سلامت


2 دقیقه پیش

نشانه ها و عوارض کمبود ویتامین‌ها در بدن

ویتامین‌ها نقش مهمی‌ را در بدن انسان ایفا می‌کنند. به‌نحوی‌که کمبود ویتامین‌ (حتی یکی از آن‌ها) می‌تواند برای هر فردی مشکلات اساسی را به وجود آورد. گجت نیوز - معین ...
2 دقیقه پیش

چرا پشه ها بعضی ها را بیشتر نیش می‌زنند؟

فصل گرما و گزیده شدن توسط پشه ها فرا رسیده، دوست دارید بدانید پشه ها بیشتر چه کسانی را دوست دارند؟ بیشتر کجاها می پلکند؟ و از چه مواد دفع کننده ای نفرت دارند؟ وب سایت ...

شما هم به رفلاکس مبتلا هستید؟



 

رفلاکس, علایم رفلاکس, درمان رفلاکس,

معده ام درد میکند،ترش کرده ام،اشتهایم یا کم است یا زیاد!نمیدانم چه کنم و چگونه مشکلم را حل کنم. اینها علایم بیماری شایع این روزهاست:رفلاکس
در این مطلب سعی میکنیم شما را با این بیماری اشنا کنیم و راههای درمان و رژیمهای غذایی مورد تائید آن را هم بیان کنیم.

 

رفلاکس چیست؟
غذایی که می خوریم از طریق لوله ای به نام مری وارد معده می شود. هضم غذا در معده توسط اسید و شیره معده آغاز می گردد. دیواره معده به دلیل تماس مداوم با اسید و شیره معده در مقابل اثرات مخرب آنها مقاوم شده است و بالعکس دیواره مری به دلیل اینکه بطور معمول در معرض تماس با اسید و شیره معده نیست دفاع مناسبی هم در برابر این عوامل ندارد. در حالت طبیعی دریچه ا ی بنام دریچه مری بین مری و معده قرار دارد که اجازه می دهد غذا از مری وارد معده شود، ولی از بازگشت غذا و شیره معده به مری جلوگیری می کند.


اگر دریچه مری وظیفه خود را به درستی انجام ندهد، یعنی به خوبی بسته نشود یا بی موقع باز شود، اسید و شیره معده به داخل مری بر می گردند. همانطور که قبلا ذکر شد دیواره مری در برابر اسید و شیره معده آسیب پذیر است. بنابراین در شرایطی که دریچه مری کار خود را به درستی انجام ندهد، بازگشت اسید و شیره معده به داخل مری باعث آزردگی مری می گردد. به بازگشت غیر عادی اسید و شیره معده به داخل مری و آزرده شدن مری در اثر تماس با این عوامل، بیماری رفلاکس معده به مری یا اصطلاحاً رفلاکس گفته می شود.

 

علایم رفلاکس کدامند؟
مهمترین علایم رفلاکس عبارتند از:
1- ترش کردن: یعنی احساس بازگشت مایع تلخ یا ترش از معده به دهان
2- سوزش زیر جناغ سینه: احساس سوزش در ناحیه ای که در شکل صفحه قبل با حاشور سبز نشان داده شده است. علاوه بر اینها، بیماران مبتلا به رفلاکس ممکن است علایم دیگری هم داشته باشند. این نشانه ها عبارتند از: درد در زیر جناغ سینه، گیر کردن غذا، حالت تهوع (به خصوص هنگام صبح)، باد گلو و آروغ زدنهای مکرر، جمع شدن بیش از حد بزاق در دهان و سرفه های مکرر بدون علت، تلخ شدن دهان و برگشت آب و مواد غذایی از معده به دهان.
باید توجه داشت که اگر چه علایم مهم رفلاکس، ترش کردن و سوزش زیر جناغ سینه هستند، اما بسیاری از بیماران مبتلا به رفلاکس این علایم را ندارند و فقط از سایر علایم ذکر شده شکایت می کنند.

