انتخاب جراح بینی - بهترین جراح بینی 
عکس: استهلال ماه مبارک رمضان 
عکس: ارزش تیم های حاضر در یورو 2016 سبک زندگی
2 دقیقه پیش | شناخت بهترین آتلیه کودک و بارداریبچه ها به سرعت بزرگ می‌شوند، زودتر از چیزی که فکرش را می‌کنید یا انتظارش را دارید. زمانی توانایی راه رفتن یا حرف زدن ندارند ولی اندک زمانی بعد آنها را در حال دویدن و مکالمه ... |
2 دقیقه پیش | فیلم: تزیین اتاق کودک با گل‌های مقواییهمین الان یک نگاهی به اتاق کودکتان بیندازید. آیا دلتان نمی خواهد چیزی به آن اضافه کنید؟ وقتی پولش را ندارید، پس باید از خلاقیتتان کمک بگیرید. در این ویدئو گل هایی مقوایی ... |
آبـی و رابـی!
آبی در طراحی‌های امروز رنگ چندان مرسومی نیست، چراکه اصولا این رنگ بیشتر در طراحی‌های کلاسیک مورد استفاده قرار می‌گیرد. 
- آبی در طراحی‌های امروز رنگ چندان مرسومی نیست، چراکه اصولا این رنگ بیشتر در طراحی‌های کلاسیک مورد استفاده قرار می‌گیرد. در همین دو صفحه می‌توانید وسایلی را ببینید که رنگ آبی آنها، با غلظتی قابل توجه، حس قدیمی و سنتی را زنده می‌کند.
- رنگ آبی، رنگ آرامش است. از این رو تلفیق آن با رنگ‌هایی مثل سفید و طلایی باعث زیبایی بیشتر محیط می‌شود با این حال باید توجه داشته باشید در استفاده از رنگ آبی حتما نسبت به رنگ‌های مکمل سخت‌گیر باشید. آبی با رنگ‌های تند معمولا ست نمی‌شود و ترکیب آن با رنگ‌هایی مثل زرد، قرمز، زرشکی، سبز و ... به هیچ‌وجه نتیجه قابل توجهی به بار نخواهد آورد. اگر به استفاده از رنگ آبی علاقه دارید حتما توجه کنید که با همان دو رنگ سفید یا طلایی ست می‌شود.
- رنگ آبی را می‌توانید در اتاق خواب مورد استفاده قرار بدهید و این رنگ یکی از بهترین رنگ‌های این قسمت خانه ماست.همانطور که گفتیم آبی رنگ آرامش است.
- رنگ آبی اصیل است و پیشینه قابل توجهی دارد. در بسیاری از بناهای قدیمی و طراحی‌های سنتی ایرانی، رنگ آبی استیلای قابل توجهی به سایر رنگ‌ها دارد. آبی یک رنگ خاص و در عین حال همه‌پسند است اما برای استفاده از آن سعی کنید از یک طراح داخلی مشاوره بگیرید.
ویدیو مرتبط :
اثر لوتوس Lotus Effect
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
عنایتی: آبـی‌پوش شدنم طلسم شده بود
رضا عنایتی از فوتبالیست‌های خوش‌اخلاق محسوب می‌شود، فوتبالیستی که هنوز بوی گل می‌دهد، حتی در 38 سالگی.
خبر ورزشی: رضا عنایتی از فوتبالیست‌های خوش‌اخلاق محسوب می‌شود، فوتبالیستی که هنوز بوی گل می‌دهد، حتی در 38 سالگی. درباره او ضرب‌المثل «مثل قالی کرمان می‌ماند» کاملاً صدق می‌کند. در سن 38 سالگی هنوز از خیلی جوان‌ترها بهتر بازی می‌کند، می‌دود، گل می‌زند و... رضای آقای گل که با لقب دندان پوسیده از استقلال رفت، حالا دوباره به خانه‌اش بازگشته تا سال‌های آخر فوتبالش را با پیراهن آبی ادامه دهد. او می‌گوید: دیگر رؤیایی در فوتبال ندارم، قول می‌دهم همین‌جا کفش‌هایم را آویزان کنم!
چند سال پیش با ناراحتی از استقلال رفتی!
دقیقاً! به خوبی آن روزهای تلخ و البته پرتجربه را به یاد دارم. در خاطرم باقی مانده است روزهایی كه برخی‌ها تلاش كردند استقلال را زمین بزنند. منِ رضا عنایتی رفتم و دیدید چطور و چه بلایی سر استقلال آوردند. در دنیا سابقه ندارد باشگاهی به فوتبالیستی كه عضو آن است، توهین كند. آقایان به من لقب دندان پوسیده را دادند اما باور كنید من عاشق این لقب شده‌ام!
عاشق لقب دندان پوسیده؟ توهین بزرگی به تو بود!
