دلایل بی مسئولیتی بعضی از همسران چیست و با همسر بی مسئولیت چه باید کرد؟

مسئولیت‌پذیری مولفه‌ای ضروری و لازم برای ادامه زندگی مشترک و تحکیم آن محسوب می‌شود

 

خوش‌خویی، مهربانی، صداقت، گذشت و فداکاری و... همگی از صفات مثبتی است که زندگی را شیرین‌تر می‌کنند، اما مسئولیت‌پذیری مولفه‌ای ضروری و لازم برای ادامه زندگی مشترک و تحکیم آن محسوب می‌شود.

دلایل  بی مسئولیتی  بعضی از همسران

نداشتن بلوغ فکری
بسیاری از همسران با این مشکل مواجهند و ریشه آن نداشتن بلوغ فکری و روانی برای ازدواج در برخی از زنان و مردان است. مسئولیت‌پذیری یکی از مهم‌ترین شاخصه‌های اصلی بلوغ فکری و عقلی است و فردی که به این بلوغ نرسیده باشد، باید دنبال کسب مهارت مسئولیت‌پذیری باشد تا بتواند ازدواج موفق و شادی داشته باشد.

سوءتفاهم در معنای ازدواج
بسیاری از افراد نه‌تنها معیارهای ازدواج بسیار سطحی دارند، بلکه پیش از ازدواج به عمق مسئولیت در زندگی زناشویی پی نبرده و جالب‌تر آن که در زندگی زناشویی نیز دنبال آرزوهای بر باد رفته هستند، گویی ازدواج مجوز رهایی آنان بوده، نه شروع مسئولیت سنگین. متاسفانه برخی افراد متاهل، من سالاری و فردیت داشتن که از ویژگی‌های دوران مجردی است، هنوز از یادشان نرفته و در وضعیت تاهل نیز گمان می‌کنند، می‌توانند چون سابق باشند و رفتار کنند، در حالی که تاهل یعنی ما شدن، خانواده سالاری، گذشت و فداکاری.

بی‌مسئولیتی مالی
مسئولیت‌‌ناپذیری مالی و اقتصادی، قابل اعتماد نبودن، نداشتن هدف و بی‌انگیزگی نشانگر ناپختگی و نداشتن بلوغ شخصیتی در فرد است. اشخاص نابالغ، افرادی هستند که همگام با افزایش سنشان بزرگ نشده‌اند. مردان و زنانی که این ضعف را دارند، شخصیت‌شان «بالغ» آلوده به «کودکی» است که از رفتارهای مسئولانه و سنجیده طفره می‌روند و حرکت بر مدار هیجان کودکی، برایشان بیش از حرکت بر مدار عقل و منطق بالغ‌شان جذاب‌تر و دلخواه‌تر است، اینان معمولا شرایطی را فراهم می‌آورند که در آن همسرشان نقش والد را برایشان ایفا کند، به بیان دیگر، آنان به عنوان یک کودک همیشه منتظر ناجی هستند که از راه برسد و کارهایشان را انجام دهد.

وابستگی افراطی، بی‌خیالی همیشگی
برخی افراد هرچند از لحاظ سنی بزرگ هستند، اما همچنان در حال و هوای کودکی خود قرار دارند و از پذیرش هر گونه مسئولیتی امتناع می‌کنند. اینان در خانواده‌های حمایتگر بزرگ شده‌اند و آن‌قدر وابسته و همیشه در ناز و نعمت بوده‌اند که هیچ گاه گمان نمی‌کنند دیگر دختر و پسر کوچولوی دیروز نیستند و باید مستقل و خودکفا باشند. گویی فراموش می‌کنند نقش جدیدی به نام همسری به خود گرفته‌اند و باید مطابق با آن ایفای نقش کنند.

دختران ولخرج
این زنان تربیت نشده‌اند و یاد نگرفته‌اند که زنان نیز به اندازه مردان باید مسئولیت‌پذیر باشند. تاثیر‌گذاری زن بر مرد بیشتر است تا جایی که می‌تواند دوباره مرد را بسازد. زن خوب، فرمانبر و پارسا، کند مرد درویش را پادشاه! متاسفانه بسیاری از والدین در تربیت دخترانشان کوتاهی کرده‌اند و آنان را با مسئولیت و مسئولیت‌پذیری در زندگی آگاه نکرده‌اند. دختران سنگ زیرین آسیاب هستند و مسئولیت‌پذیر بودنشان برای یک زندگی مستقل و پیشرفت آن بسیار مهم است.

