در راه زندگی ، تند نران !

پسربچه که شرمنده به نظر می رسید، در حالی که بغض کرده بود، گفت : آقا، خیلی معذرت می خواهم . فقط یک لحظه به حرف هایم گوش کنید. به خدا نمی دانستم چه کار دیگری باید انجام دهم .چاره ای نداشتم . آجر را پرت کردم ، چون هیچ راننده ای حاضر نشد بایستد و کمکم کند. بعد در حالی که اشک هایش را پاک می کرد و با دست به نقطه ای اشاره می کرد، گفت : به خاطر برادرم این کار را کردم . داشتم او را با صندلی چرخدارش از روی جدول کنار خیابان عبور می دادم که ناگهان از روی آن به زمین سقوط کرد.

زورم نمی رسد که او را بلند کنم. سپس در حالی که به هق هق افتاده بود، ملتمسانه به مدیربهت زده گفت : لطفاً کمکم کنید. کمکم می کنید تا او را از روی زمین بلند کنم و روی صندلی چرخدارش بنشانم ؟ او زخمی شده . مدیر جوان که بغض راه گلویش را بسته بود و به زور آب دهانش را قورت می داد، به سرعت به آن سمت دوید. سپس پسر معلول را از روی زمین بلند کرد و او را روی صندلی چرخدارش نشاند. بعد با دستمالی تمیز، آثار خون را از روی خراشیدگی های سر و صورت پسر معلول پاک کرد.

نگاهی به سراپای او انداخت و خیالش راحت شد که او صدمه ای جدی ندیده است . پسرکوچک از فرط خوشحالی بالا و پایین می پرید، به مدیر جوان گفت : خیلی از شما متشکرم ، خدا خیرتان بدهد! مدیر جوان که هنوز آن قدر بهت زده بود که نمی توانست حرفی بزند، سری تکان داد و آن دو رانگاه کرد. سپس با گام هایی لرزان سوار اتومبیل گران قیمت قر شده اش شد و تمام طول راه تا خانه را به آرامی طی کرد. با وجود آنکه صدمه ناشی از ضربه آجر به در اتومبیلش خیلی زیاد بود، مدیر جوان هرگزتلاشی برای مرمت آن نکرد. او می خواست قسمت قر شده اتومبیل گرانقیمتش همیشه این پیام را به اویادآوری کند:

در مسیر راه زندگی ، هرگز آن قدر تند نران که شخصی برای جلب توجهت ، آجر به سوی تو پرتاب کند.

منبع:مجله راه زندگی

واکنش تند ژیلا صادقی به انتشار عکس های زندگی خصوصی مجریان توسط خودشان

 ژیلا صادقی با انتشار متنی به انتقاد از این رفتار پرداخته که متن این یادداشت را اینجا می خوانید.

هرچند که پدیده افشای اطلاعاتِ مربوط به اهالی رسانه وهنر در رسانه ها وشبکه های اجتماعی، پدیده جدیدی نیست،اما به نظر می رسد که در روزهای اخیر ،این موضوع ابعادی متفاوت یافته است.تاکنون دراین باره گفته یا وانمود می شد که این اطلاعات یا تصاویر، عمدتا بدون رضایت صاحبان آنها و توسط عناصر بی اخلاق و بدخواه نشر می یابد، در حالی که در این چند روز شاهد انتشار اطلاعات وتصاویری از زندگی برخی از اصحاب رسانه، توسط خود آنان بودیم که پدیده ای عجیب و بدیع می نماید!

 بدون هیچ مقدمه ای این پرسش را طرح میکنم که آیا هویت وشهرت این افراد متعلق به خود آنان است، یا مربوط به رسانه ملی که سخاوتمندانه با آنتن خویش به آنان اعتبار بخشیده است؟اگر فرض دوم صحیح باشد-که اینگونه نیز هست-اینگونه رفتارهای غیر قابل توجیه ،جز چوب حراج زدن به وجهه این رسانه وخرج کردن از کیسه آن، چه مفهومی دارد؟به راستی چرا باید مکانت این دانشگاه عمومی،هزینه بی مبالاتی عده ای شود که عمدتا با رفتارهای خویش از آن کاسته اند وچیزی برآن نیفزوده اند؟

پرسش دیگر این است که آیا نشر دهندگان این اطلاعات یا تصاویر،لختی به این اندیشیده اند که با این کار تنها وجهه خود را در منظر مردم فرونمی کاهند،که حیثیت اجتماعی وشغلی  همکاران خویش را نیز در مخاطره قرار می دهند؟ نویسنده این سطور در دید وبازدیدهای نوروزی،بارها با سخنان وسوالات دیگران درباره این موضوع مواجه گشته است،مقوله ای که از اساس، آن را مرتبط به خویش نمی داند ودر جایگاه پاسخگویی در باره آن نیز قرار ندارد.

مخاطب پرسش سوم نهادهای نظارتی هستند که: تاچه مقطعی، باید اینگونه متخلفین باسکوت ایشان تشویق وتکثیر شوند؟ آیا به این اندیشیده اند که اگر افشای اطلاعات زندگی خصوصی فلان عنصر رسانه ای توسط خود وی!به نوعی رویه وژست مثبت تبدیل شود،دیگر از بدنه اجتماعی برای رعایت اخلاق،چه انتظاری میتوان داشت؟

اخبار فرهنگی - ستاره نیوز