گذر زمان همه چیز را مشخص كرد. منِ دندان پوسیده هنوز در این فوتبال هستم و آن آقایان رفتند، البته قاعده‌اش نیز همین بود. باید می‌رفتند چرا كه از بدنه ورزش و فوتبال نبودند و اشتباهی وارد آن شده بودند. همه ایران می‌دانند دندان پوسیده چه كسانی بودند. اتفاقاتی كه رقم زدند، تودهنی محكمی به خودشان بود و این را از آن بالایی دارند. واقعاً خداوند بزرگ است و جواب نامردی‌ها را می‌دهد. او به رضا عنایتی عزت داد اما دست برخی‌ها را رو كرد.
پرونده استقلالی شدن تو در تمام سال‌های اخیر مطرح می‌شد اما تا به امسال در حد حرف می‌ماند و اجرایی نمی‌شد.
این برای خودم هم یك علامت سؤال بود؛ استقلالی شدن من به هزار و یك دلیل تا به امروز عقب افتاد. دوست ندارم درباره دلایلش صحبت كنم چرا كه برخی مسائل بیان می‌شود كه ... ولش كن. هر وقت قرارداد می‌بستم، می‌گفتند تو را می‌خواهیم. اگر می‌توانی برو رضایتنامه‌ات را بگیر. بعد دوباره نیم‌فصل می‌شد، می‌گفتند اگر باشگاهت موافقت كند، ما تو را می‌خواهیم. نمی‌دانم چرا اما به خوبی می‌دانم برخی‌ها دوست نداشتند عنایتی به استقلال برگردد.
این‌ها در باشگاه استقلال هستند هنوز...؟
سؤال سیاسی نپرس!
به نظر نمی‌رسید مسئولان پدیده به راحتی تو را از دست بدهند.
من یك نیم‌فصل بسیار خوب را در پدیده مشهد پشت‌سر گذاشتم، نیم‌فصلی كه هرگز فراموش نمی‌كنم. مسئولان، مربیان، بازیكنان و هواداران پدیده روزهای به یاد ماندنی و پرخاطره‌ای را برایم رقم زدند كه هرگز و تا آخرین روز زندگی‌ام از یاد نمی‌‌برم. وقتی پیشنهاد استقلال جدی شد، رفتم حرف زدم. من قبل از استقلال دو، سه پیشنهاد دیگر داشتم اما اصلاً فكر هم نكردم و گفتم می‌مانم اما ماجرای استقلال متفاوت است. همه می‌دانند من فقط یك آرزو داشتم و آن وداع با پیراهن استقلال بود. استقلال با همه تیم‌های دیگر برایم متفاوت است. به جرأت می‌توانم بگویم دیوانه استقلال هستم. رضا عنایتی اگر چهره شد و توانست موقعیت اجتماعی پیدا كند، به تیم ملی برسد، پول بگیرد، لژیونر شد و به امارات رفت، از كنار نام استقلال بوده است. رفتم و خیلی راحت با آقای مرزبان و مدیرعامل تیم صحبت كردم و مردانگی كردند و گفتند برو اما اینجا خانه توست و هر وقت خواستی، برگرد.
بازگشت به استقلال در 38 سالگی، این برای هر بازیكنی اتفاق نمی‌افتد. هم‌سن و سال‌های تو فوتبال را كنار گذاشته‌اند.
(با خنده) مثل این كه خیلی دوست دارید رضا عنایتی زودتر از فوتبال برود اما حالاحالاها باید تحملم كنید. از شوخی گذشته اگر رضا عنایتی می‌تواند هنوز در این فوتبال بازی كند، به خاطر این است كه سالم زندگی می‌كند، خوب استراحت می‌كند و حواسش به خیلی چیزهاست. من تمرین می‌كنم و عرق می‌ریزم و زحمت می‌كشم تا همچنان آماده باشم. هیچ‌كس عاشق چشم و ابروی من نیست. مطمئن باشید اگر خوب نباشم، كنارم می‌گذارند. من فوتبالیست هستم و باید خیلی چیزها را مراعات كنم. همیشه به جوان‌ترهای تیم می‌گویم اگر می‌خواهید در این فوتبال بالا بروید و بمانید، سالم زندگی كنید و زود تشكیل خانواده بدهید، حاشیه پدر بازیكن را درمی‌آورد. چقدر بازیكن خوب داشتیم اما در یك چشم به هم‌زدنی محو شدند. چرا؟! فقط به خاطر حاشیه.
حالا تا كی ادامه می‌دهی؟
تا وقتی بتوانم 90 دقیقه در این فوتبال بدوم. اگر یك روز ببینم بدنم نمی‌كشد، همان روز كفش‌ها را آویزان می‌كنم و فوتبال را می‌بوسم و كنار می‌گذارم. یكی، دو سال دیگر می‌روم اما در اوج...
