گرفتگی صدا در صبح

 

دلیل گرفتگی صدا برگشت شبانه ی اسید معده به مری و گلو در هنگام خواب است. اشکال این برگشت در این است که انسان متوجه آن نمی شود. یکی از نشانه های آن بدبوئی تنفس در صبح است. پس اگر گرفتگی بدون دلیل صدا همراه با بدبوئی تنفس صبحگاهی دارید، ممکن است برگشت شبانه اسید معده علت آن باشد.

آلرژی ها هم می توانند عامل غیر مستقیم گرفتگی صدا باشند، چون باعث سرفه کردن ، تنفس از دهان و آبریزش پشت بینی به داخل حلق میشوند که التهاب تارهای صوتی را به دنبال دارد. چیزهائی مثل سیگار کشیدن و بخار مواد شیمیائی هم تارهای صوتی را تحریک کرده و گرفتگی صدا ایجاد کنند.

سیگاری ها از طریق دیگری هم دچار گرفتگی صدا می شوند: با به وجود آمدن تومور سرطانی یا رشد غیر عادی تارهای صوتی. این مورد در سیگاری ها بسیار بیشتر از سایرین دیده می شود. و در تمام موارد، خشکی هوا گرفتگی صدا را تشدید می کند.

 

 

درمان گرفتگی صدا

- به صدایتان استراحت بدهید. سکوت کامل بهترین راه بهبود گرفتگی صداست. لااقل از پچ پچ کردن و فریاد زدن بپرهیزید. پچ پچ کردن فشار زیادی بر تارها وارد می کند. اگر لازم است، با صدای آرام حرف بزنید.

- گلو را مرطوب کنید. استنشاق بخار آب داغ از درمان های بسیار مؤثر است. از دوش آب گرم یا دستگاه بخور کمک بگیرید. گذاشتن دستگاه بخور در اتاق خواب از خشک شدن هوای آن جلوگیری می کند.

- در درون بدن هم نیاز به آب کافی دارید. خوردن آب را به قدری زیاد کنید تا ادرارتان بی رنگ شود. اگر ویتامین هائی مثل A یا B12 یا داروهای تغییر رنگ دهنده ی ادرار مصرف می کنید و ادرار بیرنگ نمی شود، خوردن روزانه ی10 تا 12 لیوان آب کافی است.

- سوپ مرغ بخورید. اگر دچار گرفتگی صدا در اثر سرماخوردگی شده اید، سوپ مرغ را با سیر بخورید. گرمای آن گلو را مرطوب می کند و سیر کمک کننده ی ترشح مخاطی است.

 

 

- ترشحات مخاطی را کم کنید. داروهای کاهش دهنده ی ترشحات مخاطی بخورید. اما از مصرف داروهای ضدحساسیت خودداری کنید، چون گلو را خشک می کنند. داروهای ضدّاحتقان هم در کاهش مخاط مؤثرند، ولی اگر ناراحتی قلبی دارید، قبل از مصرف آنها با پزشک مشورت کنید. بعضی داروهای ضدّاحتقان ممکن است فشار خون را بالا ببرند.

 

- آسپیرین نخورید. در التهاب ناشی از سرماخوردگی تارهای صوتی، آسپیرین باعث آزرده شدن بیشتر آنها می شود و گرفتگی صدا را تشدید می کند. از مُسکن های دیگر استفاده کنید.

- سرفه نکنید. برای جلوگیری از سرفه و آسیب بیشتر تارهای صوتی، از داروهای ضدّسرفه و خلط آور استفاده کنید.

- غرغره نکنید. بر خلاف عقیده ی شایع، غرغره کردن با دهانشویه عملاً گرفتگی صدا را بدتر می کنند. محلول های غرغره اصلاً نزدیک به تارهای صوتی نمی شوند و خود عمل غرغره کردن مضر است، چون تارهای صوتی را به هم زده و تورم آنها را بیشتر می کند.

- کافئین نخورید. کافئین موجود در قهوه، کولا و شکلات یک عامل خشک کننده گلو است و کمکی به تارهای صوتی نمی کند.

- درمان های طبی. اگر گِرِهَک های روی تارهای صوتی یا بزرگ شدن آنها مشاهده شود، پزشک می تواند به درمان آنها کمک کند.

- آوا درمانی کنید. اگر گرهک های تارهای صوتی با استراحت و روش های رفع گرفتگی صدا از بین نروند، پزشک شما را به متخصصی برای آموزش دوباره ی تارهای صوتی معرفی می کند. در موارد شدید، ممکن است، عمل جراحی لازم شود.

- تومور را درمان کنید. اگر پزشک وجود توموری را تشخیص دهد، زیاد نگران نشوید. بیشتر تومورهای تارهای صوتی کوچکند و اگر در مراحل اولیه دیده شوند، به آسانی قابل درمانند.

 

 

پیشگیری

اگر یک بار دچار گرفتگی صدا شدید، می توانید از تکرار آن جلوگیری کنید.

- خود را گرم کنید. کسی که زیاد از صدایش استفاده می کند یک ورزشکار صوتی است و مانند هر ورزشکاری باید پیش از شروع مسابقه خود را گرم کند. شما هم قبل از سخنرانی یا آواز خواندن کمی گلویتان را تمرین بدهید.

- ماهیچه های گردن را با دست هایتان به آرامی بمالید و به راحتی تنفس کنید و آرواره را آزاد بگذارید. شانه هایتان را در جهات مختلف بگردانید و آنها را به آرامی تکان دهید.

- چند جرعه آب بخورید. زبان را کمی در دهان حرکت دهید و بیرون بیاورید.

- چند خمیازه بکشید و با لب های بسته صداهای آرامی ادا کنید تا لرزش آنها را حس کنید. بعد از سخنرانی یا کنسرت هم همین کارها را تکرار کنید تا دچار گرفتگی صدا نشوید.

