تکنیک های جراحی برای تغییر اندازۀ آلت تناسلی در مردان

تکنیک های جراحی برای تغییر اندازۀ آلت تناسلی در مردان
مشغلۀ ذهنی راجع به اندازۀ آلت تناسلی یک یافتۀ شایع مابین مردان می باشد. بسیاری از مردان بخصوص مردان جوان دارای نگرانی هستند که آیا اندازۀ آلت تناسلی آنها طبیعی است یا نه؟

 

بررسیهای مختلفی در جمعیت های مختلف مردان دنیا انجام شده اند که در آن اندازۀ آلت تناسلی اندازه گیری شده است. در این بررسیها طول متوسط آلت تناسلی در حالت شل 8 سانتیمتر و در حالت نعوظ 12 سانتیمتر بوده است. اعداد ذکر شده متوسط آن در جمعیتهای مردان مختلف می باشند که مورد بررسی علمی قرار گرفته اند.

 

از نظر علمی ما موقعی می گوئیم که اندازۀ آلت تناسلی کوچک است که 5/2-2 انحراف معیار کمتر از میزان طبیعی باشد. بسیاری از مردان اندازۀ آلت تناسلی خود را با اطلاعات ناقصی که از محیط پیرامون بدست می آورند می سنجند. باور یک مرد، چه درست و چه نادرست در مورد اندازۀ آلت تناسلی خود، سبب آسیب دیدن روانی وی و روابط زناشوئی با همسرش خواهد شد.

 

در یک مطالعه 94 درصد مردانیکه از کوچکی اندازۀ آلت تناسلی خود شاکی بودند، تخمین نادرستی از اندازۀ آلت تناسلی خود داشتند. این علاوه از باورهای نادرست در مورد نقش اندازۀ آلت تناسلی در روابط زناشوئی است. فرایند یک رابطۀ زناشوئی توسط یک چرخۀ جنسی مشخص می شود که در مردان شامل 5 مرحله می باشد.

 

این مراحل به ترتیب عبارتند از:

مرحلۀ برانگیختگی، مرحلۀ کفه یا همان تداوم تحریک جنسی، مرحلۀ ارضاء، مرحلۀ فروکش و بالاخره مرحلۀ تحریک ناپذیری.

در مرحلۀ تحریک ناپذیری، یک مرد نمی تواند دوباره یک چرخۀ جدید فعالیت جنسی را از صفر شروع نماید. این مرحله ممکن است در افراد مختلف از چند دقیقه تا چند ساعت و حتی چند روز متفاوت باشد. مدت این زمان رابطۀ مستقیم با سن فرد دارد، و هر قدر سن فرد بالا می رود، این مدت زمان نیز طولانی تر می شود. هدف از توضیح این چرخۀ جنسی، بیان تفاوت ما بین زن و مرد می باشد.

 

چرخۀ جنسی در خانمها فقط شامل 4 مرحلۀ اول می باشد و خانمها فاقد مرحلۀ تحریک ناپذیری هستند. این بدین معنی است که در شرایط مناسب خانمها در فرایند رابطۀ زناشوئی می توانند ارگاسم یا ارضاء جنسی مکرر را تجربه کنند بدون اینکه نیازی به مقاربت جنسی داشته باشند، بنابراین عده ای از مردان که دلیل عدم ارضاء همسر خود را کوچکی اندازۀ آلت تناسلی خود می دانند، از نظر علمی صحیح نمی باشد و قابل توجیه نیست، و از طرف دیگر اندازۀ آلت تناسلی نقشی در فرایند مقاربت مرد ندارد و یک مرد با هر اندازه آلت تناسلی، به ارضاء جنسی دست پیدا خواهد کرد. با بیان مطالب فوق می توان به میزان اهمیت اندازۀ آلت تناسلی در روابط زناشوئی پی برد.

امروزه شبکه های ماهواره ای بسته به نیاز مخاطبین خود در یک منطقۀ بخصوص، تبلیغات وسیع و همه جانبه دارند. همانطور که مستحضر هستید تبلیغات شبکه های فارسی زبان بیشتر بر حول محور محصولات و کالاهای جنسی، ترک اعتیاد، کاهش وزن، افزایش قد و چند موضوع دیگر می چرخد.