زن و مرد ، هر دو باید مسئولیت پذیر باشند

 

مردان متوقع
تربیت‌های غلط خانوادگی همیشه دردسرساز بوده است؛ محبت‌های زیادی و بیجا یا سختگیری‌های افراطی و لطمات متعاقب آن، ظلم نابخشودنی والدین به فرزندان است که باعث می‌شود آنان تحمل «نه» شنیدن نداشته باشند و برای رسیدن به اهدافشان تلاش نکنند و منتظر باشند هدف به سمتشان بیاید. برخی مردان به واسطه همان تربیت‌های غلط دیروز والدینشان، آمادگی رویارویی با مشکلات را ندارند، مثل بچه‌ها پا به زمین می‌زنند و رفتارهای کودکانه و کاملا سطحی انجام می‌دهند، این در حالی است که اگر پسری را مسئولیت‌پذیر نکنیم، نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم به آسودگی پا به دنیای مردانگی بگذارد.

وقتی بی‌مسئولیتی الگوبرداری می‌شود
این دسته از افراد عموما خصلت بی‌مسئولیتی را از محیط خانواده و در ارتباط مستقیم با آموزش‌های پدر و مادر، برادر، خاله، عمو، دایی، عمه و... کسب کرده‌اند یا در برهه‌ای از زندگی از طریق ارتباط با افراد بی‌مسئولیت یاد گرفته‌اند که اگر بی‌مسئولیت باشند، پاداش بهتری دریافت می‌کنند و زندگی راحت‌تر و بی‌دغدغه‌ای خواهند داشت و از آنجا که اطرافیان نیز به مرور زمان چنین فردی را با تمام اهمال‌کاری‌هایش می‌پذیرند و دیگر از او انتظار انجام هیچ کاری را ندارند، خصیصه بی‌مسئولیتی در وجود فرد بی‌مسئولیت تشدید می‌شود و در نتیجه فرد بی‌مسئولیت در دنیای امنی که برای خود می‌سازد احساس رضایت و خشنودی می‌کند، زیرا هیچ کس توقعی از او برای انجام هیچ کاری ندارد و او می‌تواند با فراغ خاطر به نیاز‌ها و خواسته‌های خویش رسیدگی کند، از این رو رفته رفته بی‌مسئولیتی وی به خصلت‌هایی نظیر «متوقع بودن»، «خودخواهی»، «منفعت‌طلبی»، «لجبازی» و «زیاده‌خواهی» در جهت تحقق خواسته‌های شخصی‌اش منجر می‌شود.

اشتغال زنان و بی‌مسئولیتی مردان
اشتغال زنان یکی از دلایل بی‌مسئولیتی مردان است، گاهی مردان مسئولیت گریز اشتغال زن را حقی می‌دانند که آنان به همسرشان عطا کرده‌اند و به واسطه همین رخصت اشتغال، دستاویزی برای آنها می‌شود تا به این طریق در انجام وظیفه از خود سلب مسئولیت کنند. حال آن که شاغل بودن زن کمکی برای گرداندن چرخ اقتصاد خانواده است، اما از مسئولیت اداره زندگی مرد کم نمی‌کند.

وقتی برای فناوری مرزی نیست
فناوری‌های نوین اگر چه راحتی آورده است، اما به همان اندازه هم باعث رنج و عذاب ما شده است. امروزه همه ما به نوعی در برابر موجی از تکنولوژی و آزادی‌های وابسته به آن غوطه‌وریم. آزادی‌های زیاد، احساس مسئولیت را کم کرده است، تمامی خواسته‌ها در زمانی کوتاه و با کوچک‌ترین زحمت فراهم می‌شود و این دلیلی محکم برای بی‌رغبتی به تلاش زیاد است و قطعا وقتی نیاز به تلاش کمتر شود احساس مسئولیت نیز کاهش می‌یابد.

 

ناآشنایی با وظایف
همسری که نسبت به وظایف خود ناآگاه باشد قطعا نسبت به خویشتن خویش هم جهالت دارد، چه ‌بسا هرگز نمی‌توان از کسی که در قبال خود احساس مسئولیت نمی‌کند، انتظار داشت در برابر دیگری احساس مسئولیت داشته باشد، کار از بیخ و بن اشکال دارد همواره باید به دنبال مرهم اساسی بود.

