کدام پیامبران قرار است امام زمان (عج) را یاری دهند؟

سازمان امام زمان متشکل است از فرشتگان و اجنه، اصحاب و یاران حضرت (عج)

 

حذیفة بن یمان گوید:رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله فرمود:«وقتی که عیسی بن مریم فرود آید و به مهدی علیه السّلام وارد می شود،گوئی از موی سرش آب می چکد(یعنی موی سر او می درخشد،گوئی که آن را روغن آلود کرده اند یا آن که با آب شسته اند) امام رو به او کرده و می گوید:پیش آی و با مردم نماز بگزار،عیسی بن مریم گوید:نماز برای تو به پا شده است،پس عیسی پشت سر مردی از فرزندان من نماز گزارد وقتی که خوانده شد،عیسی برمی خیزد تا در«مقام»می نشیند و با وی بیعت نماید.»

از برخی روایات استفاده می شود که حضرت عیسی علیه السلام بعد از فرود آمدن از آسمان، به شریعت اسلام عمل می کند نه به شریعت خود.

اللَّهُمَّ وَ لا تَسْلُبْنَا الْیقِینَ لِطُولِ الْأَمَدِ فِی غَیبَتِهِ وَ انْقِطَاعِ خَبَرِهِ عَنَّا وَ لا تُنْسِنَا ذِکرَهُ وَ انْتِظَارَهُ وَ الْإِیمَانَ بِهِ وَ قُوَّةَ الْیقِینِ فِی ظُهُورِهِ وَ الدُّعَاءَ لَهُ وَ الصَّلاةَ عَلَیهِ حَتَّی لا یقَنِّطَنَا طُولُ غَیبَتِهِ مِنْ قِیامِهِ وَ یکونَ یقِینُنَا فِی ذَلِک کیقِینِنَا فِی قِیامِ رَسُولِک صَلَوَاتُک عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ مَا جَاءَ بِهِ مِنْ وَحْیک وَ تَنْزِیلِک فَقَوِّ قُلُوبَنَا عَلَی الْإِیمَانِ بِهِ حَتَّی تَسْلُک بِنَا عَلَی یدَیهِ مِنْهَاجَ الْهُدَی وَ الْمَحَجَّةَ الْعُظْمَی وَ الطَّرِیقَةَ الْوُسْطَی وَ قَوِّنَا عَلَی طَاعَتِهِ وَ ثَبِّتْنَا عَلَی مُتَابَعَتِهِ وَ اجْعَلْنَا فِی حِزْبِهِ وَ أَعْوَانِهِ وَ أَنْصَارِهِ وَ الرَّاضِینَ بِفِعْلِهِ وَ لا تَسْلُبْنَا ذَلِک فِی حَیاتِنَا وَ لا عِنْدَ وَفَاتِنَا حَتَّی تَتَوَفَّانَا وَ نَحْنُ عَلَی ذَلِک لا شَاکینَ وَ لا نَاکثِینَ وَ لا مُرْتَابِینَ وَ لا مُکذِّبِینَ.[1]

سازمان امام مهدی (عج)
سازمان آن حضرت متشکل است از فرشتگان و اجنه، اصحاب و یاران حضرت (عج)

یاران امام عصر - ارواحنا له الفداء - به چند گروه تقسیم می شوند:

۱-یارانی که حضرت مهدی علیه السلام نهضت خود را با آنان آغاز می کند.

۲-یارانی که به برکت مقدم بقیه اللَّه - ارواحنا فداه - از قبرها برمی خیزند

۳-یارانی که همراه حضرت عیسی علیه السلام از آسمان فرود می آیند.[2]

بسیاری از روایات شیعه و سنی تصریح کرده اند که حضرت عیسی علیه السلام رجعت خواهد کرد. حضرت عیسی علیه السلام پس از آنکه به آسمان عروج کرد، در همان جا به سر برد، و تا ظهور امام زمان علیه السلام در آنجاست. وی همراه هشتصد مرد و چهارصد زن به زمین خواهد آمد.[3]

ابو سعید خدری نقل کرده است رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله فرمود:«از ما است آن کس که عیسی بن مریم پشت سر او نماز می خواند.»[4]

