عروس ومادر شوهر

 

 

 

عروس خانم‌های جوان به نیکی آگاهند که اغلب مادرشوهرها بر خلاف بسیاری از نگرش‌ها و باورهای نادرست و ذهنیت‌های غلط، از شخصیّتی والا و برجسته برخوردار هستند و وجودشان همواره منبع خیر و برکت است.عروس خانم‌های فهیم می‌دانند که مادرشوهرهای امروز ، خودشان در سال‌هایی نه چندان دور در منزلت و جایگاه عروس خانم پای به زندگی مشترک نهاده‌اند و همه ی عروس خانم‌ها نیز بالقوه از منزلت مادرشوهری و مادرزنی برخوردارند و لذا همه ی عروس خانم‌ها باید در اندیشه ی زدودن نگرش‌های منفی، باورهای نادرست و ذهنیت‌های ناروا نسبت به مقام و منزلت «مادرشوهری» باشند.

 

عروس خانم‌های فهیم خوب می‌دانند که هر قدر نسبت به مادر همسر خود مهربان و صبور باشند، شخصیّت او را مورد تأیید و تکریم واقعی قرار دهند و از سویدای دل او را دوست بدارند، در واقع جاودانه‌ترین دوستی‌ها و محبّت‌ها را در دل همسر خویش بارور می‌کنند.

 

احترام به مادر و پدر همسر و تکریم شخصیّت ایشان توسط عروس خانم از اصول مهم زندگی مشترک و از معیارهای اصلی حسن تدبیر در حیات زوج‌های جوان است.

 

آقا دامادها در یک نگاه بیشترین مسوولیّت را در تألیف قلوب، تنظیم حسن روابط، تعمیم نیکی‌ها و مهربانی‌ها و تقویت پایه‌های استوار کانون پرنشاط خانواده را برعهده دارند.

آقا دامادها، حلقه ی اتصال و پیوند عاطفی و موجب نزدیکی دل‌ها و مهربانی قلب‌ها هستند.

آقا دامادهای فهیم و برتر آنانی هستند که از هیچ کوششی در جهت تألیف قلوب مادر و همسر و همدلی وهمراهی ایشان دریغ نمی‌ورزند

 

آقا دامادهای موفّق آنانی هستند که هرگز از قدر‌دانی و تمجید از وجود گرامی همسر و اظهار محبّت و دوستی نسبت به وی و نیز تعظیم و تکریم شخصیّت بزرگوار و ارجمند مادر غافل نمی‌شوند.

 

آقا دامادهای برتر، مردان پرصلابت و فهیمی هستند که پس از ازدواج رابطه ی عاطفی خویش را با مادر و پدرعزیز خویش بیشتر می‌کنند و همواره تلاش می‌نمایند دوستی و محبّت همسرشان را نیز به‌طور مستقیم و غیرمستقیم نثار آنان نمایند

 

آقا دامادهای بصیر با توجه به حساسیت احتمالی والدین خود، بخصوص مادر نسبت به زندگی تازه و شخصیّت عروس خانم، همچون تن‌پوشی مطمئن برای همسر، هرگز ذره‌ای از کاستی‌ها و نارسایی‌های زندگی مشترک و ضعف‌ها و کوتاهی‌های احتمالی همسر خویش را به خانواده ی مادری خود انتقال نمی‌دهند، بلکه همیشه از مهر و محبّت و گرمی و صمیمیّت همسر خود سخن گفته، با ابلاغ ارادت خاص و محبّت خالصانه ی وی نسبت به والدین و خواهرانش، دل ایشان را شاد و قلب‌ها را به هم نزدیک می‌کنند.

 

آقا دامادها هرگز گله‌های احتمالی مادر و خواهر خود را به همسرشان انتقال نمی‌دهند و در عوض از تعریف و تمجید آنان نسبت به شخصیت خوب عروسشان سخن می‌گویند و این خود زمینه پدیدآیی نگرش‌های مثبت و رفتارهای خوشایند نسبت به خانواده همسر در اندیشه و عمل عروس‌خانم خواهد بود.

 

آقا دامادها و عروس خانم‌های فهیم هرگز اجازه نمی‌دهند که فرصتی فراهم شود تا جمعی زبان به غیبت گشوده، شخصیت همسر و یا خانواده ی ایشان را مورد نقادی و تحقیر قرار دهند.

 

آقا دامادهای مهربان و منطقی و عروس خانم‌های با وقار و متین همواره تلاش می‌کنند که با محبت متقابل و گرمی روابط، دل‌های والدین خود را نسبت به همدیگر نزدیک و نزدیک‌تر سازد.

تبیان

ویدیو مرتبط :
عروس الکی با 3 شوهر

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

عروس ها و مادر شوهر ها

 

در حقیقت همان گونه که اشاره شد، ریشه ی نگرش های منفی نسبت به نزدیکان و خویشان نسبی و سببی و تبلور رفتارهای ناخوشایند؛ در خودپرستی ها و خود خواهی ها، ضعف شخصیّت، تعصبات غیر معقول و محدودیت های فکری، بدآموزی ها و بی بهره بودن از شیوه های مطلوب تربیتی و روش های متعالی برقراری و تداوم ارتباط موثر، مفید، متقابل، پویا و رضایت بخش با دیگران و نزدیکان است.

