بیماری آسم چیست؟ نشانه ها و روش درمان آسم

بیماری آسم بیماری شایعی است

 

آسم (asthma) یک بیماری التهابی مزمن که با حملات انسدادی و برگشت پذیر افزایش تحریک پذیری مجاری تنفسی مشخص می شود. ماست سل ها ائوزینوفیل ها – لنفوسیت های t – و نوترون ها نقش عمده ای در بروز التهاب در بیماری آسم دارند.

 

بیماری آسم بیماری شایعی است كه ازهر 10 كودك یك نفر و از هر 20 بزرگسال یك نفر را مبتلا می كند. بسیاری چنین می اندیشند كه آسم بیماری است كه از دوران طفولیت شروع می شود اما ممكن است آسم در هر سنی بروز كند. همچنین ممكن است در سال های نوجوانی بهتر شود و یا كاملا از بین برود، اما نزدیك به 50% كودكان مبتلا به آسم هنوز در بزرگسالی نیز مشكلاتی خواهند داشت.

 

چه کسانی به بیماری آسم مبتلا می شوند؟

آسم اغلب در خانواده هایی با سابقه مثبت فامیلی رخ می دهد. بیماری آسم می تواند در هر سنی بروز کند.

 

آسم یك بیماری مسری نیست و چون یك مشکل طبی محسوب می شود ابتلاء به آن شرم و خجالتی برای بیمار ندارد. بسیاری از ورزشکاران المپیك و افراد مشهور مبتلا به بیماری آسم هستند افراد می توانند همزمان با ابتلاء به آسم زندگی موفقی داشته باشند.

 

حمله آسمی چیست؟

حملات ناگهانی آسم و با شدت های متفاوت، ممکن است رخ دهند

 

حمله آسمی یا asthma attack زمانی است که شدت بیماری آسم بیشتر از همیشه شده است. حملات ناگهانی آسم و با شدت های متفاوت، ممکن است رخ دهند.

 

در هنگام حملات آسمی:

- عضلات دور مسیر جریان هوا سفت شده و باعث باریک شدن این مسیر می شوند.

 

-  در نتیجه مرحله 1 هوای کم تری در مسیرهای هوایی جریان پیدا می کند.

 

- التهاب مسیرهای جریان هوا افزایش یافته و باعث باریک شدن بیشتر این مسیر می گردد.

 

- مخاط بیشتری در مسیرهای هوایی ترشح شده، این مسیرها را بیش از پیش نازک تر میکند.

 

در نتیجه حمله آسمی تنفس فرد بسیار سخت شده و یا در بعضی از موارد مسیر هوایی کاملا بسته می شود. مراقبت و رسیدگی فوری در هنگام حملات آسمی لازم می باشد.

 

انواع آسم:

* آسم دوره ای خفیف: بروز علایم آسمی خفیف بیشتر از 2 روز در هفته و بیشتر از 2 شب در ماه

* آسم مزمن خفیف: بروز علایم آسم بیشتر از 2 بار در هفته، ولی نه بیشتر از 1بار در روز

* آسم مزمن ملایم: بروز علایم 1 بار در روز و بیشتر از 1 شب در طول هفته

* آسم مزمن بسیار شدید: بروز علایم در طول روز، در اغلب روزها، و به شکل مکرر در طول شب

 

علل بیماری آسم:

بسیاری از بیماران آسمی، دارای سابقه خانوادگی ابتلا به آلرژی می‌باشند

 

مو و یا پوست حیوانات

گرد و خاک

آلودگی هوا

تغییرات آب و هوایی (به خصوص هوای سرد)

مواد شیمیایی موجود در هوا یا غذا

ورزش کردن

گرده افشانی گیاهان

قارچ گیاهان

عفونت تنفسی مانند سرماخوردگی

برگشت محتویات معده به مری (ریفلاکس)

استرس

دوران عادت ماهیانه خانم‌ها

دود تنباکو

سولفیت (ماده ای نگهدارنده در برخی غذاها و نوشیدنی‌ها)

مصرف آسپیرین، بتابلوکرها و دیگر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی  (NSAID)

آلرژی به برخی غذاها مانند بادام زمینی و میگو

 

بسیاری از بیماران آسمی، دارای سابقه خانوادگی ابتلا به آلرژی می‌باشند و به طور کلی یکی از اقوام آن‌ها، دچار بیماری تب یونجه و یا اگزما بوده‌اند.

