باورهای نادرست اما رایج ایرانی ها درباره ازدواج

ازدواج کردن برای هرکدام از افراد،دلایل متفاوتی دارد

 

شما که در آستانه ازدواج هستید؛ آیا تا به حال به این موضوع فکر کرده اید که «چرا قصد ازدواج دارید؟» مطمئنا پاسخ به این سوال چرایی، می تواند بر چگونگی ازدواج شما اثر بگذارد. هر یک از شما می توانید دلایل متعددی برای ازدواج خود داشته باشید اما گاهی این دلایل از سوءتفاهم های شما درباره ی ازدواج آمده است. از ما گفتن که بهتر است قبل از ازدواج این دلیل ها را زیر ذره بین ببرید و واقع بین باشید.

مسلم است دلیل هایی که شما برای ازدواجتان مطرح می کنید روی فرآیند تصمیم گیری، ازدواج و نوع روابطتان در زندگی مشترک، بسیار تاثیرگذار است. بعضی از این دلیل ها ناشی از تصورات نادرست شما از ازدواج است. آشنایی با این تصورات غیرمنطقی قبل از ازدواج، انتظارات غیرواقعی را کاهش می دهد و باعث شناخت بهتری در شما می شود.

تصورات و باورهای نادرست درباره ازدواج

1- ازدواج می کنم تا حالم خوب شود
گاهی افراد به تشویق و توصیه اطرافیان، برای درمان مشکلات روانی، عاطفی یا شخصیتی خود به ازدواج پناه می برند. نتایج مطالعات نشان داده اند که ازدواج راه حلی برای بهبود نیست؛ چرا که اولا فردی که در اثر مشکلات روانی، آسیب هایی به نوع نگرش و ارتباط هایش وارد شده، نمی تواند درست تصمیم گیری کند. ثانیا ازدواج یک تغییر است و هر نوع تغییری، چه مثبت و چه منفی، استرس زاست و ازدواج به عنوان تغییری مثبت و مهم، فشار روانی زیادی را به بار می آورد که مستلزم سازگاری های جدید است.

2- ازدواج می کنم تا از مشکلات خانوادگی فرار کنم
بیشتر وقت ها افرادی که به خاطر فرار از فشارهای خانواده عجولانه تصمیم به ازدواج می گیرند، چشم خود را به روی بسیاری از عدم تفاهم ها و مشکلات با طرف مقابلشان می بندند و آن ها را جدی تلقی نمی کنند. درواقع این افراد برای زندگی کردن وارد یک رابطه نمی شوند، بلکه برای خلاصی از آزار والدین به ازدواجی چه بسا آزاردهنده تر تن می دهند. این افراد پس از ازدواج، خیلی زود متوجه می شوند که از چاله ای درآمده و به چاه افتاده اند.

3- اساس ازدواج فقط و فقط عشق است
عشق لازمه ی ازدواج موفق است اما کافی نیست. عشق عنصر کلیدی در ازدواج است اما ازدواجی که فقط و فقط بر پایه عشق باشد، نوعی تصمیم گیری احساسی است و اصولا تصمیم گیری های احساسی قابل اعتماد نیستند. مثلا تصور کنید که آیا عاشق به یک رشته ورزشی یا هنری، می تواند الزما موفقیت فرد در آن رشته را تضمین کند؟

4- عشق مال داستان هاست
وجود جذبه و کشش اولیه، لازمه تصمیم گیری برای ازدواج است و ازدواج بدون علاقه و عشق در درازمدت دردسرساز است. برخی معتقدند علاقه قبل از ازدواج بی معنی است و عشق و علاقه باید بعد از ازدواج شکل بگیرد. در این رابطه باید بعد از ازدواج شکل بگیرد. در این رابطه باید بین علاقه و عشق تفاوت قائل شویم.

عشق به معنای علاقه شدید و خواستن بی اندازه، توام با شیفتگی نسبت به طرف مقابل است که به احساسات خوشایندی مانند تعلق، لذت و شعف است که مانع دیدن واقعیت می شود؛ ولی علاقه، نوعی به دل نشستن است که فرد توانایی قضاوت طرف مقابل با امتیازات و ضعف هایش را دارد. بنابراین می توان گفت، عشق قبل از ازدواج تا اندازه زیادی چالش برانگیز است اما علاقه مندی مانعی ایجاد نمی کند.

