چه سخت بود کودکی من!

کودکی سهم بزرگی در شخصیت و زندگی افراد دارد چرا که بخش عمده ای از شکل گیری شخصیت انسان به همین دوران مربوط می شود. خاطرات دوران کودکی معمولا به آسانی از ذهن افراد پاک نمی شود. با این حساب، می توان گفت که کودکی روشن، زمینه ساز آینده روشن است.

اما در میان چهره های سرشناس، نمونه های نقض این قاعده کم نیستند؛ افرادی که کودکی و گذشته خوبی نداشته اند ولی توانسته اند آینده خود را جور دیگری بسازند. در این مطلب با سه نمونه از این چهره ها آشنا می شوید که اگرچه اصول فرزندپروری در کودکی آنها رعایت نشده، در بزرگسالی توانسته اند خود را از شر خاطرات ناخوشایند کودکی شان رها کنند.

1- اپرا وینفری

 

 

اپرا وینفری که ملقب به ملکه رسانه هاست و به عنوان ثروتمندترین آفریقایی- آمریکایی قرن بیستم در آمریکا شناخته شده، در فقر مطلق از مادری نوجوان در می سی سی پی به دنیا آمده و در دوران کودکی بارها به وسیله خویشاوندان خود مورد تعرض قرار گرفته است. او در 14سالگی باردار شده و پسرش به دلیل تولد زودهنگام مرده است.

اما او در نهایت می سی سی پی را ترک کرد تا با کسی که او را پدر خود می دانست، در تنسی زندگی کند. در 17 سالگی، رادیو محلی سیاهپوستان، او را به صورت پاره وقت استخدام کرد و اپرا تا سال دوم دانشگاه در آنجا کار کرد. انتخاب این شغل برای مادربزرگش تعجب آور نبود چرا که اعتقاد داشت اپرا از زمانی که توانسته حرف بزند، آدم صحنه بوده! وینفری بعدها از آثار مثبت تشویق های مادربزرگش برای صحبت کردن در جمع، قدردانی کرده است.

شهرت وینفری بیشتر به خاطر برنامه تلویزیونی گفتگومحوری است که با نام خودش اجرا می کند و بالاترین امتیاز را در این نوع برنامه ها در طول تاریخ به خود اختصاص داده است. او در حال حاضر، تنها میلیاردر سیاهپوست آمریکای شمالی به شمار می آید که در سال 2013، جایزه مدال آزادی را از باراک اوباما گرفته و مدرک دکترای افتخاری از دانشگاه های هاروارد و دوک دریافت کرده است.

2- جیم کری

 

 

جیم کری در آنتاریو در کانادا به دنیا آمد. در 12 سالگی پدرش بیکار شد و در یک کارخانه مکان کوچکی برای زندگی پیدا کردند. به دلیل فشاری که به خانواده وارد شد، آنها تصمیم گرفتند کار در کارخانه را ترک کنند و ناچار در یک ون زندگی کردند. در 15 سالگی برای کمک به خانواده مجبور به ترک تحصیل و کار به عنوان سرایدار شد.

در 16سالگی، برای به دست آوردن درآمد، شروع به اجرای نمایش های کمدی در یک باشگاه کمدی محلی کرد و با وجود اینکه دوباره به مدرسه رفت، هرگز موفق به اتمام دبیرستان نشد چرا که باید از مادر بیمارش نیز مراقبت می کرد. او در اوایل دهه 80 با موفقیت در ایفای نقش های کمدی توانست به مرور به یکی از موفق ترین کمدین های تمام اعصار تبدیل شود.

3- مایکل جکسون

 

 

مایکل جکسون هشتمین فرزند کاترین و جوزف ولتر بود که از خانواده ای آفریقایی- آمریکایی در طبقه کارگری در یک شهرک صنعتی در ایندیانا متولد شد. پدرش در کارخانه فولاد آمریکا کار می کرد و نوازنده گیتار در یک گروه محلی به نام فالکونز بود. مایکل جکسون ملقب به جکو هرگز رابطه خوبی با پدرش نداشت.

