ترفندهایی برای مقابله با كپك

 

 

 

نان، كشك، میوه، رب و بالاخره همه چیز كپك می‌زند. اصلا چند روز كه از یخچال غافل می‌شوی همه چیز داخل آن كپك می‌زند. وقتی كپك‌ها می‌آیند و بوی زننده‌شان فضای یخچال را می‌گیرد یك راه بیشتر نمی‌ماند و آن هم بازكردن در سطل زباله و انداختن مواد غذایی درون آن است.

 

این شاید راحت‌ترین كار باشد، اما بی‌شك بهترین كار نیست، چون معنایش اسراف و نابودی موادی است كه برای به دست آمدن آن وقت و پول صرف شده است. برای همین عاقلانه‌ترین كار، یاد گرفتن راه‌هایی است كه كپك به مواد غذایی راه پیدا نكند یا حداقل اگر سر و كله‌اش درون یخچال پیدا شد، نتواند همه مواد را نابود كند.

 

بد نیست بدانید كپك‌ها آن دسته از قارچ‌ها هستند كه اگرچه بیماری خطرناكی ایجاد نمی‌كنند، اما گاهی در مواقع ضعف سیستم ایمنی بدن می‌توانند بسیار خطرناك باشند و عاملی كه باعث گسترش و افزایش آنها می‌شود، مقدار بیش از حد رطوبت است به طوری كه پخت غذاها نیز نمی‌تواند سموم آنها را از بین ببرد.

 

كپك‌ها در صورت مناسب بودن شرایط رشد، یعنی‌ رطوبت و گرما بسرعت رشد می‌كنند و می‌توانند سبب تخریب و غیرقابل مصرف شدن میوه‌ها و غذاها شوند. كپك‌ها اگر چه بیشتر اوقات شمایلی شبیه هم دارند، اما هر نوع ماده غذایی، كپك مخصوص خودش را دارد مثلا كپكی كه روی میوه‌ها رشد می‌كند با كپك نان، مربا و خشكبار فرق دارد.

 

كپك نان یكی از خطرناك‌ترین انواع كپك است، چون بسرعت در بافت نان نفوذ می‌كند و اگر لایه‌های نان روی هم چیده شده باشد، بخش‌های بالایی و پایینی خود را نیز آلوده می‌كند. وقتی نان كپك زد، راهی جز دور انداختن آن وجود ندارد، اما برای این كه این اتفاق نیفتد پیش از سرد شدن كامل نان‌ها، نباید آنها را روی هم چید، چون حرارت نان موجب كپك‌زدگی زودرس می‌شود. این در حالی است كه انباشته شدن نان داغ پیش از سرد شدن، موجب تغییر حالت ظاهری، بیات شدن زودرس و بروز بیماری‌های گوارشی می‌شود. پس برای این كه كپك، نان‌های شما را از بین نبرد آنها را پس از خنك شدن درون كیسه‌های پلاستیكی بگذارید و درون فریزر قرار دهید. البته پیچیدن نان در پارچه‌های سفید و تمیز بهتر از كیسه‌های پلاستیكی است، چون رطوبت نان را جذب می‌كند و مانع كپك زدگی آن می‌شود.

 

كپك زدن میوه‌ها درون یخچال هم واقعا دردسرساز است، چون جمع كردن لاشه‌های آبكی و شل شده آنها از جامیوه‌ای همراه بوی نامطبوعی كه دارند، آزاردهنده است. میوه‌ها را حتی وقتی می‌شوییم و خشك می‌كنیم و درون یخچال قرار می‌دهیم باز هم كپك می‌زنند. این به خاطر آبی است كه درون میوه‌ها وجود دارد و البته رطوبت درون یخچال هم به این مساله دامن می‌زند. پس بهترین كار، خرید میوه به اندازه نیاز و قرار دادن آنها درون پارچه‌های نخی برای جلوگیری از كپك زدگی است. البته اگر یك قطعه اسفنج در جامیوه‌ای قرار دهید، رطوبت و آب آن را جذب كرده و مانع كپك‌زدگی می‌شود.