بی‌مسئولیت‌های مدرن!
به واسطه تغییر سبک‌های زندگی، بسیاری از زوجین به طور کاملا مقلدانه و کورکورانه از اصول و مراتبی در زندگی پیروی می‌کنند که گاه با شرایط آنان مطابقت ندارد و به بروز مشکلات عدیده‌ای منجر می‌شود. برخی از افراد بدون تفکر و تامل و صرفا از سر هیجان، چشم بر حقایق موجود می‌بندند و شرایطی را مطالبه می‌کنند که بیشتر در جهت رفع مسئولیت زندگی از آنان و تحمیل مسئولیت‌های سنگین قراردادی و تعریف نشده بر دوش زوج دیگر می‌شود.

دربرابر بی مسئولیتی همسر چه باید کرد؟
- با همسر لجبازی نکنید
- حمایت افراطی از همسر ممنوع
- همسر را برای انجام وظایفش ترغیب کنید
- جابه‌جایی نقش‌های زن و مرد هرگز!
- همسرتان را با پیامدهای بی‌مسئولیتی آشنا کنید
- از برچسب زدن  به همسر حذر کنید
- مشاوره بگیرید
گردآوری:بخش زناشویی صبح بخیر

منبع:
salamatnews.com

ویدیو مرتبط :
در بسیاری از کشورها خود همسران اول برای مردانشان سراغ همسر دوم می روند

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

دلایل فضولی بعضی از افراد چیست و با افراد فضول چه باید کرد؟

فضولی به معنی دخالت کردن در اموری که به او مربوط نمی شود

 

چند خریدی؟ از کجا؟ چرا شوهر نمی کنی؟ چرا بچه نمی یاری؟ دیر شد پس کی قصد داری زن بگیری؟ فلانی به نظرت از کجا پول آورده همچین ماشینی خریده؟ چرا پول داده پای ماشین؟ چرا این همسایه بغلی آنقدر رفت و آمد دارن؟ چرا چرا چرا؟

چرا هایی که فقط از آدم های خاصی بر می آید. خودشان معتقدند فقط کمی کنجکاو هستند و البته خیرخواه دیگران. دیگران اما آنها را با عنوان دیگری می شناسند. فضول. حتماً بارها گیر آدم های فضول افتاده اید.

چرا در موضوعی كه اصلا به ما ربطی ندارد، خودمان را دخالت می‌دهیم؟
با هر توجیه منطقی و غیرمنطقی،بعضی از ما ایرانی‌ها عادت كرده‌ایم در كارهایی كه اصلا به ما مربوط نمی‌شود، دخالت كنیم كه شاید مربوط به این مساله می‌شود كه ذهن ما از كودكی، كاملا قضاوتگر و برچسب زننده به دیگران تربیت می‌شود و با آموزش‌های غیرمستقیم و رفتارهایی كه در رابطه با خود ما صورت می‌گیرد، این رفتار یا ویژگی منفی در ما شكل می‌گیرد و به صورت ناخودآگاه، هرچند خود دوست نداشته باشیم نیز این رفتار را خواهیم داشت و تكرار می‌كنیم.

دخالت همان فضولی است؟
كلمه دخالت یعنی تجاوز به حریم شخصی افراد، البته در جامعه ما برای اكثر افراد این كلمه مترادف با راهنمایی‌كردن است. در حالی كه دخالت‌كردن تنها در صورتی مناسب است كه خطری جدی فرد یا جامعه را تهدید می‌كند.

مرزی بین دخالت و كمك‌كردن به دیگران وجود دارد؟
صددرصد، مرزی بین دخالت‌كردن و كمك به دیگران وجود دارد. این‌كه افراد به حكم كمك به دیگران می‌خواهند از كار و زندگی فرد دیگری سر دربیاورند، توجیهی كاملا غیرمنطقی برای شخص دخالتگر است. برای كمك‌كردن حتما باید درخواستی از طرف مقابل اعلام شود، نه این‌كه بدون خواسته آن شخص صرفا به خاطر این‌كه فرد می‌خواهد كمك كند زندگی او را از اختیارش درآورد و به استقلال او لطمه بزند.

