بیماری های مقاربتی در کمین زنان باردار

حداکثر اطلاعات بیشتر افراد از بیماری‌های مقاربتی این است که «این بیماری‌ها طی تبادل مایعات جنسی یا خون میان همسران منتقل می‌شوند.» به دلیل پاره‌ای مسائل اطلاع‌رسانی کافی در این باره صورت نگرفته و بسیاری از مردم حقایق ساده را هم راجع به این بیماری‌ها نمی‌دانند

مثلا این‌که اغلب بیماری‌های مقاربتی تا به وضع حاد برسند، هیچ نشانه‌ای را بروز نمی‌دهند، این نوع بیماری‌ها در زنان شدت بیشتری دارد و ممکن است دستگاه تناسلی خانم را دچار مشکلات حاد از جمله بارداری خارج رحمی یا ناباروری کند و این‌كه بیماری‌های مقاربتی از مادر به جنین منتقل می‌شوند و این انتقال ممکن است در طول بارداری، هنگام زایمان یا بعد از تولد رخ دهد. نکته دیگر این‌که ابتلا به یکی از این بیماری‌ها فرد را نسبت به ابتلا به ایدز مستعد‌تر می كند و بسیاری مسائل دیگر که ندانستن آن‌ها می‌تواند افراد جامعه را مدت‌ها گرفتار كند. دکتر شیرین نیرومنش، استاد دانشگاه تهران اطلاعات مورد نیاز درباره این بیماری‌های را در اختیارتان قرار می‌دهد.

علائم این بیماری‌ها چه هستند؟

معمول‌ترین بیماری‌های مقاربتی علائم متعددی دارند که شایع‌ترین آن‌ها عبارتند از:

۱.  کلامیدیا:

شایع‌ترین بیماری مقاربتی است و عامل باکتریایی دارد. این بیماری در ۸۰ درصد زنان و ۵۰ درصد مردان هیچ نشانه‌ای ندارد اما از علائم آن می‌توان به ترشحات زنانه یا مردانه و درد یا سوزش هنگام دفع ادرار اشاره كرد. بزرگ شدن گره‌‌های لنفاوی ناحیه کشاله ران از دیگر علائم این بیماری‌است. همسران می‌توانند طی هر نوع فعالیت جنسی این بیماری را به یکدیگر منتقل کنند و متاسفانه اگر خانمی درگیر این بیماری شود خطر بارداری خارج رحمی و نازایی برای او وجود دارد. این بیماری با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود.

۲.  هرپس تناسلی:

یکی از انواع این ویروس سبب ایجاد تب‌خال در دهان می‌شود و دیگری زخم‌های تناسلی را پدید می‌آورد. این عفونت می‌تواند حین زایمان به فرزند منتقل شود. می‌توان با دارو از شدت عفونت کاست  اما رفع کامل آن ممکن نیست.

۳.  هپاتیت a، b، c و d :

هپاتیت b معمولا از تماس جنسی منتقل می‌شود و چشم‌ها و پوست بیمار را زرد می‌کند. بیمار مبتلا به هپاتیت bخارش، تب و خستگی دارد و شاید حالتی شبیه آنفلوآنزا در او تشخیص داده شود. گاهی بیماری تا حدی پیش می‌رود که عوارض سیروز کبدی و سرطان کبد را هم به دنبال دارد. نکته جالب در مورد هپاتیت این است که یا سیستم ایمنی بدن آن را سرکوب می‌کند یا بیماری تا یک عفونت مزمن پیش می‌رود. برای درمان هپاتیت لازم است از داروهای مخصوص استفاده شود. هپاتیت نیز با انجام آزمایش خون قابل تشخیص است.

۴.  سوزاک:

این بیماری سبب ترشحات زنانه و مردانه، درد هنگام دفع ادرار، بارداری خارج رحمی و ناباروری می‌شود اما می‌توان با آنتی‌بیوتیک آن را مهار کرد.

۵.  سفلیس:

اگر سفلیس خفیف باشد اغلب غیر قابل تشخیص است و زخم‌های ناشی از آن هم خود به خود از بین می‌روند اما در موارد شدید ممکن است عوارضی مانند بیماری‌هرپس داشته باشد که با آنتی بیوتیک درمان می‌شود.

۶.  ایدز:

این بیماری که طی مقاربت، انتقال خونی و از سرنگ مواد مخدر منتقل می‌شود، به محض ورود به بدن می‌‌تواند از همین روش دیگران را هم آلوده کند. از علائم ایدز خستگی، تعریق شبانه، تب و لرز مداوم بیش از چند هفته، سردرد، سرفه و.... را می‌توان ذکر كرد. متاسفانه باید گفت هنوز درمانی برای این بیماری کشف نشده است. تشخیص ایدز طی آزمایش خون در صورتی که مدتی از ابتلا گذشته باشد، ممکن است.

