مردم در سال 91 باز هم کمتر به سینما خواهند رفت!

مردم در سال 91 باز هم کمتر به سینما خواهند رفت!

از سال 88 تاکنون، افت مخاطب به خصوص در شهرستان ها حکایت از آن دارد که همین سینماهای موجود نیز به بازدهی مالی بالایی نرسیده اند و طبیعتاً با این وضعیت سخن از لزوم ایجاد صدها یا هزاران سینما در تهران و شهرستان ها به دلیل عدم بازگشت سرمایه و سودآوری قابل مقایسه با سرمایه گذاری به یک شوخی شبیه است

 

شواهد حکایت از آن دارد که با توجه به شروع نه چندان موفق سینمای ایران در قیاس با افتتاحیه های پیشین سینمای ایران در سال های گذشته، حجم مخاطبان سینمای ایران در سال 91 نسبت به سال 90 کاهش خواهد یافت و مردم به خصوص در شهرستان ها باز هم کمتر به سینما خواهند رفت و این اتفاقی است که شاید در ارقام فروش آنچنان آشکار نشود، اما ضربه خود را به سینمای ایران خواهد زد و این حوزه را بیش از پیش به سمت یک کالای لوکس فرهنگی سوق خواهد داد.

 

به گزارش سرویس فرهنگی هنری «بازتاب»؛ در طول 6 سال اخیر بلیت سینماهای ممتاز که خوشخبتانه با بازسازی سینماها روز به روز بر تعدادش افزوده می شود، از 1500 تومان به 5200 تومان افزایش قیمت داشته که از رشد بیش از سیصد درصدی حکایت دارد و همین مسئله تاثیر غیرقابل انکار خود را در کاهش تعداد مخاطبان فیلم ها در پی داشته و اگرچه به واسطه این افزایش با تعداد کمتری بلیت فروخته شده، رقم فروش بسیاری از فیلم ها در تهران و مجموع کشور از مرز یک میلیارد عبور کرده و ورود به باشگاه میلیاردی های سینمای ایران آسان تر شده و رقم فروش کل سینمای ایران در سال رشد داشته است اما در نهایت پای خانواده های کمتری به سینما باز شده است.

 

 

این رویکرد خانواده ها به خصوص در شهرستان ها یک اتفاق طبیعی است، چرا که در حال حاضر سرپرست یک خانواده 5 نفره پایتخت نشین برای تماشای یک فیلم در سینما آزادی یا سینما ملت می بایست تنها 26 هزار تومان پرداخت کند و به رسم معمول سینما با تنقلات یا شام ضمیمه، یک فیلم برای یک خانواده حدود پنجاه هزار تومان (حداقل در نظر گرقته شده) هزینه در بر خواهد داشت و همین مسئله باعث می شود خانواده ها ترجیح دهند مدتی صبر کنند تا همان فیلم به شکه خانگی بیاید و با خرید یک دی وی دی فیلم را در تلویزیون منزلشان با 5 درصد هزینه سینما رفتن تماشا کنند و اتفاقاً یک نسخه از فیلم را نیز برای همیشه داشته باشند.

گران کردن این دی وی دی ها نیز اثر ایجابی برای رفتن مردم به سینما نخواهد داشت، بلکه تعداد دانلود این فیلم ها را در عوض خریدشان افزایش می دهد.

بنابراین تنها راهکاری که باقی می ماند، پایین نگه داشتن قیمت بلیت سینماست که اگرچه گروهی از تهیه کنندگان به واسطه آنکه بازگشت سریع سرمایه شان حتی به قیمت کاهش تعداد بینندگان فیلم تنها مطالبه شان است، با آن مخالفت می ورزند، اما در نهایت راه بقای سینمای ایران است. بی شک با این افزایش مداوم قیمت بلیت سینماها که لابد با افزایش هزینه های تولید فیلم و همچنین با افزایش هزینه های نگهداری سینماها به واسطه اجرای قانون هدفمندی یارانه ها دیر یا زود مجدداً اتفاق خواهد افتاد، سینما می رود که یکی از کالاهای لوکس سینمایی شود و حتی سینماروهای حرفه ای نیز گزیده تر به سینما بروند و به قول معروف «از دست ندهید»های هر سال که شاید به اندازه انگشتان یک دست هم نرسد توسط این عده دیده شود که با وصف، حساب دیگر اقشار مشخص است.

