علائم جسمی و روحی افسردگی پس از زایمان

  دكتر حسن زاده افسردگی را شایع‌ترین علت مراجعه به روانپزشك‌ها دانست و اظهار كرد: افسردگی پس از زایمان از جمله اختلالات شایعی است كه تعداد قابل توجهی از زنان پس از وضع حمل به آن دچار می‌شوند.

 

وی ادامه داد: افسردگی پس از زایمان نباید با اندوه پس از زایمان اشتباه گرفته شود. بیش از 50 درصد از زنان به اندوه پس از زایمان مبتلا می‌شوند. دكتر حسن زاده درباره علائم اندوه پس از زایمان گفت: نخستین نشانه اندوه پس از زایمان این است كه مادر یك هفته پس از وضع حمل، حساس شده و با بروز كوچكترین مسئله‌ای اشك‌هایش سرازیر می‌شود. وی ادامه داد: این عارضه، یك هفته به طول می‌انجامد و خود بدون نیاز به هیچ گونه درمانی بهبود می‌یابد. این روانپزشك اجتماعی، در ادامه بروز افسردگی پس از زایمان را حائز اهمیت عنوان و اظهار كرد: این عارضه سلامت مادر و نوزاد را تهدید می‌كند. این افسردگی یك تا دو ماه پس از زایمان تظاهر پیدا می‌كند.

وی درباره علائم جسمی و روحی افسردگی پس از زایمان توضیح داد: این فرد با علائمی چون احساس خستگی، كم اشتهایی و ضعف، غمگین بودن، گریه كردن و احساس ناتوانی در مدیریت خود و فرزندش بویژه در امر تغذیه و پرورش روبروست. دكتر حسن زاده ادامه داد: كسانی كه افسرده هستند معمولا از كاه، كوه می‌سازند و همین امر انجام كارهای روزمره را برایشان سخت می‌كند. فرد در این حالت معمولا منزوی و بی‌حوصله می‌شود. گاها دچار اختلال خواب شده، احساس یاس و ناامیدی به سراغش می‌آید و به این خاطر كه مادر نمی‌تواند به كودكش رسیدگی كند سلامت كودك را نیز به مخاطره می‌اندازد.

 

این روانپزشك اجتماعی افكار هذیانی و توهم آلودی را كه در پی ایجاد افسردگی به وجود آمده و در برخی موارد ممكن است به خودكشی و حتی نوزادكشی زنان افسرده ختم شود را به مثابه زنگ خطری برای سلامت این مادر و نوزادش خواند و گفت: بعضا در صفحات حوادث روزنامه‌ها شاهد نشر اخباری هستیم كه به عنوان مثال درآنها ذكر می‌شود «مادر، نوزاد بیست روزه خود را كشت» و از آن تحت عنوان جنایت مادر یاد می‌شود. در حالی كه باید توجه كرد این اتفاق براثر یك اختلال روانپزشكی رخ داده و با مراجعه به روانپزشك قابل پیشگیری و درمان است. دكتر حسن زاده ادامه داد: البته دست زدن به این رفتارها، در بین همه زنانی كه افسردگی پس از زایمان پیدا می‌كنند، عمومیت ندارد. این روانپزشك اجتماعی تاكید كرد: مادر جملاتی مانند «این زندگی دیگر فایده‌ای ندارد» یا «من به درد زندگی كردن نمی‌خورم» بر زبان می‌آورد نشانه‌های خوبی نیستند.

وی درباره پسیكوز یا اختلال شدید افسردگی پس از زایمان نیز توضیح داد: علاوه بر اندوه و افسردگی پس از زایمان، حالت دیگری نیز ممكن است اتفاق بیفتد كه در آن هذیان و توهم مادر مشاهده می‌شود. هذیان باور غلطی است كه با منطق همخوانی ندارد و توهم نیز دركی است بدون وجود محرك حسی. یعنی مادر صدایی می‌شنود در حالی كه در واقع صدایی وجود ندارد. این صدا ممكن است به او دستور بدهد دست به اقدامات خطرناك بزند كه از آن تحت عنوان «توهم شنوایی آمرانه» نام یاد می‌شود.

 

دكتر حسن زاده همچنین از لزوم حمایت خانواده از بیمار سخن گفته و افزود: اگر پدر و مادر بیمار و همسرش در كنارش باشند به او دلگرمی و اعتماد به نفس بدهند و روحیه‌اش را تقویت كنند پشت سر گذاشتن این دوره راحت‌تر خواهد بود. این روانپزشك اجتماعی درباره راهكارهای درمانی افسردگی پس از زایمان گفت: مراجعه به روانپزشك در این مورد لازم است. اغلب درمان دارویی ضد افسردگی به علاوه درمانهای غیردارویی چون روان درمانی‌های حمایتی و مشاوره‌ای برای این فرد در نظر گرفته می‌شود. استفاده از این داروها گاهی از 6 ماه تا یك سال ضروری است.

