آموزش پس‌انداز و مدیریت اقتصادی به كودكان

 

 

ما به كودكان پول توجیبی می‌دهیم، چون با این كار مدیریت مالی را به آنها آموزش می‌دهیم.

 

روش‌های كاربردی آموزش پس‌انداز و مدیریت اقتصادی برای آموزش به كودكان؛

همانطور كه در خانواده والدین باید مدیریت عاطفی، روانی و اجتماعی را برای ایجاد روابط دوستانه و رسیدن به تكامل خانواده به عهده گیرند و عمل كنند، باید بر دخل و خرج خانواده نیز مدیریت كنند. مدیریت اقتصادی خانواده در شرایط عادی باید براساس میزان درآمدهای یكی از اعضای خانواده و هزینه‌ها تنظیم شود.

 

در زندگی هر كودك زمانی فرا می‌رسد كه حس پیش‌بینی روز مبادا و خالی بودن جیب، او را متوجه عواقب بی‌پولی و پس‌انداز می‌كند و در اینجاست كه نیاز به داشتن مسئولیت مالی برای كودك احساس می‌شود ما این نیاز را پول توجیبی نامیم. این مقوله معمولاً از سن پنج یا شش سالگی آغاز می‌شود.

 

ما به كودكان پول توجیبی می‌دهیم، چون با این كار مدیریت مالی را به آنها آموزش می‌دهیم. كودكانی كه مجبور به مبارزه وتلاش برای مسائل مسائل پولی می‌شوند نه تنها مسئولیت مالی بیشتری پیدا می‌كنند، بلكه در تمامی زمینه‌های زندگی نیز مسئول‌تر بار می‌آیند. در حقیقت این مقوله بدان معناست كه كودكان با مهارت‌های درست و به جای مدیریت مالی برای مدیریت و پیشبرد وظایفشان در مدرسه نیز بهتر عمل می‌كنند.

 

همانگونه كه می‌دانیم صرفه‌جویی به مفهوم مصرف چیزی به شكل درست و مناسب آن است. این مسئله برای ایجاد تعادل میان درآمد و هزینه بسیار مهم و اساسی است و در حوزه اقتصاد خانواده نیز می‌تواند تاثیرگذار و سرنوشت‌ساز باشد.

 

در ادامه به راهكارهایی كاملاً روشن و راهبردی برای آموزش كودكانمان در جهت فرهنگسازی برای پس‌انداز و مدیریت اقتصادی می‌پردازیم:

 

- هرگز به این موضوع تاكید نكنید كه كودك باید پول توجیبی‌اش را پس‌انداز نماید. اگر آنها پول توجیبی‌شان را در جعبه‌ی كفش در عقب كمد خود پنهان و آن را برای زمانی كه بزرگ می‌شوند پس‌اندازکنند در آن صورت هیچگاه نمی‌توانند در مسئله و موضوع جابه‌جا و خرج كردن درست پول را یاد بگیرند و آنها باید وضعیت بد و بحران اقتصادی را خود تجربه نمایند. به عنوان مثال در یك مقطع زمانی، پول خود را بی‌رویه خرج و تمام می‌كنند. و در موقعیت زمانی دیگر كه به پول نیاز دارند تازه متوجه می‌شوند كه دیگر آهی در بساط ندارند. در چنین مواقعی است كه مسائل پولی و مالی را می‌‌آموزند و از مسائل پیش‌ آمده كسب تجربه می‌كنند. به طور كلی مردم و همچنین كودكان فقط بعد از تجربه تلخ ورشكستگی و بی‌پولی می‌توانند راه درست پس‌انداز را به نحو بهتری بیاموزند .

 

• اكثر كودكان در خانه و در اتاقشان قلك‌كوچكی دارند كه با تشویق والدین گاهی مقداری پول در آن می‌ریزند و در مناسبت‌هایی با اجازه والدین و گاهی تقسیم خودشان آن را می‌شكنند یا باز نمی‌كنند و از پول جمع شده در آن استفاده می‌كنند.

 

حال ما به عنوان والدین كودكان بهتر است به این فرآیند پس‌انداز كردن پول جهت بدهیم بطور مثال می‌توانیم این پروژه را در زمان بسته و مشخص به كودكمان بیاموزیم به این نحو كه حسابی به نام كودك در بانكی كه انتخاب می‌كنیم افتتاح می‌كنیم در روزهای مشخصی مثلاً به صورت ماهانه و یا هرسه ماه یكبار یا هر مدت زمانی كه از قبل به كودك اعلام می‌شود و در جریان كار قرار می‌گیرد قلك را باز می‌كنیم و همراه با كودك پول‌ها را به بانك می‌بریم و در حساب شخصی او واریز می‌كنیم و هر ماه به او اعلام می‌كنیم كه چقدر در حسابش پس‌انداز شده است.

 

این روش موجب می‌شود كه كودك پس‌انداز را به صورت سیستماتیك بیاموزد و به طور جدی در جامعه به نوعی فعالیت اقتصادی داشته باشد و در مورد میزان دارایی خویش تصمیم بگیرد و بیاموزد كه كم‌كم به سوی استقلال مالی پیش برود. البته بهتر است كه در جهت این تمرین یك قلك كه قابلیت باز و بسته شدن داشته باشد یعنی قفل‌دار برای كودكمان تهیه كنیم.