انتظار از عنایتی بسیار بالاست. به طور حتم از این شرایط آگاه هستی.
آره، الان همه از رضا عنایتی انتظارات زیادی دارند. این انتظارات به‌جاست. باید هم اینجوری باشد. الان وقتی مردم مرا در كوچه و خیابان می‌بینند، مدام می‌گویند رضا چند گل برای استقلال به ثمر می‌رسانی؟ آقای گل می‌شوی و...
جواب تو به آنها چیست؟
من می‌گویم با تمام وجود تلاشم را می‌كنم تا بهترین بازی‌ها را برای استقلال به نمایش بگذارم. من از روزی كه به استقلال آمده‌ام، بیشتر از همیشه تمرین می‌كنم. شاید باورتان نشود در این روزهایی كه استقلال دو جلسه تمرین می‌كند، خودم نیز به صورت انفرادی كار می‌كنم تا به بالاترین آمادگی برسم.
رضا عنایتی برای استقلالی شدن همه جوانب را در نظر گرفت؟
یعنی چی؟
یعنی اینكه اگر فیكس نبود و فرصت بازی كردن به او نرسید، چه واكنشی نشان می‌دهد؟
چه واكنشی باید انجام دهم؟ شاید این حرف‌ها تكراری باشد اما چندین بار گفته‌ام و باز می‌گویم به خداوندی خدا قسم من آمده‌ام به استقلال كمك كنم. حالا این كمك به هر نحوی می‌تواند باشد. اگر بازی كنم، سرم را هم جلوی توپ می‌گذارم. اگر هم بازی نكنم، به گونه‌ای دیگر می‌كوشم مؤثر باشم. عنایتی نیامده است كه حاشیه‌سازی كند و تیم را به هم بریزد. دیگر سنی از من گذشته است، بازیكن بی‌تجربه‌ای نیستم. نگران نباشید پسر خوبی خواهم بود.
چند سال پیش بازی نكردن‌های تو، سیاوش اكبرپور و در برهه‌ای حسین كاظمی، جنجال بزرگی برای استقلال به وجود آورد.
نه، نه، نه، با تأكید هم می‌گویم نه. اصلاً ربطی به بازی كردن یا نكردن نداشت. هر وقت بازی كردم، خوب بودم، گل هم زدم، بازی هم نمی‌كردم، بی‌هیچ حرف و حدیثی روی نیمكت می‌نشستم. ماجرایی كه برای من، سیاوش اكبرپور و حسین كاظمی به وجود آمد، ربطی به مسائل فنی نداشت. در اصفهان به مصاف سپاهان رفته بودیم، بازی را باختیم. خودتان حاشیه‌ها و جنجال‌هایی كه بین سرمربی وقت سپاهان و مدیرعامل وقت استقلال وجود داشت را می‌دانید. ما قبل از بازی هتل را تحویل دادیم و به استادیوم رفتیم. بازی تمام شد، چون اتاق نداشتیم و فاصله زیادی تا زمان پروازمان وجود داشت، به لابی هتل رفتیم. اینقدر هتل شلوغ بود، هواداران آمده بودند، سپاهانی‌ها بودند، حسین هم مصدوم شده بود. یك تكه یخ نبود كه روی پاهایش بگذارد. ما سه نفر به منزل مهدی رحمتی رفتیم، حسین پاهایش را بست، بعد به فرودگاه رفتیم، مشكل خاصی نبود. خیلی از بچه‌های دیگر هم بیرون رفته بودند و تازه دیرتر راهی فرودگاه شدند. ما سوار هواپیما شدیم و برگشتیم. بعد گفتند سر تمرین نروید تا كمیته انضباطی استقلال تكلیف‌تان را مشخص كند. آقایان برای اینكه خودشان را توجیه كنند و باخت را به سمت مسائل دیگر ببرند، آن شوی تبلیغاتی را راه انداختند. من همان سال به امارات رفتم و با الامارات توانستم قهرمان جام حذفی این كشور شوم.
حالا به نظر می‌رسد فضای جدیدی را در استقلال تجربه كنی.
این فضایی كه از آن حرف می‌زنی، كاملاً درست است و اصلاً با آن فضای چند سال قبل قابل قیاس نیست. البته باید بگویم استقلال همیشه استقلال است و این آدم‌ها هستند كه می‌آیند و می‌روند.
استقلال در نیم‌فصل اول روزهای خوبی نداشت و ناكامی‌های زیادی را تجربه كرد.
درباره استقلال نیم‌فصل باید گفت این تیم موفق نبود. دلیل ناموفق بودن نیز می‌تواند گوناگون باشد. من برخی از بازی‌های آبی‌پوشان را تماشا كردم و واقعاً با بدشانسی‌های زیادی روبه‌رو شدند. استقلال از لحاظ نیروی انسانی مشكلی ندارد و به طور حتم در نیم‌فصل دوم می‌تواند با تقویت نقاط ضعف خود امتیازات از دست رفته را جبران كند. چیزی برای استقلال تمام نشده است و مطمئن باشید وقتی لیگ چهاردهم به پایان رسید، هواداران استقلال خوشحال‌ترین هواداران هستند.