 

عوامل خطر آسم:

کشیدن سیگار خطر ابتلا به آسم را افزایش میدهد

داشتن آلرژی
اضافه وزن
کاهش وزن هنگام تولد
کشیدن سیگار
در معرض دود سیگار قرار گرفتن
مادران بارداری که سیگار می‌کشند، کودکشان را دچار آسم می‌کنند.
در معرض دود و یا آلودگی هوا قرار گرفتن
دارا بودن شغلی که با مواد شیمیایی سروکار دارد، مانند کشاورزی و آرایشگری
در معرض مواد آلرژی زا قرار گرفتن
عفونت باکتریایی و یا ویروسی

 

علایم و نشانه های آسم عبارتند از:

حملات سرفه یا خس خس سینه از علایم آسم می باشد

 

• تنگی نفس

• سفتی یا درد قفسه سینه

• مشکل در خواب که به دلیل تنگی نفس، سرفه یا خس خس سینه ایجاد می شود.

• صدای خس خس یا سوت در زمان بازدم( خس خس از علایم معمول آسم در کودکان می باشد).

• حملات سرفه یا خس خس سینه که با ویروس های تنفسی مانند سرماخوردگی یا آنفلوانزا شدیدتر می شود.

 

علایمی که نشان دهنده تشدید بیماری آسم می باشند شامل موارد زیر می باشند:

◊ شدیدتر شدن مشکل در تنفس (این مورد با استفاده از دستگاه پیک فلومتر قابل اندازه گیری است. این دستگاه برای بررسی عملکرد مناسب ریه ها مورد استفاده قرار می گیرد. در واقع بااین دستگاه می توان حداکثر سرعت جریان هوا در هنگام خروج از ریه ها را اندازه گیری نمود).

 

◊ نیاز به استفاده مکرر از داروهای استنشاقی سریع اثر برای بهبود سریع علایم

در برخی افراد علایم آسم در برخی شرایط شدیدتر می شود. این شرایط عبارتند از:

آسم و آلرژی از شایع ترین بیماری مزمن حساسیتی است

 

•  آسم و آلرژی:

رینیت آلرژیک ( تب یونجه) التهاب درون لایه پوشاننده ی بینی است و شایع ترین بیماری مزمن حساسیتی است. هیستامین باعث ایجاد علائم آلرژی می شود. عطسه، سرفه، آبریزش بینی و ناراحتی در چشم ها می دهد.

 

• آسم در اثر ورزش:

این نوع آسم در اثر ورزش و یا فعالیت فیزیکی ایجاد می شود. معمولا 5 تا 20 دقیقه پس از شروع ورزش علائم آن شروع می شود. 

 

•  آسم وارینات سرفه:

در این نوع آسم، سرفه های شدیدی داریم. علل آسم وارینات سرفه می تواند ترشح پشت حلق، رینیت مزمن، سینوزیت، و یا بیماری رفلاکس معده به مری باشد. در سینوزیت همراه با آسم، سرفه شایع است.

 

•  آسم شغلی

در اثر محیط کاری ایجاد می شود. این افراد بیشتر ممکن است ترشح بینی، گرفتگی بینی و یا تحریک چشم داشته باشند، به جای آن که ویزینگ داشته باشند.

 

مشاغلی که بیشتر با این نوع آسم ارتباط دارند: نانوا، کشاورزان، آرایشگران، پرستاران، نقاشان،  نجاران.

 

•  آسم شبانه

اگر شما آسم داشته باشید احتمال وجود علائم در شب ها بیشتر است.

 

بیماری‌های همراه آسم:

مشکلات بهداشتی سبب افزایش خطر ابتلا به آسم می‌شود

 

* مهم‌ترین آنها رینیت آلرژیک است که در ۲۸ تا ۵۰ درصد از افراد مبتلا به آسم به صورت همزمان وجود دارد و اگر درمان نشود، آسم خارج از کنترل می‌شود.

