سلامت


2 دقیقه پیش

نشانه ها و عوارض کمبود ویتامین‌ها در بدن

ویتامین‌ها نقش مهمی‌ را در بدن انسان ایفا می‌کنند. به‌نحوی‌که کمبود ویتامین‌ (حتی یکی از آن‌ها) می‌تواند برای هر فردی مشکلات اساسی را به وجود آورد. گجت نیوز - معین ...
2 دقیقه پیش

چرا پشه ها بعضی ها را بیشتر نیش می‌زنند؟

فصل گرما و گزیده شدن توسط پشه ها فرا رسیده، دوست دارید بدانید پشه ها بیشتر چه کسانی را دوست دارند؟ بیشتر کجاها می پلکند؟ و از چه مواد دفع کننده ای نفرت دارند؟ وب سایت ...

چگونه فرزندانمان به موقع به مدرسه برسند !



دوران مدرسه,دیر حاضر شدن بچه ها در مدرسه

مدارس با دیر حاضر شدن بچه ها در مدرسه برخورد خواهند کرد و این دغدغه ای است که بسیاری از خانواده ها دچار آن می شوند.

این صدای فریاد بسیاری از والدین می باشد که در مورد دیر رسیدن فرزندانشان به مدرسه دائما نگران هستند و هر روز در مورد این مسئله که چرا فرزندانشان به موقع در مدرسه حاضر نمی شوند مشکل دارند.

امروزه به دفعات در مدارس مشاهده شده است که با دیر رسیدن بچه ها و به موقع نرسیدن آنها در مدرسه برخورد جدی می شود  و مقامات آموزش و پرورش این دیر رسیدن را یک غیبت تلقی می کنند، این بدان معنی است که مدارس با دیر حاضر شدن بچه ها در مدرسه برخورد خواهند کرد و این دغدغه ای است که بسیاری از خانواده ها دچار آن می شوند.

این در حالی که جوان ترها ممکن است با این مشکل بیشتر مواجه شوند چرا که آنها در مورد لباس پوشیدن و ست کردن لباسشان حساس تر می باشند و مثلا برای اینکه تصمیم بگیرند که کدام شلوار جین و تی شرت را با یکدیگر بپوشند بسیار سخت می باشند . ما می توانیم معمولا در این مواقع به آنها یاد بدهیم که 15 دقیقه زودتر از خواب بیدار شوند تا به موقع به کارشان برسند.

با این حال ما بزرگترها چگونه باید رفتار کنیم تا نه تنها در طول دوران مدرسه در مورد زمان حاضر شدن فرزندانمان خونسرد باشیم، بلکه خیالمان هم راحت باشد که آنها به تنهایی از عهده ی این کار برخواهند آمد ؟ در اینجا داستانی به نقل قول از یک مادررا با یکدیگر می خوانیم...

من خیلی دیر به نتیجه ای که باید زودتر از اینها به آن می رسیدم رسیدم .روزی شرمنده شدم که فکر می کنم کمی دیر شده بود.همه چیز از روزی آغاز شد که من نامه ی فرزندم را در اتاقش پیدا کردم که در آن نوشته بود : من تا به امروز 32 بار دیر به مدرسه رسیده ام چرا که مادرم هر روز با صداری فریاد و داد مرا بیدار می کرد و من با استرس تمام شروع به آماده شدن می کنم و نه تنها بیشتر مواقع از روی عجله دیرم می شد بلکه همیشه با استرس خانه را ترک می کردم.

 روز بعد از خواندن نامه ، من پسرم را ساعت 8 با ناراحتی و عصبانیت تمام از خانه بیرون کردم و بدون آنکه اجازه دهم آماده شود او را بیرون انداختم و کفش ها و کیف مدرسه اش را هم پشت سرش پرتاب کردم اما او التماس می کرد که اجازه بدهید من بیایم داخل و موهایم را درست کنم چرا که او در مدل موها و لباس هایش بسیار حساس بود و وسواس داشت. به هرحال او با گریه به مدرسه رفت و بعد هم معلمش به من زنگ زد و در این رابطه با من صجبت کرد.

برخی از توصیه های طلایی معلمش به من :
والدین باید مسئولیت مدیریت زمانبندی فرزندان را به خودشان بسپارند تا بتوانند یاد بگیرند که چگونه زمان را مدیریت کنند و با مدریت درست زمان به تمام کارهای خود به موقع برسند و روزانه گزارش کار خود را در مورد زمان رسیدن به مدرسه به آنها تحویل دهند.


من هم تصمیم گرفتم که این نصیحت ها را روی پسرم پیاده سازی کنم و این کار را کردم و دیدم که آزاد گذاشتن فرزندان برای آنکه خودشان زمان را مدیریت کنند شاید در ابتدا کمی سخت باشد اما به مرور می فهمند که کجا را اشتباه کرده اند و من دقیقا کاری می کردم که جواب معکوس روی او می گذاشت و بدتر باعث می شد او استرس پیدا کند و نتواند به موقع به مدرسه برسد.


