کوبیدگی و خونمُردگی در عضلات

 

کوبیدگی عضله(Muscle contusion) بیشتر در حین ورزش های پُرتحرک ایجاد شده و بعد از کشیدگی عضله، شایع ترین آسیب ورزشی است.

اکثر کوبیدگی ها خفیف هستند و ورزشکار می تواند به ورزش ادامه دهد. ولی گاهی اوقات کوبیدگی عضله آن قدر شدید می شود که ورزشکار را از ادامه ی ورزش باز داشته و وی را نیازمند مراقبت های پزشکی می کند.

کوبیدگی عضله به علت اصابت یک ضربه یا ضربات متوالی توسط یک جسم غیر برنده به عضله به وجود می آید.

بر اثر ضربه ی شدید، فیبرهای عضله دچار پارگی شده و در بافت آن خونریزی به وجود می آید ولی پوست روی اندام پاره نمی شود.

کوبیدگی عضله ممکن است بر اثر افتادن یا گیر کردن بین دو سطح سخت هم ایجاد شود.

علایم کوبیدگی عضله
در این آسیب، محل کوبیدگی دردناک می شود. لمس عضله و حرکت مفاصل اطراف عضله نیز دردناک است.
ممکن است عضله متورم شده و ممکن است پوست روی آن کبود شود.
گاهی اوقات خونریزی در داخل بافت عضله جمع شده و یک حوضچه خونی در محل ایجاد می شود که به آن هماتوم Hematoma می گویند. در حالات شدید ممکن است این خونریزی به قدری شدید باشد که منجر به شوک شود.
ممکن است کوبیدگی عضله همراه با آسیب های دیگری مانند شکستگی یا دررفتگی باشد.

درمان کوبیدگی عضله
به محض کوبیده شدن یک عضله باید بر حسب شدت آن، اقدامات زیر انجام شود:
* سرد کردن موضع برای 20 دقیقه با کیسه پلاستیکی حاوی خرده های یخ و در صورت لزوم تکرار آن
* قطع فعالیت ورزشی و استراحت و در صورت لزوم بی حرکت کردن مفاصل اطراف عضله ی آسیب دیده
* کمپرس و بانداژ اطراف عضله برای کاهش تورم
* بالا نگه داشتن اندام برای کاهش تورم
دقت کنید که نباید عضله ماساژ داده شود. پزشک معالج ممکن است داروهای ضد التهابی برای شما تجویز کند. در صورت لزوم اقدامات ذکر شده را 24 تا 48 ساعت ادامه دهید. اگر تجمع خون در عضله زیاد باشد ممکن است پزشک معالج تصمیم به خروج آن توسط عمل جراحی بگیرد.

بازپروری
بعد از چند روز که درد و تورم کاهش پیدا کرد می توانید از گرمای موضعی برای تسریع در بهبودی استفاده کنید.
کم کم شروع به انجام نرمش های کششی بکنید.
بعد از این که توانستید مفاصل اندام را کاملا بدون درد حرکت دهید باید نرمش های قدرتی را برای تقویت عضله ی آسیب دیده شروع کنید. دقت کنید بازگشت به ورزش باید بسیار به آرامی و مرحله به مرحله باشد.

فشار زیاد به اندام و عضله ممکن است موجب آسیب بیشتر به عضله شده و عوارض ماندگاری را به جا بگذارد. وقتی دامنه ی حرکت و قدرت انعطاف اندام به وضعیت اول برگشت و عضلات قدرت و استقامت کافی را به دست آوردند می توانید به ورزش اولیه برگردید.

بهتر است در هفته های اول بازگشت به ورزش از پدها و حفاظ هایی که روی اندام قرار می گیرند استفاده کنید تا عضله ی آسیب دیده را تا مدتی از ضربات جدید محافظت کنید.

عوارض کوبیدگی عضله
درمان سریع و به موقع می تواند از بسیاری عوارض که ممکن است بعد از کوبیدگی عضله به وجود بیاید پیشگیری کند. با این حال گاهی ممکن است عوارضی ایجاد شود.

مهم ترین آن ها عبارتند از:
*سندرم کمپارتمان Compartment syndrome: ممکن است خونریزی و تورم در داخل عضله به حدی زیاد شود که فشار داخل عضله را به شدت بالا ببرد.

با بالا رفتن فشار داخل عضله ممکن است عروق خونی عضله بسته شد و به علت کاهش یا حتی قطع خون رسانی، عضله دچار کم خونی شده و از بین برود.
در این موارد بیمار قبل از این که به وضعیت خطرناکی برسد باید سریعا تحت عمل جراحی قرار بگیرد.