 

* رفلاکس اسید معده.

 

* چاقی: که متاسفانه در همه جوامع از مشکلات جدی بهداشتی شده است و سبب تشدید علایم بیماری آسم و در کودکان و نوجوانان حتی سبب افزایش خطر ابتلا به آسم می‌شود.

* کمبود ویتامین D: گفتنی است در سال‌های گذشته نقش کمبود ویتامین D در ایجاد و تشدید بسیاری از بیماری‌ها شناخته ‌شده است و توصیه می‌شود همه مبتلایان به آسم از این نظر بررسی و در صورت نیاز درمان شوند.

 

عوارض آسم:

سرفه دائمی یکی از عوارض آسم می باشد

 

¤ کاهش توانایی فعالیت بدنی و ورزش کردن
¤ کمبود خواب
¤ باریک شدن دائم راه‌های هوایی (برونش‌ها)
¤ بستری شدن در بیمارستان
¤ سرفه دائمی
¤ مشکل تنفسی
¤ تغییرات عملکرد ریوی

 

راه های تشخیص آسم:

یکی از روش های تشخیص بیماری آسم آزمایش گاز خون شریانی است

 

آزمایشات بیماران آسمی

♦ تست آلرژی
♦ آزمایش گاز خون شریانی
♦ آزمایش خون: برای اندازه گیری ائوزینوفیل (یک نوع گلبول سفید خون) و ایمونوگلوبولین  E (یک نوع پروتئین سیستم ایمنی)

♦ عکسبرداری قفسه سینه با اشعه  X

♦ آزمایش عملکرد ریوی

 

º اسپیرومتری: برای اندازه گیری مقدار هوایی که بعد از یک دم عمیق، از ریه‌ها خارج می‌شود.

 

º آزمایش اکسید نیتریک: برای اندازه گیری مقدار گاز اکسید نیتریک در تنفس استفاده می‌شود. اگر راه هوایی شما التهاب داشته باشد، مقدار اکسید نیتریک زیادی را خواهید داشت.

 

º تغییرات متا کولین: اگر مبتلا به آسم باشید، استنشاق هوا، باعث انقباض خفیف راه هوایی می‌شود.

 

بهترین راه پیشگیری و درمان آسم:

آسم راه درمان قطعی ندارد

 

درمان اصلی تورم مجاری تنفسی با کورتن است، اما چون آسم به درمان طولانی‌مدت نیاز دارد، باید از نوعی کورتن استفاده شود که اثرات مفید موضعی آن روی برونش‌ها ایجاد شود، اما جذب بدن نشود و عارضه جدی ایجاد نکند.

 

بنابراین می‌توان گفت سنگ‌بنای درمان آسم تجویز کورتن استنشاقی است که غالبا حداقل جذب در بدن را دارد و با مقادیر متعارف (اگر زیر نظر پزشک تجویز شود) کمترین عوارض جانبی را دارد.

 

در عین حال تجویز داروهای طولانی‌اثر گشادکننده برونش به صورت استنشاقی و ترکیباتی مثل قرص‌های مونته‌لوکاست، تئوفیلین و کورتن خوراکی با حداقل دوز لازم، گزینه‌های بعدی در بیمارانی هستند که با دوز کافی کورتن استنشاقی کنترل نمی‌شوند.

 

به جز در موارد نادر هیچ نیازی به استفاده از واکسن‌های تزریقی حساسیت‌زدایی (واکسن‌های درمان آلرژی) نیست.

 

مهم‌ترین علل شکست در درمان آسم:

بدون تردید عدم پایبندی بیمار آسمی به مصرف پیوسته و منظم داروهای استنشاقی اولین و مهم‌ترین عامل این ناکامی است.

 

بنابراین تاکید دارم حتی در زمانی که آسم با مصرف دارو تحت کنترل درآمده است، هیچ‌گاه بدون نظر پزشک اقدام به کم‌کردن میزان دارو یا قطع آن نکنید و اجازه دهید پزشک با پرسش‌های کلیدی در ویزیت‌های دوره‌ای و در صورت نیاز با تکرار آزمون اسپیرومتری تصمیم به کاهش دوز داروها در زمان مقتضی بگیرد.