چگونگی فرود آمدن عیسی مسیح علیه السلام
حذیفة بن یمان گوید:رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله فرمود:«وقتی که عیسی بن مریم فرود آید و به مهدی علیه السّلام وارد می شود،گوئی از موی سرش آب می چکد(یعنی موی سر او می درخشد،گوئی که آن را روغن آلود کرده اند یا آن که با آب شسته اند) امام رو به او کرده و می گوید:پیش آی و با مردم نماز بگزار،عیسی بن مریم گوید:نماز برای تو به پا شده است،پس عیسی پشت سر مردی از فرزندان من نماز گزارد وقتی که خوانده شد،عیسی برمی خیزد تا در«مقام»می نشیند و با وی بیعت نماید.»[5]

امیر آزادگان علی علیه السّلام در داستان جلاد می فرماید:«مهدی علیه السّلام داخل بیت المقدس شده به عنوان امام جماعت بر مردم نماز می گزارد.وقتی روز جمعه فرارسد و نماز اقامه شود،عیسی علیه السّلام با دو جامۀ درخشان قرمز فرود می آید،گوئی که از سر او روغن می چکد،موهای سر او صاف،چهره اش زیبا و شبیه ترین خلق خدا به پدرتان ابراهیم خلیل الرّحمان است،مهدی،عیسی را می بیند و به عیسی گوید:ای فرزند بتول با مردم نمازگزار.

عیسی گوید: نماز برای تو به پا شده است.

پس مهدی علیه السّلام پیش آمده با مردم نماز می گزارد و عیسی در پشت سر او نماز خوانده و با او بیعت نماید.»[6]

وظایف حضرت عیسی علیه السلام بعد از نزول از آسمان
حضرت عیسی علیه السلام یکی از بزرگ ترین یاران امام مهدی علیه السلام است که از طرف خداوند به عنوان وزیر دست راست حضرت مهدی علیه السلام رجعت خواهد کرد.[7]

ابوهریره در حدیثی از رسول خداصلی الله علیه وآله نقل می کند که فرمود: «... او از آسمان فرود می آید... با مردم به جهت دعوت به اسلام جنگ خواهد کرد، صلیب را خرد کرده و خوک را می کشد و جزیه وضع می کند. خداوند در عصر او همه ملت ها به جز اسلام را نابود می گرداند و مسیح دجال را نیز به هلاکت می رساند. در روی زمین چهل سال درنگ می کند و بعد از وفات، مسلمانان بر او نماز می گزارند».[8]

ممکن است که مقصود از کشتن خوک، کنایه از تحریم خوردن آن بر مسیحیان آن عصر باشد. و مقصود از وضع جزیه، کنایه از ابطال جمیع ادیان است.[9]  

در فرهنگ «مهدویّت» یکی از موضوعات مهم و مورد توجّه، مسأله «وقت ظهور» است

 
شریعت عیسی علیه السلام بعد از نزول
از برخی روایات استفاده می شود که حضرت عیسی علیه السلام بعد از فرود آمدن از آسمان، به شریعت اسلام عمل می کند نه به شریعت خود.

سمره از رسول خداصلی الله علیه وآله نقل کرده که فرمود: «عیسی بن مریم در حالی که تصدیق کننده به محمّدصلی الله علیه وآله و بر ملت او است نزول می کند، آن گاه دجال را به قتل می رساند...»[10]

ابن حبّان در صحیح خود از ابوهریره نقل کرده که گفت: از رسول خداصلی الله علیه وآله شنیدم که می فرمود: «... و هنگامی که سر از رکوع برمی دارد «سمع اللَّه لمن حمده» می گوید...»

عبداللَّه بن عمر از رسول خداصلی الله علیه وآله نقل کرده که فرمود: «عیسی بن مریم به زمین فرود می آید و ازدواج می کند و فرزنددار می شود»[11]

حکمت فرود آمدن حضرت عیسی علیه السلام
شاید حکمت فرود آمدن آن حضرت در قیام امام مهدی علیه السلام تقویت حرکت جهانی آن حـضـرت و اعـتـراف و تـصـدیق به حقانیت آن وجود گرانمایه و امامت اوست، بویژه که حـضـرت عیسی به امام مهدی علیه السلام اقتدا می کند و به امامت او نماز می گذارد و امامت جهانی و آسمانی او را تصدیق و تاءیید می کند.