 

به گفته خودش، پدرش معمولا او را در کودکی با شلاق کتک می زده و حتی به صورت لفظی نیز به او آزار می رسانده است. به گفته او، با وجود اینکه خودش همیشه سعی می کرده مقررات سختگیرانه پدرش را رعایت کند، در طول تمرین هایش پی در پی با او بدرفتاری می کرده است.

نارضایتی عمیق جکو از ظاهرش، کابوس های شبانه و مشکلات مزمن در خوابیدن و رفتارهای بچگانه او در دوران بزرگسالی نشان دهنده بدرفتاری هایی بودند که در کودکی متحمل شده بود.

 

والدین او اذعان داشتند که شلاق زدن هایی که امروز آزار و اذیت تلقی می شوند، در آن زمان یک روش معمولی برای تربیت کردن بچه ها بوده است! در سال 1965پدر مایکل یک گروه موسیقی متشکل از 5 نفر از پسرانش تشکیل داد و در سال 1966 نام گروه را 5 جکسون گذاشتند.

پس از اجرای تورهای بین المللی، جکو تصمیم گرفت تا اولین آلبوم خود را به تنهایی اجرا کند و با موفقیت این آلبوم و موفقیت های بیشتر در آلبوم های بعدی، او کم کم به چهره شناخته شده ای در موسیقی پاپ تبدیل شد و در 14 مه 1984 جایزه ای از رونالد ریگان برای حمایت از خیریه هایی دریافت کرد که معتادان به الکل و مواد مخدر را ترک می دادند و به زندگی بر می گرداندند.

اخبار فرهنگی - هفته نامه سلامت،برترینها

ویدیو مرتبط :
برترین بازیکنان جهان در دوران سخت کودکی (بخش اول)

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

سال‌های سخت دوران کودکی ستاره‌های امروز / از تعویض روغنی تا اغذیه فروشی در استادیوم

سال‌های سخت دوران کودکی ستاره‌های امروز / از تعویض روغنی تا اغذیه فروشی در استادیوم

به گزارش شبکه ایران، مروری بر زندگی بسیاری از چهره های مشهور نشان می دهد که فقر گاهی می تواند موتور محرک موفقیت باشد. روزنامه «جام جم» در گزارشی ضمن بیان سرگذشت افراد شناخته شده‌ای که روزی از کمترین سطح رفاهی برخوردار بودند و اکنون در بهترین شرایط ممکن زندگی می کنند بر این نکته تاکید کرده است که مروری بر زندگی این افراد موید این مطلب است که همیشه نقطه امیدبخش و روحیه بخشی پیش روی جوان‌ترهاست.

حامد بهداد: برای خوراک روزانه مان خودمان باید کار می کردیم

در بخشی از این گزارش که به زندگی هنرمندان ایرانی پرداخته آمده است: رضا صادقی مشکی پوش شهیر موسیقی پاپ در محروم ترین نقاط بندرعباس زندگی می کرده و فقط به واسطه تلاش و استعدادش رضا صادقی شده، حامد بهداد ستاره محبوب و جنجالی سینمای ایران بارها بی پرده از وضع بسیار بد دوران کودکی اش حرف زده و در آن گفته: تعداد بچه های خانواده ما زیاد بود و پدرم نمی توانست خرج همه را بدهد، ما هر کدام روی پای خودمان زندگی می کردیم و حتی برای خوراک روزانه مان خودمان باید کار می کردیم.

فروشندگی مهدی هاشمی و گلاب آدینه برای اولین عشق زندگی شان

مجید قناد یا همان عمو قناد محبوب بچه ها، از سال های سخت زندگی اش در دوران جنگ و مهاجرت اجباری خانواده اش می گوید و حالابا به خاطر آوردن آن روزها حاضر است هر کاری برای بچه ها انجام دهد، امیر نوری بازیگر جوانی که از کودکی وارد این عرصه شد و تعداد بالای خواهر و برادرهایش را علت نرسیدن دخلشان به خرجشان می دانست،

از همان کودکی و اوایل نوجوانی از راه بازیگری کسب درآمد کرد و حالازندگی خوبی برای خود و خانواده اش ساخته است، مهدی هاشمی و گلاب آدینه زوج مشهور و نام آور سینما و بخصوص تئاتر ایران نیز از ابتدا در رفاه نبودند و به گفته تنها دخترشان، نورا،

گرچه سیاهی ها براحتی روشن نمی شوند و عشق و صبوری و تلاش فوق العاده را می طلبد، اما خاطراتی که دیگران از شروع سخت زندگی هنری پدر و مادرم تعریف می کنند، صحت دارد.

