چه كسانی در قیامت بیشترین حسرت را می خورند؟

 آیا گناهکاران گمان نمی کنند که در روز جزا برانگیخته خواهند شد.

 

انسان ها به خاطر عوامل متعددی از جمله عدم برنامه ریزی های مناسب برای آینده خود و همچنین عدم وجود نظم در برنامه های خود در مراحل مختلف زندگی با حسرت های بسیار زیادی دست و پنجه نرم می كنند، حسرت هایی كه برخی از آنها قابل جبران است و برخی دیگر برای همیشه به عنوان یك غم بزرگ در وجود آدمی جا خوش می كند و هر گز از قلب و فكر انسان بیرون نمی رود.

حسرت هایی چون حسرت احترام و تكریم پدر و مادری كه دیگر در میان ما نیستند و یا حسرت و اندوهی كه بعد از یك امتحان سخت به سراغ ما می آید كه چرا از قبل آمادگی های لازم را كسب نكردم و اكنون با شكستی بزرگ مواجه شدم. و یا حسرت بیداری در دل شب و راز و نیاز با خداوند كه روزی به سراغ آدمی می آید چنانچه مولوی می گوید:

جمله شب می رسد از حق خطاب
خیز غنیمت شمر ای بی‌نوا
ور نه پس مرگ تو حسرت خوری
چونک شود جان تو از تن جدا
 

در آیات الهی به برخی از حسرت هایی كه افراد با آنها در دنیا و یا آخرت دست و پنجه نرم می كنند اشاره شده است كه از جمله آنها:

1) حسرت داشتن همنشین خوب در دنیا:
(اى واى، كاش فلانى را دوست [خود] نگرفته بودم.) (الفرقان: 28)

دوست در زندگی انسان تأثیر بسیاری داشته و نقش مهمی را بازی می کند به همین دلیل اسلام تأکید فراوانی روی شناخت دوست و همنشین دارد.

امام صادق(علیه السلام) می فرماید: سه چیز از نشانه های مۆمن است: 1-توحید و علم به خدا 2-علم او به کسانی که آنها را دوست دارد 3-علم او به کسانی که با آنها دشمن است.

ما در این قسمت، به خصوصیات همنشین خوب و بد، اشاره خواهیم نمود و افرادی را که همنشینی با آنها از نظر اسلام مذموم است، متذکر خواهیم شد.

همنشین خوب چه کسی است؟
درباره همنشین خوب، پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) معیارهایی را معرفی می فرماید:

ایشان در پاسخ به این سۆال که همنشین خوب کیست؟ معیارهای زیر را بیان می دارند:

1. دیدارش شما را به یاد خدا بیندازد.
یعنی دوست خوب کسی است که شما با دیدن او، خدا را به یاد آرید؛ یعنی این که رنگ خدایی داشته باشد.

خدا به پیامبرش چنین می فرماید:

«ولا تطرد الذین یدعون ربهم بالغداوه والعشی یریدون وجهه»
یعنی: از دور خدا پراکنده مکن (ترک معاشرت مکن) با کسانی که به هر صبح و شام، خدا را خالصانه عبادت می کنند.

و در مقابل می فرماید: «واصبر نفسک مع الذین یدعون ربهم بالغداوة و العشی یریدون وجهه» یعنی: با کسانی باش که هر صبحگاه و شامگاه، خدا را خالصانه عبادت می کنند.

معاشرت با افرادی که انسان با دیدن آنها یاد خدا می افتد، مایه پیرایش انسان از زشتی ها است. چون انسان در مقابل چنین افرادی، اجازه گناه و معصیت به خود نمی دهد.

2. گفتارش بر علم شما بیافزاید.
معاشرت با عالم، از معاشرت های بسیار ممدوح، و مورد تأکید اسلام است. معاشرت با عالم، در درجه اول، انسان را از ضررهایی که همنشینی با نادان دربر دارد، مصون می دارد و علاوه بر این، مایه آشنایی انسان با علم و ادب است.

امام علی(علیه السلام) در نامه ای به مالک اشتر می نویسد: با دانشمندان زیاد به گفتگو بنشین و با اندیشمندان بسیار به بحث بپرداز.