در مورد همسران چطور، مرز دخالت در امور شخصی همسران نسبت به هم چگونه تعریف می‌شود؟
فرزندانی كه در خانواده‌های مداخله‌گر پرورش یافته‌اند، بی‌شك به استقلال همسر خود احترام نمی‌گذارند و به حكم دوست داشتن و علاقه‌مند بودن به هر طریقی در كارهای او دخالت می‌كنند. یك زندگی مشترك به 50 درصد اشتراك و 50 درصد استقلال نیاز دارد. اگر هر یك از زوج‌ها با این ویژگی شخصیتی بخواهد در هر كار همسر خود دخالت كند و به حق این‌كه من باید از همه چیز همسرم مطلع باشم، به حریم شخصی او تجاوز كرده و آن را زیر پا بگذارد، در واقع بدون آن‌كه متوجه باشد به احساسات همسرش لطمه وارد می‌كند. زن یا مردی كه به بلوغ روانی، عقلانی، اجتماعی، اخلاقی و عاطفی رسیده است به هیچ عنوان زیر بار دخالت‌های زیاد از حد همسرش نمی‌رود، بلكه از مشاوره و راهنمایی او استفاده و در صورت نیاز درخواست كمك می‌كند.

علت بعضی از فضولی ها،حسادت یا لذت بردن از فضولی می باشد

 

چرا فضولی؟
دلایل متفاوتی پشت فضولی کردن وجود دارد. برخی افراد که از وضع و شرایط زندگی خود راضی نیستند، به کسانی که فکر می کنند زندگی بسیار خوبی دارند، حسادت کرده و سعی در نابودی شان دارند و شروع به مداخله در امور آنها و سپس شایعه پراکنی می کنند و با این کار اندکی احساس بد خود را تسلی می دهند، اما برخی این کار را بسیار هیجان انگیز می دانند. آنها به جای این که سر خود را با کارهای سودمند سرگرم کنند و رفتاری سازنده از خود نشان دهند، مدام به زندگی این و آن سرک می کشند و اطلاعات کسب می کنند و از این کار خود هم بشدت لذت می برند.

بسیاری از افراد گاهی اوقات نمی دانند با سوال هایشان باعث رنجش دیگران می شوند و آنها معتقدند از سر دوستی با دیگران از آنها پرس و جو می کنند و حتی برخی دیگر معتقدند که آنها صرفا کنجکاو هستند نه فضول.

 

کنجکاو کیست؟
کنجکاو، فردی است که آگاهانه تلاش می کند تا به ماهیت رفتارها و موقعیت ها در فضاهای مختلف زندگی پی ببرد. درحقیقت، کنجکاوی نیرویی قدرتمند و محرکی لازم برای انجام تحقیقات علمی است و به انسان کمک می کند هر روز کشف تازه ای کند. کنجکاوی، ویژگی ضروری هر محققی برای موفقیت است. به طور کلی هرکس که می خواهد درحرفه خود موفق باشد باید تاحدی در کار خود کنجکاوی به خرج دهد و به این ترتیب با شناخت کامل حرفه خود بتواند روش های خوبی برای رسیدن به هدف به کار ببندد. کنجکاوی انسان سیری ناپذیر و پایانی برآن نیست. کنجکاوی در سنین خردسالی در بالاترین حد خود قرار دارد و فرد کنجکاو این ویژگی را همیشه حفظ می کند. به کنجکاوی که مفید است و موجب پیشرفت بشر می شود، کنجکاوی مثبت می گویند و فرد با داشتن این نوع کنجکاوی دست به خلاقیت و نوآوری می زند و در نهایت به بهبود کیفیت زندگی افراد جامعه خود کمک فراوانی می کند، اما کنجکاوی نوع منفی نیز وجود دارد. در این نوع کنجکاوی، فرد با کسب اطلاع از زندگی دیگری قصد صدمه رساندن به او را دارد و به نوعی در امور زندگی او دخالت و فضولی می کند.

 

من کنجکاو هستم یا فضول؟
گاهی اوقات کنجکاوی آدم ها چنان زیاد می شود که نمی توانند تشخیص دهند قدم به وادی فضولی گذاشته اند، بنابراین هر بار که خواستید مطمئن شوید فضولی می کنید یا خیر، چند سوال از خودتان بپرسید:

