درباره رابطه جنسی دهانی بیشتر بدانیم

در رابطه جنسی دهانی اعضای دهان و حلق در تحریک اندام جنسی طرف مقابل نقش دارد

رابطه جنسی دهانی 

رابطه جنسی دهانی چیست؟
رابطه جنسی دهانی (در انگلیسی: Oral sex) نام نوعی از آمیزش جنسی است که در آن مرد برای زن و یا زن برای مرد و یا هر دو به طور همزمان اندام جنسی طرف مقابل را به وسیله دهانشان تحریک می‌کنند. در آمیزش جنسی دهانی، اعضای دهان و حلق از جمله زبان، دندان ها و حلق در تحریک اندام جنسی طرف مقابل نقش دارند. در اصطلاح علمی به آمیزش جنسی دهانی که از سوی زن برای مرد انجام شود، Fellatio و وقتی رابطه ی جنسی دهانی از سوی مرد بر روی زن انجام شود، Cunnilingus نامیده می‌شوند. نام‌های مصطلح این آمیزش و رابطه جنسی دهانی در زبان فارسی به ترتیب، «ساک زدن» و « لیس زدن » است.

 
 چه بیماریهای جنسی (STD) از طریق رابطه جنسی دهانی منتقل می شود؟

هرپس از شایعترین بیماری جنسی منتقله از رابطه جنسی دهانی

 
شایعترین بیماری جنسی منتقله از طریق رابطه جنسی دهانی، هرپس است (Herpes Simplex Virus = HSV) هرپس دو نوع کلی دارد: HSV-1 که منجر به دانه هایی در اطراف دهان می شود (تاول تبخالی) درحالیکه HSV-2 منجر به زخمهای تناسلی می گردد.

– HPV که مخفف Human Papilloma Virus است هم ممکن است از طریق رابطه ی جنسی دهانی منتقل شود و منجر به زگیلهایی در اطراف و یا داخل دهان گردد. مشخص شده است که گنوره (Gonorrhea) از فرد آلوده در طی رابطه جنسی دهانی به فرد مقابل منتقل گردد و سپس عفونت از گلوی آن فرد به ناحیه تناسلی افراد بعدی منتقل شود. بدن بطور طبیعی در طی ۳ ماه میتواند باکتری های گنوره در گلو را از بین ببرد ولی عفونت ناحیه تناسلی نیاز به درمان آنتی بیوتیکی دارد.

امکان انتقال کلامیدیا (Chlamydia) هم از طریق رابطه جنسی دهانی وجود دارد، اگرچه کمتر رخ میدهد. کلامیدیا و گنوره منجر به زخم گلو می شوند (Sore throat). خیلی از افراد ممکن است آلوده به این میکروب باشند ولی بدون علامت بوده و از آن آگاه نباشند.

رابطه جنسی دهانی برای خانم ها لذت بخش است

 
– سیفلیس (Syphilis) هم در شرایط خاص امکان انتقال در طی رابطه جنسی دهانی را دارد و آن هم در صورتی است که دهان در تماس با زخم باز یا راش پوستی عفونی قرار گیرد. احتمال انتقال عفونتهای دستگاه گوارشی و انگلها هم درصورت تماس دهان با مقعد وجود دارد.

هپاتیت A ویروسی است که در مدفوع فرد آلوده وجود دارد و در طی تماس دهانی-مقعدی امکان انتقال دارد.

هپاتیت B بطور کلی در خون است و تنها درصورتیکه در تماس رابطه جنسی دهانی ، خونی وجود داشته باشد منتقل می شود.

نکات مهم برای رابطه جنسی دهانی ایمن:
استفاده از روش های مانعی مثل کاندوم بهترین راه برای ایمن کردن رابطه جنسی دهانی است. افراد بسیاری که از ترشحات بدن خوششان نمی آید رابطه جنسی دهانی با کاندوم های طعم دار را بهتر می بینند.

وقتی مردی طی رابطه جنسی دهانی انزال می کند، اگر مایع خارح شده در کناره های دهان یا چشم های طرف مقابل بریزد، درصورتیکه مبتلا به بیماری های مقاربتی باشد، احتمال انتقال آن را شدیداً افزایش می دهد.

در بسیاری از موارد، بیماری های مقاربتی می توانند حتی باوجود اینکه آلت تناسلی یا زبان کاملاً وارد واژن، دهان یا مقعد نشده است نیز انتقال یابند.

برخی محققان پیشنهاد می کنند که از مسواک زدن قبل از رابطه جنسی دهانی خودداری کنید چون باعث می شود زخم ها و خراش های کوچک احتمال انتقال بیماری های مقاربتی را افزایش دهند.

رابطه جنسی دهانی از نظر شرعی:

شکی نیست که در دین مبین اسلام، انسان می تواند هر گونه لذت جنسی و غیر آن را از همسرش ببرد. در این خصوص محدودیتی وجود ندارد. تنها در برخی ایام خاص و زمان عادت ماهانه، آمیزش جنسی ممنوع شده است. بقیه کامجویی ها به قوت خود باقی است.

اما این تجویز به معنای مناسب و یا مجاز بودن هر گونه رفتار و عمل جنسی بین همسران نیست. برخی از رفتارهای جنسی مثل رابطه مقعدی در شرع مقدس اسلام، کراهت شدید دارد . برخی از علما بر اساس روایات وارده، آن را حرام می دانند و یا رابطه جنسی دهانی را مورد نکوهش قرار می دهند.

