بارداری در دوران نامزدی

 

 

بارداری در دوران نامزدی

 

برای جوان امروزی دوران عقد، دوران ناآشنایی است. از سویی عقد دائم كرده و زن و شوهر رسمی محسوب می شوند و از سوی دیگر بسیاری از حق و حقوق زن و شوهرها را ندارند. یكی از این حقوق مردود شده در این دوران، ‌برقراری روابط جنسی میان نامزدهاست.

 

 

بسیاری از خانواده های امروزی با داشتن روابط زناشویی میان دختر و پسر در دوران نامزدی مخالفند. به همین دلیل معمولاً یا دختر و پسر كلاً قید رابطه نزدیک در این دوران را می زنند یا به صورت پنهانی اقدام می نمایند.

 

در واقع علت اصلی وجود دوران عقد آشنایی بیشتر زوجین با خصوصیات یکدیگر است. به همین دلیل بیشتر خانواده ها و حتی كارشناسان خانواده بر این باورند با اینكه هیچ مشكل شرعی وجود ندارد ولی بهتر است كه دختر و پسر در این دوران رابطه جنسی با یکدیگر برقرار نکنند چون اگر در نهایت به این نتیجه برسند كه با خصوصیات یکدیگر جور درنمی آیند و نمی توانند با هم زندگی مشترك تشكیل دهند، بتوانند بدون ایجاد مشکلات عدیده ای چون بارداری های ناخواسته از یكدیگر جدا شوند.

 

شاید به نظر بسیاری مواجهه با قضیه بارداری در دوران نامزدی در این روزه روز با این همه پیشرفت، خیلی كم و دور از ذهن به نظر بیاید ولی متاسفانه هم چنان عده ای از جوانان ما به دلایل مختلفی با آن مواجه شده و دست و پنجه نرم می كنند. بدتر از آن اینكه بسیاری از این جوانان در مواجهه با این قضیه دست و پای خود را گم كرده و مرتكب اشتباهات بزرگی چون فرار، سقط جنین، جدایی و... می شوند.

 

بارداری در دوران عقد، اگرچه از نگاه عرف یک اتفاق نا به جا است اما در پیش گرفتن راه حلی نامشروع و حرام (سقط) برای این اتفاق، آن را بیشتر از مسیر خود منحرف می کند. مواجهه با این مشکل هم باید با روش های خاص و مدیریت بهتر و درست تر رخ دهد تا هم تبعات آن کم شود و هم گناهی رخ ندهد

 

عده ای تصور می کنند كه تا زمانی كه روح در جنین دمیده نشده است (پنج ماهگی جنین) سقط وی قتل محسوب نشده و گناه ندارد. در حالی كه براساس نظر مراجع تقلید سقط جنین بعد از انعقاد، در هر ماهی که باشد جایز نبوده، حرام است و دیه دارد. البته مقدار دیه در ماه های مختلف متفاوت است.

 

اما واقعیت این است که بارداری در دوران عقد، اگرچه از نگاه عرف یک اتفاق نا به جا است اما در پیش گرفتن راه حلی نامشروع و حرام (سقط) برای این اتفاق، آن را بیشتر از مسیر خود منحرف می کند. مواجهه با این مشکل هم باید با روش های خاص و مدیریت بهتر و درست تر رخ دهد تا هم تبعات آن کم شود و هم گناهی رخ ندهد. در چنین شرایطی اقدام به انجام برخی از امور لازم و ضروری محسوب می شود.

 

- اولین گام در این ماجرا همدلی، همفكری و پشتیبانی دختر و پسر از یكدیگر است. دختر و پسر در این مرحله باید از خبر گذاشتن نامزد خود از این جریان مهم، مقصر دانستن یكدیگر،‌ خالی كردن پشت هم و... خودداری كرده و با حفظ خونسردیشان در كنار هم سعی كنند به خوبی این شرایط سخت را مدیریت نمایند.

 

- خانواده ها باید در جریان مشكل قرار بگیرند. برخی از خانواده ها به دلیل تعصباتی که دارند، نمی توانند چنین موضوعی را پذیرا باشند و سریع واکنش نشان می دهند. در این شرایط دختر و پسر باید موضوع را با یک مشاور متخصص در میان بگذارند تا وی با استفاده از شیوه های مناسب خانواده ها را در جریان گذاشته و به آنها آموزش های لازم را بدهد.