۷.  زگیل تناسلی:

ویروس این بیماری برجستگی‌هایی را در ناحیه تناسلی یا مقعد ایجاد می‌کند که به روش دارو درمانی یا انجماد رفع می‌شوند. انواع خطرناک این ویروس دهانه رحم را دچار تغییراتی می‌کند و در ‌‌نهایت مسبب سرطان دهانه رحم می‌شود.

۸.  شپش تناسلی:

حشراتی که میان موهای زائد ناحیه تناسلی رشد می‌کنند و سبب خارش ناحیه می‌شوند. این حشرات از ارتباط زناشویی یا وسایل شخصی آلوده منتقل می‌شوند. برای رفع آن‌ها باید ناحیه را کاملا پاکیزه نگه داشت و داروهای موضعی ضد شپش را مصرف کرد.

۹.  گال:

یک عفونت مسری است که با داروهای خوراکی و موضعی درمان می‌شود.

تشخیص بیماری‌های مقاربتی

برخی از این بیماری‌ها با معاینه در مطب قابل تشخیص‌اند و گروهی دیگر نیازمند آزمایش‌های خون یا ترشحات خانم یا آقا هستند. نتیجه این آزمایش‌ها هم بسته به نوع آزمایش زمان‌های مختلفی را می‌طلبد.

روش‌های درمان بیماری‌های مقاربتی

بیشتر این بیماری‌ها را می‌توان با آنتی‌بیوتیک خوراکی یا تزریقی و همچنین داروهای موضعی درمان کرد اما برخی از آن‌ها مانند ایدز تنها می‌توانند مهار شوند و رفع کامل آن‌ها توسط هیچ روشی تا امروز مقدور نبوده است.

پیشگیری از بیماری‌های مقاربتی

بهترین راه پیشگیری از این بیماری‌ها استفاده از کاندوم است زیرا این پوشش اجازه نمی‌دهد مایعات جنسی به بدن همسر منتقل شوند.

بایدآموزه‌های دین مبین اسلام و  فرهنگ اصیلی که بر کشورمان حاکم است را ستود زیرا تعدد شریک جنسی عامل اصلی انتقال این بیماری‌هاست. پس رعایت اصول اخلاقی هم یکی از روش‌های پیشگیری است. در آمارها مشاهده می‌شود افرادی که از چهارچوب خانواده فرا‌تر نمی‌روند و قبل از ازدواج رابطه‌ای نداشته‌اند، به میزان بسیار کمتری به این بیماری‌ها مبتلا می‌شوند.

بعد از اطلاع از ابتلای همسر چه برخوردی داشته باشیم؟

قبل از هرگونه اقدام یا صحبتی آرامش خود را حفظ کنید و اگر در این مورد ضعف دارید حتما از پزشک معالج و یک مشاور با تجربه کمک بگیرید. این دو نفر روش‌های پیشگیری از انتقال بیماری همسرتان به شما را برای‌تان توضیح می‌دهند. مثلا بسته به نوع بیماری می‌توان از واکسن‌های موجود استفاده کرد. حتی اگر درمان‌تان را هم شروع کرده‌اید باز هم باید از کاندوم استفاده کنید تا تماس‌ها عفونت را بیشتر انتقال ندهند. این موارد را هم رعایت کنید:

تا هر زمان که پزشک دستور می‌دهد، درمان را ادامه دهید.

هرگز بیماری‌تان را از همسرتان مخفی نکنید. اگر متارکه کرده‌اید همسر جدیدتان باید حتما این موضوع را بداند.

آزمایش‌های تجویزی را دقیق و طبق دستورات پزشک و آزمایشگاه انجام دهید تا درصد خطا به حداقل برسد.

 

منبع:shahrzadpress.com

ویدیو مرتبط :
ابتلا به بیماری های تیروئید و باردار شدن

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

بلاهایی که در کمین زنان باردار است

بسیاری از زنان با آغاز دوران بارداری شاهد تغییرات جسمی و روحی متنوعی هستند که روند زندگی آن‌ها را در دوران بارداری با اختلال روبه‌رو می‌کند. این تغییرات که در افراد مختلف، متفاوت است اگرچه با پایان یافتن دوران بارداری برطرف می‌شوند، اما گاهی برخی از آن‌ها به ویژه تغییرات روحی و روانی تا ماه‌ها پس از زایمان نیز مادر را همراهی می‌کنند. به همین دلیل آشنایی با این تغییرات به زوج‌های جوان و زنانی که اولین تجربه بارداری خود را پیش رو دارند کمک می‌کند با مطالعه و مشاوره با پزشک خود در این زمینه علاوه بر پیشگیری از بروز برخی از این اختلال‌ها به تعدیل و تسکین آن‌ها در دوران بارداری خود کمک کنند.