آنها از راه هایی سخت و شغل های بی تخصصی در حد فروشندگی کسب درآمد می کردند تا برای تئاتر اولین عشق زندگی شان هزینه کنند و در آن متخصص شوند و شدند.

برای مرخص کردن همسرم از بیمارستان یک ریال هم پول نداشتم

در کنار همه اینها شاید مهران رجبی با همان مسلک ساده و به قول خودش روستایی بیش از همه به شرح دوران سخت بی پولی اش قبل از ورود به عالم تصویر می گوید. او تمام سال های نوجوانی و اوایل جوانی اش را در رستوران عمو نصرت در روستایشان ظرف می شسته و همزمان درس می خوانده است.

بعد از ازدواجش از راه معلمی امرار معاش کرده، اما هیچ وقت دخل و خرجش باهم جور نبوده و قبل از بازی در بچه های مدرسه همت، روزهای سختی داشته است.

او برای ما تعریف کرد که برای مرخص کردن همسرم از بیمارستان به خاطر تولد بچه اولم یک ریال هم پول نداشتم و هر روز مرخصی را به تعویق می انداختم تا 12 هزار تومان پول جور کنم، تا این که یک روز روی تابلو اعلانات سمعی ـ بصری دانشگاه اسامی سه دانشجو را که از بین 300 دانشجو برنده دوربین عکاسی شدند، دیدم.

من نفر اول بودم و با فروش آن دوربین از خجالت خانواده ام درآمدم و برای صدمین بار متوجه شدم که خدا جواب توکل و صبوری ام را می دهد. او که اکنون فارغ التحصیل رشته گرافیک است و در موقعیت خوبی زندگی می کند هیچ گاه طعم ناامیدی را نچشیده و اتفاقا رفاه همیشگی را مانع لذت بردن از داشته ها می داند.

از تعویض روغنی حسین رضازاده تا اغذیه فروشی گزارشگر معروف تلویزیون

همچنین در بخش چهره‌های شناخته شده ورزشی این گزارش می‌خوانید: حسین رضازاده قوی ترین مرد جهان روزی در یک تعویض روغنی کوچک در شهرشان امرار معاش می کرده، مهدی هاشمی نسب از وضع نه چندان جالب زندگی اش در یک خانواده پرجمعیت در جنوب شهر می گوید، فلان گزارشگر فوتبال روزی در استادیوم های چند هزار نفره اغذیه فروشی می کرده و دیگر رئیس فدراسیون، کارگر ساده کشتارگاه شهرشان بوده است.

نمونه هایی که در ورزش ایران کم نیستند و اتفاقا اکثر آنها در پولسازترین رشته های ورزشی فعالیت می کنند.

همین مسیر برای هنرمندان بسیاری نیز قابل ذکر است و سرگذشت های مشابهشان نویدبخش روزهای خوبی برای همه آرزومندان ثروت است.

از خودمان بپرسیم ما چه فرقی با آنها داریم

در بخش پایانی این گزارش آمده است: بسیاری از ما هم در برهه هایی از زندگی مان از بی پولی رنج می بریم و مدام خودمان را با ثروتمندان مقایسه می کنیم و از خودمان می پرسیم ما چه فرقی با آنها داریم.

فرق ما این است که رضا صادقی ها، کیم ووچونگ ها، گلاب آدینه ها، حسین رضازاده ها و مهران رجبی های درون خود را کشف نکرده و با تکیه بر توانایی هایمان تلاشی بی وقفه را پیش نگرفته ایم. شاید مساله همین باشد!/شبکه ایران