 

اما اگر پنیر كپك زد كمی آن را با احتیاط بیشتر مصرف كنید، چون پنیر كپك زده میكروب‌های دیگری نیز دارد كه ممكن است سبب بیماری‌های گوارشی شوند. پس اگر پنیرتان كپك زد كمی بیشتر از قسمت كپك زده آن را جدا و مصرف كنید. مربا هم یكی از مواد خوراكی درون یخچال است كه اغلب كپك می‌زند.

 

كپك زدن مربا البته به مراحل پخت آن برمی‌گردد به طوری كه اگر مربا خوب نپخته باشد، خیلی زود كپك می‌زند. البته استفاده از ظروف مناسب دردار كه مانع رسیدن هوا به آن شود در نگهداری مربا موثر است و مانع تشكیل كپك روی آن می‌شود، اما اگر مربا كپك زده باشد، می‌توان یك لایه از روی آن برداشت و بقیه آن را دوباره پخت. بهتر است هنگام تهیه مربا از قاشق چوبی استفاده كنید. روش دیگری كه مانع از كپك زدگی می‌شود، استفاده از كاغذ روغنی است كه می‌توان آن را روی سطح مربا قرار داد. با این كار هوا به سطح مربا نمی‌رسد و در نتیجه كپك نمی‌زند.

 

قرار گرفتن لایه‌ای از كپك روی رب گوجه‌فرنگی هم اتفاقی همیشگی است. برای پیشگیری از كپك رب‌ نیز می‌توان یك لایه روغن روی سطح آنها مالید تا اكسیژن به سطح آن نرسد و در نتیجه رشد كپك‌ها متوقف شود. وقتی روغن مالی در سطح رب انجام شود حتی نیازی به نگه داشتن آن درون یخچال نیست.برای پیشگیری از كپك زدن آبغوره و سركه هم باید توجه كنید كه ظرف محتوی آنها حتما تا ته پر شود و جایی برای هوا در آن نماند. یك راه دیگر هم وجود دارد و این كه شیشه‌های محتوی آبغوره یا سركه را درون ظرف بزرگی پر از آب قرار دهید و روی شعله بگذارید تا آب جوش بیاید. به مدت 6 دقیقه این شیشه‌ها را بجوشانید تا تمام سلول‌های رویشی كپك درون آبغوره و سركه از بین برود.

منبع : jamejamonline.ir

ویدیو مرتبط :
ترفندهایی برای ios9

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

راههای مقابله بااضطراب

حتي در دنياي آدم بزرگ‌ها و حتي براي افرادي كه دنياي اعتماد به نفس هستند، باز هم صحبت كردن در يك جمع رسمي مترادف است با عرق سرد و دستان لرزان.

اين نوع استرس، سياستمدار، هنرمند، ورزشكار و موسيقي دان نمي‌شناسد، همه برايش يكي هستند و همه محكوم به تحمل اين شرايط هستند، اما زياد هم نگران نباشيد، روش‌هايي براي كاهش اين نوع استرس وجود دارد.

كاملاً آماده و مسلح وارد ميدان شويد. روز قبل از سخنراني خودتان را به عنوان يك مستمع فرض كنيد و مطالبي كه آماده كرده‌ايد را براي خودتان كنفرانس دهيد. براي هر يك دقيقه از زمان سخنراني، پنج دقيقه وقت بگذاريد.

متن صحبت‌هايتان را با صداي بلند بخوانيد و كاملاً به لحن صدايتان توجه كنيد، اما تصور نكنيد اين روش استرس شما را كاملاً از بين مي‌برد. نه. حتي وقتي كه به نظر مي‌آيد كاملاً براي حضور در جمع آماده هستيد، باز هم ممكن است احساس ترس و اضطراب اعصابتان را به بازي بگيرد.

اگر فكر مي‌كنيد به‌خاطر تمرين بي‌عيب و نقصي كه ديروز داشتيد حالا هم بايد مثل يك قهرمان قوي و با صلابت باشيد، بايد بگوييم كه اشتباه مي‌كنيد. حقيقت اين است كه احساس گيجي و عدم تمركزي كه در لحظات اوليه سخنراني حس مي‌كنيد بخاطر عدم توانايي شما در كنترل استرس است. حتي ماهرترين سخنرانان هم بعضي مواقع نمي توانند از دست استرس قصر در بروند.