دكتر حسن زاده در پاسخ به این پرسش كه وضعیت سلامت روان این افراد پیش از بارداری چگونه بوده است، گفت: در بعضی موارد مشاهده شده است كه مادر از دوران تجرد، افسردگی داشته است. به همین خاطر به دختران مجرد كه دچار افسردگی هستند توصیه می‌شود قبل از ازدواج و حتی قبل از بارداری با پزشك خود مشورت كنند. وی در پایان به زنانی كه دچار افسردگی پس از زایمان می‌شوند توصیه كرد: بدون هیچ گونه نگرانی، به پزشك مراجعه كنند و بدانند همیشه افرادی هستند كه مایل اند به آنها كمك كنند.
 
 منبع:isna.ir  

ویدیو مرتبط :
علائم افسردگی پس از زایمان

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

علائم فیزیکی افسردگی

 

در حقیقت افرادی که دچار افسردگی هستند اغلب از دردهای مزمن یا سایر نشانه ‌های جسمی نیز رنج می ‌برند.

 

از جمله این مشکلات می‌ توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:

 

سر درد:

 

این مورد به نسبت سایر مشکلات در میان افراد مبتلا به افسردگی شایع ‌تر است. اگر کسی دچار سردردهای میگرنی بوده باشد این حالت ممکن است با افسردگی تشدید شود.

 

کمر درد:

 

کمردرد هم مانند سردرد است یعنی اگر از قبل کمر درد داشته باشیم، زمانی که افسرده هستیم این درد وخیم ‌تر خواهد شد.

به عبارت بهتر، افسردگی هر نوع درد مزمنی نظیر دردهای عضلانی و درد مفاصل را بدتر و شدیدتر خواهد کرد.

 

درد قفسه سینه:

 

بسیار مهم است که پس از احساس درد در قفسه سینه بلافاصله به متخصص مراجعه کنیم تا این مورد بررسی شود؛ زیرا این درد ممکن است نشان دهنده ی مشکلات جدی قلبی باشد؛ اما گاهی افسردگی نیز می ‌تواند عامل درد ناحیه ی قفسه سینه و ناراحتی‌ های مربوط به آن باشد.

 

مشکلات گوارشی:

 

با بروز افسردگی به ویژه وقتی شدید باشد ممکن است احساس تهوع داشته باشید. دچار اسهال شوید یا یبوست مزمن پیدا کنید؛ بله نشانه‌ هایی تا این حد متضاد.

 

‌‌خستگی:

 

مهم نیست که چه قدر می‌ خوابید یا استراحت می ‌کنید. ممکن است پس از خواب باز هم احساس خستگی و فرسودگی داشته باشید.

حتی گاهی بیدار شدن از خواب هنگام صبح، کاری دشوار و غیر ممکن به نظر می ‌رسد. این هم از دیگر نشانه‌ های افسردگی است.

 

 

مشکلات خواب:

 

بسیاری از افرادی که دچار افسردگی هستند نمی ‌توانند به راحتی بخوابند. آن ها ممکن است صبح خیلی زود بیدار شوند یا شب هنگامی که به رختخواب می ‌روند برای به خواب رفتن دچار مشکل باشند. برخی نیز بسیار بیش از مقدار عادی و معمولی می ‌خوابند.

 

تغییر اشتها و وزن:

 

بعضی از افراد به دلیل افسردگی، اشتهای خود را از دست داده و در نتیجه با کاهش وزن نیز رو به ‌رو می‌ شوند.

گروهی دیگر ممکن است به غذاهای خاصی مانند کربوهیدرات ‌ها تمایل پیدا کنند و در نتیجه دچار اضافه وزن شوند.

 

سرگیجه و سبکی سر:

 

از دیگر مشکلات جسمی ناشی از افسردگی می ‌توان به داشتن سرگیجه با احساس سبکی سر نیز اشاره کرد. این علائم ممکن است همراه با مشکلات دیگری نیز رخ دهند. از این رو بسیاری از افرادی که با افسردگی رو به‌ رو هستند هیچ وقت به فکر این که این مشکلات ناشی از حالت روحی خاص ‌شان است، نمی ‌افتند؛ زیرا آن ها احتمال آن را هم نمی‌ دهند که این علائم ممکن است از افسردگی ناشی شده باشد.

برخی محققان معتقدند افسردگی با عدم تعادل مواد شیمیایی خاصی در مغز مربوط است.

 

درمان علائم جسمی

 

در برخی موارد، آغاز درمان افسردگی(البته با توجه به روحیات و حالات بیمار) می ‌تواند این علائم جسمی را نیز کم‌ رنگ ‌تر کند؛ اما حتما دقت داشته باشید که در مورد این نشانه‌ ها با پزشک خود صحبت کنید و با این فکر که آن ها به زودی برطرف می ‌شوند، ناگفته رهای شان نکنید.