مجموعه جواهرات مروارید میکیموتو

میکیموتو کوکیچی (Mikimoto Kōkichi)، یک کارآفرین ژاپنی بود که اولین مروارید پرورشی را ساخت و متعاقباً صنعت مروارید را با تأسیس شرکت مروارید لوکس میکیموتو آغاز کرد.

 

 

 

صبح بخیر: میکیموتو کوکیچی (Mikimoto Kōkichi)، یک کارآفرین ژاپنی بود که اولین مروارید پرورشی را ساخت و متعاقباً صنعت مروارید را با تأسیس شرکت مروارید لوکس میکیموتو آغاز کرد.

شرکت او امتیازات انحصاری زیادی برای پرورش و کاشت مروارید دریافت کرد و در سال 1985 به یاد صدمین سالگرد سیستم امتیازات انحصاری، او به عنوان یکی از ده مبتکر برتر ژاپن انتخاب شد. مجله WWD شرکت میکیموتو را یکی از لوکس ترین برندهای دنیا اعلام کرده و میکیموتو کوکیچی یکی از بهترین پیشگامان مالی ژاپن در قرن بیستم معرفی شده است.

در سال 1899 اولین فروشگاه مروارید میکیموتو در منطقه باکلاس گینزا در شهر توکیو افتتاح شد که مرواریدهای طبیعی و مرواریدهای نیمه گرد می فروخت. طولی نکشید که کسب و کار میکیموتو در سطح بین المللی گسترش یافت و در لندن فروشگاه هایی باز کرد.

تا سال 1935 صنعت مروارید ژاپن با مسائل عرضه زیاد و قیمت های نازل برای مرواریدهای پرورشی ژاپن روبرو بود. میکیموتو مرواریدهای ژاپنی را به اروپا و ایالات متحده معرفی کرد تا با کاهش قیمت ها مبارزه کند. او در مقابل دیدگان مردم، چندین تن مروارید بی کیفیت را آتش زد تا بدین ترتیب اعتبار شرکت میکیموتو را برگرداند و اعلام کند که این شرکت فقط مرواریدهای پرورشی مرغوب و با کیفیت بالا می فروشد و در واقع این کار او نوعی تبلیغ شرکت خودش بود.

پس از جنگ جهانی دوم، میکیموتو فروشگاه هایی در پاریس، نیویورک، شیکاگو، بوستون، لوس آنجلس، سان فرانسیسکو، شانگهای و بمبئی باز کرد و بدین ترتیب یکی از اولین برندهای ژاپنی بود که توانست شهرت و اعتبار بین المللی کسب کند.

در سال های 2010/2011 فروش کلی این کمپانی حدود 300 میلیون یورو گزارش شد.

مجموعه ای از جواهرات زیبای این برند را در زیر مشاهده می کنید.

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

تحت جمشید،مجموعه ای از کاخهای با شکوه

تخت جمشید ،مجموعه ای از کاخهای بسیار باشکوهی است که ساخت آنها در سال ب512 قبل از میلاد آغاز شد و اتمام آن 150 سال به طول انجامید.

تخت جمشید در محوطة وسیعی واقع شده که از یک طرف به کوه رحمت و از طرف دیگر به مرودشت محدود است . این کاخهای عظیم سلطنتی در کنار شهر پارسه که یونانیان آن را پرسپولیس خوانده اند ساخته شده است .

تخت جمشید نام امروزی «پارسه» است. «پارسه» از زبان پارسی باستان است و یونانیان آن را پِرسپولیس (به یونانی یعنی «پارسه شهر») خوانده‌اند.این بنا را تخت جمشید یا قصر شاهی جمشید پادشاه اسطوره‌ای ایران مینامند که در شاهنامه فردوسی آمده است.

ساختمان تخت جمشید در زمان داریوش اول در حدود 518 ق . م ، آغاز شد. نخست صفه یاتختگاه بلندی را آماده کردند و روی آن تالار آپادان و پله های اصلی و کاخ تچرا را ساختند .