گرچه هزینه‌های درمان بیماری آسم در ماه‌های اولیه گزاف به نظر می‌رسد، اما پس از سپری‌شدن دوتا سه‌ماه پزشک می‌تواند میزان داروها را کم کند و در انتهای سال اول درمان موفق، هزینه دارو گاهی به یک‌چهارم تا یک‌ششم مقدار اولیه کاهش یابد.

 

حداقل دفعات مراجعه به پزشک حتی وقتی بیمار احساس دشواری در تنفس ندارد، دو تا سه‌بار در هر سال است. لازم است بدانید آسم راه درمان قطعی ندارد و فقط می توانیم از پیشرفت آن جلوگیری کنیم.

 

ورزش و بیماری آسم

بیماران مبتلا به آسم نباید از انجام ورزش خودداری کند

 

بدترین توصیه‌ای که ممکن است به بیمار مبتلا به آسم شود، این است که از انجام ورزش خودداری کند. با انجام درمان موثر و مناسب، این بیماران می‌توانند مانند همه انسان‌ها به ورزش و فعالیت‌های عادی کاری و تحصیلی بپردازند.

 

تنها نکته مهم این است که در هوای سرد، قبل از انجام فعالیت ورزشی با حرکات نرمشی خفیف، ابتدا بدن خود را گرم کنند تا ورود یکباره هوای سرد به ریه‌ها سبب تشدید علایم بیماری آسم نشود.

 

توصیه‌های تغذیه‌ای در آسم:

بیمار آسمی از خوردن سوسیس و کالباس پرهیز کنند

 

همان‌گونه که اشاره کردم پرخوری که سبب بروز چاقی و تشدید رفلاکس می‌شود، بدترین الگوی تغذیه است. از سوی دیگر نمی‌توان برای تغذیه یک بیمار آسمی یک نسخه جامع تجویز کرد، ولی به‌طور کلی غذاهایی که هر بیمار تجربه کرده و مشخص شده که برای او آزاردهنده است و مثلا باعث سرفه و خارش گلو می‌شود، باید از برنامه غذایی او حذف شوند.

 

در عین حال می‌توان به چند گروه مواد غذایی اشاره کرد که می‌توانند در بعضی موارد سبب تشدید علایم شوند، مثل غذاهای بسته‌بندی‌شده و کنسروی که حاوی نگهدارنده‌ها هستند، انواع سوسیس و کالباس، غذاهای با ادویه تند، خشکبار دودزده، میگو، بادام‌زمینی و کره بادام‌ زمینی، آجیل‌های بوداده، میوه‌هایی مانند خربزه، طالبی، خانواده توت‌ها و کیوی.

 

آسم و توصیه‌های داخل منزل:

دود دخانیات خطر ابتلا به آسم را در کودکان چندین برابر افزایش میدهد

 

مهم‌ترین توصیه، عدم استفاده از سیگار و قلیان توسط بیمار و اطرافیان است چون دود دخانیات حتی باعث می‌شود خطر ابتلا به آسم در کودکان چندین برابر افزایش یابد. بهتر است حیوانات خانگی مثل گربه و سگ در داخل منزل نگهداری نشوند. اگر سوسک خانگی در منزل وجود دارد، با سمپاشی مناسب به از بین‌بردن آنها اقدام شود.

 

در سرویس‌های بهداشتی و حمام اگر نشت آب وجود دارد، رطوبت آن سبب رشد قارچ و کپک می‌شود. بنابراین به رفع آن پرداخته شود.

 

مراقب باشید خاک گلدان‌های داخل منزل به علت آبیاری زیاد به کپک آلوده نشود و در اقلیم‌های مرطوب مثل مناطق ساحلی شمال و جنوب کشورمان جانداری ذره‌بینی به نام مایت در تشک و بالش و ملحفه رشد می‌کند که باید با رعایت اصول بهداشتی و استفاده از اتوبخار یا شست‌وشو با آب ۶۰درجه به حذف آنها اقدام کرد.