و امام موسی بن جعفر(علیه السلام) به نقل از پیامبر(صلی الله علیه و آله) می فرماید: از علما سۆال کن، با حکما آمد و شد داشته باش و با فقرا مجالست نما.

3. عملش، آخرت را به یاد شما آرد.
سومین معیاری که در حدیث پیامبر(صلی الله علیه و آله) آمده، این است که، می باید با کسی همنشین شد که به واسطه ترس از دوزخ و قیامت، خود را به گناه نمی آلاید؛ و همین امر باعث می شود که انسان با دیدن او و ترسی که از قیامت در وجودش می باشد به یاد آخرت و قیامت افتد. یاد قیامت مهمترین عاملی است که انسان را از گناه باز می دارد.  

 خداوند در قرآن مجید می فرماید:
آیا (گناهکاران) گمان نمی کنند که در روز جزا برانگیخته خواهند شد. (مطفّفین، 4 و 5)

دقت در این آیه شریفه به ما می فهماند که اگر انسان احتمال هم بدهد که قیامتی هست و در حد احتمال به یاد قیامت باشد، دست به گناه نمی زند.

 

خداوند درباره پیامبران خود می فرماید:
ما آنان را با موهبت ویژه‏اى كه یادآورى آن سراى بود خالص گردانیدیم (ص، 46)

اگر انسان دوستی را انتخاب نماید که با دیدنش به یاد آخرت افتاده و گناه ننماید، دوست کاملی را اختیار کرده است و از مسیر انسانی منحرف نخواهد شد.

از آنچه گذشت می توان علاوه بر خصوصیات دوست خوب، به آداب دوستی هم رسید، یعنی دوستی می باید بر سه محور: علم، یاد خدا و یاد قیامت استوار باشد.

 یاد قیامت مهمترین عاملی است که انسان را از گناه باز می دارد.

 

 2)حسرت پیروی از پیامبر اكرم:
و روزى است كه ستمكار دست هاى خود را مى ‏گَزد [و] مى ‏گوید: «اى كاش با پیامبر راهى برمى ‏گرفتم.( الفرقان : 27)

3)حسرت كافران در پیروزی بر مومنان كه هرگز به آن دست پیدا نمی كنند:
(بى‏گمان، كسانى كه كفر ورزیدند، اموال خود را خرج مى‏ كنند تا [مردم را] از راه خدا بازدارند. پس به زودى [همه‏] آن را خرج مى‏ كنند، و آنگاه حسرتى بر آنان خواهد گشت؛ سپس مغلوب مى‏ شوند. و كسانى كه كفر ورزیدند، به سوى دوزخ گرد آورده خواهند شد.)( الأنفال : 36)

4)حسرت كوتاهی از انجام دستورات خداوند:
(تا آنكه [مبادا] كسى بگوید: «دریغا بر آنچه در حضور خدا كوتاهى ورزیدم؛ بى‏تردید من از ریشخند كنندگان بودم.)( الزمر: 56)

به همین جهت است كه خداوند متعال در آیه 39 از سوره مریم به همه مردم  نسبت به روز حسرت هشدار داده است و فرموده است:

(و آنان را از روز حسرت بیم ده، آنگاه كه داورى انجام گیرد، و حال آنكه آنها [اكنون‏] در غفلتند و سرِ ایمان آوردن ندارند.) (مریم : 39)

اما در این میان و با وجود اینكه افراد فراوانی در قیامت غرق در حسرت و اندوه نسبت به گذشته خودشان هستند، حسرت عده ای زبانزد عام و خاص است، حسرتی كه سراسر وجود آنان را فرا گرفته است و با حسرت های دیگر به هیچ وجه قابل مقایسه نخواهد بود كه از جمله این افراد دو گروه هستند كه به آنها اشاره می شود:

1)كسی كه آخرت خود را برای دنیای دیگران بفروشد:
رسول الله صلی الله علیه و آله: پشیمان تر از همه مردم در روز قیامت، مردى است که آخرت خود را به دنیاى دیگرى فروخته است. (کنز العمال، ج 3، ص 510)