*میوزیت اسیفیکان Myositis ossificans: در این عارضه در داخل توده ی عضله، استخوان ساخته می شود.
این حالت بیشتر در کسانی ایجاد می شود که خیلی سریع بعد از کوبیدگی شدید عضله به ورزش برگشته و عضله را تحت فشار زیاد قرار می دهند. علایم به صورت درد و تورم شدید در روی عضله است.
استخوان به وجود آمده می تواند حرکت عضله را به شدت محدود کند. انجام نرمش های کششی شدید با عضله ی آسیب دیده این وضعیت را بدتر می کند.
منبع:khanoomgol.com

ویدیو مرتبط :
کوبیدگی خاک و جاده سازی

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

گرفتگی عضلات پا در زمان حاملگی

 

 

 

 

گرفتگی عضلات پا در زمان حاملگی گرفتگی(كرامپ یا اسپاسم) عضلات پا در زمان حاملگی، به احتمال زیاد ناشی از اضافه وزن حاملگی است. این گرفتگی ها معمولاً در سه ماهه ی دوم شروع و در ادامه ی حاملگی بدتر می شود. فشار رحم بر روی عروق خونی كه خون را از پاها به سمت قلب بر می گردانند و نیز بر روی اعصابی كه از تنه به سمت پاها می روند، ممكن است كرامپ عضلانی را تشدید كند.

كرامپ ها ممكن است در روز هم اتفاق بیفتند، ولی بیشتر شب ها رخ می دهند. ممكن است جایی خوانده باشید كه مصرف كم كلسیم و پتاسیم می تواند سبب گرفتگی عضلات پا شود و یا اینكه مصرف بیش از حد فسفر (كه در گوشت، تنقلات، و نوشابه های گازدار یافت می شود)، به دلیل اینكه مانع جذب كلسیم به مقدار كافی می شود می تواند در كرامپ نقش داشته باشد؛ ولی باید گفت كه مطالعات معتبر این مسایل را تأیید نمی كنند.

با این حال بهتر است در زمان حاملگی كلسیم كافی مصرف شود. در صورتی كه كلسیم كافی مصرف نشود، كلسیم مورد نیاز جنین از استخوان های مادر تأمین می شود و این مسئله سبب افزایش خطر ابتلا به پوكی استخوان در سنین بالاتر می شود.

 

از مصرف قرص های كلسیم حاوی آرد استخوان یا دولومیت(تركیبی از كلسیم و منگنز كه در سنگ یافت می شود) خودداری كنید، زیرا ممكن است مقادیر خطرناكی از سرب در آن ها باشد.

در واقع، بهتر است از مصرف هر گونه ویتامین یا داروی گیاهی بدون مشورت با پزشك خودداری كنید.

 

برای بهبود گرفتگی عضله چه باید كرد؟

 

از ایستادن یا نشستن طولانی مدت، به صورتی كه پاهایتان را روی هم انداخته اید، خودداری كنید. در طول روز و چند بار قبل از خواب عضلات پشت ساق پا را بكشید. در حالیكه نشسته اید، یا در حال تماشای تلویزیون هستید، و یا دارید شام می خورید، مچ پا را بچرخانید و انگشتان پاهایتان را تكان دهید. هر روز كمی قدم بزنید، مگر آنكه پزشك، شما را از فعالیت منع كرده باشد.

سعی كنید خیلی خود را خسته نكنید. به پهلوی چپ دراز بكشید تا جریان خون پاها بهتر باشد. مایعات به اندازه كافی مصرف كنید. قبل از خواب یك وان آب گرم بگیرید، چون به شل شدن عضلات كمك می كند. شواهدی دال بر این مسئله وجود دارد كه مصرف قرص های كمكی حاوی منیزیم، به علاوه ویتامین های زمان حاملگی ممكن است سودمند باشند.

به هر حال قبل از مصرف هر داروی تكمیلی با پزشك خود مشورت كنید. اگر عضله پایتان گرفت، بلافاصله عضلات پشت ساق پا را بكشید: برای این كار پایتان را صاف كنید و آرام انگشتان را به طرف ساق پا خم كنید. این كار ممكن است ابتدا كمی دردناك باشد، ولی اسپاسم را برطرف می كند و درد كم كم از بین می رود. ماساژ عضلات دچار اسپاسم و همچنین گرم كردن با كیسه آب گرم هم می تواند به از بین رفتن اسپاسم عضلانی كمك كند. چند دقیقه قدم زدن هم می تواند كمك كننده باشد.

 

اگر درد باقی ماند چه باید كرد؟

 

اگر درد برطرف نشد و گرفتگی ایجاد شده مثل همیشه نبود و یا متوجه تورم یا حساسیت پا شدید، به پزشك مراجعه كنید. در بعضی موارد نادر این مسئله ممكن است ناشی از گیر كردن لخته خون در عروق باشد كه مسئله ای بسیار مهم بوده و می تواند جان مادر را به خطر اندازد. بنابراین سریعاً به پزشك مراجعه كنید.