 

5- باید با کسی ازدواج کنم که از همه نظر کامل باشد
افرادی که این تفکر را دارند، دنبال یک فرد کامل و تقریبا بی عیب و نقص هستند و به این ترتیب بسیاری از فرصت های طلایی را از دست می دهند. چون همیشه معایبی برای رد طرف مقابل پیدا خواهند کرد. در حالی که همسر کامل وجود ندارد و اساسا فلسفه ازدواج شروع با حداقل معیارهای لازم و اساسی و تلاش برای رسیدن به حداکثرهای ایده آل (رشد و نمو) است.

 

6- ازدواج می کنم تا والدینم از من راضی باشند
گاه افراد برای جلب رضایت والدین خود ازدواج می کنند و ملاک ها و معیارهای شخصی خود را نادیده می گیرند. می توان گفت ازدواج مهم ترین تصمیم و انتخاب هر فرد در زندگی است و مسلما عواقب این انتخاب قبل از هرکس، گریبانگیر خود فرد است.

رابطه دوستی قبل از ازدواج، تضمین کننده ازدواج موفق نیست

 

7- ازدواج می کنم تا زخم رابطه شکست خورده ام، خوب شود
ممکن است که فرد تصمیم بگیرد که با ازدواج رابطه یا رابطه های شکست خورده خود را التیام دهد که باز هم این نوعی فرار از مشکلات قبلی بدون حل و فصل آنهاست. روان شناسان هم پیامدهای مناسبی را برای چنین ازدواج هایی پیش بینی نمی کنند.

8- ازدواج راهی برای خوشبختی و سعادتمندی است
گاهی افراد انتظارات کمال گرایانه و غیرواقعی از ازدواج دارند؛ چرا که خوشبختی خود را با تکیه بر کس دیگری تعریف کرده اند. این افراد عموما زمانی که با مشکل مواجه می شوند به جای برخورد منطقی با مشکل و حل مساله، ناامید و سرخورده می شوند و با خود می گویند چه می خواستیم و چه شد؟!

9- اگر با فلانی ازدواج کنم خوشبخت می شوم، و لا غیر!
خوشبختی یک احساس درونی ست که به شخص یا شیء خاصی بستگی ندارد. هنگامی که فرد این خوشبختی را صرفا به یک شخص گره می زند، پس از ازدواج متوجه می شود که اشتباه کرده است. اگر با چنین فردی ازدواج کند، خیلی زود می فهمد این فرد هم مانند دیگران بوده و صرفا به خاطر جذابیت، نیازهای عاطفی و جنسی و دسترسی به او تن به این ازدواج داده است. اگر با فرد دیگری هم ازدواج کند هر مشکل و دردسری که در همه زندگی ها کم و بیش وجود دارند (به اشتباه) به این مسئله ربط می دهد که با فلانی ازدواج نکردم و همیشه به سادگی هر شکستی را در زندگی به عدم وصال به آن فرد خاص نسبت می دهد.

10- دوستی قبل از ازدواج تضمین کننده یک ازدواج موفق است
شناختی که دو نفر حین رابطه دوستی به دست می آورند، تضمین کننده ازدواج موفق نیست؛ چون دوستی و ازدواج از نظر هدف، کیفیت رابطه و انتظارات متفاوتند.

 

11- اول با او ازدواج می کنم، بعد او را همان طور که می خواهم تغییر می دهم
برخی افراد به امید تغییر طرف مقابل، وارد رابطه می شوند؛ اما واقعیت این است که مسئله کلیدی در ازدواج، پذیرش دیگری با همه معایب و خوبی هاست. به علاوه هیچ آدمی قدرت تغییر دیگری را بدون خواست او ندارد.

12- ازدواج راهی برای رسیدن به راحتی و آسودگی
هرچند یکی از دلایل مثبت ازدواج می تواند رسیدن به آرامش باشد اما منظور از آرامش الزاما به معنی رفاه، آسایش و راحتی نیست. ازدواج فرآیندی ست برای رسیدن به تعالی و تکامل و برای رسیدن به تکامل باید سختی ها را هم پذیرفت.