این حرف تو یعنی قهرمانی استقلال، درست است؟
بله.
ولی از قهرمانی تیمی حرف می‌زنی كه پنجم جدول است و با صدر جدول 5 امتیاز فاصله دارد.
جوری می‌گویی 5 امتیاز انگار استقلال 50 امتیاز فاصله دارد. بابا این 5 امتیاز اختلافی نیست كه نشود جبران كرد. در این فوتبال چیزی نیست كه قابل جبران نباشد. خود من بازیكن تازه‌واردی نیستم. از این بالا و پایین‌های فوتبالی زیاد دیده‌ام. اینقدر بازی مانده است كه می‌توانیم صدرنشین شویم. وقتی در لیگ پنجم با استقلال قهرمان شدم، در برهه‌ای از زمان سوم و چهارم بودیم اما در پایان جام را بالای سر بردیم. قهرمانی استقلال در لیگ هشتم نیز نیازی به یادآوری ندارد. می‌توانم یك مثال دیگر نیز بزنم؛ با سپاهان اصفهان، شروعی افتضاح داشتیم، چند بازی را باختیم و مساوی كردیم. نمی‌بردیم اما بر رتبه اول نشستیم. نیم‌فصل دوم به اسم استقلال است، ذره‌ای تردید نداشته باشید.
خیلی مطمئن حرف می‌زنی.
برای اینكه از جنس فوتبالم. برای اینكه استقلال را می‌شناسم. برای اینكه با فوتبال ایران آشنا هستم و به خوبی می‌دانم فاصله تیم‌ها زیاد نیست. مدعیان بازی‌های زیادی را با هم دارند، امتیازات تقسیم می‌شود و اگر همان اهدافی را كه داریم و دنبالش هستیم، به دست بیاوریم، قهرمان می‌شویم. این حرف را كه به شما می‌زنم، فراموش نكنید. استقلال در كوتاه‌ترین زمان ممكن به صدر می‌رسد و دیگر آن را از دست نخواهد داد. اولین دیدار استقلال بعد از شروع مجدد بازی‌ها روبه‌روی سپاهان است، سپاهانی كه 33 امتیاز دارد ما میزبان این مسابقه هستیم و می‌دانیم با حمایت تماشاگران عزیزمان كه به استادیوم می‌آیند، پیروزی دور از ذهن نیست. بازی به بازی فاصله را كم می‌كنیم.
ولی به این راحتی كه حرف می‌زنی، نیست.
مگر من گفتم راحت است؟ این حرف را نزدم. برای تمام تیم‌ها كه رقیب استقلال در راه قهرمانی محسوب می‌شوند، احترام زیادی قائل هستم و قوی و شایسته هستند ولی من انگیزه و قدرت استقلال را می‌بینم. یكی، دو روز پیش بود برای چند نفر از بازیكنان مثال الامارات را زدم، الامارات به لیگ دسته دوم سقوط كرده بود. به فینال جام حذفی رسیده بودیم، خیلی‌ها پیش‌بینی می‌كردند در فینال می‌بازیم و دوم می‌شویم اما سرمربی جدید الامارات آمد و همه بچه‌ها را جمع كرد و گفت: می‌توانیم و چون می‌توانیم، باید قهرمان شویم. مگر شماها چه چیزی كمتر دارید؟! این اتفاق هم افتاد و توانستیم الامارات را برای اولین بار در تاریخش به مقام قهرمانی برسانیم. حالا آن تیم الامارات بود و ما درباره استقلال حرف می‌زنیم كه پرافتخارترین تیم ایرانی در قاره كهن محسوب می‌شود. بنویس من با استقلال قهرمان لیگ چهاردهم می‌شوم.
فكر می‌كنی خط حمله استقلال با چه نفراتی شكل بگیرد؟
این را از مربیان استقلال بپرسید.
رضا عنایتی، آرش برهانی، سجاد شهباززاده و قاضی كه احتمال جدایی‌اش وجود دارد.
فرقی نمی‌كند، آرش یكی از بهترین مهاجمان ایران است كه بیشترین گل را در تاریخ استقلال به ثمر رسانده است. شهباززاده در نیم‌فصل اول برای استقلال عالی بوده و 9 گل به ثمر رسانده است. قاضی نیز هر وقت آماده بوده، عالی كار كرده است. هركدام از بازیكنان كه به زمین بروند، فرقی نمی‌كند چون هدف مشترك داریم.