 

یكی از شگردهای مهم این رسانۀ نوین رواج فرهنگ بیماریزائی است. بیماری زائی یعنی تولید و ایجاد یک بیماری توسط یک عده افراد خبره که وجود خارجی ندارد. یعنی آنقدر موضوعی را تکرار می کنند که فرد احساس می کند که بیمار است و باید سراغ درمان خود برود. یکی از این موارد هم اندازۀ آلت تناسلی در مردان می باشد.

 

یک مثال بارز تبلیغ کرمی است که مبلغین آن مدعی هستند که سبب افزایش اندازۀ آلت تناسلی در آقایان می شود. اینها برای اینکه محصول خود را به فروش برسانند در ابتدا اقدام به بیان مطالبی کاملا کذب می کنند که به هیچ وجه مبنای علمی ندارد.

 

این نوشته را بنده از تبلیغات آنها خدمت شما ذکر می کنم: "طبق آمارهای کسب شده تقریبا 70 درصد از افراد در سراسر دنیا از کوچک بودن دستگاه تناسلی خود رنج برده و احساس حقارت می کنند (جهت اطلاع بایستی خاطر نشان سازم که هر بیماری تعریف علمی خاص خودش را دارد، و صرف ادعای یک فرد دلیل بیماری وی نیست؛ مسئلۀ بعد این است که یک فرد خارج از فرایندهای فیزیولوژیک طبیعی نمی تواند انتظار خاصی از خودش داشته باشد، و مسئلۀ سوم میزان شیوع کوچک بودن دستگاه تناسلی در جوامع مختلف است، میزان شیوع مرضی این بیماری در جوامع مختلف یک در هزار است نه 70 درصد).

 

آنها در ادامۀ تبلیغشان می نویسند: "کوچک بودن آلت تناسلی یک مرد اثرات بسیار بدی را در زندگی و فکر او دارد و حاصلش : افسردگی ، عدم اعتماد به نفس ، خجالتی شدن ، سرخورده شدن از روابط جنسی و نارضایتی شریک جنسی او و.... خواهد بود". در صورتیکه به هیچ وجه اینگونه نیست.

 

آنها با تبلیغات گسترده به مردان القاء می کنند که دارای مشکل هستند، و درمان مشکل نیز در نزد خود آنها است. مگر افرادیکه دارای قد 175 سانتیمتر می باشند و اگر قد آنها به 190 سانتیمتر نرسد باید دچار عدم اعتماد به نفس ، خجالتی، و سرخورده شوند، با یک مختصر آگاهی و دادن اطلاعات به افرادیکه فکر می کنند دارای مشکل هستند، تقریبا اکثر قریب به اتفاق متقاعد می شوند که دارای مشکل نمی باشند.

 

البته باید متذکر شد که متاسفانه تعداد افرادیکه در دام فریبکاریهای تبلیغاتی می افتند نیز کم نمی باشد. کدام عقل سالم قبول می کند که با پوشیدن یک دمپائی به مدت 45 روز 8 سانتیمتر قدش بلندتر خواهد شد. ولی باز متاسفانه کم نیستند افرادیکه نسبت به خرید و استفاده از این دمپائیها اقدام می نمایند. همین در مورد دستگاهها و داروهائیکه اندازۀ آلت تناسلی را زیاد می کنند نیز صدق می کند.

امروزه علم پزشکی از جمله در کشور عزیزمان ایران پیشرفت زیادی کرده و بسیاری از بیماریها قابل درمان هستند. این درمانها برای افرادیکه دارای کوچکی اندازۀ آلت تناسلی "مرضی" باز هم تاکید می کنم "مرضی" هستند در دسترس می باشند.

 

تشخیص "مرضی" بودن کوچکی آلت تناسلی با پزشک می باشد و صرف ادعای فرد دلیل وجود مشکل در وی نیست. ممکن است که فرد انتظارات خاصی از خود داشته باشد، ولی آن دلیل وجود بیماری نمی باشد.

 

یک مرد با قد 170 سانتیمتر که از نظر علم پزشکی طبیعی است، ممکن است بخواهد قدش 190 سانتیمتر شود، ولی وی انتظارات نابجائی است که از خودش دارد، و در علم پزشکی هیچ اقدامی برای ادعای وی متصور نمی باشد.

کلاً در مواردیکه فرد دارای کوچکی "مرضی" آلت تناسلی است دو اقدام درمانی می توان انجام داد.