 

گردگیری خانه حتما با یک دستمال نم‌دار و توسط افرادی غیر از فرد مبتلا انجام شود و اگر امکان خرید جاروبرقی و تصفیه‌کننده‌ هوای مجهز به فیلترهای HEPA را دارید، از این امر دریغ نفرمایید.

 

داخل منزل حتی‌الامکان از افشانه‌های حشره‌کش، خوشبوکننده، بوگیر، سفیدکننده، جرم‌گیر، پودرهای لباسشویی آنزیم‌دار، براق‌کننده‌ها و عود و اسپند استفاده نکرده یا مصرف آنها را محدود کنید. در فصول سرد از شومینه استفاده نکنید.

 

آسم و توصیه‌های خارج منزل:

آسم راه درمان قطعی ندارد و فقط می توانیم از پیشرفت آن جلوگیری کنیم

 

در روزهایی که در شهرهای بزرگ و پرترافیک، آلودگی هوا گزارش می‌شود حتی‌المقدور از منزل خارج نشوید و حداقل فعالیت‌های جسمی مثل ورزش را داشته باشید. گرده‌افشانی گیاهان و پولن آنها نقش مهمی در تشدید علایم برخی بیماران دارد.

 

بنابراین از زمان طلوع آفتاب تا ساعت ۹ صبح و چند ساعت اول بعد از تاریکی هوا که حداکثر گرده‌افشانی رخ می‌دهد، در صورت امکان در فضای باز تردد نکنید.

 

در آقایانی که موهای بلند دارند، کوتاه‌کردن موها و عدم استفاده از ژل و دوش‌گرفتن بلافاصله بعد از بازگشت به منزل سبب می‌شود آلرژن‌هایی که روی موها نشسته‌اند، پاک شوند و اگر امکان یک دوش سریع (با توجه خاص به محدودیت منابع آب در کشورمان) وجود نداشت، شست‌وشوی صورت و چشم خود را فراموش نکنید.

 

لازم است بدانید آسم راه درمان قطعی ندارد و فقط می توانیم از پیشرفت آن جلوگیری کنیم.

گردآوری: بخش سلامت صبح بخیر
منابع:

noskhe.com
tebyan.net
pezeshkan.org

ویدیو مرتبط :
‫بیماری آسم و رابطه جنسی‬‎

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

قانقاریا چیست/ علائم، نشانه ها و درمان بیماری قانقاریا

قانقاریا می تواند در هر نقطه ای از بدن رخ دهد

 

بیماری قانقاریا

قانقاریا چیست؟

قانقاریا به معنی بافت مرده است. قانقاریا وقتی ایجاد می شود كه زخم عفونت پیدا كند یا بافت در اثر وارد آمدن آسیب دچار تخریب شود. قانقاریا می تواند در هر نقطه ای از بدن رخ دهد، اما شایع ترین جاهایی که قانقاریا ممکن است رخ دهد عبارتند از پا، انگشتان پا و ساق پا، انگشتان دست، دست، و ساعد. خطرناك ترین جایی که ممکن است دچار قانقاریا شود احشای شكمی است.

 

علائم قانقاریا عبارتند از: 

• سیاه شدن پوست همراه با مردن عضلات و استخوان زیر آن از علائم قانقاریا هستند.

• از نشانه های بیماری قانقاریا، ترق و تروق كردن پوست است در این حالت انگار كه روی حباب های هوا در زیر پوست فشار آورده می شود.

• تورم از دیگر علایم قانقاریا است.

• درد یا بی حس شدن ناحیه نیز از نشانه های شایع قانقاریا می باشد.

• از علائم شایع بیماری قانقاریا، ترشحات بدبو از زخم های موجود در بافت های مرده است.

• تب خفیف تا 3/38 درجه سانتیگراد نیز از علائم بیماری قانقاریا است.

 

علل بیماری قانقاریا

قانقاریا وقتی رخ می دهد كه جریان خون به یك قسمت از بدن متوقف شود یا به شدت كاهش یابد. جریان خون می تواند در موارد زیر متوقف و در نتیجه قانقاریا ایجاد شود:

·عفونت با باكتری كلستریدیوم پرفرنژانس می تواند منجر به بیماری قانقاریا شود.