13- شانس فقط یک بار در خانه آدم را می زند
ممکن است افراد با اعتقاد به این باور نادرست، در فرآیند تصمیم گیری، تحت فشار الزام درونی «شانس» قرار بگیرند و بدون تحقیق و بررسی یا مشورت و شناخت کافی از طرف مقابل، عجولانه پاسخ مثبت بدهند.

14- قیافه مهم نیست
برخی می گویند قیافه را جدی نگیر، چون عادی می شود. واقعیت این است که زوجین باید تا اندازه ای برای هم جذابیت داشته باشند و ظاهر هم را بپسندند تا به ازدواج با هم رغبت پیدا کنند. اگر قیافه ای از روز اول به دل فرد نچسبد، ممکن است تا آخر هم، این احساس ناخوشایند را با خود یدک بکشد.

15- ازدواج یعنی اسارت
برخی معتقدند؛ حلقه ازدواج، حلقه اسارت است. در صورتی که اگر ازدواج براساس انتخاب درست باشد، می تواند موجب رشد و شکوفایی فرد شود.

ازدواج را به عنوان درمان مشکلات روانی و رفتاری خود نپندارید

 

چند توصیه کوتاه برای رهایی از افسانه های ازدواج
- ازدواج را به عنوان درمان مشکلات روانی و رفتاری خود نپندارید و حتما سعی  کنید قبل از ازدواج آن ها را برطرف کنید.

- ازدواج را راهی برای فرار از مشکلات در نظر نگیرید چون جریانی است برای تکامل و هر نوع تکاملی سختی ها و مشکلات خاص خود را دارد.

- آگاه باشید که در هر خانواده ای مشکلاتی وجود دارد و شما مسئول همه ی اشتباهات نیستید ولی بی شک شما مسئول انتخاب خود هستید و خواهید بود. پس با چشم باز انتخاب کنید.

- حرف آخر را خودتان بزنید. اگرچه دیگران ممکن است برای انتخاب به شما تصویه هایی کنند یا تحت فشارتان بگذارند اما انتخاب با شماست. بی تردید در صورت عدم موفقیت شما در ازدواجتان آن ها خود را مسئول ازدواج نافرجام شما نمی دانند.

- بهتر است دوستی قبل از ازدواج، به صورت آشنایی قبل از ازدواج و تحت نظر خانواده ها و به صورت خواستگاری رسمی صورت بگیرد تا به جای تبادل احساسی و درگیری های عاطفی به مسائل منطقی فرآیند شناخت منجر شود.

- خوشبختی به خودی خود رخ نمی دهد، بلکه ساخته می شود. به اندازه انتخاب همسر خوب، تلاش در حفظ آن نیز مهم است.

منبع:مجله سپیده دانایی

ویدیو مرتبط :
باورهای نادرست درباره قلیان

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

اصلاح باورهای نادرست درباره اعتیاد

 

انسان موجود کنجکاوی است که در مواجهه با هر رویداد و اتفاق جدیدی به دنبال کشف آن است، اما باید مهارت ها و آگاهی های خود را افزایش دهد، چرا که باورهای واقعی درباره پدیده ها متفاوت است و تجربه برخی ازاین کنجکاوی ها به اندازه ای مخرب و ویرانگر است که راه بازگشت ندارد؛ «اعتیاد» یکی از این کنجکاوی ها و البته یک پدیده شوم اجتماعی است. ابتدا باید باورهای نادرست را درباره اعتیاد مواد مخدر شناخت مثلا برخی معتقدند که اگر فردی در مورد تاثیر مواد مخدر «کنجکاو» است، می تواند با یک یا دو بار مصرف متوجه شود که مواد چندان تاثیر جالبی ایجاد نمی کند.برخی معتقدند، «فرد در شرایط خیلی خاص، برای نمونه در شب امتحان یا در مهمانی و آن هم برای یک بار استفاده از مواد مجاز است به شرط آنکه فرد قول بدهد که دیگر تکرار نمی کند! »تجربه نشان داده است که بیشتر افرادی که بعدها به معتادان خیابانی تبدیل شده اند، بار اول در یک مهمانی یا برای فرار از یک شرایط خاص مواد مخدر مصرف کرده اند، بنابراین استفاده از مواد مخدر در هیچ شرایطی و به هیچ دلیلی مجاز نیست.