اولین آن دارو درمانی است که بیشتر قبل از 14 سالگی مؤثر است. اگر کوچک بودن اندازۀ آلت تناسلی قبل از کامل شدن سن بلوغ تشخیص داده شود، کمک زیادی می توان به بیمار کرد. این را همینجا متذکر شوم که اکثر پسربچه هائی که دارای آلت تناسلی رشد نکرده هستند در آینده از نظر باروری یا همان بچه دار شدن نیز ممکن است مشکل پیدا بکنند. بنابراین تشخیص به موقع و زودرس خیلی کمک کننده خواهد بود.

 

جهت راهنمائی والدین عزیز، هر پسر بچۀ بالای یک سال که طول دستگاه تناسلی وی در حالت کشیده کمتر از 1/9 سانتی متر می باشد، باید مورد بررسی قرار گیرد. علاوه از آن با استفاده از داده های زیر می توان بطور واقعی در مورد اندازۀ آلت تناسلی قضاوت کرد که در آن طول متوسط طبیعی آلت تناسلی کشیده شده با دست بر حسب سانتیمتر در سنین مختلف نشان داده می شود.

 

نوزاد 30 هفته : 1.5 سانتی متر***** کودک 2 ساله : 2.6 ***** کودک 7 ساله : 3.9
نوزاد 34 هفته : 2.5 سانتی متر***** کودک 3 ساله : 2.9 ***** کودک 8 ساله : 3.7
نوزاد 34 هفته  : 2.5 سانتی متر***** کودک 4 ساله : 3.3 ***** کودک 9 ساله : 3.8
کودک 6 ماهه : 1.9 سانتی متر***** کودک 5 ساله : 3.5 ***** کودک 10ساله : 3.8
کودک 1 ساله : 2.3 سانتی متر***** کودک 6 ساله : 3.8 ***** بالغین .......... : 9.3
.
و اما تکنیکهای جراحی نیز برای افزایش حجم و اندازۀ آلت تناسلی در حالت "مرضی" وجود دارند. یک از مواردیکه بطور شایع در کلینیک با آن مواجه هستیم، در افراد چاق و بویژه کودکان، آلت تناسلی در زیر چربی ناحیۀ عانه مخفی می شود، که اصطلاحاً به آن "آلت تناسلی دفن شده یا مخفی شده" می گویند و این با آلت تناسلی کوچک فرق می کند.

 

در بسیاری از موارد با بزرگ شدن کودک و کاهش وزن وی، این مشکل برطرف می شود، ولی گاهاً خود فرد چاق نیست ولی بعلت حجم زیاد چربی ناحیۀ عانه 3-2 سانتیمتر از آلت تناسلی در چربی فوق مدفون می شود، در همچون مواردی می توان با یک عمل جراحی مشکل را به مقدار زیادی حل کرد.

 

تکنیک دوم برای افزایش طول آلت تناسلی در مردانی است که مبتلا به کوچکی مرضی اندازۀ آلت تناسلی هستند. باید متذکر شوم که این تکنیک در بهترین شرایط 5-3 سانتیمتر به طول آلت تناسلی اضافه می کند. در حالت طبیعی حدود 5-3 سانتیمتر از آلت تناسلی مرد داخل شکم وی قرار دارد .

 

در این روش ابتدا یک برش به شکل Z در بالای آلت تناسلی بر روی شکم داده می شود. بافت چربی ناحیۀ عانه خالی می شود و به قاعدۀ آلت تناسلی در داخل شکم دسترسی پیدا می شود. آلت تناسلی توسط دو رباط به استخوان عانه می چسبد. با بریدن این دو رباط، آلت تناسلی آزاد می شود.

به محل بریده شدن رباطها یک تکه سیلیکون گذاشته می شود که بعداً چسبندگی ایجاد نشود. به این ترتیب 5-3 سانتیمتر به طول آلت تناسلی اضافه می شود.

 

تکنیک سوم افزایش دادن حجم به آلت تناسلی در موارد لزوم است. مثلاً بندرت ممکن است اندازه و قطر آلت تناسلی یک مرد در حالت کشیده حدوداً به اندازۀ یک خرما باشد. اینگونه افراد هستند که از نظر پزشکی بیمار محسوب شده و نیاز به اقدام اصلاحی دارند. در این افراد علاوه از اینکه طول آلت تناسلی باید زیاد شود باید به آن حجم نیز داده شود.

 

برای افزایش حجم آلت تناسلی تکنیکهای مختلفی وجود دارد. در یکی از این تکنیکها یک فلاپ (آویخته، یک تکه ای از پوست که توسط پایه اش هنوز به بدن متصل است) بیضی شکل از پوست تهیه کرده و آنرا در زیر پوست آلت تناسلی به دور آن می پیچیم.