 

رفلاکس باعث چه مشکلاتی می شود؟
رفلاکس اصولا بیماری آزار دهنده ای است. علایم رفلاکس فرد مبتلا را آزار می دهند و می توانند در فعالیتهای کارهای روزانه او اختلال ایجاد می کنند. همچنین برخی علایم رفلاکس با بیماریهای دیگر اشتباه می شوند. مثلا درد قفسه سینه ناشی از رفلاکس با دردهای قلبی اشتباه می شوند. مثلا درد قفسه سینه ناشی از رفلاکس با دردهای قلبی اشتباه می شوند. در چنین مواردی حتما باید بیماری خطرناکتر (در این مورد بیماری عروق قلب) به دقت بررسی شود و از نبودن مشکل قلبی مطمئن شویم و سپس به رفلاکس بپردازیم چرا که همانطور که گفته شد رفلاکس عمدتا بیماری آزاردهنده ایست نه خطرناک.
از سایر عوارض رفلاکس بروز خراشیدگی و زخم در ناحیه مری می باشد. با تشخیص به موقع و درمان مناسب رفلاکس به راحتی می توان این عوارض را کنترل نمود.

 

چرا رفلاکس ایجاد می شود؟
هنوز به درستی علت ایجاد رفلاکس مشخص نشده اما به خوبی می دانیم که برخی عوامل باعث بروز و تشدید رفلاکس می شوند. مهمترین این عوامل عبارتند از:
1. پرخوردی
2. سریع غذا خوردن و کامل نجویدن غذا یا غذا خوردن با استرس و نگرانی
3. مصرف غذاهای بسیار چرب، تند و شور
4. مصرف ادویه و فلفل زیاد، سیب زمینی سرخ شده
5. مصرف غذاهای حاوی ادویه و سیر و پیاز و نگهدارنده های نظیر سوسیس و کالباس و سایر آنچه که به Fast food معروف هستند (ساندویچ و پیتزا و ...)
6. مصرف انواع سس های چرب و پرنمک (به خصوص سس قرمز)
7. مصرف مرکبات ترش (مثل پرتقال و نارنگی ترش)
8. مصرف کافئین زیاد (شکلات، قهوه، نسکافه)
9. مصرف زیاد چای به خصوص اگر پررنگ بوده و تازه دم نباشد (به مقدار زیاد)
10. مصرف نانهای که خمیر آنها به خوبی نمی پزد مثل نان باگت، نان سفید و نان بربری
11. چاقی و افزایش وزن
12. دراز کشیدن در فاصله کوتاه پس از غذا
13. سیگار کشیدن و مصرف دخانیات
14. مصرف الکل و نوشابه های گازدار
15. استرس و فشار روانی و عصبی
16. پوشیدن لباسهای تنگ     

 

رفلاکس باعث چه مشکلاتی می شود؟
رفلاکس اصولا بیماری آزار دهنده ای است. علایم رفلاکس فرد مبتلا را آزار می دهند و می توانند در فعالیتهای کارهای روزانه او اختلال ایجاد می کنند. همچنین برخی علایم رفلاکس با بیماریهای دیگر اشتباه می شوند. مثلا درد قفسه سینه ناشی از رفلاکس با دردهای قلبی اشتباه می شوند. مثلا درد قفسه سینه ناشی از رفلاکس با دردهای قلبی اشتباه می شوند. در چنین مواردی حتما باید بیماری خطرناکتر (در این مورد بیماری عروق قلب) به دقت بررسی شود و از نبودن مشکل قلبی مطمئن شویم و سپس به رفلاکس بپردازیم چرا که همانطور که گفته شد رفلاکس عمدتا بیماری آزاردهنده ایست نه خطرناک.
از سایر عوارض رفلاکس بروز خراشیدگی و زخم در ناحیه مری می باشد. با تشخیص به موقع و درمان مناسب رفلاکس به راحتی می توان این عوارض را کنترل نمود. 

