستان و همکارانشان به اشتراک گذاشتند و در تجربیات همتایانشان در نقاط مختلف دنیا شریک شدند.
این کمپین همچنین تلاش کرد تا حمایت نهادهای مختلف تاثیرگذار و صاحب رای را جلب کند تا قوانین کار را تا حد امکان به نفع کارگران تغییر بدهند. طراحان کمپین «دست ها ما» دلیل نام گذاری این کمپین را این طور شرح داده اند: «حمایت از حقوق کارگران یک اقدام جمعی است و برای تحقق آن باید دست به دست هم بدهیم.
یکی دیگر از اقدامات برگزارکنندگان کمپین «دست های ما» برگزاری ورک شاپ های مجازی برای کارگران مهاجر است. این دسته از کارگردان اغلب با حق و حقوق خود آشنا نیستند و کار با سخت ترین شرایط را بی چون چرا می پذیرند. شرکت در این ورک شاپ های مجاز و تعامل با همکاران به این مهاجران کمک می کند که در غربت زندگی کاری و خانوادگی آسان تری داشته باشند.
جرمی کوربین و جذب فالوئرهای دوران
شبکه های اجتماعی حالا دیگر فقط ابزار سرگرمی نوجوانان و دانشجویان سال اول و دومی نیست و همه اقشار اجتماع را از جمله کارگران ساده درگیر خود کرده است. نشریه گاردین در گزارشی با اشاره به اهمیت نقش شبکه های اجتماعی در جنبش های کارگری می نویسد: «فضای مجازی دیگر برای فعالان اجتماعی فقط کارکرد اطلاع رسانی و خبری ندارد و اتحادیه های کارگری می کوشند کدها و زبان جدیدی را برای برقراری ارتباط نزدیک و مستقیم با اعضای خود از طریق شبکه های اجتماعی پیدا کنند.
درست است که این شبکه ها گاه با بی رحم ترین، مخرب ترین و غیرمنطقی ترین شکل ممکن با پدیده ها مواجه می شوند و جنجال آفرینی بیهوده می کنند، اما این مسئله مانع از آن نمی شود که فعالان کارگری به فکر پیدا کردن زبان و ادبیات مناسب ارتباط با مخاطبان روزافزون خود در این فضا نباشند.»
صفحه مضحک او با عنوان CorbynJokes@ هم هزاران دنبال کننده دارد. لطیفه های کوربین در این صفحه شاید چندان بامزه به نظر نرسد و حتی از نظر بعضی ها زننده باشد، اما به گواه آمار و ارقام می توان ادعا کرد که همین لطیفه ها در جذب اعضای درجه چندم انجمن های کارگری و اصناف، نسبتا خوب عمل کرده است.
ویدیو مرتبط :
کارگران مشغول کارند...
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
جام جهانی برزیل و چالش سوء استفاده از کودکان در بازار فحشا/ کارگران جنسی مشغول یادگیری زبان انگیسی هستند!
اخبار ورزشی - زوایای دیگری از حاشیه های دردسرساز جام جهانی 2014
جام جهانی برزیل و چالش سوء استفاده از کودکان در بازار فحشا/ کارگران جنسی مشغول یادگیری زبان انگیسی هستند!
جام جهانی ۲۰۱۴ روز پنجشنبه در برزیل که مردمش دیوانه فوتبال هستند آغاز می شود و طرفداران فوتبال خود را آماده جام جهانی می کنند ولی برزیلی ها به طور فزاینده ای نسبت به میزبانی کشورشان برای مسابقات ناراضی هستند.
به گزارش پیام نو، کمتر از چند روز به شروع بازی های جام جهانی باقی مانده است ولی خیابان های سائوپائولو به صحنه اعتراض ها و شلیک گاز اشک آور تبدیل شده است. اعتصاب کارکنان متروی سائوپائولو نیز افزایش یافته است. اعتصاب باعث ترافیک سنگین در یکی از پرجمعیت ترین شهرهای آمریکای جنوبی شده و حفظ امنیت به چالش اصلی دولت برزیل تبدیل شده است.
در همین زمینه نیوزویک نوشت: ۶۱ درصد مردم برزیل مخالف میزبانی کشورشان در جام جهانی ۲۰۱۴ هستند چون بودجه مدارس، بهداشت و درمان و دیگر سرویس های اجتماعی را به نفع خود جذب کرده است. تنها ۳۴ درصد فکر می کنند میزبانی جام جهانی می تواند به نفع برزیل باشد. نارضایتی از “دیلما روسف” رئیس جمهور برزیل نیز روبه افزایش است و مواضع وی در قبال مسائلی نظیر فساد اقتصادی، بهداشت و جرم و جنایت بارها مورد انتقاد مردم برزیل واقع شده است. این خشم به طور واضح در خیابان های برزیل مشاهده می شود. ۷۲ درصد از برزیلی ها نسبت به وضعیت کلی کشور ناراضی هستند.
دولت برزیل تاکید دارد که قادر به حفظ امنیت برگزاری مراسم جام جهانی است.
همچنین به نوشته گاردین، نزدیک به ۱۰۰ هزار نیروی پلیس و ۵۷ هزار نیروی نظامی برای حفاظت از استادیوم ها، هتل ها و مناطق تمرینی تیم ها گماشته شده اند. در عین حال ۵۰۰ هزار طرفدار خارجی خود را آماده ورود به برزیل می کنند.
یکی دیگر از چالش های دیگر مقابله با جنایت های خیابانی در ریودوژانیرو است. برزیل هفتمین کشور جهان به لحاظ بالا بودن آمار جرم و جنایت است.
با هجوم طرفداران فوتبال به برزیل، فحشا در شهرهای بزرگی چون سائوپائولو و ریودوژانریو نیز رو به افزایش است. در همین راستا کارگران جنسی در حال یادگیری زبان انگلیسی هستند. فعالان اجتماعی با انتقاد از دولت می گویند برزیل از هشدار به طرفداران فوتبال درباره غیرقانونی بودن روسپی گری کودکان، کار زیادی انجام نداده و از کودکان و سوء استفاده از آنها و گسترش فحشا در کشور جلوگیری نمی کند. طبق گزارش ها، در استادیوم شهر سائوپائولو که محل افتتاحیه بازیهای جام جهانی است افزایش سوء استفاده از کودکان توسط باندهای فحشا دیده شده است.
ایندیپندنت نیز در این زمینه نوشت: در حال حاضر یک میلیون کارگر جنسی در برزیل خود را آماده جام جهانی می کنند. فحشا از سال ۲۰۰۰ در برزیل قانونی شده است و در آن زمان مشخص شد یک میلیون کارگر جنسی در کشور وجود دارند. کودکان ۱۰ ساله به زور مجبور به فحشا در خیابان های برزیل می شوند تا از هجوم ۶۰۰ هزار طرفداران فوتبال کسب درآمد کند.
اخبار ورزشی - پیام نو