این انسان والا و بزرگ از دیگر انسانها، به جهاتی ممتاز است:

۱ـ نخست اینکه او پیامبری از پیامبران بزرگ الهی است.

۲ـ او صـاحـب شـریـعـت و کـتـاب آسـمانی است، گرچه دست تحریف و خیانت پس از او به شریعت و مکتب او دراز شده و آن را با بافته های جاه طلبانه و... آمیخته است.

۳ـ او را خدای جهان آفرین بدون پدر و تنها از مادری پاک و پاکیزه و به عنوان نشانه به دنیا آورده است.

۴ـ امت او اینک در سراسر جهان از هزار میلیون نفر می گذرد که در میان آنان از همه قشرها و طـبـقات، از انسانهای عادی گرفته تا شاهان، رؤ سای جمهور و دیگر چهره های مشهور هستند و قدرت بزرگ و وزنه سنگینی را می سازند.

۵ـ مـیـلیونها تمثال از آن حضرت و بنام او در معابد و کلیساها، مدارس، خانه ها و... نصب شده و بر سینه پیروانش آویخته است.

۶ـ عـلاوه بر آنچه رفت، عقاید انحرافی و شرک آلودی را نیز که برخی مسیحیان بدان دچـار گـشـتـه و بـر اسـاس آن او را «پسر خدا» یا «خدا»می پندارند، نیز باید در نـظـر گـرفـت کـه ذات اقـدس ربـوبـی از گـفـتـار باطل و بی اساس کافران و مشرکان، منزه است.

بـا دقـت بـه هـمـه ایـن روش، روشـن اسـت کـه عـیـسـی بن مریم علیه السلام نزد مسیحیان مـقـدسـتـریـن مـوجـود اسـت و طـبیعی است که دیگر مکتبها و ادیان نیز در برابر شخصیت آن حـضـرت، سـر تـعظیم فرود می آورند و مسلمانان نیز به پیروی از قرآن کریم او را آن گـونـه که هست، بنده وارسته و شایسته خدا و پیامبر بزرگ او می شمارند و همانگونه کـه قـرآن بـارهـا او را بـه پـاکـی و طـهـارت و قـداسـت و احـتـرام یـاد مـی کـنـد، او را تجلیل می کند، و به نظر می رسد به خاطر اهمیت این موضوع و شکوه و شخصیت والای آن حـضرت است که او به اراده خدا و برای تقویت حرکت جهانی و نجات بخش امام مهدی علیه السلام در عصر ظهور و قیام آن حضرت از آسمان فرود می آید.

و نیز بخاطر اهمیت بسیار موضوع است که روایات بسیاری در این مورد از پیامبر و خاندان وحی و رسالت علیهم السلام رسیده و در آن به فرود آمدن عیسی علیه السلام و اقتدای او بـه امـام مـهـدی عـلیـه السـلام و تصدیق و تاءیید آن اصلاحگر بزرگ عصرها و نسلها تصریح شده است.[12]

پیامبران دیگری که در ظهور امام (عج) رجعت خواهند نمود
در روایات، از چند پیامبر نام برده شده است که رجعت خواهند کرد، آنان عبارتند از:

الیاس پیامبرعلیه السلام
دومین پیامبری که همراه مهدی آل محمّدعلیهم السلام خواهد بود، حضرت الیاس علیه السلام است که گفته می شود وی جدّ حضرت نوح است. برخی گفته اند: والیسع را جانشین خود در بنی اسرائیل کرده است و خدا او را به آسمان بالا برده است. همه ساله در روز عرفه، او و خضرعلیهما السلام در صحرای عرفات حضور پیدا می کنند و در کنار یکدیگر می باشند.[13]

از گفتگوی امام صادق علیه السلام با الیاس علیه السلام در کنار کعبه، معلوم می شود که وی از جمله پیامبرانی است که همراه مهدی علیه السلام خواهد بود، چون او در ضمن گفتگو شمشیر خود را به امام نشان داد، سپس نقاب از چهره کنار زد و اظهار داشت: من الیاس علیه السلام هستم.[14]

