مسایلی که می توانند حل شوند

چگونگی حل مسائل می تواند در زندگی همه ما انسان ها تاثیرات عظیمی بر جای بگذارد. چنانچه شما مسئله ای را با موفقیت حل کنید، این امر منجر به افزایش اعتماد به نفس در شما و همچنین گام بلندی برای موفقیت در شما ایجاد خواهد کرد.اما

 

حل مسئله

دنیای همه ما انسان ها دنیای واقعیت هاست. و در دنیای واقعیت ها ما ناگزیریم که هر روز با مسایل و مشکلات ریز و درشت و فراوانی مواجه شویم. هیچ انسانی نمی تواند این ادعا را داشته باشد که در مسیر زندگی خود با هیچ مسئله ای روبرو نشده است. اما آنچه که از اهمیت فراوانی برخوردار است این است که ما به عنوان یک انسان چگونه با مسائل پیش آمده روبرو می شویم و چگونه سعی می کنیم آن ها را یک به یک حل کنیم.

 

حل مساله تنها مختص به انسان امروز نبوده و نیست. بلکه از گذشته های بسیار دور نیز انسان ها راهکارهایی را برای حل مسائل پیش روی خود پیدا می کردند. چگونگی حل مسائل می تواند در زندگی همه ما انسان ها تاثیرات عظیمی بر جای بگذارد. چنانچه شما مسئله ای را با موفقیت حل کنید، این امر منجر به افزایش اعتماد به نفس در شما و همچنین گام بلندی برای موفقیت در شما ایجاد خواهد کرد.اما چنانچه مسائل را حل نشده رها کنید و یا به گونه ای غیر منطقی حل کنید مسلماً این امر منجر به آسیب های فراوانی از لحاظ جسمی و روحی در شما خواهد شد.

 

حل مساله یک فرایند منطقی است. یک فرایند شناختی- رفتاری که به فرد یاری می دهد تا با پیدا کردن راه حل های سازنده، موثر و سازگارانه مسئله مورد نظر را حل کند. مسائلی که انسان در زندگی خود با آن مواجه می شوند بی شمارند از جمله این مسایل شامل مسائل مادی، مسائل بین فردی، مسائل اجتماعی و .. می باشد.

 

سوتیتر : چنانچه شما مسئله ای را با موفقیت حل کنید، این امر منجر به افزایش اعتماد به نفس در شما و همچنین گام بلندی برای موفقیت در شما ایجاد خواهد کرد.اما چناچنچه مسائل را حل نشده رها کنید و یا به گونه ای غیر منطقی حل کنید مسلماً این امر منجر به آسیب های فراوانی از لحاظ جسمی و روحی در شما خواهد شد.

 

مراحل حل مساله کدامند؟

رویکرد صحیحی نسبت به مسئله اتخاذ کنید: شما زمانی که در زندگی با مسئله ای روبرو می شوید آن را چگونه می بینید و از چه واژه هایی استفاده می کنید. بسیاری از ما انسان ها آن را نشانه ضعف، بی لیاقتی و ناتوانی خود می پنداریم و مدام خود را سرزنش می کنیم که چرا من؟

 

غافل از اینکه اگر بخواهیم به مسئله مورد نظر از این زاویه و دریچه نگاه کنیم، مانع بزرگی بر سر راه حل مسئله گذاشته ایم. به عبارت دیگر این نوع نگاه کردن به مسئله ، خودش یک مسئله بزرگ است. بنابراین برای یادگیری مهارت حل مسئله در قدم اول می بایست تلاش کنیم که این نوع نگرش به مسئله را در خود تغییر دهیم. باید به جای انکار مسئله و یا سرزنش خود، بپذیریم که مسئله ای پیش آمده است و ما می بایست آن را به گونه ای سازنده و دقیق حل کنیم.

 

مسئله را به دقت تعریف کنید: بعد از تغییر باور و نگرش خود در باب مسئله شما می توانید در این مرحله تعریف دقیق و روشنی از مسئله پیش آمده داشته باشید. مشکل بسیاری از افراد در این مرحله این است که در تعریف مشکل خود، مشکل دارند. برای این کار شما می توانید اطلاعات راجع به مسئله جمع آوری کنید و نقاط کور و مبهم را شفاف سازید.

 

راه حل های متفاوت خلق کنید: در این مرحله سعی کنید راه حل های متفاوت تولید کنید. شما می توانید از روش بارش مغزی استفاده کنید. بدین معنی که هر راه حلی که به ذهنتان می رسد، بدون توجه به خوب یا بد بودن راه حل مطرح کنید. در این مرحله آنچه اهمیت دارد کمیت است تا کیفیت.

 

راه حل های مطرح شده را ارزیابی کنید و یکی را انتخاب کنید: بعد از تولید راه حل های مختلف و متفاوت در این مرحله شما می بایست راه حلی را انتخاب کنید که بالاترین مزیت و کمترین معایب را داشته باشد.

 

اجرای راه حل انتخاب شده: راه حل مورد نظر را اجرا کنید. آنچه اهمیت فراوان دارد این است که بعد از اجرای راه حل چناچه مسئله شما با این روش حل شد، به خود پاداش دهید. اما اگر راه حل موثر واقع نشد، می توانید فرایند حل مسئله را از ابتدا شروع کنید. چراکه احتمالاً در جریان حل مسئله اشکالی پیش آمده است، که شما می توانید با رفع آن مسئله پیش آمده را به درستی حل کنید.