2)كسی از عدالت بگوید و خود عدالت را رعایت نكند:
امام صادق علیه السلام: پشیمان ترین شخص در روز قیامت، کسى است که براى مردم از عدالت سخن بگوید، اما خودش به دیگران عدالت روا ندارد. (وسائل الشیعه، ج1، ص 295)

3)كسی كه مالی را به ناروا فراهم كرده است:
امام علی علیه السلام فرمود: روز قیامت بزرگترین افسوس،ُ افسوس مردی است که مالی را به ناروا گردآورده به دوزخ رود و آن مال را برای کسی به ارث گذارد که در طاعت خداوند سبحان خرجش نموده به بهشت رود. (نهج البلاغه حکمت 429)

به امید اینكه سبك و برنامه زندگی خود را به شیوه ای مدیریت كنیم كه هیچ گاه گرفتار حسرت و اندوه در زندگی نشویم و همیشه سربلند و پیروز باشیم.

 منبع:tebyan.net

ویدیو مرتبط :
استاد دانشمند : روز قیامت همه حسرت می خورند

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

چه كسانی از اجرای هدفمندی بیشترین سود را بردند؟

 

 

بیش از 16 ماه از اجرای فاز اول قانون هدفمندی یارانه‌ها گذشت؛ طرحی كه همگان اذعان داشتند از اهداف اصلی آن برقراری عدالت و كاهش فاصله بین طبقات مختلف جامعه است. حال قابل بررسی است كه با شرایط و روند به‌وجود آمده چه كسانی از اجرای این قانون بیشترین سود را كسب كردند و بیشترین تاثیر اجرای این طرح عظیم بر روی چه بخشی از اقشار جامعه بوده است؟

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) در آستانه اجرای طرح، دولت اقدام به جمع‌آوری اطلاعات اقتصادی خانوارها كرد تا از طریق خوشه بندی دریافت یارانه را برای طبقات مختلف تعیین كند اما در نهایت مجبور شد برای پرداخت یارانه از این اطلاعات استفاده نكرد و در فاز اول به كلیه افرادی كه شماره حساب خود را اعلام كرده بودند، یارانه پرداخت كرد.

البته در این‌باره دكتر حسین باهر –اقتصاددان- با اشاره به اینكه امكان تفكیك و شناسایی اقشار مرفه وجود نداشت و دولت به ناچار یارانه‌ها را به كلیه افراد پرداخت می‌كرد، تصریح كرد: جمع‌آوری اطلاعات اقتصادی خانوارها و خوشه‌بندی اقشار جامعه یكی از راهكارهایی بود كه دولت در بدو اجرای قانون هدفمندی‌ یارانه‌ها به كار گرفت اما در عمل اجرای آن بسیار مشكل بود. بنابراین دولت تصمیم گرفت كه مبلغی را به‌عنوان یارانه نقدی به كلیه اقشار پرداخت كند.

به هر حال فاز اول با این روش اجرا شد اما در آستانه اجرای فاز دوم، در اواخر سال گذشته و اوایل سال جدید اقدام به ارسال پیامك به برخی سرپرستان خانوارها و اعلام انصراف از دریافت یارانه نقدی پیشنهاد شد. در عین حال برای عده‌ای مبلغ 28 هزارتومان به‌عنوان مابه التفاوت یارانه نقدی فاز اول و دوم، واریز و برای عده‌ای واریز نشد.

اما پس از اجرای فاز اول، مسئله این است كه چقدر از هدف اجرای این تحول عظیم اقتصادی محقق شده و عدالت در جامعه برقرار شده‌ است؟

آنچه در این میان باید مورد بررسی قرار گیرد، این است كه در جریان اجرای هدفمندسازی یارانه‌ها چه كسانی سود بیشتری كسب كردند؟ در این راستا جمشید پژویان-رییس شورای رقابت-معتقد است: در راستای اجرای این قانون یكی از اهداف این بود كه به جای پرداخت یارانه به گروه‌های ثروتمند جامعه، یارانه‌ها متوجه افراد كم‌درآمد شود.

وی با اشاره به این‌كه در راستای اجرای قانون هدفمندی دولت در انتقال یارانه از دهك‌های پر درآمد به اقشار ضعیف كاملا موفق بوده‌ است، ادامه داد: در جریان اجرای این قانون وضعیت رفاه 50 درصد روستاییان بهبود پیدا كرده و به گروه‌های پردرآمد نزدیكتر شدند.

محمدرضا فرزین - دبیر ستاد هدفمندی یارانه‌ها - هم پیش‌تر براساس داده‌های آماری نتیجه‌گیری و اعلام كرده بود كه با اجرای فاز اول این قانون وضعیت مالی 70 درصد افراد جامعه بهتر شده است.

به عبارت دیگر به نظر می‌رسد در روستاها و مناطق محروم با توجه به سرانه درآمد افراد افزایش رفاه سریع‌تر بوده است اما در شهر این امر برای 20 درصد قشر فقیر جامعه اتفاق افتاده است، یعنی توانستند نسبت به گذشته بیشتر هزینه كرده و رفاه بیشتری داشته‌ باشند.

اما درباره قشر متوسط باور بر این است كه در جریان اجرای این قانون بیشترین هزینه برای 10 درصد اقشار ثروتمند‌ جامعه (دهك 10) و پس از آن برای دهك نهم بوده و درواقع این اقشار بیشترین هزینه‌ها را متحمل شدند. به عبارت دیگر، در شهرها به‌تدریج كه به دهك‌های پایین می‌رسیم، هزینه‌ها كمتر می‌شود تا این‌كه در دو دهك پایین جامعه رفاه بهبود یافته و درآمدها بالاتر رفته و یارانه‌ها نیز هدفمند شده‌ است.

به گفته پژویان نتیجه كاملا شفاف و روشن از هدفمندی بهبود توزیع درآمد و افزایش رفاه جامعه روستایی در درجه اول و سپس جامعه شهری‌ بوده‌ است.

در این باره اما پیش‌تر صندوق بین المللی پول در گزارشی با بررسی یارانه‌هایی كه دولتهای خاورمیانه از جمله ایران به مردم پرداخت می‌كنند با پرهزینه دانستن آنها و تاكید بر ضرورت هدفمندتر كردن یارانه‌ها، خواستار اصلاح نظام پرداخت یارانه برای كاهش فقر و رونق رشد اقتصادی فراگیر كشورهای این منطقه شد.

این گزارش به بررسی عملكرد كشورهای مختلف در این زمینه پرداخت و اعلام كرد كه در ایران دولت یك برنامه پرداخت نقدی مرتبط با افزایش چشمگیر قیمتهای سوخت در نظر گرفت و به رغم این‌كه پرداخت پول نقد در ابتدا تنها به خانواده‌های فقیر در نظر گرفته شده بود اما بعدا برای افزایش بخت موفقیت اصلاحات، به تمام مردم گسترش داده شد.

این در حالی است كه طی روزهای گذشته نایب رییس مجلس نهم نیز بیان اینکه 3 دهک پائین جامعه از اجرای قانون هدفمندی بیشترین سود را بردند این امر را حق طبیعی این اقشار دانست و گفت: اجرای این قانون برای 3 دهک بالای جامعه تاثیری ندارد اما مشکل ما هم‌اکنون 3 دهک میانی جامعه هستند، چون بیشترین فشار به آنها می‌آید.

به هر حال بنا بوده دولت به اقشار آسیب پذیر جامعه یارانه نقدی پرداخت كند اما در عمل به 70 میلیون نفر یارانه داد و اكنون حذف 10 میلیون نفر از گردونه دریافت یارانه نقدی به راحتی امكان پذیر نخواهد بود زیرا افرادی كه یارانه دریافت كرده‌اند به طلبكار بالقوه تبدیل شده اند.

بنابر این به نظر می‌رسد مسوولان امر باید به دنبال اصلاح پرداخت یارانه به طبقات مختلف جامعه باشد و به جای پرداخت این مبلغ به اقشار پردرآمد دهك‌های بالا كه مبلغ ماهانه 45 هزار و 500 تومان برای آنها ناچیز است، به اقشار متوسط و دهكهای پایین جامعه توجه كند تا رفاه اجتماعی بهبود یابد.... / خبرگزاری ایسنا