ـ آیا این شخص را آنقدر می شناسم که چنین سوال هایی از او بپرسم؟
ـ آیا حق دارم کارهای این فرد را زیرنظر بگیرم یا حتی او را به خاطر کارهایی که انجام می دهد، سرزنش کنم؟
ـ آیا می توانم از او علت کارش را بپرسم و اصلا چنین اجازه ای دارم؟
ـ علت این سوال من از او چیست؟ آیا صرفا می خواهم دیدم نسبت به او باز شود یا قصد دیگری دارم؟
ـ از سر حسادت او را سوال پیچ کرده ام؟
ـ حوصله ام سر رفته و دنبال هیجان و شایع پراکنی هستم؟
ـ می خواهم از اطلاعات بدست آمده به نفع خود استفاده کنم؟
ـ اگر کسی چنین سوالی از من بپرسد، خوشم می آید؟

تا آنجا که می توانید از افراد فضول دوری کنید

 

با افراد فضول چه باید کرد؟
وقتی با فردی برمی خورید که فضول است، به جای این که اجازه دهید با رفتارش بقیه روزتان را خراب کند با چند روش کاملا موثر می توانید از شرشان خلاص شوید:

1-موضوع مورد بحث را  به سرعت عوض کنید.
وقتی با رگبار سوال های او مواجه شدید با زبردستی از پاسخ دادن طفره روید و فورا موضوع را عوض کنید.

 

2- تماس چشمی نداشته باشید.
اگر احساس کردید کسی با فضولی هایش دارد، اعصاب تان را به هم می ریزد، نگاه تان را از او برگردانید و وانمود کنید مثلا درون کیف تان دنبال چیزی هستید یا مجله یا روزنامه ای را برداشته و مشغول خواندن شوید.

3- پاسخ های مبهم بدهید.
مجبور نیستید بابت هر پرسش، پاسخی واضح و روشن بدهید. مثلا اگر از شما پرسیدند: «چقدر حقوق می گیرید؟» می توانید بگویید: «مثل هرکس دیگر با شرایطی مشابه من...» یا «آنقدر هست که اموراتم بگذرد.»

4- نفس عمیقی بکشید و سکوت کنید.
هیچ کس نمی تواند شما را مجبور به پاسخ دادن کند. بگذارید همین طور سوال بپرسند، وقتی شما به هیچ یک از سوال هایشان پاسخ ندهید بالاخره می فهمند که دیگر فایده ای ندارد و دست از سرتان برمی دارند.

5- حد و حدودشان را مشخص کنید.
اگر فردی به قصد فضولی وارد خانه تان می شود، به او اجازه ندهید به تمام قسمت های خانه سرک بکشد و او را فقط در اتاق مهمانی نگه دارید و تا آنجا که می توانید اجازه ندهید او وسایل جدید خانه تان را ببیند.

6- ارتباط اجتماعی تان با او را کم کنید.
تا آنجا که می توانید از او دوری کنید. به خانه او رفت و آمد نکرده و هرگز در مهمانی هایتان او را دعوت نکنید. با این کار شاید او بفهمد اگر می خواهد با شما ارتباط داشته باشد باید دست از فضولی بردارد.

7- وقتی در مورد دیگران خبرچینی می کنند، علاقه ای نشان ندهید.
کسی که در مورد دیگران پیش شما حرف می زند مطمئن باشید مسائل خصوصی شما را نیز به دیگران می گوید. بنابراین با شنیدن حرف هایش او را به این نوع رفتار تشویق نکنید.

8- روراست باشید.
خیلی راحت و بدون رودربایستی به او بگویید دوست ندارید در مسائل زندگی تان دخالت کند و سوال های شخصی بپرسد.

چطور دخالت‌ نكردن در امور دیگری را تمرین كنیم؟
به نظر می‌رسد درك متقابل یكی از مهم‌ترین مهارت‌های زندگی است؛ یعنی آموختن این‌كه خود را به جای دیگری بگذاریم و از نگاه او مساله را ببینیم. متاسفانه چنین نگاه تربیتی در فرهنگ ما وجود ندارد یا خیلی بندرت دیده می‌شود.

در واقع، اگر ما به جای دخالت و فضولی در كار دیگران، خود را به جای فرد مقابل می‌گذاشتیم و این احساس منفی را كه در او ایجاد می‌كردیم، به خودی خود درك می‌كردیم، دست به دخالت نمی‌زدیم. خوب است در همه حال نگاهمان این‌گونه باشد كه آنچه بر خود نمی‌پسندی بر دیگران نیز نپسند. اگر دخالت را دوست نداری و حس بدی به آن پیدا می‌كنی، این رفتار را به كسی روا مدار.
گردآوری:بخش روانشناسی صبح بخیر

منابع:
bultannews.com
hidoctor.ir
tabnak.ir