رفتار کودکان تغییر می کند !

 

 

برخی از والدین حقیقتاً از رفتار کودکان خود ناراضی هستند و امیدی به تغییر رفتار آنها ندارند. باید به آنها حق داد. وقتی کودک شما رفتاری پرخاشگرانه دارد، به تخریب وسایل می پردازد یا والدین و اعضای خانواده را آزار می دهد، خود را ضعیف احساس می کنید.

 

اگر علی رغم کمک گرفتن از مشاوران، رفتار کودک شما تغییری نکند احساس دلسردی خواهید کرد ولی تجربه نشان داده در بسیاری از موارد والدین و کودکان می توانند تغییر کنند.

 

سؤال این نیست که «آیا بچه ها می توانند تغییر کنند؟» بلکه این است که «آنها چرا و چگونه تغییر می کنند؟»

● نقش والدین در پیشرفت روحی کودکان

بسیاری از والدین برای تغییر دادن شخصیت کودکان خود دست به اقداماتی بی نتیجه می زنند. یادتان باشد کودکان به خاطر این که احساس بهتری داشته باشند تغییر نمی کنند بلکه به خاطر تغییر کردن است که احساس بهتری پیدا می کنند. آنها برای این تغییر می کنند که مهارت های لازم برای حل مشکلات را یاد بگیرند.

 

در واقع وقتی کودکان از حل مشکلات خود عاجز می مانند دچار خشم، ناامیدی یا ترس می شوند و در این زمان است که به «رفتار جبرانی» روی می آورند.

 

قطعاً مردم با فراگیری راههای حل مشکلات پیش رو تغییر می کنند. تجربه نشان می دهد که بشر همواره به پیشرفت و بهتر شدن می اندیشد. وقتی به کسی راه درست غلبه بر مشکلات را نشان می دهید غالباً از آن استقبال می کند.

 

اگر به زندانیان توجه کنید متوجه می شوید به علت ناتوانی آنها در حل مشکلات اوضاع پیچیده تر شده و آنها یاد گرفته اند با پیش گرفتن رفتاری تهاجمی، ضد اجتماعی و حتی جنایت آمیز به جنگ این مشکلات بروند. برخی از والدین ب راین باورند که عواقب بعضی از رفتارهای آنها در قبال کودکان غیر قابل جبران است و خود را مقصر می دانند ولی سرزنش کردن خود فایده ای ندارد بلکه مسأله مهم مسئولیت پذیری است.

 

واقعیت این است که والدین قبل از بچه دار شدن مهارت های لازم را فرا نمی گیرند و وقتی با مشکلات مواجه می شوند نمی دانند چه کار باید بکنند و خود را ناتوان می بینند. ولی زمانی که آنها مسئولیت بیشتری می پذیرند برای حل مشکلات کودکان خود از دیگران کمک می گیرند.

 

درست است که مردم تغییر می کنند ولی کودک شما باید مهارت های لازم برای هماهنگی با شرایط جدید را بیاموزد.

 

اگر به خود بگویید «دلم می خواهد پدری متفاوت برای فرزندم باشم» اما مهارت های لازم را فرانگیرید اشتباهات خود را تکرار خواهید کرد. در واقع طبیعت بشر این است که دچار ناامیدی و درماندگی شود.

 

 

▪ آیا جای امیدواری هست؟

بله. شما هرگز نباید امید خود را از دست بدهید. به قول معروف «امید ارزان است، پس در مصرف آن زیاده روی کنید!»

 

البته اگر نتوانید برای خود و کودکانتان اهدافی را در نظر بگیرید و برای رسیدن به آنها راههایی پیدا کنید چیزی تغییر نخواهد کرد.مردم همیشه به روزهای بهتر می اندیشند اما برای رسیدن به این هدف باید ابزار لازم را فراهم کرد.

 

تربیت فرزند کار دشواری است، هیچکس به والدین راه های مقابله با مشکلات کودکان را یاد نمی دهد بنابراین بهتر است هر چه سریعتر مهارت های لازم را بیاموزید.