هنوز به آقای گلی فكر می‌كنی؟
اگر بگویم به آقای گلی فكر نمی‌كنم، دروغ بزرگی گفته‌ام. منِ عنایتی همیشه به این عنوان فكر می‌كنم ولی هیچ‌وقت باعث نشده است به خاطر آقای گلی خودخواه باشم و منافع فردی را به منافع تیم ترجیح بدهم. من بیشتر از اینكه به آقای گلی فكر كنم، دنبال آن هستم كه بازیكن مؤثری باشم. آقای گل‌هایم را شمرده‌ام، سه بار تا حالا به این مهم رسیده‌ام. (با خنده) به قول معروف می‌توانم بگویم در آقای گلی، هت‌تریك كرده‌ام.
مثل اینكه قرار است شماره 80 را بپوشی.
آره، این شماره را به دو دلیل انتخاب كرده‌ام؛ اول اینكه در الامارات برایم خوش‌یمن بود و دوم اینكه معین، پسرم گفت بابا 80 را بپوش. این شماره می‌تواند شانس خوبی برایم به وجود آورد.
سؤال آخر؛ در رختكن استقلال دنبال كمد آندو می‌گشتی؟
وقتی رفتم رختكن، به بچه‌ها گفتم كمد آندو كجاست؟ فكر می‌كردم استوك یا لباس داخل آن باشد ولی هیچ چیزی نبود. آندو چند سال پیش خسیس نبود اما جدیداً مثل این كه خسیس شده است.
رضا عنایتی كه به همراه وحید طالب‌لو به خبرورزشی آمد، مدام به او می‌خندید و سربه‌سرش می‌گذاشت. این دو از سال‌های دور رابطه خوبی با یكدیگر داشتند و البته دارند.عنایتی درباره وحید حرف‌های جالبی زد: او در استقلال رشد كرد و مهر استقلال به پیشانی‌اش خورده است. من و او طاقت دوری نداشتیم و باید به خانه‌مان برمی‌گشتیم. وحید و فروزان می‌توانند دروازه استقلال را بیمه كنند البته من امیدوارم خاطرات خوبم با طالب‌لو دوباره تكرار شود.
چند سال پیش با ناراحتی از استقلال رفتی!
دقیقاً! به خوبی آن روزهای تلخ و البته پرتجربه را به یاد دارم. در خاطرم باقی مانده است روزهایی كه برخی‌ها تلاش كردند استقلال را زمین بزنند. منِ رضا عنایتی رفتم و دیدید چطور و چه بلایی سر استقلال آوردند. در دنیا سابقه ندارد باشگاهی به فوتبالیستی كه عضو آن است، توهین كند. آقایان به من لقب دندان پوسیده را دادند اما باور كنید من عاشق این لقب شده‌ام!
عاشق لقب دندان پوسیده؟ توهین بزرگی به تو بود!
گذر زمان همه چیز را مشخص كرد. منِ دندان پوسیده هنوز در این فوتبال هستم و آن آقایان رفتند، البته قاعده‌اش نیز همین بود. باید می‌رفتند چرا كه از بدنه ورزش و فوتبال نبودند و اشتباهی وارد آن شده بودند. همه ایران می‌دانند دندان پوسیده چه كسانی بودند. اتفاقاتی كه رقم زدند، تودهنی محكمی به خودشان بود و این را از آن بالایی دارند. واقعاً خداوند بزرگ است و جواب نامردی‌ها را می‌دهد. او به رضا عنایتی عزت داد اما دست برخی‌ها را رو كرد.
پرونده استقلالی شدن تو در تمام سال‌های اخیر مطرح می‌شد اما تا به امسال در حد حرف می‌ماند و اجرایی نمی‌شد.
این برای خودم هم یك علامت سؤال بود؛ استقلالی شدن من به هزار و یك دلیل تا به امروز عقب افتاد. دوست ندارم درباره دلایلش صحبت كنم چرا كه برخی مسائل بیان می‌شود كه ... ولش كن. هر وقت قرارداد می‌بستم، می‌گفتند تو را می‌خواهیم. اگر می‌توانی برو رضایتنامه‌ات را بگیر. بعد دوباره نیم‌فصل می‌شد، می‌گفتند اگر باشگاهت موافقت كند، ما تو را می‌خواهیم. نمی‌دانم چرا اما به خوبی می‌دانم برخی‌ها دوست نداشتند عنایتی به استقلال برگردد.
این‌ها در باشگاه استقلال هستند هنوز...؟
سؤال سیاسی نپرس!
به نظر نمی‌رسید مسئولان پدیده به راحتی تو را از دست بدهند.