 

چگونه می توان از بروز علایم رفلاکس جلوگیری کرد؟
پرهیز از مواردی که در بالا ذکر شده است می تواند به بهبود علایم رفلاکس و پیشگیری از بروز آن کمک کند. بنابراین خوردن غذا به اندازه، پرهیز از پرخوری، کاهش مصرف Fast food، نوشابه های گاز دار، سس آماده به خصوص سس قرمز و غذاهای سنگین و بسیار چرب، کم کردن نوشیدن چای، ترک سیگار و قلیان، کاهش وزن و داشتن برنامه منظم ورزشی (حداقل روزانه 30 دقیقه پیاده روی) در کاهش علایم یا پیشگیری از رفلاکس موثر هستند. همچنین کنترل استرس و تعدیل فشارهای روانی در کنترل رفلاکس بسیار موثر است. ممکن است آدامس جویدن در بهبود علایم در بعضی افراد موثر باشد.

 

روش مناسب در برخورد با رفلاکس کدام است؟
همانطور که گفته شد رعایت برخی توصیه های تغذیه ای، روش زندگی مناسب و کاهش استرس می توانند رفلاکس را کنترل کنند. اگر با این روشها در مدت کوتاه علایم بهبود چشمگیر نیابند بهتر است به پزشک مراجعه کنیم. پزشک معالج با توجه به علایم و انجام معاینات لازم بررسیهای مناسب را انجام خواهد داد و درمان را شروع خواهد کرد. براساس مطالعات انجام شده در کشور ما، حدود یک پنجم افراد مبتلا به رفلاکس همزمان زخم های معده یا اثنی عشر دارند و حدود نیمی از افراد مبتلا به رفلاکس روده تحریک پذیر نیز دارند. بنابراین بررسی و تشخیص و درمان مناسب بیماریهای همزمان از اهمیت به سزایی برخوردار است. همانطور که اشاره شد استرس و فشارهای روانی از عوامل مهم تشدید و بروز رفلاکس هستند. توجه کافی به این مطلب و در صورت لزوم برخورداری از کمک مشاورین و روانپزشکان میتوانند بسیار کمک کننده باشد. بیماریهای کمیابی هم هستند که می توانند با علایم رفلاکس خود را نشان دهند. پزشک شما می تواند در مواقع لزوم به بررسی و تشخیص این موارد نیز بپردازد.

 

درمان رفلاکس چگونه است و چه مدت طول می کشد؟
خوشبختانه امروزه داروهای بسیار موثری برای رفلاکس وجود دارند. مهمترین داروهایی که به این منظور به کار می روند داروی امپرازول و هم خانواده هایش نظیر پانتوپرازول، رابیپرازول و لانسوپرازول هستند. علاوه بر اینها داروهایی نظیر رانیتیدین و فاموتیدین نیز می توانند در برخی موارد موثر باشند. پزشک معالج درمان را شروع می کند و برحسب نیاز آن را ادامه خواهد داد. در بیش از نیمی از موارد فرد مبتلا به رفلاکس نیاز به درمان دراز مدت (سالها) با دارو دارد. داروهایی نظیر امپرازول را می توان برای مدت طولانی (حتی سالها) استفاده نمود. اگر چه عوارض معدودی با این داروها گزارش شده است، اما در مجموع کنترل علایم رفلاکس در دراز مدت با این دسته داروها بسیار موفقیت آمیز و مطمئن است.

 

آیا عمل جراحی برای درمان رفلاکس کمک کننده است؟
در بیمارانی که به خوبی به درمان با دارو جواب می دهند و علایم ایشان کنترل می شود اما با کم کردن یا قطع دارو علایم برمی گردد امکان انجام اعمال جراحی ضد رفلاکس وجود دارد. عمل جراحی برای افرادی که پاسخ مناسبی به درمان دارویی نداده اند مناسب نیست. امروزه این اعمال جراحی به روش لاپاراسکوپیک انجام می شوند. انجام عمل جراحی می تواند عوارضی داشته باشد که معمولا کوتاه مدت و گذرا هستند. در مورد میزان موفقیت عمل و نتایج درازمدت آن بطور خلاصه می توان گفت که حدود 75 % افرادی که عمل آنها موفقیت آمیز بوده باشد پس از ده سال نیز مشکلی نخواهد داشت. اما در حدود 30-20% افراد ممکن است پس از عمل نیز مجددا نیاز به مصرف دارو داشته باشند. ضروری است که قبل از تصمیم به عمل جراحی به پزشک متخصص گوارش مشورت شود.
منبع:salamatnews.com