 

بله، همیشه جای امیدواری هست ولی باید کاملاً آماده باشید.

 

ویدیو مرتبط :
واکنش جالب کودکان نسبت به تغییر رفتار

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

ویژگی ها و رفتار های کودکان خلاق

خلاقيت قابليتي است كه در همگان وجود دارد اما نيازمند پرورش و تقويت مي‌باشد تا به سر حدشكوفايي برسد. فرد خلاق كسي است كه از ذهني جستجوگر و آفريننده برخوردار باشد. خلاقيت عبارت است از « توانايي ديدن چيزها به شيوه هاي جدي، شكستن مرزها و فراتر رفتن از چارچوب ها، فكر كردن به شيوه اي متفاوت، ابداع چيزهاي جديد، استفاده از چيز هاي نا مربوط و تبديل آن به شكل هاي جديد.» مي توان نتيجه گرفت که خلاقيت برآيند فرآيندهاي ذهني و شخصيتي فرد بوده و به توليدات و آثاري منجر مي شود که نو و بديع بوده، خاصيتي متکامل داشته و با واقعيتها، منطبق بوده و در غايت به سود جامعه بشري هستند.

 

 

 

خانواده يكي از عوامل بسيار مهم در رشد و پرورش خلاقيت کودکان محسوب مي گردد که نقش مهمي در شكوفايي خلاقيت هاي كودكان دارد. از آنجا كه كودك حساسترين مراحل رشد خلاقيت را در محيط خانه سپري مي‌كند، محيط مناسب خانوادگي، شيوه و نگرش‌هاي صحيح فرزندپروري در رشد و شكوفايي خلاقيت سهم مهمي ايفا مي‌كند.

 

« كليگان » ( 1971 ) معتقد است براي ظهور خلاقيت راههاي زيادي در شيوه‌هاي فرزندپروري وجود دارد كه مي‌تواند باعث ظهور يا محو خلاقيت شود. نحوه تربيت و استفاده از شيوه‌هاي دموكراتيك يا مستبدانه، اعمال نحوه انضباط و شيوه ابراز محبت هر كدام به نوعي در پرورش يا سركوب خلاقيت کودکان مؤثر است.

 

اساساً پرورش عنصر انگيزشي خلاقيت بايد در بستر خانواده صورت گيرد، زيرا مستعدترين محيط براي شکل دهي آن محيط کلامي و نظام تربيتي و رفتاري خانواده است. کودک و نوجوان اوقات زيادي را در خانواده سپري مي­کنند، بنابراين اين طبيعي است که بيشترين تاثير را نيز از آن بپذيرند. بيان اين نکته از آن روست که بگوييم هر چند مي توان در محيطي غير از خانواده (آموزشگاه يا جايي ديگر) به تقويت عناصر انگيزشي خلاقيت مبادرت ورزيد، اما تاثير اين عوامل به اندازه و اهميت عامل نخستين نيست. پس بهتر است که هدايت­ها و روش­هاي اتخاذ شده محيط دوم يعني «محيط يادگيري» به محيط نخستين يعني خانواده نيز انتقال يابد و در آنجا هم مورد تمرين و تقويت قرار گيرد؛ اين انتقال زمينه­ هاي تثبيت و تحکيم انگيزش خلاقه را بيش از پيش فراهم آورد.

 

 

در واقع والدين از طريق درگير شدن در فعاليتهاي خلاق كودك در رشد خلاقيت او سهيم هستند. خانواده ها بايد فرصتهاي لازم را براي سؤال كردن، كنجكاوي و كشف محيط به كودكان بدهند و هرگز آنان را تنبيه و تهديد نكنند.

زمينه رشد خلاقيت در خانه زماني فراهم مي شود كه به كودكانتان آزادي زيادي بدهيد و به آنها به عنوان يك فرد احترام بگذاريد، از نظر عاطفي در حد اعتدال به آنها نزديك شويد و بر روي ارزشهاي اخلاقي و نه قوانين خاص تأكيد نماييد.