9 تغـییر شایـع در دوران بارداری

تیرگی پوست بدن

یکی از رایج‌ترین تغییرات دوران بارداری در زنان که به دنبال تغییرات هورمونی در بدن مادران دیده می‌شود، تیرگی پوست در هفته‌های اول تا هفته‌های ۱۶-۱۷بارداری است. در این شرایط به دلیل افزایش ملانین در بدن مادر احتمال تیرگی پوست او در بخشی از نواحی بدن مانند کشاله ران و زیر بغل و حتی خط میانی دیواره شکم دیده می‌شود. این تغییرات گاهی با بزرگ‌تر یا پررنگ شدن خال‌های سطح بدن نیز همراه می‌شود، به گونه‌ای که خال‌هایی که پیش از این چندان در سطح پوست مشخص نمی‌شدند، واضح‌تر به نظر می‌آیند. این تغییرات از جمله طبیعی‌ترین تغییراتی است که هر زن بارداری در این دوران در بدنش مشاهده می‌کند و با پایان یافتن دوران بارداری به مرور از بین می‌روند. اما نکته‌ای که هرگز نباید فراموش کنید این است که اگر بزرگ‌شدن و تغییرات خال‌ها با سوزش یا خونریزی همراه بود باید حتما به متخصص پوست مراجعه کنید.

تغییرات هورمونی و افزایش مو

یکی دیگر از تغییرات هورمونی در بدن زنان باردار افزایش میزان موی سر و موهای زاید بدن است که به صورت موقت و در دوران بارداری غالب افراد آن را تجربه می‌کنند. در این مرحله علاوه بر آن‌که موی سر مادر پرپشت می‌شود، موهای زاید بدن او نیز در مقایسه با قبل بیشتر می‌شود. این پرمویی با پایان یافتن دوران بارداری و زایمان مادر برطرف می‌شود و گاهی در برخی مادران به دلیل کاهش املاح خونی و آهن روند معکوس به خود می‌گیرد. به گونه‌ای که مادر پس از تولد نوزادش با ریزش موی سر رو به رو می‌شود. اگر چه این عارضه با تغذیه مناسب و دریافت املاح مورد نیاز بدن از قبیل آهن و ویتامین‌ها قابل پیشگیری و درمان است.

خارش ناشی از بارداری

با افزایش هفته‌های بارداری و بزرگ‌تر شدن جنین در ماه‌های ششم و هفتم بارداری پوست بدن مادر به ویژه در نواحی شکم، سینه، ران‌ها و بازو‌ها دچار کشش می‌شود. این تغییرات که به دلیل افزایش حجم جنین و افزایش وزن مادر در پوست ایجاد می‌شود به دلیل پارگی‌های جزئی که در بافت الاستین پوست ایجاد می‌شود در بدن به وجود می‌آید و غالبا در سطح پوست مادر قابل مشاهده است. این پارگی‌ها درحقیقت‌‌ همان خطوط صورتی یا قرمز رنگی است که به راحتی می‌توان آن را در سطح بدن مشاهد کرد. بروز این خطوط در بدن غالبا با خارش سطح پوست همراه است و اکثرا زنان باردار آن را تجربه می‌کنند اما میزان آن متناسب با تغییرات بدن، وزن و حجم بدن جنین در زنان باردار متفاوت است.