 

در فرهنگ اسلامی، هدف غایی از ازدواج نیل به آرامش و فلاح و رستگاری دنیوی و اخروی است. ازدواج به عنوان یک پدیده ی مقدس و یک ضرورت و نیاز فطری و روانی برای جوانی که صلاحیّت، کفایت و قابلیّت همسری را احراز می نماید، مطرح است. در این نگاه؛ فرایند ازدواج، زوج شدن دختر و پسری کفو و همراه، لزوماً به معنای همزمانی آن با تشکیل خانواده و زندگی مستقل و جداگانه و نیز فرزندآوری نیست. چرا که فرزندآوری مستلزم کسب آمادگی ها و قابلیت ها، پذیرش مسوولیّت های بیشتر، احراز کفایت های پدری و مادری، برنامه ریزی و دعا و نیایش و طلب فرزندی صالح و نورچشمی پربرکت از خالق یکتاست.

 

لذا اساس ازدواج و معنای زوجیت و همسر شدن دختر از یک خانواده (عروس خانم) و پسری از خانواده دیگر (آقا داماد)، تأمین و ارضای نیازهای فطری و رسیدن به آرامش روانی و سکینه ی قلبی است. در این معنا، زن منبع آرامش بخشی وجود مرد و مرد تأمین کننده ی نشاط درون و امنیّت خاطر زن است.

 

اصلی ترین شاخصه و والاترین معیار موفّقیّت و سعادتمندی زن و شوهر، دل آرامی و نشاط روانی آنهاست.

 

با نگرشی خردمندانه، انتظار معقول آن است که همه ی مادران و پدران مهربان، مادرشوهرهای با محبّت و مادرزن های دلسوز؛ فکر و نیّت خالصانه، رفتار صادقانه و تلاش ایثارگرانه شان تنها در جهت تحکیم روابط میان عروس و داماد، تقویت روحیه ی آرامش گری و سکینه ی خاطر ایشان باشد. در یک کلام باید گفت که معیار و میزان و دامنه و گستره ی روابط خانوادگی باید افزایش نشاط روانی، آسایش خیال و رشد و اعتلای وجود عروس و داماد باشد.

 

با این نگاه، مادرشوهری موفّق و تواناست که همواره با پندار و رفتار عاقلانه، مخلصانه و فداکارانه ی خویش زمینه دوستی، مودّت و محبّت میان پسر خود و عروس خانم را بیشتر کند و با محبّتی که به عروسش ابراز می نماید کانون وجود او را سرشار از آرامش سازد تا توان آرامش گری او نیز افزون تر گردد.

 

در واقع، عروس خانم برای مادرشوهرهای مهربان و فهمیم همچون دختری عزیز و دوست داشتنی است. مادرشوهرهای وارسته و دوراندیش همسر پسرشان را فرزندی دلبند می پندارند و آرامش و راحت او را آرزوی قلبی خود می دانند و خدای ناکرده او را به عنوان رقیب کشش های عاطفی و خواست های روانی خود نمی بینند.

 

عروس خانم ها می توانند صمیمی ترین یار، با محبّت ترین دوست و با وقاترین فرزند برای مادرشوهرهای صبور خود باشند و مادرشوهرها نیز می توانند برای همیشه مادری مهربان، دلسوز و پرعطوفت برای عروس خانم های فهیم و قدرشناس خویش باشند.

 

مادر شوهرهای کریم و با صلابت به درستی می دانند که محبّت به معنای گذشت، ایثار، صداقت، صبوری و احسان، جان مایه حیات پربرکت، آرامش روان و نشاط و سرزندگی است.

 

مادرشوهای با فضیلت آگاهند که اعتماد به نفس زوج های جوان، گرمی زندگی مشترک آنان، سلامت فکر و روان، تحرک و پویایی و حسن تدبیر آقا دامادها و عروس خانم ها در دور بودن از دخالت ها و اظهارنظرهای غیرلازم، تشویق ها و نگرانی های بی مورد، مبرا بودن از شک ها و بدبینی ها، حفظ زبان از آسیب ها و مجهز بودن به زبان تشویق، ترغیب و تأیید خوبی ها و درستی هاست.

 

مادرشوهرهای صالح، متعهّد و آینده نگر به نیکی واقفند و باور دارند که شایسته آن است که به جای زبان انتقاد، کلام گله آمیز، رفتار دخالت گرانه و تحقیر آمیز، از کلام تأیید و تشویق، سخن محبّت آمیز، رفتار حمایتی و هدایتی و همراه با تکریم شخصیّت زوج های جوان بهره گرفت.

 

مادرشوهرهای مطلوب و نمونه باور دارند که گفتار و رفتارشان در مقابل عروس خانم باید به گونه ای باشد که فرزندان ایشان (خواهر شوهرها و برادر شوهرهای عروس خانم) نیز زبان تشویق و تأیید، محبّت و تکریم و رفتار منطقی و عطوفانه را بیاموزند.

 

مادر شوهرهای بلنداندیش به خوبی می دانند که بخشی از شخصیّت عروس خانم جوان شان در زندگی مشترک با پسرشان تکوین می یابد: لذا سعی می کنند مستعدترین بستر را برای تکوین مطلوب شخصیّت فردی و اجتماعی عروس و داماد فراهم آورند.

 

مادر شوهرهای بصیر و متعهّد همواره فرزندشان را به حمایت همه جانبه از همسر تشویق نموده و از ایشان می خواهند که همسرشان را همراز خود بدانند و شریک زندگی دنیوی و همسفر اخروی.

منبع: seemorgh.com