من یك نیم‌فصل بسیار خوب را در پدیده مشهد پشت‌سر گذاشتم، نیم‌فصلی كه هرگز فراموش نمی‌كنم. مسئولان، مربیان، بازیكنان و هواداران پدیده روزهای به یاد ماندنی و پرخاطره‌ای را برایم رقم زدند كه هرگز و تا آخرین روز زندگی‌ام از یاد نمی‌‌برم. وقتی پیشنهاد استقلال جدی شد، رفتم حرف زدم. من قبل از استقلال دو، سه پیشنهاد دیگر داشتم اما اصلاً فكر هم نكردم و گفتم می‌مانم اما ماجرای استقلال متفاوت است. همه می‌دانند من فقط یك آرزو داشتم و آن وداع با پیراهن استقلال بود. استقلال با همه تیم‌های دیگر برایم متفاوت است. به جرأت می‌توانم بگویم دیوانه استقلال هستم. رضا عنایتی اگر چهره شد و توانست موقعیت اجتماعی پیدا كند، به تیم ملی برسد، پول بگیرد، لژیونر شد و به امارات رفت، از كنار نام استقلال بوده است. رفتم و خیلی راحت با آقای مرزبان و مدیرعامل تیم صحبت كردم و مردانگی كردند و گفتند برو اما اینجا خانه توست و هر وقت خواستی، برگرد.
بازگشت به استقلال در 38 سالگی، این برای هر بازیكنی اتفاق نمی‌افتد. هم‌سن و سال‌های تو فوتبال را كنار گذاشته‌اند.
(با خنده) مثل این كه خیلی دوست دارید رضا عنایتی زودتر از فوتبال برود اما حالاحالاها باید تحملم كنید. از شوخی گذشته اگر رضا عنایتی می‌تواند هنوز در این فوتبال بازی كند، به خاطر این است كه سالم زندگی می‌كند، خوب استراحت می‌كند و حواسش به خیلی چیزهاست. من تمرین می‌كنم و عرق می‌ریزم و زحمت می‌كشم تا همچنان آماده باشم. هیچ‌كس عاشق چشم و ابروی من نیست. مطمئن باشید اگر خوب نباشم، كنارم می‌گذارند. من فوتبالیست هستم و باید خیلی چیزها را مراعات كنم. همیشه به جوان‌ترهای تیم می‌گویم اگر می‌خواهید در این فوتبال بالا بروید و بمانید، سالم زندگی كنید و زود تشكیل خانواده بدهید، حاشیه پدر بازیكن را درمی‌آورد. چقدر بازیكن خوب داشتیم اما در یك چشم به هم‌زدنی محو شدند. چرا؟! فقط به خاطر حاشیه.
حالا تا كی ادامه می‌دهی؟
تا وقتی بتوانم 90 دقیقه در این فوتبال بدوم. اگر یك روز ببینم بدنم نمی‌كشد، همان روز كفش‌ها را آویزان می‌كنم و فوتبال را می‌بوسم و كنار می‌گذارم. یكی، دو سال دیگر می‌روم اما در اوج...
انتظار از عنایتی بسیار بالاست. به طور حتم از این شرایط آگاه هستی.
آره، الان همه از رضا عنایتی انتظارات زیادی دارند. این انتظارات به‌جاست. باید هم اینجوری باشد. الان وقتی مردم مرا در كوچه و خیابان می‌بینند، مدام می‌گویند رضا چند گل برای استقلال به ثمر می‌رسانی؟ آقای گل می‌شوی و...
جواب تو به آنها چیست؟
من می‌گویم با تمام وجود تلاشم را می‌كنم تا بهترین بازی‌ها را برای استقلال به نمایش بگذارم. من از روزی كه به استقلال آمده‌ام، بیشتر از همیشه تمرین می‌كنم. شاید باورتان نشود در این روزهایی كه استقلال دو جلسه تمرین می‌كند، خودم نیز به صورت انفرادی كار می‌كنم تا به بالاترین آمادگی برسم.
رضا عنایتی برای استقلالی شدن همه جوانب را در نظر گرفت؟
یعنی چی؟
یعنی اینكه اگر فیكس نبود و فرصت بازی كردن به او نرسید، چه واكنشی نشان می‌دهد؟
چه واكنشی باید انجام دهم؟ شاید این حرف‌ها تكراری باشد اما چندین بار گفته‌ام و باز می‌گویم به خداوندی خدا قسم من آمده‌ام به استقلال كمك كنم. حالا این كمك به هر نحوی می‌تواند باشد. اگر بازی كنم، سرم را هم جلوی توپ می‌گذارم. اگر هم بازی نكنم، به گونه‌ای دیگر می‌كوشم مؤثر باشم. عنایتی نیامده است كه حاشیه‌سازی كند و تیم را به هم بریزد. دیگر سنی از من گذشته است، بازیكن بی‌تجربه‌ای نیستم. نگران نباشید پسر خوبی خواهم بود.
چند سال پیش بازی نكردن‌های تو، سیاوش اكبرپور و در برهه‌ای حسین كاظمی، جنجال بزرگی برای استقلال به وجود آورد.