محيط خانه را به صورتي درآوريد كه در آن فعاليت، بازي و خنده به مقدار زيادي وجود داشته باشد. شما و كودكانتان سعي نمائيد كارها را به روش هاي جديد و جالب انجام دهيد. با تشويق و تأييد رفتار كودك و فراهم آوردن زمينه هاي مساعد و تدارك بازيهاي دلخواه او، قدرت تخيل و خلاقيت كودك را تقويت كنيد. خيالپردازيهاي كودكان را سرزنش نكنيد زيرا خلاقيت او را محدود مي سازيد.

 

تحقيقات نشان مي دهد كه والدين كودكان خلاق در رفتار خود هماهنگي بيشتري نشان مي دهند، كودكان خود را آنگونه كه هستند قبول دارند و آنها را به كنجكاوي درباره اشياء و امور تشويق مي كنند و كودكان خود را در انتخاب موضوعات مورد علاقه آزاد مي گذارند و كارها و برنامه هاي آنان را تحت نظر دارند و پي گيري مي كنند. شايسته است والدين تا آنجا كه امكان دارد كودكان خود را مستقل بار آورده و در ايجاد اعتماد به نفس، آنان را ياري كنند و دستاوردهاي آنان را با آغوش باز پذيرا شوند و هنگام شكست، به جاي سرزنش، راهنما و راهگشاي مشكلات كودكان خود باشند، تا كودكان بتوانند ضمن احساس ارزشمندي در انجام كارها، راه حل ها و عقايد غير معمول و دور از ذهن را نيز بيازمايند، چراكه چنين كارهايي پايه و مايه اصلي خلاقيت است.

 

 

اغلب اوقات اگر كمي وقت و حوصله كنيم متوجه وجود خلاقيت در بچه ها مي شويم. بهترين زمان براي اطلاع از خلاقيت كودكان ، تماشاي آنها به هنگام بازي است. خلاقيت عامل مهم بازي است. كودك را در حالي كه آزادانه و فارغ البال با مواد و اسباب بازيهايش سرگرم بازي است تماشا كنيد. كودكان خلاق اغلب براي هر يك از وسايل بازي خود موارد استفاده متفاوتي پيدا مي كنند و قبل از اينكه از وسيله اي به سراغ وسيله ديگر بروند از آن به انواع مختلف استفاده مي نمايند.

 

كودك خلاق اغلب از منابع خود به انواع و اشكال مختلف و گاه حيرت انگيز استفاده مي كند.ممكن است يك جعبه خالي براي كودك خلاق ارزشي به مراتب بيش از بهترين و پيچيده ترين اسباب بازيها داشته باشد. کودکان خلاق مي توانند با توجه به موقعيت و مکان خاص بازي را تغيير دهند، بازيهاي جديد ابداع کنند، مقررات خاصي وضع کنند، رهبري بازي را در دست گرفته و با سازمان بندي منسجم په به صورت فردي و چه به صورت گروهي بازي کنند.

 

بازي اين گونه افراد از تنوع و گوناگوني آکنده بوده و مي توانند با توجه به علايق خود و بازي کنان هدفهاي بازي را اعمال کنند. در مقابل کودکاني که از خلاقيت بي بهره بوده و يا خلاقيت کمي دارند در بازي ها نقش پيرو را به عهده گرفته، خود را ملزم به رعايت کامل مقررات بازي مي دانند، تخطي از قوانين را جايز نشمرده و بازي را بيشتر به عنوان وظيفه و کار تلقي مي کنند تا وسيله اي براي رشد، بنابراين سهم آنها از لذت بازي کمتر از کودکان خلاق است.

 

 

ويژگيهاي کودکان خلاق:

انگيزه و خلاقيت كودک در محيط خانواده زماني از بين مي رود كه :

براي افزايش خلاقيت كودكان بايد: