فیلم‌هایی که باید در ونیز دید

قدیمی ترین جشنواره فیلم جهان به هفتادمین دوره اش رسیده با فیلم های مهم ونیز 2013 آشنا شوید و از حاشیه هایش سردربیاورید.

ویدیو مرتبط :
آهنگ زیبا - ونیز - زیبایی های شهر ونیز

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

این فیلم ها را به كی نشون می دید؟

 

 

مستندسازان از دو روز سپری شده جشنواره ی سینما «حقیقت» گفتند.با سپری شدن دو روز از جشنواره سینما حقیقت،تعدادی از مستندسازانی كه در این جشنواره فیلم دارند،نقطه نظراتشان را از روند برگزاری جشنواره مطرح كردند.

محسن رمضان زاده مستندسازی كه با فیلم «رادكان» در این جشنواره حضور دارد در گفت وگو با خبرنگار بخش سینمایی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در ارتباط با نحوه ی نمایش فیلمها در این جشنواره معتقد است: برایم بسیار عجیب است كه علی رغم اینكه در چهارمین دوره جشنواره ی سینما حقیقت قرار داریم، هنوز برنامه ی این جشنواره به طور منظمی ارائه نمی شود.

وی ادامه داد: معمولا برنامه های جشنواره ها از یك هفته قبل بر روی سایت های خبری قرار می گیرد، اما امسال اتفاقی كاملا متفاوت افتاده و این موضوع نیازمند توجه جدی است. علاوه بر این پخش فیلمها هم به انضباط بیشتری نیاز دارد، چرا كه اكنون علی رغم اینكه فیلمهای جشنواره طبقه بندی موضوعی شده است، در یك سانس فیلمهایی از چند موضوع متفاوت می بینیم، در حالی كه اگر این فیلمها در نمایش هم طبقه بندی می شدند قطعا مخاطبان راحت تر می توانستند فیلمهای مورد علاقه شان را تماشا كنند. این طبقه بندی در نمایش فیلمهای خانه سینما هم صورت گرفته بود.

وی با اشاره به نمایش محدود فیلمها در جشنواره ی سینما حقیقت،اذعان داشت:به نظرم یك نمایش برای هر فیلم در جشنواره عجیب ترین موضوعی است كه در جشنواره سینما حقیقت با آن مواجه هستیم. من به شخصه تاكنون در ۵۰ یا ۶۰ جشنواره ی داخلی حضور داشته ام و در بسیاری از آنها فیلمهایم به نمایش درآمده اند، اما هیچ جشنواره ای را به یاد نمی آورم كه فیلمهایش تنها یك نمایش داشته باشند.

حمیدرضا اكبری دیگر مستندسازی كه با فیلم « محصور» در این جشنواره حضور دارد، در ارزیابی اش از جشنواره سینما حقیقت امسال گفت: قرار بود فیلم من در روز اول جشنواره به نمایش درآید، اما در همان روز سه بار ساعت نمایش آن جابه جا شد و من نتوانستم هیچ یك از مهمانان خود را برای نمایش آن دعوت كنم.

وی در عین حال به نمایش یكباره ی فیلمها در این دوره جشنواره اشاره كرد و افزود: من در هیچ جشنواره ای ندیدم كه فیلمها تنها یك بار به نمایش درآیند، چرا كه یكی از خصوصیات جشنواره نمایش فیلم ها در دفعاتی بالاتر از دو مرتبه است. فیلم ها در مرتبه اول كه به نمایش درمی آیند، تازه توسط برخی از مخاطبان دیده می شوند و بر روی آنها تبلیغات زبانی صورت می گیرد و در كل می توان گفت كه یك فیلم در مرتبه دوم است كه مخاطب خود را پیدا می كند.

این مستندساز اذعان داشت: اكنون مسوولان این جشنواره می گویند كه به دلیل تعداد بالای فیلمها ناچاریم تنها یك نمایش برای هر فیلم بگذاریم. اما من نمی دانم اصلا چرا باید اینگونه باشد، همه ی جشنواره ها برایشان مهم است كه فیلمها نمایش اولشان را در آن جشنواره داشته باشد، حال نمایش این حجم فیلم كه بسیاری از آنها در جشنواره های قبلی هم نمایش داشته اند، چه ضرورتی می تواند داشته باشد؟!

اكبری در ادامه ی صحبتهای خود به كاتالوگ جشنواره سینما حقیقت اشاره كرد و با بیان اینكه حتی عكس او در این كاتالوگ اشتباه خورده اظهار كرد: نمی دانم چرا جشنواره ای كه به طور بین المللی برگزار می شود كاتالوگش تنها به زبان فارسی منتشر شده است.

وی همچنین از كم بودن تعداد مخاطبان جشنواره ی سینما حقیقت یاد كرد و گفت: متاسفانه در زمان نمایش بسیاری از فیلمها سالن ها بسیار خلوت هستند.

