زن و شوهرها از هم چه می خواهند؟

می خواهم این را بدانی که هر شوهری به تحسین و احترام مدام نیاز دارد. هر چند می تواند بخشی از آن را در محل کار و از دیگران کسب کند؛ اما بیشتر خواهان تحسین و احترام همسرش است.

 

مردان از همسر خود چه می خواهند؟

* می خواهم این را بدانی که هر شوهری به تحسین و احترام مدام نیاز دارد. هر چند می تواند بخشی از آن را در محل کار و از دیگران کسب کند؛ اما بیشتر خواهان تحسین و احترام همسرش است.

* می خواهم درک کنی که ممکن است زمان بندی تو با زمان بندی من فرق داشته باشد. وقتی فکر می کنی الان وقت انجام کاری است، نباید انتظار داشته باشی من هم درست در همان زمان آمادگی انجامش را داشته باشم.

* می خواهم به حق من برای این که روی مبل لم بدهم و با خیالی آسوده بازی فوتبال را تماشا کنم، احترام بگذاری. سطل زباله را بعده هم می توانم بیرون ببرم، به سوالات تو زمانی دیگر هم می توانم پاسخ دهم، هر کار دیگری را هم در فرصتی دیگر می توانم انجام دهم.

* می خواهم به یاد داشته باشی بیشتر مسائلی که من و تو درباره اش بحث می کنیم، جنبه محرمانه دارد و تو نباید برای دیگران مطرح کنی؛ هر چند موضوعی کم اهمیت و بی ارزش به نظر برسد.

* می خواهم به حرف هایم گوش کنی؛ حتی اگر به نظرت کسل کننده است. به هرحال برای من کسل کننده نیست و برای گفتن آنها به تو دلیلی دارم.

* می خواهم درست قبل از خواب درباره صورت حساب ها و مسائل مالی با من صحبت نکنی، چون خوابم را آشفته می کند. لطفا آن را به زمان دیگری موکول کن. من به آرامش شبانه و خوابی بی دغدغه نیاز دارم.

زنان از همسر خود چه می خواهند؟
* می خواهم وقتی درباره روز بدی که داشته ام با تو حرف می زنم و می گویم: «لطفا فقط گوش کن»، نصیحت و توصیه را کنار بگذاری. فقط گوش بدهی، مرا در آغوش بگیری و بگویی: «دوستت دارم!»

* می خواهم این را بدانی که ازدواج، نزدیک شدن رابطه دو نفر است؛ پس چرا من هرگز روز تولد تو را فراموش نمی کنم؛ اما تو هیچ وقت روز تولد من را به خاطرت نمی سپاری. سعی کن همیشه روز تولدم یادت باشد؛ این یعنی به من اهمیت می دهی.

* می خواهم بدانی وقتی در حال صحبت با من، به من نگاه نمی کنی یا به صفحه تلویزیون چشم دوخته ای، احساس تنهایی می کنم. به من نگاه کن، درست در چشمانم نگاه کن. نگاه کردن چندان اهمیتی ندارد، مهم ارتباطم با تو و دریافت توجه توست.

* می خواهم وقتی در آینه نگاه می کنم و از چین و چروک صورت یا بزرگی بینی ام شکایت می کنم، عمل جراحی را پیشنهاد نکنی؛ من فقط نیاز دارم به من بگویی: «عزیزم، من صورت زیبایت را دوست دارم!»

* می خواهم به خانواده ات توجه بیشتری داشته باشی. وقتی مدام روزنامه می خوانی، من احساس می کنم طرد شده ام و مسئولیت مراقبت از بچه ها و خانه داری بر دوشم سنگینی می کند.

* می خواهم وقتی از من یا بچه ها ناراحتی، کنارم بنشینی و برایم توضیح بدهی چه عاملی موجب ناراحتی ات شده است. هیجانات و ناراحتی هایت را پنهان نکن و آنها را در دلت نگه ندار. با من درباره حل مشکلات حرف بزن.

منبع:مجله راز

 

ویدیو مرتبط :
یک رازخوشبختی زن و شوهرها

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

رازهای «درِ کشویی» برای زن و شوهرها

 

 

وقتی برای مسایل پیش‌پاافتاده از همسر خود دلخور می‌شوید، چه باید بکنید؟

مردم گاهی می‌پرسند: «بیشترین چیزی که زن و شوهرها بر سر آن مجادله می‌کنند، چیست؟» پاسخ همیشه مشابه است: «بیشتر اوقات هیچ‌چیز.»...