گردآوری : بخش زناشویی صبح بخیر

منابع :
iranhiv.com
hidoctor.ir

درباره رابطه جنسی پس از زایمان بیشتر بدانید

درباره رابطه جنسی پس از زایمان بیشتر بدانید
ارتباط جنسی مناسب و سالم یکی از ارکان زندگی مشترک است...
 بسیاری از زوج های جوان به دلیل عدم آشنایی و نداشتن آگاهی کافی درباره نحوه برقراری روابط عاطفی و ارتباط جنسی با همسران خود، با مشکلات بسیاری مواجه می شوند و متاسفانه این مشکلات در برخی زندگی ها تبدیل به بحران شده و کار به جدایی می کشد. یکی از دوران حساس در روابط جنسی زوجین، دوران پس از زایمان است.
روزهای پس از زایمان و دوران شیردهی، تجربه جدیدی برای پدر و مادر است. تغییرات جسمی و روانی بسیار زیادی در بدن مادر ایجاد می شود بنابراین روابط جنسی نیز تحت تاثیر قرار می گیرد. مدیریت زوجین در کنترل مشکلات این دوران و حفظ رابطه مناسب از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
رابطه جنسی پس از زایمان
یکی از نکات مهم توجه به شرایط روانی زن پس از زایمان است. اغلب مادران پس از تولد نوزاد احساس خستگی و افسردگی می کنند، بنابراین حمایت عاطفی و درک وضعیت روحی زن نخستین گام برای بهبود روابط عاطفی است.

اگرچه زن ممكن است در اوایل دوره پس از زایمان، از نظر فیزیولوژیك، توان لازم برای شروع روابط زناشویی را داشته باشد، ولی ممكن است از آمادگی روانی مناسبی برخوردار نباشد.
پس از زایمان، رحم و سایر بخش های دستگاه تناسلی در طی 4 تا 6 هفته به حالت عادی باز می گردند. بنابراین توصیه می شود که ارتباط جنسی را تا 6 هفته پس از زایمان به تعویق بیندازید. مقاربت زودهنگام موجب آسیب به بخیه های مادر (هم در زایمان طبیعی و هم سزارین)  و بروز مشکلاتی برای او می شود. در این مدت خونریزی پس از زایمان نیز قطع شده و ترشحات سیستم تناسلی زن به حال طبیعی باز می گردد.
زوجین باید قبل از شروع روابط جنسی، روش پیشگیری از بارداری مناسبی را انتخاب نمایند. این کار استرس و نگرانی را کاهش داده و موجب بهبود روابط عاطفی و جنسی می شود.
توصیه می شود قبل از شروع روابط جنسی پس از زایمان، حتما با پزشک خود مشورت کنید. در صورت نیاز می توانید از مشاوره روانشناسی نیز کمک بگیرید. عدم آگاهی زوجین در این دوران موجب افسردگی و احساس گناه در زن و همچنین احساس سرخوردگی در مرد می شود.
علل كاهش فعالیت جنسی پس از زایمان و رفع آنها
احساس درد در هنگام  نزدیکی: درد در حین نزدیکی  که معمولا ناشی از بخیه محل زایمان است، حتی در صورت التیام نیز می‌تواند موجب كاهش فعالیت جنسی زنان شود. در این مرحله با مراجعه به پزشک و معاینه توسط او، وضعیت بخیه های زایمان مشخص شده و اضطراب و نگرانی زوجین به خصوص زن برطرف می شود.
توجه افراطی به نوزاد: برخی از مادران آن چنان گرفتار نوزاد و نگهداری از او می شوند که وظایف خود را به عنوان یک همسر فراموش می کنند. مدیریت خانواده و حفظ روابط از مواردی است که زنان باید در مورد آن آگاهی های لازم را کسب کنند.
نگرانی در مورد وضعیت جسمی: برخی از زنان پس از بارداری و زایمان به دلیل تغییرات جسمی زیاد و افزایش وزن احساس خجالت کرده و به دلیل نگرانی در مورد وضعیت ظاهری خود از رابطه جنسی سرباز می زنند. باید این اطمینان به زن داده شود که تغییرات جسمی او پس از زایمان طبیعی بوده و به مرور زمان به حالت اول باز می گردد.
خستگی: بارداری و زایمان موجب خستگی بسیار زیادی در زنان می‌شود. مسوولیت، نگهداری از نوزاد و بر هم خوردن نظم خواب نیز مادر را با مشکلاتی همراه می سازند. بنابراین تمایل او به ارتباط جنسی کاهش می یابد. در طول شبانه روز باید ساعاتی برای استراحت مادر در نظر گرفته شود تا خستگی مفرط  اختلالی در روابط عاطفی زوجین ایجاد نکند.
افسردگی پس از زایمان: بسیاری از زنان پس از زایمان، دوره ای از افسردگی را تجربه می کنند. این حالت به ویژه در زایمان اول شایع تر است. از دست دادن میل جنسی یكی از ویژگی‌های شاخص این بیماری است. این بیماران نیازمند حمایت و درمان مناسب هستند. برای حل این بحران از روانپزشک و روانشناس کمک بگیرید.
نکاتی درباره روابط جنسی پس از زایمان
-بهترین زمان برای آغاز فعالیت جنسی در هر دو شیوه سزارین و زایمان طبیعی، 6 هفته پس از تولد نوزاد است.
-ممکن است به دلیل تغییرات هورمونی در دوران شیردهی، مادر با خشکی واژن روبرو شود. برای حل این مشکل با تجویز پزشک می توان  از لوسیون ها و ژل های مناسب استفاده نمود.
-در هنگام نزدیکی شرایط جسمی زن در نظر گرفته شود و این عمل در موقعیت بدنی مناسبی انجام گیرد.
-ممکن است اولین ارتباطات جنسی پس از زایمان به خوبی قبل نباشند. این موضوع طبیعی بوده و به مرور زمان به حالت طبیعی باز می گردد.

منبع:seemorgh.com