 

-هرچه سریع تر مراسم جشن ازدواج را برپا کنید. شاید برای عروسی تان آرزوهای زیادی داشته اید اما باید بپذیرید که به هرحال امکان صبر کردن برای برآوردن این آرزوها وجود ندارد. کمی ساده تر بگیرید تا بتوانید زودتر مراسم را برگزار کرده و سر زندگی تان بروید. دختر و پسر و خانواده هایشان باید در این شرایط خاص از بسیاری از توقعات و آرزوهایشان چشم پوشیده و با شرایط موجود كنار بیایند. یعنی مثلاً به جای یك مراسم ازدواج پر رنگ و لعاب، یك مراسم عروسی ساده و یا حتی یك مسافرت را انتخاب كنند.

منبع:تبیان

ویدیو مرتبط :
ورزش بارداری - ورزش دوران بارداری - سی دی ورزش دوران بارداری

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

دوران شیرین نامزدی

یکی از اموری که در زندگی مشترک نقش حساسی دارد، « دوران نامزدی» است . اگر با این دوران ، با ظرافت و ماهرانه برخورد شود و به وظایف مخصوص آن عمل شود، می تواند در بالندگی و پرباری و استحکام دوران های بعدی ، تأثیرعمیقی داشته باشد.

 

سخن عامیانه ای بین مردم هست که می گوید : «یک روز دوران نامزدی ، بهتر از یک سال دوران بعد از عروسی است !» این سخن ، هر چند مبالغه آمیز است، اما حقیقت مهمی را بیان می کند ؛ واقعا دوران نامزدی از جهاتی مهم تر و شیرین تر و پر بارتر و لذت بخش تر و سازنده تر از دوران پس از عروسی است و می توان در این دوران ، شالوده و پایه های زندگی آینده را بنا نهاد .

 

منظور ما از « دوران نامزدی » ، فاصله ی بین عقد و عروسی است . یعنی عقد صورت گرفته باشد و یا اگر طرفین برای عقد دائم آمادگی ندارند و می خواهند در فرصت و مناسبتی خاص و با برپایی جشن، عقد کنند ، می توانند عقد موقت بخوانند تا زمان عقد دائم فرا رسد . عقد موقت ، قانون و شرایط مخصوصی دارد که باید رعایت شود و یکی از شرایط آن این است که : حتما باید با اجازه ی پدر دختر باشد ( مانند عقد دائم ).

 

 

وظایف دختر و پسر در این دوران

1- افزایش شناخت نسبت به یکدیگر، برای تفاهم بیشتر

هر چند دختر و پسر، در مرحله ی گزینش ، باید شناخت کافی نسبت به هم پیدا کرده باشند اما علاوه بر آن شناخت ، باید در دوران نامزدی ، آشنایی ملموس تر و محسوس تر و بیشتری از یکدیگر پیدا کنند و با روحیات و اخلاق و دیدگاه های هم بیشتر آشنا شوند. در حقیقت ، این آشنایی و شناخت در دوران نامزدی ، تکمیل کننده ی شناخت مرحله ی گزینشی است، آن گاه در پرتو این آشنایی نزدیک و کامل ، خود را برای تفاهم و سازگاری در زندگی مشترک ، آماده می کنند. آن شناخت ، برای«انتخاب » بود و این شناخت ، برای « تفاهم و سازگاری».

 

 

2- اصلاح وتربیت

 

اگر کسی صفت و خصوصیتی را در نامزدش مشاهده کند که مورد پسندش نباشد و بخواهد آن را برطرف و یا اصلاح کند ، یا صفت و حالتی را در او ایجاد کند، بهترین دوران برای این « اصلاح و تغییر و تربیت »، دوران نامزدی است. چون هنوز روابطشان عادی نشده و نسبت به هم احترام و محبت خاصی قائلند . در نتیجه پذیرششان از همدیگر بیشتر است و زمینه ی تحول و تغییر و اصلاح ، مساعدتر. ( اما نباید از یاد برد که نمی توان فردی را که سال ها به شیوه و عادت خاصی خو گرفته ، اساسا و به طور کلی تغییر داد و متحول کرد؛ بنابراین ، منظور اصلاح و تغییر در اصول بنیادین فرد نیست)

 

 

3- افزایش محبت

از شرط های اصلی سعادت در زندگی زناشویی ،« محبت » است و زمینه ی آن باید قبل از عقد فراهم شده باشد. اما دوران نامزدی ، بهترین فرصت برای افزایش و تحکیم محبت است. رفتار و گفتار و تمام اعمال نامزدها، در افزایش محبت و یا کاهش آن ، مؤثر است.

بنابراین ، دختر و پسر باید کاملا مواظب اعمال خود باشند و از هر عمل پسندیده ای که باعث افزایش محبت می شود، کوتاهی نکنند و از کارهایی که موجب دلسردی و کاهش محبت می شود، اجتناب کنند.