- گلو را تحریک نکنید. دود سیگار، بخارهای شیمیائی و خاک ارّه باعث گرفتگی صدا می شوند. سیگار نکشید و با سیگاری ها همنشین نشوید. در جاهائی که مواد محرّک و خاک ارّه وجود دارد ماسک بزنید.

- صدا را صاف نکنید. صاف کردن صدا عادت بدی است که ترک آن سخت است. به جای آن آب دهان را قورت بدهید. یک عمل بلع را به آهستگی انجام دهید، انگار واقعاً لقمه ی غذا را قورت می دهید. این کار احساس وجود چیزی در گلو را از بین می برد.

- پیش از پرواز دوش بگیرید. اگر زیاد با هواپیما مسافرت می کنید، صدایتان دو دشمن پیدا می کند: هوای خیلی خشک و لزوم صحبت کردن در میان صدای موتور هواپیما. دوش گرفتن با آب گرم پیش از پرواز و خوردن مقادیر زیادی آب در حین پرواز مفید است.

- نزدیک به هم حرف بزنید. اگر در محیط پر سروصدائی مجبور به صحبت با کسی هستید، در میدان شنوائی او حرف بزنید. بهترین روش صحبت رو در رو است که در آن، شنونده حرکات لب ها را نیز می خواند.

 

ویدیو مرتبط :
درمان گرفتگی صدا

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

گرفتگی عضلات پا در زمان حاملگی

 

 

 

 

گرفتگی عضلات پا در زمان حاملگی گرفتگی(كرامپ یا اسپاسم) عضلات پا در زمان حاملگی، به احتمال زیاد ناشی از اضافه وزن حاملگی است. این گرفتگی ها معمولاً در سه ماهه ی دوم شروع و در ادامه ی حاملگی بدتر می شود. فشار رحم بر روی عروق خونی كه خون را از پاها به سمت قلب بر می گردانند و نیز بر روی اعصابی كه از تنه به سمت پاها می روند، ممكن است كرامپ عضلانی را تشدید كند.

كرامپ ها ممكن است در روز هم اتفاق بیفتند، ولی بیشتر شب ها رخ می دهند. ممكن است جایی خوانده باشید كه مصرف كم كلسیم و پتاسیم می تواند سبب گرفتگی عضلات پا شود و یا اینكه مصرف بیش از حد فسفر (كه در گوشت، تنقلات، و نوشابه های گازدار یافت می شود)، به دلیل اینكه مانع جذب كلسیم به مقدار كافی می شود می تواند در كرامپ نقش داشته باشد؛ ولی باید گفت كه مطالعات معتبر این مسایل را تأیید نمی كنند.

با این حال بهتر است در زمان حاملگی كلسیم كافی مصرف شود. در صورتی كه كلسیم كافی مصرف نشود، كلسیم مورد نیاز جنین از استخوان های مادر تأمین می شود و این مسئله سبب افزایش خطر ابتلا به پوكی استخوان در سنین بالاتر می شود.

 

از مصرف قرص های كلسیم حاوی آرد استخوان یا دولومیت(تركیبی از كلسیم و منگنز كه در سنگ یافت می شود) خودداری كنید، زیرا ممكن است مقادیر خطرناكی از سرب در آن ها باشد.

در واقع، بهتر است از مصرف هر گونه ویتامین یا داروی گیاهی بدون مشورت با پزشك خودداری كنید.

 

برای بهبود گرفتگی عضله چه باید كرد؟

 

از ایستادن یا نشستن طولانی مدت، به صورتی كه پاهایتان را روی هم انداخته اید، خودداری كنید. در طول روز و چند بار قبل از خواب عضلات پشت ساق پا را بكشید. در حالیكه نشسته اید، یا در حال تماشای تلویزیون هستید، و یا دارید شام می خورید، مچ پا را بچرخانید و انگشتان پاهایتان را تكان دهید. هر روز كمی قدم بزنید، مگر آنكه پزشك، شما را از فعالیت منع كرده باشد.

سعی كنید خیلی خود را خسته نكنید. به پهلوی چپ دراز بكشید تا جریان خون پاها بهتر باشد. مایعات به اندازه كافی مصرف كنید. قبل از خواب یك وان آب گرم بگیرید، چون به شل شدن عضلات كمك می كند. شواهدی دال بر این مسئله وجود دارد كه مصرف قرص های كمكی حاوی منیزیم، به علاوه ویتامین های زمان حاملگی ممكن است سودمند باشند.

به هر حال قبل از مصرف هر داروی تكمیلی با پزشك خود مشورت كنید. اگر عضله پایتان گرفت، بلافاصله عضلات پشت ساق پا را بكشید: برای این كار پایتان را صاف كنید و آرام انگشتان را به طرف ساق پا خم كنید. این كار ممكن است ابتدا كمی دردناك باشد، ولی اسپاسم را برطرف می كند و درد كم كم از بین می رود. ماساژ عضلات دچار اسپاسم و همچنین گرم كردن با كیسه آب گرم هم می تواند به از بین رفتن اسپاسم عضلانی كمك كند. چند دقیقه قدم زدن هم می تواند كمك كننده باشد.

 

اگر درد باقی ماند چه باید كرد؟

 

اگر درد برطرف نشد و گرفتگی ایجاد شده مثل همیشه نبود و یا متوجه تورم یا حساسیت پا شدید، به پزشك مراجعه كنید. در بعضی موارد نادر این مسئله ممكن است ناشی از گیر كردن لخته خون در عروق باشد كه مسئله ای بسیار مهم بوده و می تواند جان مادر را به خطر اندازد. بنابراین سریعاً به پزشك مراجعه كنید.