 

در تکنیک دوم با سوزنهای مخصوصی درزیر پوست آلت تناسلی مواد حجم دهنده تزریق می شود. برای اینکار مواد گوناگون مثل سیلیکون بکار می رود . بیاد داشته باشیم که اعمال جراحی فوق بدون عارضه نمی باشند، و انجام آنها در افرادیکه نیازی ندارند غیر اخلاقی است و ممکن است داشته های قبل از عمل فرد را نیز به مخاطره بیندازد.

منبع:

دکتر محمدرضا صفری نژاد، جراح بیماریهای کلیه و مجاری ادراری

7sib.info

ویدیو مرتبط :
نحوه آمپول زدن آلت تناسلی مردان کامل

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

اختلالات آلت تناسلی مردان (قسمت دوم)

 

اختلالات آلت تناسلی مردان

اختلالات آلت تناسلی مردان (قسمت اول)

التهاب پوست سر آلت تناسلیbalanitis

balanitis التهاب پوست پوشاننده سر آلت تناسلی است. وضعیتی مشابه به نام balanoposthitis ، که سر و پوست جلویی سر آلت تناسلی ملتهب می شود. نشانه های balanitis شامل قرمزی، خارش، بثورات جلدی، درد و ترشح بدبو است.

 

بالنیت اغلب در مردان و پسران که ختنه(برداشتن پوست جلویی به وسیله جراحی) نشده ، و دارای بهداشت پایین می باشند اتفاق می افتد.التهاب میتواند اتفاق افتد اگر پوست حساس زیر پوست ختنه گاه به صورت منظم شسته نشود و عرق ، مواد زائد طبیعی، پوست مرده و باکتری در زیر پوست ختنه گاه جمع شده و موجب تحریک گردد. وجود پوست تنگ ممکن است تمیز کردن این ناحیه را مشکل کند و منجر به تحریک به وسیله موادی که بوی بد می دهند (smegma) که میتوانند در زیر پوست ختنه گاه تجمع یابند شود.

 

دیگر علل التهاب پوست سر آلت تناسلی شامل:

-درماتیت/ آلرژی.درماتیت التهاب پوست سر آلت تناسلی است، که اغلب به وسیله یک ماده تحریک کننده یا حساسیت تماسی ایجاد میگردد.حساسیت به مواد شیمیایی در اغلب محصولات- مانند صابون ها، پاک کننده ها، عطرها و اسپرم کش ها- میتواند ایجاد یک واکنش حساسیتی شامل تحریک، خارش و بثورات جلدی کند.

 

-عفونت. عفونت با قارچ کاندیدا البیکانس(thrush) میتواند ایجاد خارش و بثورات جلدی پر از لکه کند. اغلب بیماریهای منتقله از طریق جنسی- شامل سوزاک، تبخال و سفلیس میتواند تولید نشانه های بالینیت کند.

 

-بعلاوه ، مردان با دیابت( بیماری قند خون) در خطر بیشتری برای بالینیت هستند. قند موجود در ادرار که در زیر پوست ختنه گاه می ماند محیط مساعد برای رشد باکتری است.

التهاب مزمن سر آلت تناسلی و پوست ختنه گاه میتواند منجر به جای زخم شده، و در نتیجه علت تنگی پوست ختنه گاه( فیموز یا تنگی غلاف) و تنگی مجرای پیش آبراه (لوله ای که ادرار را از مثانه تخلیه میکند) شود.التهاب همچنین منجر به تورم پوست ختنه گاه شده، که میتواند منجر به صدمه به آلت شود.

 

درمان التهاب پوست سر آلت تناسلی:

درمان بالینیت یا التهاب پوست سر آلت تناسلی بستگی به علل زمینه ای دارد.اگر عفونتی موجود است، درمان شامل یک آنتی بیوتیک مناسب یا داروهای ضد قارچ خواهد بود. در موارد شدید یا مزمن التهاب، ختنه باید توصیه گردد.

استفاده از اقدامات بهداشتی مناسب میتواند کمک به پیشگیری از بالینیت در آینده کند. بعلاوه، مهم است که از صابون های قوی یا مواد شیمیایی، بخصوص آنهایی که شناخته شده هستند که موجب واکنش پوستی میگردند استفاده نکنید.

 

فیموز و پارا فیموز phimosis and paraphimosis

فیموز یکی دیگر از بیماری های آلت تناسلی است،فیموز وضعیتی است که در آن پوست ختنه گاه آلت تناسلی آنقدر تنگ است که به عقب بر نمیگردد( دور کردن از سر آلت) که سر آلت تناسلی نمایان شود. پارا فیموز زمانی اتفاق می افتد که پوست ختنه گاه، که یکبار به عقب کشیده شده، را نتوان به محل اصلی آن باز گرداند.

 

فیموز،اغلب در بچه ها دیده میشود، ممکن است در زمان تولد وجود داشته باشد. آن همچنین میتواند به وسیله یک عفونت ، یا به وسیله بافت پیوندی که در نتیجه یک التهاب یا التهاب مزمن شکل میگیرد ایجاد میگردد. دیگر علت فیموز بالینیت است، که منجر به جای زخم و تنگی پوست ختنه گاه میشود. توجه بی درنگ پزشکی لازم است اگر وضعیت موجب مشکل شدن یا غیر ممکن شدن ادرار کردن شود.

پارا فیموز یک اورژانس پزشکی است که در صورتی که درمان نشود میتواند منجر به عوارض وخیم شود. پارا فیموز ممکن است بعد از یک نغوظ یا فعالیت جنسی(در افراد ختنه نشده) ، یا در نتیجه صدمه به سر آلت تناسلی ایجاد شود.

 

با پارا فیموز،پوست ختنه گاه پشت لبه سر آلت تناسلی گیر می افتد. اگر این وضعیت طولانی شود، موجب درد و تورم شده، و جریان خون را به آلت تناسلی مختل میکند. در نهایت ، کمبود جریان خون می تواند منجر به مرگ بافت(گانگرین) ، شده و قطع آلت تناسلی لازم باشد.

 

درمان بیماری فیموز آلت تناسلی مردان

درمان فیموز ممکن است شامل کشیدن ملایم پوست ختنه گاه به مرور زمان باشد.اغلب اوقات، میتوان با مالیدن دارو به آلت پوست ختنه گاه را سست کرد. ختنه(برداشتن پوست ختنه گاه به وسیله جراحی)، اغلب برای درمان فیموز استفاده میگردد. شیوه دیگر جراحی، موسوم به preputioplasty ، که در آن پوست ختنه گاه از سر آلت جدا می شود. در این شیوه پوست ختنه گاه باقی گذاشته میشود و صدمه کمتری نسبت به ختنه دارد.

 

درمان پارا فیموز تمرکز بر کاهش ورم سر آلت و پوست ختنه گاه دارد. گذاشتن یخ ممکن است کمک به کاهش ورم، در همان حالی که با فشار به سر آلت خون و مایع را به بیرون میرانیم.

اگر این اقدامات در کاهش ورم و بازگشت پوست ختنه گاه به وضعیت طبیعی مفید واقع نشد، تزریق دارو برای کمک به تخلیه آلت تناسلی ممکن است لازم باشد. در موارد وخیم، یک جراح برای رها سازی  ممکن است بریدگی های کوچکی بر پوست ختنه گاه ایجاد کند. ختنه همچنین به عنوان یک درمان برای پارافیموز ممکن است استفاده شود.

 

سرطان آلت تناسلی

یک شکل نادر سرطان، سرطان آلت تناسلی وقتی اتفاق می افتد که سلول های غیر طبیعی در آلت تناسلی تقسیم و رشد غیر قابل کنترلی دارند اتفاق می افتد.

اغلب تومورهای خوش خیم (غیر سرطانی) ممکن است پیشرفت کرده و سرطانی شوند.

علت دقیق سرطان آلت تناسلی شناخته شده نیست، ولی عوامل خطر معینی برای بیماری وجود دارد. یک عامل خطر هر چیزی است که شانس فرد را برای بیماری زیاد میکند . عوامل خطر برای سرطان آلت تناسلی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

- ختنه. مردانی که در زمان تولد ختنه نشوند شانس بیشتری برای گرفتن سرطان آلت تناسلی دارند.

 

- عفونت با ویروس پاپیلومای انسانی(hpv) . hpvs گروهی از بیش از ۷۰ نوع از ویروس ها هستند که موجب زگیل(papillomas) میشوند. اغلب گونه های hpvs میتوانند دستگاه تولید مثل و ناحیه مقعد را در گیر کنند. این گونه های hpvs از فردی به فرد دیگر در زمان تماس جنسی انتقال می یابد.

 

- سیگار کشیدن. سیگار کشیدن بدن را در معرض مواد شیمیایی سرطان زای زیادی قرار می دهد که فراتر از ریه تاثیر میگذارد.

