به چالش کشیده شدن فرهنگ "گریه و زاری" صدا و سیما

سایت "یور میدل ایست" که گزارش ها و اخبار مرتبط با منطقه خاورمیانه را پوشش می دهد در گزارش تازه ای به برنامه طنز "خندوانه" با مجری گری "رامبد جوان" پرداخته است. "کوروش ضیابری" نویسنده این مطلب معتقد است که این برنامه و محبوبیت آن در میان جوانان بدان خاطر است که فرهنگ صدا و سیما که سالیان سال بر برنامه های ساخته شده حاکم بوده را به چالش کشیده است".

این سایت با اشاره به عدم وجود تنوع در برنامه های تلویزیون دولتی ایران می نویسد:"بیش از 20 کانال تلویزیون دولتی ایران که از سوی صدا و سیما قدرتمندترین نهاد رسانه ای در آن کشور برنامه پخش می کنند فاقد برنامه ای سرگرم کننده و تفریحی بوده اند. معمولا برنامه های ساخته شده توسط صدا و سیما با تم غم انگیز و بدون زرق و برق و اکثرا دلتنگ کننده و با مضامین تکراری بوده اند. عملیات پلیس، جلسات دادگاه، طلاق، درگیری های خانوادگی، ورشکستگی، جدایی و مرگ از جمله تم های تکراری این برنامه ها بوده اند.

در کنار ان تصویر مردم همیشه در صحنه برای شرکت در مراسم تشییع جنازه یا عزاداری رفتگان در گورستان ها و گریه و اشک نیز تم اصلی برنامه های صدا و سیما بوده اند. در کنار آن، دعوا و داد و بیدادهای زوج های جوان نیز نشانه دیگری از مشخصه های اصلی برنامه های صدا و سیما بوده اند. اگرچه مقام های ایرانی از خشونت شایع در فیلم های امریکایی انتقاد می کنند اما واقعیت آن است که برنامه های تولید داخل تلویزیون ایران باعث تضعیف روحیه و افسردگی مخاطب می شوند.

این سایت در ادامه اشاره می کند که موسیقی نیز یک از جنبه های کمیاب در برنامه های تلویزیون ایران است. ضیابری می افزاید:"وقتی که احمدی نژاد در قدرت بود رادیو و تلویزیون با دستور شورای عالی انقلاب فرهنگی در دسامبر 2005 میلادی از پخش موسیقی غربی منع شدند". ضیابری اشاره می کند که احمدی نژاد اکنون دیگر رییس جمهوری نیست و یک شهروند عادی است اما به نظر می رسد که سایه دیدگاه محافظه کارانه او هنوز هم بر سر برنامه های صدا و سیماست.

او می نویسد:"صدا و سیما حتی در جریان برگزاری مذاکرات هسته ای نیز درصدد بود تا این دیدگاه را به مخاطبان القا کند که مذاکره با امریکا بیهوده و بی معنی بوده است و حتی یادآوری می کرد که مذاکره کنندگان ایرانی از جمله جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران "خائن" هستند چرا که وارد مذاکرات مستقیم با بزرگترین دشمن ایران شده اند".

ضیابری اشاره می کند که به دلیل شدیدا ایدئولوژیک بودن برنامه های صدا و سیما  بسیاری از شهروندان ایرانی به برنامه های ماهواره ای روی آورده اند. با این حال، او برنامه "خندوانه" را تنها استثنا در این میان می داند و می افزاید:"این برنامه در میان برنامه های ایرانی محبوب ترین برنامه است. "رامبد جوان" مجری و کارگردان آن که یک کمدین معروف ایرانی است می گوید که هدفش از ساخت این برنامه ترویج شادی و فرهنگ خنده در جامعه افسرده ایران بوده است.

او اشاره می کند که خنداوانه علاوه بر خنداندن مردم توانسته تلاش های انسان دوستانه و زیست محیطی نیز انجام دهد و در این باره می نویسد:"کارزار "قطره قطره" از بینندگان خواست تا خداقل یک قطره مصرف روزانه آب خود را کاهش دهند. هزاران نفر از ایرانیان با تشویق رامبد جوان به این کارزار پیوستند. او هم چنین با دعوت از مبتلایان به سندرم داون و ناتوانان ذهنی با طرحی انسان دوستانه اشاره می کند که انسان ها در هر شرایطی می توانند شاد باشند و این به چالیش کشیدن فرهنگ ایدئولوژیک صدا و سیما است که نماینده اقلیتی محافظه کار است".

اخبار فرهنگی - خرداد

چالش "شهرزاد" برای صدا و سیما

برهم زدن معیارهای رسانه ملی
چالش "شهرزاد" برای صدا و سیما

این شبکه خبری از این سریال به عنوان تولیدی یاد می کند که تابوها و معیارهای رسانه های ملی را برهم زده است.

به گزارش خرداد، این شبکه خبری می نویسد:"شهرزاد" محبوبیت زیادی پیدا کرده است. داستان سریال درباره دوران شاه است اما در مقابل این هراس نیز نیز ایجاد کرده است که ممکن است بار دیگر فشارها و محدودیت ها بر روی تولیدات هنری افزایش یابد.

شادی کردن و تنبور نوازی یک زن چیزهایی هستند که در سریال های تولیدی تلویزیون دولتی دیده نمی شوند. این ها با توجه به معیارهای سخت گیرانه صدا و سیما ممنوع هستند. با این حال در خارج از آن سازمان محدودیت ها به مدد نوع مواجهه وزارت فرهنگ ارشاد اسلامی در حال کاهش هستند.

 در حال حاضر خطوط قرمز ترسیم شده از سوی رسانه های دولتی به کمک همین سریال ها در حال تغییر هستند. موضوع شهرزاد نیز برای مخاطب جذاب است.

شهرزاد دانشجوی پزشکی است او در دیدار با فرهاد یک روزنامه نگار در تهران در اوایل دهه 50 میلادی دلباخته اش می شود. این عشق دو طرفه است. اما وقایع تاریخی کشور در آن زمان نشان می دهد که شادی یک عشق زیبا پایدار نیست.

در این سریال یک سری تابوها در هم شکسته شده اند از جمله آواز زنان تا نواختن آلات موسیقی و مهمانی با حضور مردان در تهران قدیم یا نشان دادن تصویر مشروبات الکلی و یا کاباره های دوران پیش از انقلاب در ایران.همین موضوع این سریال و فضای آن را برای مردم باور پذیر کرده است".