 

یک مثال ممکن است راهگشا باشد؛ وقتی یک خانم تلویزیون تماشا می‌کند، شوهرش کنترل از راه دور را در دست می‌گیرد و شروع می‌کند به بالا و پایین کردن فهرست کانال‌ها روی صفحه تلویزیون.

خانم می‌گوید: «این کار را نکن.»

شوهر جواب می‌دهد: «یک لحظه صبر کن چیزی را چک کنم.»

«نکن این کار را. بدم می‌آید با کنترل كانال‌ها را این طوری بالا و پایین کنی.»

باشد.

 

چند لحظه بعد که هر دو آرام‌تر می‌شوند، آقا می‌گوید: «چرا گفتی بدت می‌آید؟»

خانم جواب می‌دهد: «برای اینکه تو همیشه کار خود را انجام می‌دهی. خب باشد، کار خودت را بکن.»

 

حتی اگر بسیار تلاش کنید که همه لحظه‌های زندگی را با خوشحالی بگذرانید، بحث‌های پیش‌پاافتاده‌ای مثل بحث بر سر کنترل از راه دور تلویزیون، همیشه پیش می‌آید. زندگی واقعی هیچ‌وقت مثل آنچه در کتاب‌های داستان نوشته شده یا مانند کتاب‌های راهنمای ازدواج نیست. به همین دلیل، خیلی مهم است که در رویارویی با مسایل زندگی مشترک، به جای اینکه راه‌حل راحت‌تر را انتخاب کنید و مشکلات را ندیده بگیرید، مستقیم به سوی مشکلات یکدیگر بروید و با اشاره به آنها، تنش را بخوابانید. به این طور وقت‌ها، لحظات «درِ کشویی» گفته می‌شود. یعنی لحظه‌هایی که در کشویی را باز می‌کنید، وارد فضای دیگری می‌شوید، درباره مشکلات خود حرف می‌زنید، سپس بیرون می‌آیید و در را می‌بندید. این یک مهارت ساده در زندگی زناشویی است و البته نباید درباره فوایدش خیلی اغراق کرد. در دانشگاه واشنگتن در سیاتل آمریکا، به تازگی روی رفتار زن و شوهرها در یک محیط آزمایشگاهی که «آزمایشگاه عشق» نام گرفته، مطالعه شده است. نتایج این تحقیقات نشان داده که زوج‌هایی که حداقل 6 سال از ازدواج آنها گذشته، در 86 درصد زمان‌هایی که در آزمایشگاه عشق بوده‌اند، مستقیم به مشکلات یکدیگر اشاره کرده‌اند و زن و شوهرهایی که سرانجام کارشان به جدایی کشیده، فقط در 33 درصد موارد این‌گونه رفتار کرده‌اند.

 

این آمار به زوج‌ها یک فرصت بزرگ می‌دهد؛ این نتایج می‌گوید که شما می‌توانید فقط با علاقه‌مندانه واکنش نشان دادن در اتفاق‌های پیش‌پاافتاده، مانع بروز بسیاری از ناراحتی‌ها و درگیری‌ها بشوید. زوج باید در مواجهه با مشکلات با هم همکاری کنند.

 

حتی اگر یکی از آنها در زمان بروز مشکلات، درِ کشویی را بیشتر باز کند، روابط پیشرفت می‌کند. اگر به موقع در را باز کنید، بیشتر احتمال دارد که همسرتان به داخل پا بگذارد. اما از سوی دیگر، روبرو شدن مستقیم با مشکلاتی که باعث مجروحیت همراهی می‌شوند، می‌تواند روابط شما را خراب کند. بد عمل کردن در این‌باره، باعث می‌شود زن یا شوهر احساس کنند که آسیب‌پذیرند و فضا برایشان ناامن شده است. آنها تلاش می‌کنند به همدیگر درس بدهند و در نقش والدین یکدیگر ظاهر شوند اما با این کار، روابطشان را کاملا نابود می‌کنند.

 

خیلی‌وقت‌ها زن و شوهرها فرصت کافی دارند تا مسیر خود را درست کنند. بیشتر همسران مشکلات را ندیده می‌گیرند چون نمی‌توانند بفهمند که شریک زندگی‌شان حق دارد از آنها انتظار حمایت یا توجه داشته باشد. گاهی انتظارات خیلی کوچک و به نظر بی‌اهمیت می‌رسند اما باید به این درخواست‌های کوچک هم توجه کرد. وقتی برآورده كردن انتظارات کوچک با بی‌اعتنایی به فردا موکول می‌شوند، همسران برای درخواست‌های بزرگ‌تر برای برقراری روابط بیشتر و گرفتن حمایت‌های عاطفی اقدام نمی‌كنند.

منبع: هفته نامه زندگی مثبت