·از دیگر علل ایجاد بیماری قانقاریا تشكیل لخته خون در یك سرخرگ است.

·آسیب بافتی در اثر حوادث، جراحی، یا زخم های سوراخ كننده عمقی می تواند باعث ایجاد بیماری قانقاریا شود.

·له شدگی كه باعث قطع جریان خون شود می تواند سبب بیماری قانقاریا شود.

·از دیگر علل بیماری قانقاریا تصلب شرایین (سفت و انعطاف ناپذیر شدن سرخرگ ها) است.

·سرمازدگی طولانی مدت می تواند منجر به بیماری قانقاریا شود.

 

عوامل افزایش دهنده خطر ابتلا به قانقاریا
* دیابت شیرین از عوامل موثر در ایجاد بیماری قانقاریا است.

* جریان خون كم در یك بافت خاص می تواند باعث ایجاد بیماری قانقاریا شود.

* سن بالا، از عوامل تاثیر گذار بر ابتلا به بیماری قانقاریا است.

* سیگار كشیدن، از عوامل موثر در ایجاد بیماری قانقاریا است زیرا باعث اختلال در خونرسانی می شود.

* سوء مصرف الكل، كه در كار رگ های خونی اختلال ایجاد می كند می تواند منجر به  قانقاریا شود.

 

انواع بیماری قانقاریا

 

قانقاریا وقتی رخ می دهد كه جریان خون به یك قسمت از بدن متوقف شود

 

دو نوع مهم بیماری قانقاریا عبارتند از قانقاریای خشک و قانقاریای تر. بسیاری از علل بیماری قانقاریای خشک، عفونی (میکروبی) نیست. ولی همه انواع قانقاریای تر، عفونی می باشند، یعنی در اثر باکتری به وجود می آیند. محل شایع بروز هر دو نوع قانقاریا، شامل انگشتان دست و پا، بازوها و ساق پاها می باشد.

 

- قانقاریای تر

قانقاریای تر که نام مرطوب نیز خوانده می شود، یکی از خطرناک ترین انواع قانقاریا می باشد. اگر این نوع از قانقاریا درمان نشود، معمولا بیمار دچار عفونت خون (سپسیس) می شود و بعد از چند ساعت و یا چند روز می میرد.

 

اگر قسمتی از بدن دچار عفونت شود و عفونت آن درمان نگردد، به علت ورم بافت در آن محل، خون کافی به آنجا نمی رسد و گاز و مواد سمی باکتریایی تولید می شوند و در نهایت همه این عوامل باعث ایجاد قانقاریای مرطوب می شوند. همچنین کاهش جریان خون به علت بریدگی و یا آسیب عروقی نیز می تواند قانقاریای مرطوب را ایجاد کند. قانقاریای مرطوب دارای ترشحات آبکی و یا چرکی در محل ضایعه می باشد، به همین خاطر به نام مرطوب خوانده می شود.

 

- قانقاریای خشک

اگر قانقاریای خشک عفونی نشود، باعث مرگ بیمار نمی شود. به هر حال؛ این نوع از قانقاریا در اثر مرگ بافت بوجود می آید. معمولا قانقاریای خشک به کندی یشرفت می کند و روزها تا ماه ها طول می کشد. بسیاری از بیماری ها منجر به قانقاریای خشک می شوند، این بیماری ها عبارتند از: دیابت، آترواسکلروز (تصلب شرایین)، اعتیاد به دخانیات و سیگار کشیدن.

 

هنگامی که رگ های خونی بسته می شوند و جریان خون به قسمتی از بدن قطع می شود، در عرض چند ساعت تا چند روز قانقاریای خشک رخ می دهد. اغلب قانقاریای خشک، ضایعه ای سرد، خشک و بی رنگ و بدون ترشحات آبکی و یا چرکی است و به همین دلیل به نام خشک معروف است.

 

علائم قانقاریای خشک

- بی حسی و سردی بافت از علائم قانقاریای خشک است

 - تغییر رنگ بافت مبتلا به قانقاریا (از قرمز به قهوه ای و در نهایت سیاه می شود)

 - بافت مبتلا به قانقاریا، خشک و مومیایی می شود و ممکن است پوسته خارجی آن بیفتد.