نفخ شایع‌ترین شکایت زنان باردار

با افزایش حجم رحم برای مراقبت و نگهداری از جنین میزان فشار به دیگر اندام‌های درونی بیشتر می‌شود. به این ترتیب علاوه بر مثانه که تحت فشار قرار می‌گیرد دیگر بخش‌های دستگاه گوارش از قبیل معده و روده‌ها نیز تحت فشار قرار می‌گیرند و عملکرد آن‌ها دچار اختلال می‌شود. به این ترتیب اکثر زنان باردار در دوران بارداری با مسئله نفخ که به دلیل تغییر عملکرد روده‌ها و افزایش فعالیت‌ آن‌ها تحت فشار رحم ایجاد می‌شود، رنج می‌برند. خوشبختانه این عارضه نیز با پایان یافتن دوران بارداری در زنان از بین می‌رود. ضمن آن‌که برای کنترل و تعدیل دردهای ناشی از نفخ به زنان باردار توصیه می‌شود از مصرف غذاهای نفخ‌آور پرهیز کنند. در کنار نفخ، ابتلا به یبوست نیز از جمله عوارض ناشی از دوران بارداری است که به دلیل اختلال در عملکرد روده‌ها در زنان باردار دیده می‌شود، برای کنترل این عارضه نیز به زنان باردار توصیه شده مصرف میوه و آب میوه را در برنامه‌غذایی روزانه خود فراموش نکنند و در کنار پروتئین از غذهای پرفیبر نیز مصرف کنند.

عدم تمرکز و حواس‌پرتی

بسیاری از زنان باردار به دلیل عوارض مختلف ناشی از بارداری از قبیل حالت تهوع، خستگی و دردهای ناشی از بارداری ممکن است در طول این دوران دچار حواس‌پرتی، فراموشی و عدم تمرکز شوند. این مسئله نباید موجب نگرانی آن‌ها شود چرا که با پایان یافتن دوران بارداری آن‌ها دوباره تمرکز و قابلیت‌های اولیه خود را به دست می‌آورند. دلیل اصلی بروز این واکنش‌ها در بدن اختلالات هورمونی و تغییرات اساسی است که در طول ماه‌های بارداری برای زنان به وجود می‌آید. تغییراتی که برای بسیاری از زنان جوان و کم تجربه، جدید و بسیار دشوار به نظر برسد.

بارداری و تکرر ادرار

یکی از موضوعاتی که موجب نگرانی برخی زنان جوان در دوران بارداری می‌شود، تکرر ادرار است. این عارضه که از ماه اول بارداری به بعد با زنان باردار همراه است به دلیل فشاری که از ناحیه رحم بر مثانه مادر وارد می‌شود بروز می‌کند و نمودهای مختلفی در زنان باردار دارد. به این ترتیب که برخی زنان باردار ممکن است در این دوران با افزایش تعداد دفع ادرار در طول روز روبه‌رو شوند و برخی ممکن است تنها حس دفع ادرار را داشته باشند و به طور واقعی نیازی به این کار نداشته باشند. تکرر ادرار معمولا در ماه پایانی بارداری درست زمانی که جنین در پایین لگن مادر قرار می‌گیرد و جایگاه خود را پیدا می‌کند در مقایسه با ماه‌های دیگر بیشتر است. این عارضه نیز با انجام ورزش‌های انقباضی در عضلات لگن و تقویت آن‌ها در دوران بارداری و کاهش مصرف مایعات در ساعات شب قابل کنترل است.

نارضایتی افسردگی در زنان شاغل

برخی زنان باردار از آنجا که در ماه‌های پایانی بارداری‌شان مجبور به ترک شغل و محیط کاریشان می‌شوند با حس‌هایی مانند بی‌حوصلگی و احساس پوچی مواجهند و حتی ممکن است بیشترین ساعات روز را با احساس غمگینی و تحریک‌پذیری سپری کنند. این حالات اگر چه از جمله عوارض ناشی از بارداری و خانه‌نشینی محسوب می‌شود اما توصیه ما این است که در صورتی که این اختلال‌ها بیش از ۲ بار در طول هفته بروز کرد، باید برای درمان و پیشگیری از تشدید آن به روان‌شناس یا مشاور مراجعه کنند.

واریس و انقباضات عضلانی

با افزایش وزن زنان باردار که به مرور طی ماه‌های بارداری برای آن‌ها اتفاق می‌افتد، استعداد ابتلا به واریس و انقباض در عضلات پای آن‌ها افزایش می‌یابد. بروز واریس در ران‌ها و ساق پا به دلیل گشادی رگ‌های سطحی در این اندام‌ها اتفاق می‌افتد و به خوبی قابل مشاهده است. برای پیشگیری از بروز این عارضه یا کنترل آن در دوران بارداری راه‌حل‌های مختلفی وجود دارد که یکی از آن‌ها پوشیدن جوراب‌های مخصوص واریس و بالا نگه‌داشتن ساق پا و ران‌ها در طول روز است. از سوی دیگر برای کنترل انقباضات ماهیچه‌ای که غالبا با درد همراه است بهترین روش مصرف شیر، ماست و غذاهای سرشار از کلسیم است تا از بروز این انقباضات در عضلات و ماهیچه‌های پا پیشگیری شود.

 

منبع:bartarinha.ir