در برخی روایات از بازگشت دانیال علیه السلام و یونس علیه السلام هم صحبت شده است.[15]

==========================
پی نوشت ها
[1] فرازی از دعای زمان غیبت، مفاتیح الجنان
[2] بامداد بشریت محمد جواد طبسی،بخش ۸، پ۴۲
[3] همان به نقل از فردوس الاخبار، ج ۵، ص ۵۱۵
[4] عقد الدّرر، باب ۱۰ ص ۲۳۰
[5] سیمای جهان در عصر امام زمان (عج) ج۲ ص۱۰۰ به نقل از عقد الدّرر:باب ۱۰ ص ۲۳۰
[6] همان،بدون ذکر منبع!
[7] بامداد بشریت، پ۳۷ به نقل از فردوس الاخبار، ج ۱، ص ۵۳۰
[8] هنگامه ظهور ص ۳۱ به نقل از سنن ابی داوود، ج ۲، ص ۳۱۹، ح ۴۳۲۴؛ کنزالعمال، ج ۱۴، ص ۳۳۳، ح ۳۸۸۴۳
[9] المسیح المنتظر و نهایة العالم، ص ۲۴۰
[10] هنگامه ظهور ص۳۱ به نقل از مسند احمد، ج ۵، ص ۱۳؛ المعجم الکبیر، ج ۷، ص ۲۲۱
[11] همان به نقل از صحیح ابن حبّان، ج ۵، ص ۲۲۳
[12] امام مهدی (عج) از ولادت تا بعدازظهور، علامه قزوینی صص۶۸۱-۶۸۰
[13] بامدادبشریت پ۳۷ به نقل از مجمع البحرین، ص ۳۱۶
[14] کافی، ج ۱، ص ۲۴۲
[15] بامدادبشریت پ۳۷

 

منبع:hawzah.net

ویدیو مرتبط :
یاری امام زمان (عج)

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

بیانیه آیت الله هاشمی؛ نگذاریم یادگاران امام را به گناهی نكرده مورد جفا قرار دهند

بیانیه آیت‌الله هاشمی رفسنجانی به مناسبت سالگرد ارتحال امام خمینی(ره)

آیت‌الله هاشمی رفسنجانی به مناسبت سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی(ره) بیانیه‌ای منتشر كرد.

متن بیانیه به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

14 خرداد، در تقویم رسمی ایران و برای مردم، یادآور طنین بغض‌آلود صدایی است كه در غم‌انگیزترین صبح تاریخ این سرزمین، گفت: «روح خدا به ملكوت اعلا پیوست»

سالروز آغاز غمی به وسعت دل‌های همه ایرانیان و پایان استشمام جهان اسلام از گُل وجود شخصیتی است كه در سنّ 81 سالگی، جوان‌ترین نهضت مردمی را به بار نشاند و پس از 11 سال رهبری پیامبرگونه، در وصیت‌‌نامه‌اش گفت: «با دلی آرام و قلبی مطمئن و روحی شاد و ضمیری امیدوار به فضل خدا از خدمت خواهران و برادران مرخص و به سوی جایگاه ابدی سفر می‌كنم و از خدای رحمان و رحیم می‌خواهم كه عذرم را در كوتاهی خدمت و قصور و تقصیر بپذیرد.»

مردی كه پس از شهادت پدر در راه مبارزه با زیاده‌خواهان و در دفاع از رعیت مظلوم، كودكی را در دامان مادر و نوجوانی را در مشاهده میدانی اتفاقات روزگار، مخصوصاً مشروطه گذراند و با علم به تأثیر افراط و تفریط در انحراف مسیر نهضت‌های مردمی، غمی سنگین در سینه داشت و می‌فرمود: «یقیناً روحانیون مجاهد از نفوذ، بیشتر زخم برداشتند.