پس از داریوش ، پسرش خشایارشا تالار دیگری را بنام تالار هدیش را بنا نمود و طرح بنای تالار صد ستون را ریخت . اردشیر اول تالار صد ستون را تمام کرد . اردشیر سوم ساختمان دیگری را آغاز کرد که ناتمام ماند . این ساختمانها بر روی پایه هایی ساخته شــده که قسمتـی از آنها صخره های عظیم و یکپارچه بوده و یا آنها را در کوه تراشیده اند .

اسناد تخت جمشید و کارگران مزد بگیر

در اواخر سال 1312 شمسی براثر خاکبرداری در گوشة شمال غربی صفه تخت جمشید قریب چهل هزار لوحه های گلی به شکل و قطع مهرهای نماز بدست آمد .

بر روی این الواح کلماتی به خط عیلامی نوشته شده بود . پس از خواندن معلوم شد که این الواح عیلامی اسناد خرج ساختمان قصرهای تخت جمشید می باشد . از میان الواح بعضی به زبان پارسی و خط عیلامی است .

از کشف این الواح شهرت نابجایی را که می گفتند قصرهای تخت جمشید مانند اهرام مصر با ظلم و جور و بیگار گرفتن رعایا ساخته شده باطل گشت .زیرا این اسناد عیلامی حکایت از آن دارد که به تمام کارگران این قصرهای زیبا ، اعم از عمله و بنا و نجار و سنگتراش و معمار و مهندس مزد می دادند و هر کدام از این الواح سند هزینة یک یا چند نفر است .

کارگرانی که در بنای تخت جمشید دست اندرکار بودند ، از ملتهای مختلف چون ایرانی و بابلی و مصری و یونانی و عیلامی و آشوری تشکیل می شدند که همة آنان رعیت دولت شاهنشاهی ایران بشمار می رفتند .

گذشته از مردان ، زنان و دختران نیز به کار گل مشغول بودند . مزدی که به این کارگران می دادند غالباً جنسی بود نه نقدی ، که آنرا با یک واحــد پـول بابلی به نام « شکــل » سنجیده و برابر آن را به جنس پرداخت می کردند . اجناسی را که بیشتر به کارگران می دادند و مزد آن محسوب می شدعبارت از : گندم و گوشت .

اسکندر مقدونی در یورش خود به ایران در سال 331 قبل از میلاد، آنرا به آتش کشید.

تاریخنگاران در مورد علت این آتش سوزی اتفاق رای ندارند. عده ای آنرا ناشی از یک حادثه غیر عمدی میدانند ولی برخی کینه توزی و انتقام گیری اسکندر را تلافی ویرانی شهر آتن بدست خشایار شاه علت واقعی این آتش سوزی مهیب میدانند.

تصویری از عظمت کاخها

ازآنچه امروز از تخت جمشید بر جای مانده تنها می توان تصویر بسیار مبهمی از شکوه و عظمت کاخها در ذهن مجسم کرد. با این همه می توان به مدد یک نقشه تاریخی که جزئیات معماری ساختمان کاخه در آن آمده باشد و اندکی بهره از قوه تخیل، به اهمیت و بزرگی این کاخه پی برد.

نکته ای که سخت غیر قابل باور می نماید این واقعیت است که این مجموعه عظیم و ارزشمند هزاران سال زیر خاک مدفون بوده تا اینکه در اواخر دهه1310خورشیدی کشف شد.

چیزی که در نگاه اول در تخت جمشید نظر بیننده را به خود جلب می کند، کتیبه ها و سنگ نو شته های گذر خشایارشاه است که به زبان عیلامی و دیگر زبانهای باستانی تحریر شده است. از این گذر به مجموعه کاخهای آپادانا می رسیم، جائی که در آن پادشاهان بار میدادند و مراسم و جشنهای دولتی در آن برگذار می شد.

مقادیر عمده ای طلا و جواهرات در این کاخها وجود داشته که بدیهی است در جریان تهاجم اسکندر به غارت رفته باشد.

تعداد محدودی از این جواهرات در موزه ملی ایران نگهداری می شود. بزرگترین کاخ در مجموعه تخت جمشید کاخ مشهور به "صد ستون" است که احتمالا یکی از بزرگترین آثار معماری دوره هخامنشیان بوده و داریوش اول از آن به عنوان سالن بارعام خود استفاده می کرده است.

تخت جمشید در 57 کیلومتری شیراز در جاده اصفهان و شیراز واقع شده است.