سلامت


2 دقیقه پیش

نشانه ها و عوارض کمبود ویتامین‌ها در بدن

ویتامین‌ها نقش مهمی‌ را در بدن انسان ایفا می‌کنند. به‌نحوی‌که کمبود ویتامین‌ (حتی یکی از آن‌ها) می‌تواند برای هر فردی مشکلات اساسی را به وجود آورد. گجت نیوز - معین ...
2 دقیقه پیش

چرا پشه ها بعضی ها را بیشتر نیش می‌زنند؟

فصل گرما و گزیده شدن توسط پشه ها فرا رسیده، دوست دارید بدانید پشه ها بیشتر چه کسانی را دوست دارند؟ بیشتر کجاها می پلکند؟ و از چه مواد دفع کننده ای نفرت دارند؟ وب سایت ...

زنان در چه سنی میل جنسی بالاتری دارند؟



میل جنسی,تغییرات میل جنسی زنان,افزایش میل جنسی

زنان در چه سنی میل جنسی بالاتری دارند؟
میل جنسی در افراد تابع شرایط روحی ، جسمانی میباشد و در این بین هورمونهای استروژن و تستسترون میتواند در میل جنسی و وضعیت جسمانی زنان و مردان موثر باشد.
اما در تازه ترین تحقیقات پژوهشگران در سال 2010 بر روی دختران مجرد و زنان متاهل نتایج جالب دیگری از راز میل جنسی زنان کشف گردیدکه در این مقاله مختصری از آن به شرح ذیل ترجمه و در اختیار شما قرار داده میشود.


دیوید باس روانشناس و پژوهشگر دانشگاه تگزاس با گروه تحقیقاتی خود در نسخه جولای 2010 مجله تایم در تحقیقات خود متوجه آن شدند زنان در دوره سنی دهه 30 و دهه 40 زندگی خود نسبت به سایر دوره های زندگی خود میل جنسی بیشتری دارند ، همچنین پیرو این تحقیق مشخص گردید زنان سنین 27 تا 45 سال دارای تخیلات جنسی قوی تر و تمایلات جنسی بیشتری حتی نسبت به دختران سنین 18 تا 26 سال که در در محیط دانشگاه ارتباط بیشتری با جنس مخالف دارند ، هستند.


چرا زنان در دوره میانسالی( دهه 30 و 40 ) از نظر جنسی میل بیشتری نسبت به دهه 20 زندگی خود دارند ؟
دانشمندان معتقدند تکامل زن با افزایش میل جنسی رابطه مستقیم دارد و میل جنسی همزمان با تکامل زن بطور قابل توجهی با افزایش همراه است.
یکی از نظریه های ارائه شده در این خصوص، علت این پدیده در زنان را به ، اجداد زنان مرتبط می سازد به نحوی که در سالیان دور خیلی از زنان شاهد از بین رفتن کودکان خود بعلت عواملی نظیر بیماری ، جنگ ، گرسنگی و ... بودند از این رو در دهه 20 زندگی خود بیشتر به فکر تولد بچه های بیشتر و مراقبت از آنان بودند و وقتی برای صرف نیاز جنسی نداشته اند اما بعد از گذشت دهه 20 زندگی خود با توجه به آنکه کم کم به دوره عدم باروری و یائسگی خود نزدیک میشدند برای افزایش بارداری بیشتر تن به رابطه جنسی میدادند.


برای اثبات این موضوع ،یک پژوهشگر به کمک گروه تحقیقاتی خود پرسشنامه ای در اختیاز 827 زن جهت بیان عادت جنسی خود قرار داد و آنها دریافتند که زنانی که اوج دوران بارداری خود را گذرانده بودند اما هنوز به سن یائسگی نرسیده بودند از لحاظ جنسی فعالتر بودند .این گروه سنی که طی دوره 27 سالگی تا 45 سالگی میباشد علاوه بر داشتن میل جنسی بیشتر تخیلات جنسی قابل توجهی نیز داشتند.


نتایج این تحقیق با تحقیق انجام شده در سال 2002 مبنی بر افزایش حس شهوت جنسی در زنان دهه 30 و دهه 40 مطابقت داشت ،این یافته ها حاکی از آن است که نتایج این تحقیق هم در زنان مجرد و هم در زنان متاهل صدق میکند.
افراد شرکت کننده در این تحقیق از دانشجویان دانشگاه آستین در تگزاس امریکا بودند.


میل جنسی زنان بعد از یائسگی
پیش از این به اثبات رسیده بود ، بعلت کاهش سطح و توقف تولید هورمون استروژن بعد از یائسگی ( یکی از عوامل پوکی استخوان در زنان ) میل جنسی زنان نیز تحت تاثیر قرار گرفته و کم کم از شدت آن کاسته میشود اما آنچه مشخص است میل جنسی هرگز از بین نمیرود و تا پایان عمر میتوان آنرا زنده نگه داشت.
منبع‌: tanzimekhanevadeh.com


ویدیو مرتبط :
‫دیابت موجب کاهش میل و فعالیت های جنسی در زنان و مردان میشود - Sex and Diabetes‬‎

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

چرا زنان میل جنسی‌ را از دست می‌دهند؟



 

 

چگونه زنان میل جنسی‌شان را از دست می‌دهند

 

در بسیاری از زنان كاهش هورمون، استرس های شغلی، مشكلات بین فردی با همسر، یائسگی و سایر مسائل باعث از بین رفتن میل جنسی می شود.