 

 

از سال 88 تاکنون، افت مخاطب به خصوص در شهرستان ها حکایت از آن دارد که همین سینماهای موجود نیز به بازدهی مالی بالایی نرسیده اند و طبیعتاً با این وضعیت سخن از لزوم ایجاد صدها یا هزاران سینما در تهران و شهرستان ها به دلیل عدم بازگشت سرمایه و سودآوری قابل مقایسه با سرمایه گذاری به یک شوخی شبیه است و باید زمانی از مسئولان چنین توقعی داشت که حداقل سینماهای موجود با سانس های خالی از تماشاچی مواجه نباشند اما در وضع کنونی به نظر می رسد حفظ وضع موجود نیز یک هنر است چرا که شواهد حکایت از آن دارد که تعداد مخاطبان سینمای ایران در سال 91 از سال 90 کمتر خواهد شد و این اتفاق تنها به واسطه افزایش قیمت بلیت نیست.

 

بی شک به جز افزایش قیمت بلیت، نزول کیفیت فیلم ها تاثیر مستقیمی در حضور مردم در سینماها دارد و سوابق نشان داده اگر واقعاً فیلمی ارزش تماشا داشته باشد، مردم نه تنها هزینه بلیتش را می دهند، بلکه حتی برای تماشایش صف می کشند که البته چنین فیلم هایی واقعاً در تاریخ سینما معدود هستند. با این حال فیلم های دارای کیفیت خوب نیز تا حدودی از این قابلیت برخوردارند. اکران افتتاحیه سینمای هر سال یکی از مهم ترین نشانه های موفقیت یا ناکامی سینما در هر سال است که متاسفانه چینش نه چندان مناسب فیلم های نوروزی، نقش وجه دیگر مدیریت در کاهش احتمالی مجموع تماشاچیان و فروش فیلم ها را در سال پیش رو بیشتر نمایان ساخت.

 

 

در ابتدای سال 90، تنها دو فیلم جدایی نادر از سیمین و اخراجی ها 3 مجموعاً حدود 9 میلیارد تومان در گیشه فروش داشتند که این فروش بیش از یک چهارم کل فروش سینمای ایران (35 میلیارد و سیصد میلیون تومان) در سال گذشته محسوب می شد اما در سال 91، کل فروش فیلم هایی تا به اینجا اکران شده حول و حوش پنج میلیارد تومان بوده است که با توجه به کمبود فیلم های ملودرام و کمدی قوی نسبت به سال پیشین، احتمالاً این افت فروش در طول سال نیز محسوس خواهد بود و به جز چند فیلم، باشگاه میلیاردی ها با بلیت پنج هزار تومانی نیز چندان اعضای متعددی به خود نخواهد دید که طبیعتاً با توجه به آنکه اینک با حدود دویست و پنجاه تماشاچی می توان از مرز یک میلیارد تومان عبور کرد، اتفاق بزرگی رخ نمی دهد.

 

توقع می رود بالاخره دولت در بخش تولید (کمک به تهیه کنندگان) و توزیع (معافیت های مالیاتی و دریافت نرخ های پایین برای برق و گاز سالنهای سینما)، یارانه هایی که می بایست در هدفمندی به حوزه فرهنگ نیز تعلق می گرفت، به این حوزه و به طور خاص سینما وارد نماید و قیمت بلیت را پایین تر بیاورد، چرا که سینماگران نیز با این وضعیت چاره ای جز تلاش برای افزایش بلیت ها ندارد که با این حساب شاید دیرزمانی نباشد که بلیت 8 الی 10 هزار تومانی سینما نیز از گیشه قابل خریدن باشد و یقیناً آن زمان، سینماروها از 19 درصد جمعیت کنونی ایران (با فرض خوشبینانه اینکه همه تنها یک بار سینما رفته اند) به رقمی به مراتب پایین تر خواهد رسید و کم کم سینما به محلی برای طبقه خرده بورژوازی و بورژوازی مبدل خواهد شد و حتی طبقه متوسط نیز توان بهره برداری از آن را نخواهد داشت./بازتاب

ویدیو مرتبط :
کریمی سال 91 فاطمیه1.شب.1.شور.سال 91

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

مدل مو باز و بسته سال 91!

 

در این مجموعه با چند مدل زیبا و جدید ازمو های باز و بسته سال 91 آشنا می شوید . از دیدن آن لذت ببرید .

 

 

مدل مو ( مدل شینیون)

 

 

مدل مو ( مدل شینیون)

 

 

مدل مو ( مدل شینیون)

 

 

مدل مو ( مدل شینیون)

 

 

مدل مو ( مدل شینیون)

 

 

 

منبع : seemorgh