نه، نه، نه، با تأكید هم می‌گویم نه. اصلاً ربطی به بازی كردن یا نكردن نداشت. هر وقت بازی كردم، خوب بودم، گل هم زدم، بازی هم نمی‌كردم، بی‌هیچ حرف و حدیثی روی نیمكت می‌نشستم. ماجرایی كه برای من، سیاوش اكبرپور و حسین كاظمی به وجود آمد، ربطی به مسائل فنی نداشت. در اصفهان به مصاف سپاهان رفته بودیم، بازی را باختیم. خودتان حاشیه‌ها و جنجال‌هایی كه بین سرمربی وقت سپاهان و مدیرعامل وقت استقلال وجود داشت را می‌دانید. ما قبل از بازی هتل را تحویل دادیم و به استادیوم رفتیم. بازی تمام شد، چون اتاق نداشتیم و فاصله زیادی تا زمان پروازمان وجود داشت، به لابی هتل رفتیم. اینقدر هتل شلوغ بود، هواداران آمده بودند، سپاهانی‌ها بودند، حسین هم مصدوم شده بود. یك تكه یخ نبود كه روی پاهایش بگذارد. ما سه نفر به منزل مهدی رحمتی رفتیم، حسین پاهایش را بست، بعد به فرودگاه رفتیم، مشكل خاصی نبود. خیلی از بچه‌های دیگر هم بیرون رفته بودند و تازه دیرتر راهی فرودگاه شدند. ما سوار هواپیما شدیم و برگشتیم. بعد گفتند سر تمرین نروید تا كمیته انضباطی استقلال تكلیف‌تان را مشخص كند. آقایان برای اینكه خودشان را توجیه كنند و باخت را به سمت مسائل دیگر ببرند، آن شوی تبلیغاتی را راه انداختند. من همان سال به امارات رفتم و با الامارات توانستم قهرمان جام حذفی این كشور شوم.
حالا به نظر می‌رسد فضای جدیدی را در استقلال تجربه كنی.
این فضایی كه از آن حرف می‌زنی، كاملاً درست است و اصلاً با آن فضای چند سال قبل قابل قیاس نیست. البته باید بگویم استقلال همیشه استقلال است و این آدم‌ها هستند كه می‌آیند و می‌روند.
استقلال در نیم‌فصل اول روزهای خوبی نداشت و ناكامی‌های زیادی را تجربه كرد.
درباره استقلال نیم‌فصل باید گفت این تیم موفق نبود. دلیل ناموفق بودن نیز می‌تواند گوناگون باشد. من برخی از بازی‌های آبی‌پوشان را تماشا كردم و واقعاً با بدشانسی‌های زیادی روبه‌رو شدند. استقلال از لحاظ نیروی انسانی مشكلی ندارد و به طور حتم در نیم‌فصل دوم می‌تواند با تقویت نقاط ضعف خود امتیازات از دست رفته را جبران كند. چیزی برای استقلال تمام نشده است و مطمئن باشید وقتی لیگ چهاردهم به پایان رسید، هواداران استقلال خوشحال‌ترین هواداران هستند.
این حرف تو یعنی قهرمانی استقلال، درست است؟
بله.
ولی از قهرمانی تیمی حرف می‌زنی كه پنجم جدول است و با صدر جدول 5 امتیاز فاصله دارد.
جوری می‌گویی 5 امتیاز انگار استقلال 50 امتیاز فاصله دارد. بابا این 5 امتیاز اختلافی نیست كه نشود جبران كرد. در این فوتبال چیزی نیست كه قابل جبران نباشد. خود من بازیكن تازه‌واردی نیستم. از این بالا و پایین‌های فوتبالی زیاد دیده‌ام. اینقدر بازی مانده است كه می‌توانیم صدرنشین شویم. وقتی در لیگ پنجم با استقلال قهرمان شدم، در برهه‌ای از زمان سوم و چهارم بودیم اما در پایان جام را بالای سر بردیم. قهرمانی استقلال در لیگ هشتم نیز نیازی به یادآوری ندارد. می‌توانم یك مثال دیگر نیز بزنم؛ با سپاهان اصفهان، شروعی افتضاح داشتیم، چند بازی را باختیم و مساوی كردیم. نمی‌بردیم اما بر رتبه اول نشستیم. نیم‌فصل دوم به اسم استقلال است، ذره‌ای تردید نداشته باشید.
خیلی مطمئن حرف می‌زنی.