ویدیو مرتبط :
رفلاکس معده

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

به کدام «بیماری اینترنتی» مبتلا هستید؟


هنگامی که پشت رایانه نشسته‌اید و بر روی صفحه کلید تایپ می‌کنید، فقط انگشتان و چشمان شما کار نمی‌کنند بلکه تمام اندام‌های بدن شما در حال فعالیت هستند. امّا متأسفانه، علی‌رغم این واقعیت، این کار شما ورزش محسوب نمی‌شود.

سلامت نیوز: با وجودی که ممکن است خشم اینترنتی به خودی خود برای سلامتی افراد مضر نباشد اما می‌تواند به آزار اینترنتی و حتی به خشونت بینجامد.

هنگامی که پشت رایانه نشسته‌اید و بر روی صفحه کلید تایپ می‌کنید، فقط انگشتان و چشمان شما کار نمی‌کنند بلکه تمام اندام‌های بدن شما در حال فعالیت هستند.

امّا متأسفانه، علی‌رغم این واقعیت، این کار شما ورزش محسوب نمی‌شود؛ گسترش روزافزون خدمات اینترنتی و زمان زیادی که افراد به طور روزانه در فضای مجازی می‌گذرانند، مشکلات و بیماری‌های متعدد جسمی و روانی به همراه داشته است که در زیر به معرفی 10 نمونه از شایع‌ترین آنها می‌پردازیم:

1- خستگی چشم


هنگامی که از چشمانتان زیاد استفاده می‌کنید، خسته می‌شوند؛ بنابراین جای تعجبی نیست که هنگامی که برای ساعت‌های طولانی به صفحة نمایشگر رایانه خیره می‌مانید، دچار سوزش و درد چشم شوید.

به گفته پزشکان مایو کلینیک، «با وجودی که خستگی چشم آزار دهنده است اما معمولاً مشکل حادی نیست و پس از استراحت دادن به چشم‌ها برطرف می‌شود.»



2- اضطراب سلامتی/فاجعه‌سازی از درد


بعضی افراد مایلند علائم درد در بدنشان را به طور مبالغه‌آمیزی تفسیر کنند؛ روانشناسان به این تمایل، «فاجعه‌سازی از درد» می‌گویند؛ یعنی تمایل به در نظر گرفتن بدترین احتمالات به هنگام حس درد؛ منظور از اضطراب سلامتی نیز این است که فرد حس کند مشکل جدی سلامتی دارد و این اضطراب با نتایج طبیعی آزمایش‌های پزشکی و اطمینان بخشی پزشک متخصص از بین نرود.

10 بیماری شایع اینترنتی

اینترنت به دلیل وجود حجم زیاد اطلاعات نادرست، تأیید نشده و غیرعلمی و این باور در مردم که هرچه در اینترنت هست قابل اطمینان است، می‌تواند باعث تشدید اختلال روانی «خود بیمار انگاری» شود.



3- سردرد


سه نوع سردرد در ارتباط با اینترنت وجود دارد:

سردردهای تنشی، این نام ممکن است گمراه‌ کننده باشد؛ این نوع سردردها به دلیل استرس به وجود نمی‌آیند بلکه غالباً به دلیل کشیدگی عضله گردن یا چشم درد حادث می‌شوند؛ به گفته پزشکان مایوکلینیک، سردردهای تنشی از 30 دقیقه تا یک هفته ممکن است باقی بمانند.