اما بعد از این دیگر او تونست صبح ها طوری از خواب بیدار شود که هم به خوردن صبحانه اش برسد و هم به خوبی آماده شود و در نهایت به موقع به مدرسه برسد. من مدیریت زمان را به خود او سپردم تا خودش به اندازه ی نیاز زمانی که برای آماده شدن و رفتن به مدرسه دارد از خواب بیدار شود .
این درس بزرگی است که من آن را بدست آورده ام و فکر می کنم برای شما والدین گرامی هم مفید باشد.
منبع:سیمرغ


ویدیو مرتبط :
صبح شنبه موقع رفتن به مدرسه!!

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

کمک به فرزندان درانجام تکالیف مدرسه



پدر ومادران میتکالیف مدرسه توانند در انجام دادن تکالیف مدرسه به فرزندانشان کمک کنند

در اینجا نکاتی را برای آگاهی پدر ومادران عزیز جمع آوری کردم شما عزیزان باید

با دقت وباحوصله به نکته های زیرعمل کنید تا فرزندان بدون داشتن هیچ موردومشکلی بتوانند

تکالیف خود را انجام دهند.

  • .یک محیط مطالعه بانورکافی وراحت برای مطالعه اوتدارک دیده ،تابتواند برای انجام تکالیف منزل ومطالعه از آن استفاده کند .

    .صداهای درون خانه ،دخالت خواهروبرادرها ،تماشای تلویزیون وسایر صداهای مزاحم که با انجام تکالیف و مطالعه او تداخل پیدا می کنند رامحدود نمایید.

  • .ازاو بپرسید که آیا تکلیفی برای انجام دادن دارد یا نه ؟

  • اورابه انجام تکالیف در ساعات مشخصی از روز ترغیب کنید (چیزی حدود 4تا5 بعدازظهر ،5:30تا 7:30بعدازظهر،8:30تا9:30بعدازظهر،5:30تا7:30صبح )

  • به فرزندتان در پیش بینی زمان لازم برای انجام تکالیف یا درس خواندن کمک کنید تاازکارهای باعجله دقیقه آخر وشب بیدار ماندن اجتناب نماید.

  • فرزندتان را به پرسیدن سوالات هنگام تعیین تکالیف تشویق نمایید تانسبت به آنچه از اوانتظارمی رود،اطمینان حاصل کند.

  • فرزندتان رابه بحث درباره آنچه ازیک تکلیف یاد گرفته است ،ترغیب کنید این کار براهمیت وارزش تکلیف تأکید می نماید.

  • اگرفرزندتان بگویدکه تکلیفی رانمی تواندانجام دهد،نحوه انجام آن کار رابا اوبحث وبررسی کنید توضیح شفاهی قوه حافظه رازیاد نموده ،درک کردن را ترغیب کرده موجب یادآوری می شود.

  • تکالیف اورا ازنظرکامل بودن یاپاکیزگی کنترل نمایید،اما اجازه دهید که اوتکالیفش را اصلاح نماید،زیرا ازطریق اصلاح اشتباهات توسط خودش بهتر یاد می گیرد.

  • همواره به او یادآوری کنید که تلاش های اولیه ،لزوماً نمایانگر بهترین کاری که او قادر به انجام آن است نمی باشد واودوباره باید سعی کند.

  • ازطریق تحسین وتعریف از او در زمینه کار مدرسه ووجود خودش ،احساس غرور واعتماد به نفس رادراوبه وجودآورید.

  • اورابه تکمیل یک تکلیف در یک زمینه درهر زمان تشویق کنید این کاراستفاده مؤثر از وقت ،تمرکز وپیشرفت رابه وجود می آورد.

  • روشهای مطالعه ویادگیری را به او یاد دهید واورا به استفاده از روشهای زیر تشویق کنید:

مطالعه ویاد گیری

o فراگیری روش ها وقوانین وقواعد مناسب برای حل مسائل

o خلاصه کردن واز برکردن دروس

oیادداشت برداری

o شناسایی ومشخص کردن لغات اصلی وکلیدی

o خودآزمایی(ارزیابی خود )

o مطالعه جزئی وتوزیعی (نه متراکم وفشرده)

o اطمینان حاصل کردن از آموخته های خود

  • فرزندتان رابه تمرین روشهای دستیابی به آرامش تشویق کنید (مانند تمرین تنفس عمیق وشل کردن عضلات وخود گویی مثبت و...)

  • ازتلاش هاوآرزوهای اوبرای موفقییت حمایت کنید .

  • اگر فرزندتان از شما بخواهد ،درمروردرسهابرای امتحان به او کمک کنید.

  • حس پیشرفت را در او تقویت کنید وبه او خاطر نشان کنید که شکستهای گذشته لزوماً دلیل شکست های آینده نمی باشد.