برای اینكه از جنس فوتبالم. برای اینكه استقلال را می‌شناسم. برای اینكه با فوتبال ایران آشنا هستم و به خوبی می‌دانم فاصله تیم‌ها زیاد نیست. مدعیان بازی‌های زیادی را با هم دارند، امتیازات تقسیم می‌شود و اگر همان اهدافی را كه داریم و دنبالش هستیم، به دست بیاوریم، قهرمان می‌شویم. این حرف را كه به شما می‌زنم، فراموش نكنید. استقلال در كوتاه‌ترین زمان ممكن به صدر می‌رسد و دیگر آن را از دست نخواهد داد. اولین دیدار استقلال بعد از شروع مجدد بازی‌ها روبه‌روی سپاهان است، سپاهانی كه 33 امتیاز دارد ما میزبان این مسابقه هستیم و می‌دانیم با حمایت تماشاگران عزیزمان كه به استادیوم می‌آیند، پیروزی دور از ذهن نیست. بازی به بازی فاصله را كم می‌كنیم.
ولی به این راحتی كه حرف می‌زنی، نیست.
مگر من گفتم راحت است؟ این حرف را نزدم. برای تمام تیم‌ها كه رقیب استقلال در راه قهرمانی محسوب می‌شوند، احترام زیادی قائل هستم و قوی و شایسته هستند ولی من انگیزه و قدرت استقلال را می‌بینم. یكی، دو روز پیش بود برای چند نفر از بازیكنان مثال الامارات را زدم، الامارات به لیگ دسته دوم سقوط كرده بود. به فینال جام حذفی رسیده بودیم، خیلی‌ها پیش‌بینی می‌كردند در فینال می‌بازیم و دوم می‌شویم اما سرمربی جدید الامارات آمد و همه بچه‌ها را جمع كرد و گفت: می‌توانیم و چون می‌توانیم، باید قهرمان شویم. مگر شماها چه چیزی كمتر دارید؟! این اتفاق هم افتاد و توانستیم الامارات را برای اولین بار در تاریخش به مقام قهرمانی برسانیم. حالا آن تیم الامارات بود و ما درباره استقلال حرف می‌زنیم كه پرافتخارترین تیم ایرانی در قاره كهن محسوب می‌شود. بنویس من با استقلال قهرمان لیگ چهاردهم می‌شوم.
فكر می‌كنی خط حمله استقلال با چه نفراتی شكل بگیرد؟
این را از مربیان استقلال بپرسید.
رضا عنایتی، آرش برهانی، سجاد شهباززاده و قاضی كه احتمال جدایی‌اش وجود دارد.
فرقی نمی‌كند، آرش یكی از بهترین مهاجمان ایران است كه بیشترین گل را در تاریخ استقلال به ثمر رسانده است. شهباززاده در نیم‌فصل اول برای استقلال عالی بوده و 9 گل به ثمر رسانده است. قاضی نیز هر وقت آماده بوده، عالی كار كرده است. هركدام از بازیكنان كه به زمین بروند، فرقی نمی‌كند چون هدف مشترك داریم.
هنوز به آقای گلی فكر می‌كنی؟
اگر بگویم به آقای گلی فكر نمی‌كنم، دروغ بزرگی گفته‌ام. منِ عنایتی همیشه به این عنوان فكر می‌كنم ولی هیچ‌وقت باعث نشده است به خاطر آقای گلی خودخواه باشم و منافع فردی را به منافع تیم ترجیح بدهم. من بیشتر از اینكه به آقای گلی فكر كنم، دنبال آن هستم كه بازیكن مؤثری باشم. آقای گل‌هایم را شمرده‌ام، سه بار تا حالا به این مهم رسیده‌ام. (با خنده) به قول معروف می‌توانم بگویم در آقای گلی، هت‌تریك كرده‌ام.
مثل اینكه قرار است شماره 80 را بپوشی.
آره، این شماره را به دو دلیل انتخاب كرده‌ام؛ اول اینكه در الامارات برایم خوش‌یمن بود و دوم اینكه معین، پسرم گفت بابا 80 را بپوش. این شماره می‌تواند شانس خوبی برایم به وجود آورد.
سؤال آخر؛ در رختكن استقلال دنبال كمد آندو می‌گشتی؟
وقتی رفتم رختكن، به بچه‌ها گفتم كمد آندو كجاست؟ فكر می‌كردم استوك یا لباس داخل آن باشد ولی هیچ چیزی نبود. آندو چند سال پیش خسیس نبود اما جدیداً مثل این كه خسیس شده است.
رضا عنایتی كه به همراه وحید طالب‌لو به خبرورزشی آمد، مدام به او می‌خندید و سربه‌سرش می‌گذاشت. این دو از سال‌های دور رابطه خوبی با یكدیگر داشتند و البته دارند.عنایتی درباره وحید حرف‌های جالبی زد: او در استقلال رشد كرد و مهر استقلال به پیشانی‌اش خورده است. من و او طاقت دوری نداشتیم و باید به خانه‌مان برمی‌گشتیم. وحید و فروزان می‌توانند دروازه استقلال را بیمه كنند البته من امیدوارم خاطرات خوبم با طالب‌لو دوباره تكرار شود.