سردردهای مزمن روزانه، اغلب افراد گاه به گاه دچار سردرد می‌شوند؛ اما به گفته پزشکان مایو کلینیک چنانچه تعداد روزهایی که فرد، سردرد دارد بیشتر از تعداد روزهایی باشد که سردرد ندارد، احتمالاً دچار این سردرد است؛ ماهیت متوالی این نوع سردرد، آن را در بین بدترین سردردهای ناتوان‌ساز قرار می‌دهد.

سردردهای استرسی، پیدایش سردرد به استرس خیلی زیادی نیاز ندارد؛ استرس ناشی از به انتظار دریافت اطلاعات ماندن از اینترنت، کندی بار شدن صفحات، خرابی رایانه و امثال آنها می‌تواند باعث این نوع سردرد شود.



4- درد پشت


نشستن نادرست پشت رایانه، به ویژه اگر با چاقی، کمبود ورزش و تحرک، و سیگار کشیدن همراه باشد به درد پشت می‌انجامد؛ منشأ این درد معمولاً عضلات، اعصاب، استخوان‌ها و مفاصل در ستون فقرات است؛ نشستن نادرست و برای ساعت‌های طولانی پشت رایانه، این درد را تشدید می‌کند.



5- ترومبوز وریدی

به لختگی درون رگ، ترومبوز گفته می‌شود؛ منظور از ترومبوز وریدی، تشکیل لخته خون در رگ‌های وریدی است که غالباً در پاها پدید می‌آید و علت اصلی آن، بی‌تحرکی و کم شدن آب بدن است؛ نشستن برای ساعت‌های طولانی پشت رایانه می‌تواند باعث ترومبوز وریدی شود.

به تازگی در هواپیماهای مسافربری نیز اطلاعات هشدار دهنده‌ای درباره ترومبوز وریدی به مسافران داده می‌شود و به آنها توصیه می‌‌شود تا برای ساعت‌های طولانی بی‌حرکت بر روی صندلی باقی نمانند.



6- نشانگان مونچهاوزن


نخست اجازه دهید به تعریف نشانگان یا سندروم مونچها‌وزن بپردازیم، چراکه ممکن است بسیاری از خوانندگان با این اختلال روانی آشنا نباشند، و بعد به سراغ اینترنت می‌رویم:

خصوصیت مهم این سندروم، میل شدید به بستری شدن است و به عقیده بعضی از روا‌نشناسان، اصطلاح اعتیاد بیمارستان برای این سندروم مناسب‌تر است؛ خصوصیت مهم دیگر این بیماران این است که به محض آشکار شدن ساختگی بودن علائمشان، درخواست ترخیص کرده و از مراجعه مجدد به آن محل خودداری می‌کنند.

مواردی دیده شده که بیمار برای ایجاد علائم دست به ابتکارهای عجیبی زده است؛ در اینترنت تعداد بیشماری اتاق گپ‌زنی، گروه‌های پشتیبان و وب‌گاه شبکه‌های اجتماعی وجود دارد که افراد می‌توانند مشکلاتشان را با دیگران در میان بگذارند، درخواست راهنمایی کنند و حس همدردی دیگران را جلب کنند.

شاید تعجب کنید از اینکه خیلی از افراد صرفاً برای جلب توجه به بیان بیماری‌ها یا مصیبت‌های دروغین و ساختگی می‌پردازند؛ آنها وانمود می‌کنند که قربانی تجاوز، حمله، ضرب و شتم یا بیماری‌های جدی و سخت‌درمانی هستند تا توجه دیگران را به خود جلب کنند؛ به این اختلال روانی، نشانگان یا سندروم مونچهاوزن گفته می‌شود.

بر اساس پژوهشی که صورت گرفته است، اینترنت می‌تواند افراد را ترغیب کند که به منظور جلب توجه وانمود کنند که مبتلا به بیماری هستند؛ به گفته فلدمن از دانشگاه آلاباما افرادی که دارای این نشانگان هستند در صورتی که به یک مرکز روانپزشکی مراجعه کنند مورد درمان قرار خواهند گرفت اما اغلب آنها چنین تمایلی ندارند و ترجیح می‌دهند که یک بیماری جسمی حاد داشته باشند تا یک اختلال روانی.