گمان نكنید كه تهمت وابستگی و افترای بی‌دینی را تنها اغیار به روحانیت زده است، هرگز. ضربات روحانیت ناآگاه و آگاه وابسته، به مراتب كاری‌تر از اغیار بوده و هست... خون دلی كه پدر پیرتان از این دسته متحجر خورده است هرگز از فشارها و سختی‌های دیگران نخورده است.» (صحیفه امام، جلد 21، صفحات 273 تا 293)

در جوانی از حجره‌های حوزه علمیه و در اوج شهرتِ محبوبیت و مرجعیت، بیرق مبارزه با بی‌عدالتی‌های اقتصادی و سیاسی رژیم پهلوی و تغافل و تجاهل فرهنگی و اجتماعی «ولایتیون» آن روزگار را برافراشت كه هر ندای عدالت‌خواهی و مبارزه با ستم را پرچم ضلالت در زمانه غیبت می‌دانستند.

تابش حضورش در زمستانی‌ترین فصل ایران اسلامی، تاریخ منجمد شده این سرزمین در 2500 سال استبداد و قرن‌ها استعمار را به همراه دل‌های مردم چنان گرم كرد كه در كوتاه‌ترین زمان ممكن، آیین‌نامه باغ بهاری را در میثاق ملی قانون اساسی نوشت تا سرنوشت مردم در بی‌سابقه‌ترین حضور در انتخابات و بالاترین درصد تأیید «جمهوری اسلامی» به دست آنان بیفتد.

مردی بزرگ از سلاله خوبان كه كرامت انتسابی، شرافت اكتسابی، شجاعت آسمانی، صراحت بیانی و صداقت عرفانی را در مكتب جعفری آموخته بود كه چگونه در چشم مردم، به دور از زهدفروشی، برای آبادانی دنیای آنها، حریر ملاطفت بپوشد و دور از چشم مردم، برای آبادانی آخرت خویش، صوف ریاضت بر تن كند.

در پاسخ به ابراز ارادت پاك و بی‌آلایش مردم، دست مهربانی از حسینیه جماران تكان می‌داد و در مواجهه با متملّقان ظاهرفریب، صلابت كلام مولای خویش، علی علیه‌السلام را بر زبان می‌آورد كه «اَنَا دُونَ ما تَقُولُ، وَ فَوقَ ما فی نَفسِ، از آنچه بر زبان داری پایین‌تر و از آنچه در دل داری بالاترم»

در عالم سیاست به درس هیچ یك از مكاتب دنیا نرفته بود، اما در مسئله آموزی به سردمداران دو بلوك شرق و غرب آن روز جهان، نگارگری می‌كرد و در فراز و فرودهای روزگار كه سیاسی كاری‌ها، 15 سال انزوای غربت را بر او تحمیل كرده بود، با تأسی به 25 سال خانه نشینی منتخب آسمانی غدیر، آن خطبه عبرت‌آموز نهج‌البلاغه را می‌خواند كه: «اللهُمَّ اِنَّ تَعلَمُ اَنّهُ لَم یَكُنِ الَّذِی كَانَ مَنّا مُنافََسهً فِی سُلطانٍ، وَ لا التِماسَ شَیءٍ مِن فُضُولِ الحُطامِ، وَلكِن لِنَرُدَّ المَعالِمَ مَن دینِكَ، وَ نُظهِرَ الاصلاحَ فِی بِلادِكَ. فَیَأمَنَ المَظلُومُونَ مِن عِبادِكَ، وَ تُقامَ المُعَطَّلَهُ مِن حُدُودِكَ؛ خدایا تو می‌‌دانی كه آنچه ما انجام دادیم برای به دست آوردن قدرت و سلطنت و جمع‌آوری اموال بی‌ارزش دنیا نبود، بلكه برای آن بود كه نشانه‌های دین تو را باز نماییم و در سرزمین‌های تو اصلاح را نمایان سازیم تا بندگان مظلوم تو امنیت یابند و حدود تعطیل شده‌ات برپا گردد.»

خانواده و خاندانش را چنان در جهاد فی‌سبیل‌الله تربیت كرده بود كه زمانی با شهادت حاج آقا مصطفی و زمانی با شهامت حاج احمد آقا، روابط عاطفی پدر و فرزندی را با مفاهیم متعالی اسلام پیوند زد و نگذاشت فرزندانش شیرینی تملّق و چاپلوسی را بر تلخی سخنان حق و حقیقت ترجیح دهند.