 

علائم قانقاریای مرطوب

◊ ورم و درد شدید در منطقه درگیر از نشانه های قانقاریای مرطوب است.

◊ ترشحات بد بو از بافت، از دیگر علایم قانقاریای مرطوب است.

◊ در قانقاریای تر ظاهر بافت مرده، مرطوب و سیاه می شود.

◊ داشتن تب و علائم عفونت خون از دیگر نشانه های قانقاریای مرطوب است.

◊ از نشانه های قانقاریای تر، قرمز شدن بافت و خروج ترشحات آبکی و یا چرکی از آن است.

 

قانقاریا چگونه تشخیص داده می شود

 

بسیاری از علل بیماری قانقاریای خشک، عفونی (میکروبی) نیست

 

- معاینه بدنی بیمار توسط پزشک

- آرتریوگرام: اشعه ایکس مخصوصی که  انسداد در رگ های خونی را مشخص می کند.

- آزمایش خون: در بیماری قانقاریا تعداد گلبول های سفید خون ممکن است خیلی زیاد شوند.

- انجام سی تی اسکن در بیماری قانقاریا به منظور بررسی اعضای داخلی بدن

- کشت بافت مبتلا به قانقاریا و یا ترشح زخم برای شناسایی عفونت باکتریایی

- بررسی بافت مشکوک به قانقاریا، زیر میکروسکوپ برای دیدن اینکه سلول ها مرده اند یا نه.

- جراحی برای یافتن و برداشتن بافت های مرده

- تشخیص قانقاریا از طریق عکس‌برداری با اشعه ایکس

 

درمان قانقاریا

 

یکی از راههای درمان قانقاریا قطع عضو مبتلا به قانقاریا است

 

در بیماری قانقاریا برای سالم ماندن سایر بافت ها و جلوگیری از عفونت های بعدی، باید بافت مرده یا فاسد را برداشت. اگر درمان قانقاریا با تاخیر صورت گیرد، موجب گسترش قانقاریا در بدن می گردد. درمان بیماری قانقاریا بستگی به منطقه درگیر، شرایط بیمار و علت قانقاریا دارد و شامل موارد زیر است:
♦ قطع عضو مبتلا به قانقاریا
♦ جراحی برای برداشتن بافت مرده و مبتلا به بیماری قانقاریا
♦ عمل جراحی برای بهبود جریان خون در قسمت مبتلا به قانقاریا
♦ تجویز آنتی بیوتیک برای درمان قانقاریا
♦ جراحی مکرر برای برداشتن بافت مرده و مبتلا به قانقاریا

 

پیشگیری از قانقاریا

برای پیشگیری از ابتلا قانقاریا حتما لازم است در صورتی که مبتلا به دیابت هستید، دستورات درمانی را به دقت رعایت كنید. پای خود را مرتباً از لحاظ علایم ناشی از بافت بیمار كنترل كنید. ناخن های خود را همیشه كوتاه نگاه دارید. كفش های راحت و اندازه پایتان بپوشید. سعی كنید آسیبی به بدنتان وارد نشود.

در صورت بروز علایم عفونت (گرمی، تورم، قرمزی، درد یا حساس بودن به لمس ) در یك آسیب پوستی، به پزشك مراجعه كنید.

 

عوارض بیماری قانقاریا

 

  در بیماری قانقاریا، ممکن است نیاز به جراحی ترمیمی وجود داشته باشد

 

عوارض قانقاریا بستگی به علت و محل بروز قانقاریا، وسعت آن و شرایط کلی فرد دارد و شامل موارد زیر است:

ο از کار افتادگی عضو در اثر قطع و یا برداشتن بافت مرده از عوارض بیماری قانقاریا می باشد.

ο در بیماری قانقاریا ممکن است مدت زمان زیادی طول بکشد تا زخم التیام یابد.

ο ممکن است در بیماری قانقاریا، نیاز به جراحی ترمیمی وجود داشته باشد، برای مثال پیوند پوست.

 

گردآوری: بخش سلامت صبح بخیر

منابع:
tebyan.net
extera1.blogfa.com