زندگی بدون تمایل جنسی!

 

از دست رفتن میل جنسی یكی از شایع ترین اختلالات آمیزشی است كه زنان زیادی را در سنین مختلف درگیر می كند. برخلاف مردان كه عدم توانایی نعوظ شایع ترین مشكل جنسی آنها می باشد، در مورد زنان تركیبی از مسائل فیزیكی و روحی باعث ایجاد اختلال در میل جنسی می شود و این چیزی است كه به راحتی با تجویز یك دارو، درمان پذیر نخواهد بود. اما امروزه به كمك درمان های مختلف ، امكان بازگشت این غریزه به حالت طبیعی را تا حدودی امكان پذیر كرده اند.

 

از دست دادن میل جنسی چیست؟

 

برخلاف تصور عامه، متخصصان معتقدند كه آمیزش جنسی متوالی تاثیری بر میل جنسی و یا خشنودی از آن ندارد.

 

بعضی ها معتقدند كه میل جنسی چیزی فراتر از مشكل مربوط به كاهش این میل است. انگیزش جنسی یك مولفه بیولوژیكی از امیال است كه بازتاب آن به صورت میل جنسی خود انگیز شامل تفكر جنسی، تخیل شهوت‌زا و رویا بروز می‌كند.

 

در واقع نتیجه سیگنال بدن چیزی مشابه كردار جنسی است. میل و انگیزش جنسی به طور طبیعی با افزایش سن كاهش می یابد. اما میل جنسی تركیبی از فاكتورهای روانی و بین فردی را نیز در بر می‌گیرد كه در مجموع باعث آمادگی برای انجام آمیزش است.

 

بالاتر و فراتر از شهوت چیزی مشابه صمیمیت در روابط باعث ایجاد آمادگی برای آمیزش جنسی می شود.

 

به عنوان مثال اگر شما از همسر خود ناراحت باشید ، ممكن است در آن برهه زمانی دچار شهوت شوید ولی حاضر نخواهید بود به همسر خود نزدیك شوید. بنابراین تمامی جنبه های موثر در میل جنسی باید مورد آزمایش قرار گیرد تا دلیل اصلی مشكل مشخص شود. شایع ترین عوامل از دست رفتن میل جنسی در زنان عبارتند از:

 

1- مشكلات روابط بین فردی: مسائل عملكردی همسر، عدم رضایت روحی در روابط، تولد فرزند و تبدیل شدن به پرستار كودك باعث كاهش میل جنسی می شود.

 

2-تاثیرات اجتماعی فرهنگی: استرس‌های شغلی، فشار همگنان و تصاویر رسانه ای از جنسیت می‌تواند به طور منفی میل جنسی را تحت تاثیر قرار دهد.

 

3-كاهش تستسترون: هورمون تستسترون میل جنسی مردان و زنان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. سطح تستسترون در دهه 20 زندگی زنان در اوج مقدار خود می‌باشد و سپس به موازات افزایش سن مقدار آن نیز به طور متوالی كاهش خواهد یافت تا دوران یائسگی شروع شود، هر چند كه دوران یائسگی نیز پایان میل جنسی در همه زنان نیست.

 

4-مشكلات بالینی: بیماری‌های روحی مثل افسردگی یا اختلالات تیروئیدی، اندرومتروز و یا فیبرویدز میل جنسی زنان را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

 

5-داروها: بعضی داروها مثل داروهای ضد افسردگی خاص، داروهای كاهنده فشار خون و داروهای ضد بارداری خوراكی باعث كاهش میل جنسی می شود.

 

6-سن: سطح خون حاوی آندروژن به موازات افزایش سن مدام در حال كاهش خواهد بود.

 

درمان

 

بدلیل اینكه این اختلال حاصل تركیبی از مسائل فیزیكی و روحی است، لذا تركیبی از درمان ها برای رفع این اختلال لازم است.

 

1- مشاوره فردی/ درمان جنسی: درمان جنسی برای افراد و زوجین بسیار موثر است. عدم میل جنسی معمولا هر دو طرف را تحت تاثیر قرار می دهد و لذا مشاوره هر دو می تواند بسیار موثر و مفید واقع شود.

 

2-تعویض داروها و یا تغییر در میزان مصرف: اگر دلیل اصلی اختلال داروها باشد، تغییر در نوع دارو و استفاده از درمانهای جایگزین توصیه می شود. به عنوان مثال اگر داروهای ضد بارداری خوراكی باعث كاهش سطح تستسترون شده می توان از روش های دیگر ضد بارداری كه غیر هورمونی است استفاده كرد.

 

3-توجه به مشكلات بالینی: درمان امراض خاص مثل فیبروئید به كمك جراحی می تواند مفید باشد.

 

4-استروژن های واژنی: در زنان یائسه، خشكی واژن كه دلیل اصلی عدم رضایت از آمیزش است به كمك كرم استروژن واژنی قابل درمان است.

 

5-درمان تستسترون: با اینكه هورمون یا داروی خاصی برای درمان مشكلات جنسی وجود ندارد، اما بعضی متخصصان زنان و زایمان استفاده از این هورمون را برای افزایش سطح آن به حد طبیعی پیشنهاد می كنند.

منبع:asheghi4u.blogsky.com