7- افسردگی شبکه‌های اجتماعی

بر اساس گزارشی که در روزنامه دیلی‌میل چاپ شده است، فیس‌بوک و دیگر شبکه‌های اجتماعی، دختران نوجوان را در معرض ابتلاء به اضطراب و افسردگی قرار می‌دهند؛ اینگونه وب‌گاه‌ها علاوه بر امکان نامه‌نگاری و پیام‌رسانی، این امکان را برای نوجوانان به وجود می‌آورند که درباره یک چیز، بارها و بارها و بارها صحبت کنند.

10 بیماری شایع اینترنتی
بر اساس این مقاله، بحث مکرر در میان دختران نوجوان، به ویژه درباره ناکامی‌های عشقی، حال آنها را بدتر می‌کند و هیجانات منفی در آنها به وجود می‌آورد.

این گزارش، نتیجه پژوهشی است که از سوی دانشگاه استونی بروک نیویورک بر روی 83 دختر نوجوان صورت گرفته است؛ توصیه یکی از پزشکان به نوجوانانی که به طور مداوم درباره یک مشکل صحبت می‌کنند این است که «موضوع بحث را عوض کنند.»



8- خشم اینترنتی


با وجودی که ممکن است خشم اینترنتی به خودی خود برای سلامتی افراد مضر نباشد اما می‌تواند به آزار اینترنتی و حتی شاید به خشونت بینجامد؛ بنابراین کسانی که توانایی فرو خوردن خشمشان را ندارند باید مواظب باشند.

یکی از منابع خشم اینترنتی «افزونگی اطلاعات» است؛ حجم عظیم اطلاعات موجود بر روی وب و کند بودن سرعت دستیابی به آنها باعث بروز مقدار زیادی استرس در کاربران اینترنت می‌شود.

بر اساس مطالعه‌ای که از سوی شرکت نمایه‌گذاری بریتیش وب صورت گرفته، 68 درصد از 200 نفر افراد مورد مطالعه گفته‌اند که برای آنها در انتظار دریافت اطلاعات ماندن از وب، استرس‌زاتر از گذراندن یک آخر هفته با پدر و مادر همسرشان است و 38 درصد گفته‌اند که استرس‌زاتر از ماندن در ترافیک خیابان است.

یکی از محل‌های بروز خشم اینترنتی در بخش اظهار نظرهای وب‌نوشت‌ها، ویدیوهای یوتیوب یا نظرگاه وب‌گاه‌هاست؛ اگر به بخش اظهار نظرها نگاهی بیندازید، خیلی طول نمی‌کشد تا به کلمات زشت و ناپسند بر بخورید.

شاید ماهیت گمنام اینترنت، افراد را ترغیب می‌کند که هرچه در فکر دارند را بیان کنند؛ اما نکته‌ای که در اینجا وجود دارد این است که این مسئله واگیردار است؛ اظهار نظر خشمگینانه شما دیگران را خشمگین می‌کند و این چرخه همین‌طور ادامه می‌یابد.



9- اختلالات بالای دست

اختلالات بالای دست شامل: نشانگان (سندروم) کشیدگی گردن، نشانگان (سندروم) مجرای مچ دستی، نشانگان (سندروم) مجرای ساعدی، التهاب تاندون دست و مچ، التهاب تاندون و غلاف آن، التهاب کیسه زلالی، کشیدگی مکرر عضلانی و نشانگان (سندروم) مجرای خروجی قفسه صدری است.

تمام این بیماری‌ها می‌تواند مربوط به استفاده از اینترنت باشد؛ این بیماری‌ها غالباً بر اثر استفاده بیش از حد از یکی از اندام‌های بالای دست (مثل بازوها) و استفاده بیش از حد از یک ابزار مثل صفحه کلید رایانه یا موس بروز می‌کنند و به دلیل آسیب‌دیدگی بافت‌ها با درد همراهند.