 

● اعتیاد مربوط به یک قشر خاص، سن خاص، جنسیت خاص نیست

«افرادی که شرایط خانوادگی خوب، شغل مناسب یا تحصیلات بالایی دارند، در صورت یک یا دو بار مصرف مواد مخدر، معتاد نمی شوند. اعتیاد بیشتر برای افرادی است که مشکلات خانوادگی، اجتماعی یا اقتصادی دارند!»

اعتیاد مربوط به یک قشر خاص، سن خاص، جنسیت خاص نیست. هر کس مواد مخدر مصرف کند در خطر تبدیل شدن به یک معتاد قراردارد. بنابراین این یک تصور غلط است که کسی گمان کند مصرف مواد مخدر او را معتاد نمی کند.

«در بین افرادی که مواد مخدر مصرف می کنند، آن هایی که اراده ضعیف دارند معتاد می شوند، اما افرادی با اراده مصرف خود را کنترل می کنند!» این تصور هم نادرست و یک دام خطرناک برای افراد است. برخی مواد اعتیادآور اراده قوی و ضعیف نمی شناسد و هر کسی حتی با یک بار مصرف آن ها معتاد می شود. باید مراقب باشیم که این دام خطرناک افرادی را که تصور می کنند بااراده تر هستند، بیشتر به کام خود می کشد.

 

● از روی ظاهر نمی توان تشخیص داد که کسی معتاد است یا معتاد نیست!

برخی تبلیغ های نادرست در گذشته این تصور را ایجاد کرده بود که افراد معتاد فقط کسانی هستند که ظاهر ژولیده دارند و در گوشه خیابان ها زندگی می کنند. در حالی که واقعیت به گونه دیگری است که ممکن است فرد تا مدت ها مواد مصرف کند و ظاهر او تغییر نکند.

 

● معتادان خیابانی هم اعتیاد را از تفنن شروع می کنند

«اگر از مواد به صورت تفننی استفاده کنید، اما حواستان به علایم و نشانه های اعتیاد باشد می توانید قبل از آنکه دچار بیماری اعتیاد شوید مصرفتان را کنترل کنید!» این باور هم بسیار اشتباه است. هیچ کس از اول نمی خواهد معتاد شود و کسانی که در نهایت به معتادان خیابانی تبدیل می شوند، ابتدا مواد مخدر را به صورت تفننی مصرف کرده اند، زیرا پس از آنکه فرد مواد مخدر را وارد بدن خود می کند در واقع اختیار خود را به مواد می دهد و از آن پس مواد برای او تصمیم می گیرد نه او برای مواد.

 

● قرص های مارک دار، شگرد سوداگران مرگ برای دام اعتیاد است

باور نادرست دیگر این است که «کپسول های خارجی، قرص های مارک دار و آمپول های بسته بندی شده مواد مخدر یا محرک نیست و اعتیاد ایجاد نمی کند! »تغییر شکل مواد اعتیادآور یکی از شگردهای سوداگران مرگ است. سوداگران مواد مخدر سعی می کنند ظاهر مواد اعتیادآور را سر و سامان بدهند تا راحت تر جوانان را به دام بیندازند. بنابراین مصرف هر نوع قرص یا دارو، با هر ظاهر و هر مارکی فقط با تجویز پزشک مجاز است. همچنین یکی دیگر از ترفندهای تولیدکنندگان و قاچاقچیان مواد مخدر این است که مواد خود را بی خطر و حتی مفید جلوه بدهند. بنابراین نباید به تبلیغ های غیرمجاز اعتماد کنیم، بلکه باید بدانیم هر دارویی می تواند اعتیادآور باشد و مصرف دارو فقط با تجویز پزشک مجاز است!

منبع:khorasannews.com