 

 

4- بها دادن به احساسات و عواطف یکدیگر

نامزدها باید مواظب عواطف و احساسات یکدیگرباشند و به آن بها و جواب مناسب دهند. بعضی از نامزدها، به عواطف و احساسات لطیف نامزدشان ، بهای لازم را نمی دهند و به او «بی اعتنایی» می کنند و خیال می کنند این کارشان باعث عزیزتر شدنشان می شود! حال آنکه کاملا برعکس است و چنین رفتاری باعث جریحه دار شدن عواطف نامزدشان می شود و در نتیجه کینه ی او را به دل می گیرد و ممکن است لطمه های سنگینی به زندگی شان بزند.

 

خاطرات دوران نامزدی معمولا تا آخر عمر در ذهن می ماند و در زندگی آینده تأثیر دارد ( چه خاطرات شیرین و چه تلخ ).بنابراین ، رفتار نامزدها باید کاملا حساب شده باشد و از اعمالی که به غرور و شخصیت یکدیگر لطمه می زند، اجتناب گردد. بی اعتنایی و سرسنگینی و تکبر در مقابل نامزد، لطمه های سنگینی به عواطف و شخصیت او می زند.

 

متأسفانه فراوان مشاهده می شود که پسران جوان از بی اعتنایی و سرسنگینی نامزدشان گله و درد دل دارند و مثلا می گویند :« هدیه ای برای نامزدم گرفتم و با هزار امید و آرزو به دیدارش رفتم ، اما او بی اعتنایی و بی احترامی کرد و مرا تحویل نگرفت و با دلی شکسته و پر خون از منزلشان بیرون آمدم...»دختران متدین و با عفت بدانند که این کارها، لازمه ی تدین و عفت نیست ، بلکه حرام است.

 

معنا ندارد که دختر، در مقابل نامزدش که به او محرم است و در حقیقت شوهر اوست ، خود را مخفی کند و به او بی اعتنایی نماید ! بله، این را قبول داریم که : دختران عفیف و با حیا در اوایل دوران نامزدی ، خجالت می کشند و نمی توانند با نامزدشان رفتاری خیلی صمیمی و محبت آمیز داشته باشند؛ پسران هم باید رعایت حال آنان را بکنند؛ اما این حالت و خجالت باید به زودی برطرف گردد و رابطه شان صمیمی و پر محبت ، و در عین حال همراه با احترام متقابل باشد .

 

 

5- هدیه دادن

« هدیه » در جلب دل ها و افزایش محبت ها ، نقش عجیبی دارد. بر نامزدها لازم است که از این نکته ی زیبا و مهم غفلت نکنند.

لازم نیست که هدیه ، گران قیمت باشد، بلکه لازم است زیبا و مورد علاقه ی طرف باشد و مهمتر آن که : « با ظرافت داده شود!». هدیه دادن ، ظرافت و سلیقه ی خاصی را می طلبد!

این هم فراموش نشود که : هدیه دادن باید از دو طرف باشد، نه این که فقط پسر به دختر هدیه بدهد . البته پسر باید بیشتربدهد!

 

 

6- نامه نگاری های محبت آمیز

نوشتن نامه های پر محبت و با صفا ، تأثیر نکویی در افزایش محبت و استحکام رابطه ی بین نامزدها دارد. حتی اگر دو نامزد به هم نزدیک باشند و همیشه یکدیگر را ببینند، باز هم نوشتن نامه تأثیر خود را دارد. نامزدها می توانند نامه ها را بنویسند و پس از ملاقات و هنگام جدا شدن از هم ، نامه ها را به یکدیگر بدهند. البته هرگاه مسافرتی پیش آمد و از هم دور شدند ، نامه ها باید بیشتر و مفصل تر شود.همسرانی را می شناسم که پس از گذشت سال ها از زمان ازدواجشان ، هنوز نامه های دوران نامزدی را نگه داشته و مطالعه می کنند و برایشان خاطره انگیز و لذت بخش است !

 

 

7- ملاقات های صمیمانه

دو نامزد باید در این دوران شیرین و به یاد ماندنی ، دیدارهای دوستانه داشته باشند. این ملاقات ها ، امید و شور و علاقه را درهر دو تقویت می کند. این کار نه تنها خلاف عفت نیست ، بلکه باعث تقویت عفت در هر دو می شود. در این ملاقات ها ، با یکدیگر صحبت های محبت آمیز داشته باشند و به هم عشق و علاقه و محبت نشان دهند و درباره ی زندگی آینده شان گفت و گو کنند ؛ به هم دل گرمی و امید بدهند و باهم به گردش و تفریح و مسافرت بروند.