علاء محسنی دیگر مستندسازی كه امسال با فیلم « همه دانا» در این جشنواره حضور دارد، عنوان كرد: متاسفانه امسال دو سالن سینما «فلسطین» از سه سالن به نمایش فیلم می پردازد و چند روز هم جشنواره برنامه نداشت. سانس های نمایش دهنده ی فیلمها هم به یك سانس محدود شده است و در كل اینها مواردی است كه در شان یك جشنواره ی بین المللی به حساب نمی آید.

وی در عین حال اظهار امیدواری كرد:جشنواره ی سینما حقیقت حداقل فیلم های منتخب خود را مانند بسیاری از جشنواره های مطرح دنیا در روز پایان جشنواره یكبار دیگر به نمایش بگذارد.

داریوش غریب زاده دیگر مستندسازی كه با فیلم « مدرسه كوچك، آرزوهای بزرگ» در این جشنواره حضور دارد، معتقد است: این جشنواره تنها با هدف بردن، آبروی فیلمسازان برگزار می شود.

وی كه قرار است امشب در سالن شماره یك سینما سپیده فیلمش به نمایش درآید درباره ی زمان نمایش فیلم خود به ایسنا گفت: من چندی پیش برای اطلاع یافتن از زمان نمایش فیلمم با مسوولان جشنواره تماس گرفتم و به من گفتن كه ساعت ۲۱ روز پنج شنبه در سالن شماره یك سینما فلسطین فیلم من به نمایش درخواهد آمد. من هم از آن زمان به اطلاع رسانی به دوستان پرداختم و به بسیاری از آشنایانم این موضوع را اطلاع دادم. علاوه بر این خودم هم برنامه ام را طوری تنظیم كردم كه برای دو روز آخر جشنواره به تهران بیایم. اما شب گذشته یكباره از طریق خبرگزاری ها متوجه شدم كه برنامه ی نمایش فیلمم تغییر كرده است. دیگر با این شرایط من واقعا حرفی برای گفتن ندارم اما به عنوان یك فیلمساز شهرستانی كه ۲۰ سال است، حرفه ام فیلمسازی است از مسئولان خواهش می كنم كه اگر واقعا با سینما و یا سینمای مستند مشكلی دارند آن را تعطیل كنند و ما را بیش از این بی احترام نكند.

وی ادامه داد: من نمی دانم آیا هیچگاه مسوولان این جشنواره با خود می اندیشند كه اگر من ۱۳۰۰ كیلومتر راه را طی كنم و به تهران بیایم و ببینم كه فیلمم ۲۴ ساعت قبل به نمایش درآمده چه به روز من می آید؟ آیا هیچ كس به فكر اعتبار حرفهای مان است و با خودش می اندیشد كه ما طبق اطلاع رسانی كه صورت گرفته مهمان دعوت كرده ایم؟

محمد علی فارسی هم كه با فیلم « رستاخیز» دراین جشنواره حضور دارد معتقد است: اكنون شرایط آشفته ای در این جشنواره وجود دارد و من نمی دانم كه چرا اینگونه است. معمولا برنامه ی جشنواره ها از قبل اعلام می شود و افراد می توانند مهمانانشان را دعوت كنند اما اكنون علاوه بر عدم انتشار برنامه در روزهای اول، ما فیلمسازان با تغییر مكرر سانسها هم مواجه بوده ایم و به همین دلیل در دعوت كردن از مهمانان مان با مشكلات متعدد مواجه شده ایم.

وی در عین حال به تعداد بالای فیلمهایی كه در این جشنواره به نمایش درمی آید، اشاره كرد و افزود: اكنون تعداد بخشها و فیلمها به گونه ای است كه تشخیص سره از ناسره بسیار مشكل شده است.

فارسی همچنین اظهار كرد: به هر حال اگر قرار باشد كه ۱۵۰ فیلم ظرف سه روز به نمایش درآید، قطعا سانس های فیلمها كم می شود و همه ی این موارد جزو ایرادات جشنواره ی امسال است.

این مستندساز در ارتباط با نمایش فیلم های با موضوعات متفاوت در یك سانس گفت:ظاهرا هیچ هماهنگی میان موضوع فیلمهایی كه در یك سانس به نمایش درمی آیند، وجود ندارد در حالی كه باید فیلمها حداقل یك ارتباط منطقی با همدیگر داشته باشند.

وی در بخش دیگری از صحبتهایش هم به نحوه ی طبقه بندی فیلمها اشاره كرد و گفت: من فیلمی درباره ی یك شخصیت فرهنگی ساخته ام و بعد آن را در بخش همت مضاعف قرار می دهند. چرا نمی آیند از خود ما بپرسند كه فیلممان باید در چه گروهی قرار بگیرد، مگر من برای این بخش فیلم ساخته بودم كه اكنون فیلم من را در این بخش قرار داده اند؟!

فارسی در پایان صحبتهای خود عنوان كرد: قطعا این حجم بالای فیلمها جشنواره را از اهداف اصلی خود دور خواهد كرد. لذا من امیدوارم كه حداقل برگزاری امسال این جشنواره باعث شود كه تجربه دوستان برای سال دیگر بیشتر شود .چرا كه به نظر می رسد امسال متولیان این جشنواره تجربه ی چندانی در زمینه ی برگزاری جشنواره ها ندارند.... / خبرگزارى ایسنا