 

البته اینگونه رفتارها در صورتی تاثیرگزار خواهد بود و منجر به فرهنگ‌سازی خواهد شد كه مستمر باشد و رها نشود و پیوسته توسط والدین پیگیری شود و به طور مثال در انتهای هرماه یا هر هفته از كودك بپرسیم كه این هفته چقدر پول در قلك خود ریخته است. این پرسش باعث می‌شود كه كودك اگر پس‌انداز هم نكرده باشد به فكر بیفتد و پیگیری كند.

منبع:seemorgh.com

ویدیو مرتبط :
مدیریت زنجیره تامین مدیریت تولید و عملیات مهندسی ارزش مدیریت اقتصادی و مالی مدیر

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

نقش آموزش و تجربه در خلاقیت كودكان

 

 

 

در میان توانایی های مختلف انسان بدون تردید خلاقیت سازنده ترین و بنیادی ترین آنهاست. دستیابی به قانون مندی هایی كه به شناخت و تغییر جهان منجر شده بدون استفاده از نیروی خلاق انسان ها امكان پذیر نبوده است.

 

 

همه آثار پر ارزش اصیل و ماندنی فرهنگ بشری كه زندگی انسان را معنا بخشیده ،ریشه در خلاقیت داشته است و این همه را تاریخ علم و هنر به روشنی نشان می دهد. با توجه به نقش اساسی خلاقیت در زندگی ضروری است كه این توانایی ارزشمند را در كودكان پرورش دهیم.متاسفانه نظام آموزشی _تربیتی ما در خانه و مدرسه و به تبع آن در جامعه، نه تنها این توانایی را در كودكان و نوجوانان پرورش نمی دهند، بلكه باشیوه های نامناسبی كه به كارمی برد ، آنرا سركوب می كند .

در پرورش خلاقیت كودكان چند نكته مهم را باید در نظر گرفت :

نخست : توجه به نقش آموزش در خلاقیت است . تحقیقات روانشناسی و تجربیات انجام شده ، تا حدودی نشان داده اند كه می توان خلاقیت را پرورش داد . اعتقاد به امكان پرورش خلاقیت و سایر خصوصیت های فرد نگرش ما را نسبت به توانایی های عظیم انسانی ، در جهت مثبت تغییر می دهد و ما را به جستجوی شیوه های مناسب برای رشد و شكوفایی آنها وا می دارد .

 

نكته دوم : آگاهی از روند شكل گیری و رشد خلاقیت در كودكان ،شناخت عوامل تقویت كننده و بازدارنده آن و فراهم ساختن محیط و امكانات مناسبی برای پرورش این توانایی است . باید كودكان را تشویق كنیم كه خود به فعالیت ، تجربه مستقیم ، مشاهده و تفكر بپردازند و از عادت دادن آن ها به حفظ كردن و تكرار مطالب و نیز تحمیل افكار، راه حل ها و تجربیات خود به آن ها بپرهیزیم . بگذاریم خود تجربه كنند و بیاموزند و این اصل را بپذیریم كه خلاقیت در آزادی شكوفا می شود.

 

 

نكته سوم: اینكه پرورش خلاقیت همچون سایر خصوصیات انسانی باید از همان سال های نخست زندگی آغاز گردد. خلاقیت تدریجا شكل می گیرد و رشد می یابد. اوج خلاقیت كودكان تا سنین 6-7 سالگی است . بنابراین اگر كودكان را با شیوه های كار خلاق آشنا نسازیم نمی توانیم از آن ها انتظار داشته باشیم كه در آینده افرادی نوآور و مبتكر باشند.

 

 

و آخرین موضوع اینكه فكر نكنیم پرورش خلاقیت كودكان نیاز به امكانات خاص ، هزینه های گزاف وشیوه های پیچیده دارد. ما به عنوان پدر، مادر و معلم ، نباید به صورت منفعل در انتظار ایجاد محیط وشرایط مناسب باشیم كه خلاقیت كودكمان را بارور سازد بلكه خود باید شیوه های عملی ، ساده و درستی را در این زمینه به كار گیریم . البته این كار ، خود نیاز به خلاقیت دارد ، می توان نمونه هایی از فعالیت هایی را كه برای پرورش خلاقیت كودكان مناسب است ،ارائه داد.

 

قصه گویی، نمایش های خلاق و آزاد، تشویق كودكان به سوال كردن، پاسخ مناسب دادن به سوال های آنها، كارهای دستی، كلاژ، استفاده از اسباب بازی هایی كه كودك باید با آنها اشیایی را بسازد، فراهم ساختن امكان مشاهده ی نزدیك و مسقیم برای كودكان از طریق آشنایی آن ها با طبیعت ، زیرا هیچ چیز برای كودكان آموزنده تر و جالبتر از تماشای طبیعت نیست، تشویق آنها به جمع آوری مجموعه هایی از گل ها، برگ ها،سنگ ها،تصاویر حیوانات، اشیاء و غیره كه مشاهده و دقت كودكان را تقویت می كند، فیلم های مناسب و سایر فعالیت هایی كه هر یك از ما می توانیم با اندکی دقت و توجه آنها را مشخص سازیم و امكانش را برای كودكمان فراهم سازیم .