هميشه چند دقيقه قبل از سخنراني وحشتناك‌ترين حال را داريد، حجم بالاي اضطراب، تپش‌هاي آزاردهنده قلب و ترس از بروز اتفاقات كوچك و بزرگ. در چنين مواقعي حتماً نگران يك سري مسائل مشابه هستيد.

مي‌ترسيد نكند از شدت اضطراب مغزتان هنگ كند و از كار بيفتد، مي‌ترسيد نكند ديگران متوجه لرزش دستان‌تان شوند، مي‌ترسيد نكند دست پاچه شده و كار خجالت‌آوري انجام دهيد يا حرف احمقانه‌اي بزنيد كه خودتان متوجه نشويد، يا اينكه مي‌ترسيد نكند وسط كار، ديگر قدرت ادامه سخنراني را نداشته باشيد.

در اينجا چند روش براي مقابله با اضطراب‌هاي اينچنيني به شما معرفي مي‌كنيم:

هميشه به اين نكته توجه داشته باشيد كه آگاهي از وجود ترس‌هاي دروني كمك بزرگي براي شماست. گاهي مواقع قبول اين موضوع كه مضطرب هستيد و كنار آمدن با اين قضيه به كاهش اضطراب كمك مي‌كند.

تصوير ذهني شما از اينكه در هنگام سخنراني خرابكاري كنيد چيست؟ تصور مي‌كنيد مردم عصباني مي‌شوند و گوجه فرنگي به طرفتان پرتاب مي‌كنند ؟ اگر اينقدر از خودتان نااميد هستيد واقعاً بهتر است در كل ذهنيات خود تجديد نظر كنيد. تصورات منفي را با ذهنيات مثبت جايگزين كنيد. تصوير يك سخنراني بي عيب و نقص را در ذهنتان مرور كنيد كه در آخر مورد تشويق حضار قرار مي‌گيريد.

يك راه براي مقابله با استرس مبالغه كردن در علائم و نشانه‌هاي استرس است. اگر دستتان مي‌لرزد و كف دستتان عرق كرده، سعي نكنيد اين علائم را پنهان كنيد. اجازه دهيد دستانتان هر چقدر دوست دارند و بدون رودربايستي بلرزند و عرق كنند.

حتي به آنها كمك كنيد تا بيشتر اين علائم را بروز دهند. كمي بعد متوجه مي‌شويد كه همه چيز به حالت عادي برگشته و هيچ نشانه‌اي از اضطراب در وجود شما نيست. يادتان باشد اگر شما توانايي افزايش علائم اضطراب را داشته باشيد، مسلماً توانايي كنترل آنها را نيز خواهيد داشت.

يك روش موثر ديگر اين است كه قبل از شروع سخنراني زودتر در محل حاضر شويد. با اينكار با حضار آشنا مي‌شويد و شايد چهره آشنايي در اين ميان پيدا كنيد. وقتي سخنان خود را شروع كرديد، روي صورت يك فرد تمركز كنيد و هنگام سخن گفتن در چشمان او خيره شويد در اين صورت تاثير كلام شما افزايش مي‌يابد.

پس از چند ثانيه به صورت فرد ديگري نگاه كنيد و همين ارتباط را با او برقرار نماييد. ارتباط با حضار باعث احساس راحتي بيشتري در شما مي‌شود. اگر تمايل داشتيد حين صحبت كردن از حركت دست خود بطور معقولي استفاده كنيد.

با اينكار نه تنها توجه حضار را جلب كرده و آنها را به شنيدن سخنان خود تحريك مي‌كنيد، بلكه به اضطراب و تنش‌هاي دروني خود اجازه ي بروز و ظهور داده‌ايد. همچنين براي كاهش اضطراب نفس‌هاي عميق بكشيد و ريتم تنفس خود را آرام و يكنواخت كنيد.