فرودش در بهمن 57 بر دل‌ها بود و پس از 10 سال رهبری بی‌بدیل، مهاجرت آسمانی‌اش بر دست‌های عزادار مردمی بود كه برای آمدنش اشك شوق می‌ریختند و برای رفتنش سوگمندانه به سر و سینه می‌زدند.

مردی كه آیینه خیالش در شنیدن انتقاد، هرگز آلوده به زنگار كینه نمی‌شد و تملّق چاپلوسان او را غرّه نمی‌كرد و باران لطافت طبعش به آبیاری مزارع گروه‌ها و جناح‌های سیاسی منحصر نمی‌شد و همیشه چون پدری مهربان، برای همه به طور یكسان «بشیراً و نذیرا» بوده است.

جان كلام را یادگارش حاج احمد آقا خمینی گفته بود كه: «[امام] خمینی(ره) را نیازی به وصف ما نیست كه همه وجودش «انقطاع الی الله» بود و در میدان عرفان عملی و مجاهده با نفس، دنیا و جاذبه های دنیایی را پیش از آنكه بشناسیمش، به اهلش وانهاده بود...

آری دچار روزمرگی شدن و از ادامه راه در میان آن باز ایستادن، تحت تأثیر وسوسه خناسان قرار گرفتن، ناامید و مأیوس شدن، اهداف و آرمان‌ها و رنج‌هایی كه برای تحقق آنها كشیده شده، فراموش كردن و از مسیر، منحرف گشتن و به گذشته‌های شوم بازگشتن، واقعیت تلخی است كه احتمال وقوع آن به عنوان یك خطر جدّی، فراروی تمامی انقلاب‌ها و نهضت‌ها وجود داشته و دارد، چه رسد به آنكه نسبت به سختی‌های راه پیموده و بهای سنگینی كه برای رسیدن به وضعیت موجود پرداخت شده است، ناآگاه و ناآشنا باشیم.»

اینك 24 سال پس از آن واقعه عظیم، ماییم و آرمان‌هایی كه آن بزرگوار برای ملت‌ها و امت‌ها ترسیم كرده بود.

هرچند هر روز كه از عمر زمینی‌مان می‌گذرد، خلاء وجودی آن پیر فرزانه را بیشتر حس می‌كنیم، اما وظیفه ماست كه نگذاریم گذشت زمان و تلاش خزنده مخالفان آن عزیز، غبار فراموشی و انحراف بر آیینه افكارش بنشاند. وظیفه ماست كه نگذاریم یادگارانش را به گناهی نكرده و گفتاری كه در محكمه‌ی بعضی‌ها، جرم آشكار است، مورد جفا قرار دهند و با كلماتی بنوازند كه تكرار گفتار بعضی‌های دیگر با حضرت فاطمه(س) در سالهای پس از رحلت پیامبر(ص) در مدینه است و شبیه رفتاری است كه با پشت كردن به آیه صریحة: «قُل لاّ أَسأَلُكُمْ عَلَیْهِ اَجْراً اِلاّ الْمَوَدَّهَ فِی الْقَرْبَی» با دو سبط نازپروده پیامبر و ذریّه مقدسش شد، گرچه این جمله فقط تشبیه است و نه تساوی.

سخنم با مردم و بیت شریف امام به عنوان كسی كه سالها از انفاس قدسیه‌اش، سعادت كسب فیض داشت، این است كه به نشر آثار آن زعیم عالی‌قدر و ثبت آنها در تاریخ بكوشید و در این راه ثابت قدم بمانید كه اگر در این راه كوتاهی كنیم، دیوارهای فاصله جامعه با امام هر روز بلندتر و بلندتر می‌شود.

سالگرد رحلتشان كه در اتفاقی اعجازگونه همزمان با سالگرد اولین قیام رسمی مردم در پانزدهم خرداد سال 42 شده، فرصت مغتنمی است تا یك بار دیگر گفتار و رفتارش را مرور كنیم تا نگذاریم اسرائیلیات، تفسیر و تأویل سخنانش برای انحراف از اهداف راستین مبارزه و انقلاب اسلامی باشند.

اكبر هاشمی رفسنجانی

رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام

ایلنا