در مورد بیماری نشانگان مجرای خروجی قفسه صدری گفتنی است که 2 گروه از افراد بیشتر در معرض خطر این بیماری قرار دارند؛ یکی کسانی که در تصادف‌های رانندگی دچار آسیب‌های گردنی می‌شوند و دیگر کسانی که از رایانه در وضیعت‌های نشستن نادرست و غیر ارگونومیک، در دوره‌های زمانی طولانی استفاده می‌کنند.



10- اعتیاد به اینترنت


اعتیاد به اینترنت واقعاً بسیار جدی است و در بعضی موارد کشنده بوده است؛ ماهیت اعتیاد بسیار فراگیر است؛ هنگامی که صحبت از اینترنت باشد، این اعتیاد می‌تواند به چیزهای زیادی پیدا شود؛ از تایپ کردن گرفته تا بازدید از اتاق‌های گپ‌زنی، خرید برخط یا بازی‌های چند نفره.

اعتیاد به اینترنت آنقدر جدی و واقعی است که مراکز بازپروری برای آن به وجود آمده است؛ به طور مثال، بر اساس مقاله‌ای که در نیویورک تایمز منتشر شده است، مراکز بازپروری معتادان اینترنت در کره‌جنوبی با استفاده از مدرسان نظامی به معتادان تمرین‌های بدنی نسبتاً شدید شبیه تمرین‌های نظامی می‌دهند، نشست‌های گروهی با مشاور برگزار می‌کنند و کارگاه‌های روان درمانی برای معتادان ترتیب می‌دهند.

مسئله اعتیاد به اینترنت در کره‌جنوبی در سال‌های اخیر به صورت یک مسئله ملی در آمده و میزان مرگ و میر ناشی از خستگی و از پا افتادگی پس از انجام بازی‌های برخط روز به روز در حال افزایش است.

برای این که متوجه شوید معتاد به اینترنت هستید یا نه، به پرسش‌های زیر جواب دهید.

- آیا از محدود کردن استفاده خود از اینترنت ناتوانید؟

- آیا کار کردن با اینترنت بیشتر وقت آزاد شما را به خود اختصاص می‌دهد؟

- وقتی دارید با اینترنت کار می‌کنید، زمان را گم می‌کنید (متوجه گذشت زمان نمی‌شوید)؟

ـ آیا امکاناتی برای خود فراهم می‌کنید که بیشتر به اینترنت متصل باشید؟ (مثلاً میز رایانه‌تان را با خوردنی‌ها و نوشیدنی‌های فراوان پر می‌کنید؟ نوشابه‌های انرژی‌زا می‌آشامید؟)

- آیا به طور دائم رایانه‌ها و نرم‌افزارهایتان را ارتقاء می‌بخشید؟

- آیا چنانچه به هر دلیلی از اتصال به اینترنت بازداشته شوید دچار خشم، افسردگی، ناامیدی، زودرنجی، بی‌قراری یا کج‌خلقی می‌شوید؟

- آیا از رایانه‌تان برای فرار از واقعیت‌های زندگی استفاده می‌کنید؟

ـ آیا به دیگران در مورد میزان استفاده‌تان از رایانه دروغ می‌گویید؟

ـ آیا در دنیای واقعی از لحاظ اجتماعی آدمی تنها و منزوی هستید؟

- آیا هیجانات و احساساتی که از طریق شبکه‌های اجتماعی و بازی‌ها در اینترنت به دست آورده‌اید جایگزین تجربیات زندگی واقعی شما شده‌اند؟

- آیا برای استفاده از اینترنت، روابط زندگی واقعی یا کارتان را به مخاطره می‌اندازید؟

اگر پاسخ شما به حداقل 5 پرسش از پرسش‌های بالا، مثبت باشد بهتر است برای درمان اعتیاد خود به اینترنت به مشاور حرفه‌ای مراجعه کنید.