منبع:سایت تبیان

 

ویدیو مرتبط :
مسلمان باید به چه مسایلی معرفت داشته باشد؟

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

راهکارهایی برای حل حسادت، فرزند دوم

ورود نوزاد دوم به خانواده برای کودک اول، بحران بزرگی را به وجود می‌آورد. او که تا آن زمان مورد توجه والدین بوده‌است با آمدن نوزادی دیگر موقعیتش را در خطر می‌بیند و احساس ناخوشایندی پیدا می‌کند .

از یک طرف دوست دارد به او بپیوندد و از طرفی احساس می‌کند جایگاه خود را از دست داده است. حالا برادر یا خواهر جدید، مرکز توجه والدین شده است. پس روی تخت او می‌خوابد، او اصرار دارد شیشه شیر را در دهانش بگذارد، نوزاد را در بغل گرفته محکم می‌فشارد

حسادت که در بین همه اقشار و طبقات اجتماعی و در همه سنین وجود دارد، یکی از رفتارهای شایع کودکان و نوجوانان است. نوع و میزان و شدت حسادت، به زمان و مکان و سن و جنس کودک بستگی دارد. درباره حسادت تعاریف متعددی ارائه شده است که به دو مورد آن اشاره می‌شود.

حسادت: واکنش کودک نسبت به از دست دادن محبت واقعی یا ذهنی والدین و نزدیکان که به صورت رفتارهای مزاحم بروز می‌کند.

تعریف دیگر حسادت: نوعی خشم یا ترس که از احساس حقارت و محرومیت یا اضطراب حاصل می‌شود.

گاهی اوقات حسادت خود را به صورت تغییر رفتار خود نشان می‌دهند. مثلا رختخواب خود را تر می‌کنند و یا به مکیدن شست خود مبادرت می‌ورزند و گاهی اوقات از خوردن غذا خودداری می‌کنند و یا از برخورد با اشیاء ترس نشان می‌دهند. از جمع، گوشه‌گیری و تظاهر به بی‌اعتنایی می‌کنند، با رقیب خود دشمنی و بدرفتاری می‌کنند و از شخص مورد علاقه دوری می‌کنند.

هدف بچه‌ه از اجرای این گونه اعمال، جلب توجه مادر و منحصر نمودن علاقه و محبت او نسبت به خویشتن است. در حقیقت آنها از این وسیله دفاعی برای برخورد با موقعیت نامطلوب استفاده می‌کنند. حسادت در میان بچه‌ها در سال‌های سوم و چهارم زندگی بیش از سایر اوقات است..

او را با مسئولیت نگهداری نوزاد درگیر کنید. از او بخواهید پوشک نوزاد را برایتان بیاورد. وقتی شما در اتاق نیستید او را سرگرم کند. هنگامی که نوزاد گریه می‌کند آرام به پشت نوزاد بزند و او را ساکت کند، اگر اصرار دارد نوزاد را در آغوش بگیرد با رعایت نکات ایمنی این اجازه را به او بدهید. این که کودک 5 ساله به نوزاد حسادت کند امری طبیعی است.

او مجبور است شرایط جدیدی را تحمل کند. از این پس در هر آنچه داشته، باید با دیگری شریک شود. احساس او را درک کنید. اوقاتی را به او اختصاص دهید. حتی زمانی خیلی کوتاه او را در آغوش بگیرید. اگر عادت داشته روی زانوی شما بنشیند باز هم این امکان را در اختیارش قرار دهید. توصیه‌ای که به والدین می‌شود، این است که قبل از تولد فرزند دوم تمام مسائل را برای بچه‌ اول توضیح دهند و اثرات مثبت برادر و خواهر داشتن و اثرات منفی تنهایی را برایش بیان کنند. از طرف دیگر بعد از تولد فرزند دوم این مساله را رعایت کنند که تمام حواس‌ها و ذهن‌ها عطف به بچه دوم نشود و در تمام کارها از بچه اول کمک گرفته و آن را در بزرگ کردن بچه دخیل کنند.

اهمیت دادن به کودک و نظرخواهی از او ،این احساس را در کودک به وجود می‌آورد که هنوز برای خانواده‌اش عزیز و محترم است و احساس بزرگی می‌کند. برای کودکی که به نوزاد جدید و حسادت می‌کند راه‌های زیر را پیشنهاد می‌کنیم:

1) او را در فعالیت‌های مربوط به شیرخوار شرکت دهید تا احساس طرد شدن نکند.

2) رفتارهای مناسب کودک را تشویق کنید؛ مثلا بگویید از این که در عوض کردن لباس کوچولو به من کمک کردی متشکرم. تو خیلی خوب کمک می‌کنی.

3) به او یاد بدهید چگونه نوزاد را بغل کند و در طول روز به او اجازه بدهید نوزاد را در آغوش بگیرد.

4) واکنش‌های نوزاد را برایش توصیف کنید، مثلا بگویید: او دوست دارد تو به آرامی با او رفتار کنی.این توضیحات موجب بهتر شدن روابط بین آنان و لذت بردن از وجود یکدیگر خواهد شد.

5) به علاوه زمانی که خانواده و بستگان شما فرزند جدید را ملاقات می‌کنند به آنها یادآوری کنید که به کودک بزرگتر نیز توجه کنند.

6) زمانی را در طول روز به کودک اختصاص دهید و حتی سعی کنید چند دقیقه با او تنها باشید. احساس خود را به کودک نشان دهید و به او بگویید که دوستش دارید تا او نیز احساسات خود را برای شما بیان کند.

کودک بایستی بفهمد که آسیب رساندن به نوزاد پذیرفتنی نیست و با انضباط خاصی با او برخورد خواهد شد. در صورتی که با رعایت نکات گفته شده، همچنان با کودک خود درباره فرزند جدید مشکل دارید، بهتر است از مشاوران روان‌پزشک و یا روان‌شناس کودک بهره بگیرد