 

-smegma .ترشحات روغنی میتواند در زیر پوست ختنه گاه تجمع یابد. نتیجه یک ماده سفت، بدبو موسوم به smegma است. آلت زمانی که کاملا تمیز نشود، وجود smegma میتواند علت تحریک و التهاب باشد.

 

اختلالات آلت تناسلی مردان

 

- فیموز. این وضعیتی است که در آن پوست ختنه گاه تنگ شده و مشکل میتوان آنرا به عقب کشید.

- درمان پسوریاسیس. بیماری پوستی پسوریاسیس برخی اوقات با ترکیبی از داروها و در معرض نور فرابنفش درمان می شوند.

 

- سن. اغلب موارد سرطان آلت تناسلی در مردان بالای ۵۰ سال اتفاق می افتد.

 

نشانه های سرطان آلت تناسلی شامل گوشت زیادی یا زخم های روی آلت تناسلی است، ترشحات غیر طبیعی از آلت تناسلی و خونریزی نیز از آن جمله است.

 

درمان سرطان آلت تناسلی

جراحی برای برداشتن سرطان شایعترین درمان سرطان آلت تناسلی است. پزشک ممکن است از روش های جراحی زیر برای خلاصی از سرطان آلت تناسلی استفاده کند:

 

- برداشتن موضعی وسیع. برداشتن بافت سرطانی و مقداری از بافت طبیعی در اطراف آن.

 

- جراحی میکروسکوپی. جراحی است که در آن سرطان همراه با مقدار بسیار ناچیزی تا آنجا که ممکن است از بافت طبیعی برداشته میشود. در خلال این جراحی، دکتر از میکروسکوپی برای نگاه کردن به محوطه سرطانی برای اینکه مطمئن شود بافت سرطانی برداشته شده استفاده میکند.

 

- جراحی لیزر. از پرتو های باریک نور برای برداشتن سلول های سرطانی استفاده میشود.

 

- ختنه. جراحی است که در آن پوست ختنه گاه برداشته میشود.

 

- قطع آلت تناسلی(penectomy) . جراحی است که در آن آلت تناسلی برداشته میشود. این شایعترین و موثر ترین درمان سرطان آلت تناسلی است. در عمل جراحی جزئی partial از آلت تناسلی قسمتی از آلت تناسلی برداشته میشود. در عمل جراحی کامل قطع آلت تناسلی تمامی  آلت برداشته می شود.غدد لنفاوی در کشاله ران نیز ممکن است در خلال جراحی برداشته شوند.

 

اشعه درمانی (رادیوتراپی)، که از پرتو های با انرژی زیاد برای حمله به سرطان استفاده میشود ، و شیمی درمانی، که از داروها برای کشتن سرطان استفاده میکنند، انتخاب های دیگری هستند.

 

مراقبت از آلت تناسلی

مردها، مخصوصاً وقتی از نظر جنسی فعال باشند، باید به طور منظم آلت تناسلی خود را معاینه کنند تا وجود سرطان بیضه یا عفونت هایی که از طریق رابطه جنسی منتقل می شود را تشخیص دهند. اما چند وقت یکبار باید معاینه آلت تناسلی صورت گیرد؟ هیچ قانون خاصی برای آن وجود ندارد، اما یکبار در ماه به نظر کافی می رسد.

برای معاینه آلت تناسلی برای بررسی سرطان بیضه، توصیه های زیر را در نظر داشته باشید:
یکبار در ماه، پس از حمام:
-هر دو بیضه را تک تک بررسی کنید.
-با هر دو دست، بیضه را بین شصت ها و انگشتانتان گرفته و آرام آن را بغلتانید.
-وجود هرگونه غده سفت یا برآمدگی را بررسی کنید و آنرا از نظر تغییر اندازه، شکل یا همسانی بررسی کنید.
-اپیدیدیم (قسمتی از مجرای منوی که در پشت بیضه قرار دارد و به وسیله مجاری باریکی به آن مربوط است) یا رگ های خونی و طناب اسپرماتیک را با غده سرطانی اشتباه نگیرید.

-معاینه آلت تناسلی نه تنها به تشخیص غدد سرطانی کمک می کند بلکه راه خوبی برای تشخیص عفونت ها و بیماری هایی است که از طریق جنسی منتقل می شوند.

منبع:تلخیص از سایت آموزش مسائل جنسی و کلینیک تخصصی خانواده